Tuesday, December 31, 2013

හැරී බලන්න.. - Turn Back & Think !!




එක එකාට ලේසි වෙන්න
කරගන්නට වැඩේ
හෙමි හෙමීට කතිරෙ ගසන්
ගියාද ඔබ කඩේ..??


ඔබ්ජෙක්ෂන් දාපු එවුන්
වුණත් එකම ගමේ
කපල දාල දැඟලුවාද..?
වෙඩිල්ල කොට පඩේ


ගමේ එකා අතෑරලා
කිහිල්ලෙ ගහන් කුඩේ
දිනෙව්වාට ගිහින් කඩේ
මොකක්ද ඇති වැඩේ..??


හදිස්සියට හිත හිරවී
හුස්ම දිගට ඇඳී
පපුව ඇවිත් මිරිකුව නේ
හැදුන විටදි ලෙඩේ..


මංත්‍රිතුමා අවෙ නැද්ද
සිප ගන්නට අනේ
ඒ එද්දිත් ගෙනත් නැද්ද
බොට කන්නට වඩේ..??


තුන්සිය හැට පස් දවසක්
හැපුව බුලත් විටේ
මෙලෝ රහක් නැහැ දැන්වත්
විසිකරපං ලඩේ


අමතක කර නොහොබින දේ
අලුත් කැලැන්ඩෙරේ
ලස්සන වෙන්නට පතනෙමු
එකතු කරන් නඩේ..


හෙටින් උදාවන හැම දිනයක්ම..
සුභ අලුත් දවසක් වේවා.. !!
ජය වේවා !!


Written by sAm_ශ්‍රී_Perera_7:12am_31/12/13

Thursday, December 26, 2013

අපි නොදන්න සෙක්ස් - Well Known Sex !!!


දෙයක් විපරම් කර බලන්නේ ඉගෙන ගන්නටය. ඉස්සර පොත් පත්, පත්තර වලින් සොයා බලා ඉගෙන ගත් දේ දැන් කෙලින්ම හොයා ගන්නේ ගූගල් එකෙන්ය. සර්ච් එන්ජින් අනන්තවත් තිබුණත් හැම එකාම රිංගන්නේ ගූගල් දෙයියා කියාගෙනය. කොටින්ම ඉස්සර ගෙදරක ඉගෙන ගන්නා ලමයෙක් සිටින්නේ නම් ඒ ගෙදර තඩි ඩික්ෂනරියක් තිබෙන්නේය. දැන් එහෙම නැතිය. දැන් කෙලින්ම වචනය ගසන්නේ සර්ච් බාර් එකේය. එවිට එහි තේරුම ඉංගිරිසියෙන් හෝ සිංහලෙන් වුවද ගත හැකිය. අපේ ගෙදර නම් තඩි ඩික්ෂනරියක් තිබුණේ නැතිය. ඒ වෙනුවට තිබුණේ අපේ අයියාට කෙහෙන් හෝ තෑගි ලැබුණු හෝ මිලදී ගත් ඉංගිරිසි ඉංගිරිසි ඔක්ස්ෆර්ඩ් ඩික් (dick) එකක්ය. එහි ඉංගිරිසියෙන්ම තේරුම ඇති නිසා සැමාට පාසල් යන කාලයේ සමාන වචන ලිවීවේ කාර්යය අමාරු වූයේ නැතිය. මන්ද එම ඩික් එකෙන් වචනයක් බැලූ විට එයට සමාන වචනයක් අනිවාර්යයෙන් සොයා ගත හැකි නිසාය. දැන් ප්‍රශ්නය ඇත්තේ ඩික් එකේ නෙවේය. ගුගල් එකේය. සහ අපේ එවුන් සෙක්ස් වචනය සර්ච් කරන නිසාය. ඉස්සර ඩික් එකෙන් වචන සෙව්වද අපේ උන් ඉගෙන ගත් දෙයක් නැතිය. එසේම සෙක්ස් සර්ච් කළද අපේ එවුන් ඉගෙන ගත් දෙයක් ඇත්තේ නැතිය. අහවල් එකක් උලුප්පාගෙන ආතල් ගන්නවා මිසක සෙකස් තුල ලබන්නට ඇති අධ්‍යාපය ලැබූ එකෙක් නැතිය.



ගෙදර ඉන්න ස්ත්‍රිය හෝ පුරුෂයා සතුටු කරන්නට බැරි තැනක සිට ගම පුරා රට පුරා ආතල් බෙදන්නට තරම් අපේ එවුන් දක්ෂය. ගූගල් හි හිට්ස් ගසා, ඉගෙන ගත් දෙයක් තිබුණා නම් ගෙදර මිනිහා හෝ ගැහැණිය පිට යන්නට බැරිය. ලබා ගත යුතු තෘප්තිය නිවසේ බිත්ති අතරක රැදෙනවා මිසක අල්ලපු ගෙදර එකාට හෝ එකීට සත්කාර කරන්නට යන මට්ටමකට අපේ සමාජය පත් වන්නේ නැතිය. විද්‍යාව ගැන දන්නා එකා විද්‍යාවේ ආරම්භය ගැන සොයන්නට ගුගල් භාවිත කරන්නේ නැතිය. එහෙම කරනවා නම් උගේ ඩේටා අපරාදේය. ඌට අනිවාර්යයෙන් පිස්සු විය යුතුය. එසේම සෙක්ස් සර්ච් කොට වැල අදින එකා හැමදාම වැල ඇද ඇද සිටිනවා නම් උගේ ඩේටා අපරාදේය. ඌ උන්මත්තකයෙක්ය. වැල ගැන දන්නා එකා ගස ගැස සොයා බැලිය යුතුය. ගස සේම ගසේ හට ගන්නා මල් ගෙඩි ආදිය පිළිබඳව සොයා බැලිය යුතුය. එසේ නම් එවන් අය වැල නවතා වැල අලංකාරමත් කරන විදිහ, වැල සාර්ථකව රැක බලා ගන්නා විදිහ සොයා ගත යුතුය. කොටින්ම කිවතොත් සංසර්ගයේ විවිධ ක්‍රම සොයා ගත යුතුය. එහිදී උක්ත වචනයම යොදගෙන ගූගල් දෙයියා කෝප කර ගත යුතු නැතිය.

කොච්චර වැඩ දමා සර්ච් කළද අපේ එවුන් එතැනමය. ඉඳගත් තැනම ඉඳගෙන වැලම අදින්නෝය. ඔවුන් හැමදාම ගස් ඉරා දමන්නේ බිම පෙරලලාය. වෙනත් විදිහක් සොයා නොබලන්නෝය. එසේ වෙනසක් කළා නම් අපචාර අඩු වන්නේය. විවාහ දිවිය නීරස නොවන්නේය. බිම පෙරලා අහස දෙස බලාසිටින ගස උඩින් පහත් වී කියත් පටිය උඩ පහළ අදිනවා මිසක වෙනත් කරන්නට දෙයක් ඇති බවක් ඔවුන්ට සොයා ගත නොහැකි වූයේ අධ්‍යාපන මට්ටමේ අඩු කම නිසාද නැතිනම් දකින දේ විදිනවා මිසක දෙයක් මනසට අතුල් කර ගන්නට ඇති නොහැකියාව දැයි කවුරුත් නොදන්නේය. දවසකට දහස් වර සර්ච් කළ දෙයින් එක පොසිෂන් එකක් වත් සොයා ගත්තා නම් ගෙදර කාන්තාව සතුටින්ය. ඇය සීනි තේ කොළ ගන්නට එහා ගෙදරට දුවන්නේ නැතිය. කඩේ මුදලාලි ලග දනින් වැටෙන්නේ නැතිය. එසේම පිරිමිය නිවාඩු දිනවල වැඩට යන්නේද නැතිය. වෙලාවට ගෙදරට එන්නේය. දරුවන්, දැරියන් දෙමාපිය සෙනෙහස ලැබ, ඔවුන් අතර පවතිනා ආදරය දැක සතුටින් ඉපිලෙන්නෝය. එසේම තම තමන්ගේ ඉගෙනීමේ කටයුතු සතුටින් කරන්නෝය. වෙනත් පිරිස් තම දෙමාපින්ගේ වැරදි කියනු අසන්නට නොලැබෙන නිසා ලැජ්ජා නැතිව පාරක බැස යන්නෝය.

අවුල ඇත්තේ සර්ච් කිරීමේ නොව, සර්ච් කොට උගත් දෙයක් නැතිවීමය. බලනා දෙයින් දැනුමක් ලබා ගත්තා නම් අතෘප්තිකර විවාහ ජීවිතයන් අවම විය යුතුය. සැප අඩු වී එකිනෙකා පස්සේ යෑම් අවම විය යුතුය. එසේ අවම නොවන්නේ නම් ගූගල් එකේ අහවල් දේවල් සර්ච් කිරීමෙන් අප පළමු තැන දිනාගෙන වැඩක් නැතිය. රෑන්ක් එක ගත්ත එකත් අපරාදේය. හරියට විභාගෙ ලියා ෆේල් වීම වගේය. එහෙත් විභාගය නොලියා ඇබ්සන්ට් දමා ගන්නා උන් ආඩම්බරයෙන් සිටින්නේ ලියුවේ නැති වුණත් ෆේල් නැති නිසාය. උන් කියන්නේ අපි ලිව්වා නම් පාස් කියාය. එලෙසම සෙක්ස් සර්ච් කොට උගත් දෙයක් නැතිනම්, රෑන්ක් දමනවාට වඩා හොඳ සරච් කරන්නට වෙනත් කී-වර්ඩ් සොයා ගැනීමය. මුදියා බුකියේ කියා සිටි පරිදි ඒවා සිංහලෙන් ටයිප් කළ හැකිය. “වැඩිහිටියන්ට පමණයි“ “නිල් චිත්‍රපට“ “වැල සයිට්“ “නරක ඒවා“ ආදී ලෙස ටයිප් කොට සර්ච් කිරීමෙන් අපට වන අපකීර්තිය අවම කළ හැකිය. එලෙසම ගුගල් සමාගම අපව දිගින් දිගටම චාටර් කරනවා නම් අපේ එවුන්ට කළ හැක්කේ වෙනත් සර්ච් ඇන්ජින් යොදා ගැනීමය. එසේත් නැති නම් කළ යුත්තේ මා මෙන්ම සියළු වැදගත් සයිට් බුක් මාර්ක් කර ගැනීමය. එය වඩාත් ඉක්මන් ක්‍රමයක්ය.

මෙය ලිවීමෙන් උලුප්පා පෙන්නූයේ අප පළමු තැන ගත් එක සාධාරණීකරණය කිරීම නොව, ලිංගික ජීවිතයේ අධ්‍යාත්මිකත්වය, සහ සාර්ථකත්වය ලබා ගැනීම පිළිබඳව අවධානය යොමු කිරීමය. බහුතරයක් විවාහ ජීවිත අඩාලවී ඇත්තේ ලිංගික කාර්යයේ අඩුලුහුඩු කම් නිසා බව මතක තබා ගත යුතුය.

Written_by_sAm_ශ්‍රී_Perera_10:04_pm_26/12/13

Tuesday, December 24, 2013

ස්තූති සැමට !!


දහසකුත් එකක් වැඩ තියෙද්දි එදා මම උදේම නැගිට්ටෙ අපේ එවුන් සෙට් වෙන්න කාලාන්තරයක් මාන බලපු නිසා. උන් සැට් එකටම එකම තැනක, මහ මුහුද අයිනේ, හුලං පාරක් වැදි වැදි බීච් පාටියක් කියල නමකුත් දාගෙන, සොදුරු ආතල් එකක් ගන්න සැරසෙද්දි මම කෝමද ගෙදරට වෙලා ඉන්නෙ. අවුරුදු පහක් ලව් කරල, හැම බාධකයම අහක් කොරල මඟුලක් ගත්ත කියල මට පුලුවන්ද අමතක කරන්න, ඒ සුන්දර බ්ලොග් ලෝකය. කලින්ම හිතන් හිටියෙ ඇත්තටම මට එන්න බැරි වෙයි කියල. ඒ නිසයි මම පෝරමය පවා පිරෙව්වෙ නැත්තෙ. ඒත් උදේම පවුල මාව ඇහැරවල, අද උයන්න පොල් ටිකක් ගාන්න කියල කියද්දි, අද අපි ගෙවල් අස් කරමු කියල කියද්දි, රෙදි කන්දක් හෝදන්න තියෙනව කියල කියද්දි, මම කෝමද උඹලව අමතක කරල පැත්තකට වෙන්නෙ. මම එයාට පස්සෙ, ගෙදරට පස්සෙ, පිලිවෙලට ලිස්ට් එකක් හැදුවම, තුන්වෙනි තැනට වගේ ආදරේ කළේ මේ බ්ලොග් පිටුවට, ඊට පස්සෙ සයිබර් ලෝකෙට. 

ඉස්සර තනිකඩව ඉන්න කාලෙ, මේ වගෙ ඉවෙන්ට් වලට ගියාම, කොල්ලො කෙල්ලො මැද්ද මුණ ගැසුන අංකල්ලා, ඇන්ටිල දැක්කම මට වෙලාවකට හිතුන යකෝ මුන්ට වැඩ නැද්ද කියලත්. වගකීම් බහුල වයසක උන්දැලෑ ඉවෙන්ට් වලට ඇවිත් කොල්ලො කෙල්ලො එක්ක අහවල් ලබ්බක් කරනවද කියල මම කල්පනා කළා. ඒත් මේ වගේ ආතල් මිස් කරන්න හොඳ නැති බවත්, ආතල් වලට වයස බාධාවක් නොවන බවත්, එදා බීච් පාටියට සෙට් වුණ මට පැහැදිලි වුණා. අනික පවුලගෙන්, හස්බන්ඩාගෙන්, නිදහස් වෙලා දවසක් හරි ගත කරන්න ඔවුන් ඒ වගේ ඉවෙන්ට් වලට එන්න ඇති කියලත් මට පැහැදිලි වූණා. හරිම සොදුරු දවසක්, මුහුදු හුලං වැදි වැදි, මධුවිත ඩිංගිත්තක් තොල ගාල, අපේ එවුන් එක්ක පිස්සු කෙලින්න අපිට මේ අවස්ථාව ලබා දුන්න සංවිධායක මණ්ඩලයට මම ස්තූති කරන්න කැමතී. මාව සංවිධායක මණ්ඩලයට තෝරගෙන තියෙද්දිත්, මම කිසිම සහයෝගයක් දෙන්න බැහැ කියල පැත්තකට වුණේ, ඇත්තටම මම ඒ දවස් වල කාර්යය බහුල වුණ හින්ද. වෙඩිමක් ගන්නව කියන එක ලේසි නැහැ කියල මට තේරුණේ බැන්දට පස්සෙ. එදා මම හිතා ගත්ත ආයෙමත් බඳින්නෙ නැහැ කියල. එහෙම හේතු නිසා උදව් කරන්න බැරි වුණ නිසා තමා එදා මම බීච් පාටි එකට සෙට්වුණේ ෆන් එකක් අරන් යන්න.

පවුල එදා නැගිට්ට හැටියෙ අරක මේක කියල කරන්න තියෙන වැඩ ලිස්ට් එක කියද්දි මට මතක් වුණා අපේ බීච් පාටි එක. මම එයාට කිව්වා අපේ බීච් පාටි එක තියෙන්නෙ අද කියල. ඇත්තටම එයා මට බැන්න ඇයි ඉතිං යන්නෙ නැත්තෙ කියල. මම කිව්වා කොහොම යන්නද අද අපේ පලවෙනි සති අන්තය නිසා වැඩ ටික ඉවර කර ගන්න ඕනෙ නේද කියල. එයා මට දොස් කිව්වා. දැන් කට්ටිය හිතයි මම ඔයාට යන්න එපා කිව්ව කියල, ඒ නිසා පොඩ්ඩකට හරි ගිහින් එමු කියල. ඒත් මම එයාට තේරුම් කරල දුන්න, මම ෆෝරම් එක පිරෙව්වෙත් නැත්තෙ කලින්ම යන්නෙ නැතුව ඉන්න බලාපොරොත්තුවෙන් කියල. ඒත් මට එදා එන්නම වුණා. 

ගෙදරට ආව විතරයි ගෙවල් අස්පස් කරලත් නැති නිසා මම කිටීගෙන් ඇහුව මම මොකක්ද ඇඳගෙන යන්නෙ කියල. මේකටම කියල අලුත් ෂෝටක්, ෂර්ට් එකක් නැති තැන අපි දෙන්න මහන්සි වෙලා ගෙවල් පෙරලගෙන හෙව්වා ගැලපෙන ඇඳුමක්. ඒත් බැන්ඳ අලුත පිලිවෙලකට යන්න ඕනෙ නිසාත්, අලුත් එකක්ම තිබ්බ නම් හොඳයි කියල තමා අපේ එක්කෙනා කිව්වෙ. අපි දහ අතේ කල්පනා කළා. බැරිම තැන හෝම් කමින් එකට ඇඳපු කිට් එක දාගෙන මම පාරට බැස්ස. මහ මඟ හම්බෙච්ච හැම එක්කෙනෙක්ම මගෙ දිහා මහ අමුතු විදිහට බැලුවා. හරියට බඩගින්නට තම ස්වාමිය ගිල්ල ඇනකොන්ඩි දිහා මුළු රටම බලන් හිටිය වගේ. මට අඳින්න එකක් තිබ්බෙ නැහැ කියලත්, ඒ දුක දන්නෙත් මම නිසා මම ගාණක් නැතුව බීච් පාටියට ඇන්ටර් වුණා. ජො ජෝගේ පොට් එකට ඇතුළු වුණ තැන ඉදන් වෙනම ලෝකයක්. දැකල තිබ්බ උන්, කලින් ඉදන් දන්න උන්, අලුත් මූණු, බුකයෙ චැට් කරපු උන්, බ්ලොග් වල සැට් වූන එවුන් ඔක්කොම එක තැනක. ඒ වගේම හෙන්රියා දකින්න ලැබුණට කතා කරන්න බැරි වෙච්ච එක මට මාර අවුලක් වුණා. මොකද හෙන්රියා අපේ පැත්තෙ පොරක් වුණ නිසා. මගේ කිට් එකට අපේ එවුන් මට මාර කමෙන්ට් තොගයක් දුන්නා. බීච් පාටි සංකල්පයට මම අලුත් අරුතක් එක් කළා කියල හැමෝම මාව ඉස්සරහට ගත්තා. එවලේ මට දැනුණු සතුට මුහුදු රැල්ලෙන් ආපු හිරිකිඩත් එක්ක මුසුවෙලා මාව කිලිපොලා ගියා.

ගමේ ගොඩේ කොල්ලෝ එක්ක සැට් වෙලා කිරිකොට ගහපු අපිට ඇද වෙච්ච බෝලයක් දීල සෙල්ලම් කරන්න කියපු එවුන්ට නම් හොඳක් වෙන්න එපා කියල මම කියනවා. ඒ වගේම අලුත් අලුත් ගේම් අයිටම් ටිකක් තිබ්බ නිසා වැඩේ තවත් ආතල් වුණා. තරඟ අලුත් නිසා අපේ එවුන් අලුත් නීති පවා එක්කරගෙන තරඟයට සාර්ථකව මුහුණ දුන්න කියල තමා මට හිතෙන්නෙ. 

හැමදාමත් වගේ ඕනෙම ඉවෙන්ට් එකකට පස්සෙ පොටෝ කන්දරාවක් වැටෙනවා. ඒ හැම පොටෝ එකක්ම මගේ ලැප් එකේ බ්ලොග් කියල ෆෝල්ඩර් එකකට තැන්පත් කර ගන්න තරම් මම ආසයි. මේ පාරත් මහා පොටෝ ගොන්නක් මගේ මැසිමෙ තැන්පත් කරගෙන තියෙනවා. මඩ පොටෝ සංකල්පය මත මට එකෙක් හරි මඩ ගහල තිබ්බොත් මේ පාර නම් අතාරින්නෙ නැහැ. ගියපාර මගෙ සපත්තු දෙකේ ඉදන් අපේ එවුන් මට කලේ ද්‍රෝහි කම්. මේ පාර නම් මඩ පොටෝ පාරක් ගියොත් මාත් දෙනවා සුපිරි ආතල් එකක්. ඇයි යකෝ මඩ කියල ඔහොමත් කන්න පුලුවන්ද?

සියළු කටයුතු මැද, සියළු බ්ලොග්කරුවන් එකම තැනකට එක්කොට සුන්දර දවසක් අපට උදා කරලන්නට මහන්සි වූ සැමට ස්තූති... !!

ජය වේවා !!

 කවදත් වගේ අපි හැමෝම ආස කරන ගෘප් පොටෝව මෙන්න.


Thursday, December 12, 2013

ජපන් කොඩිය දමා දින පහක ටෙස්ට් මැච් එකක් - Test Match Under Japan Flag !!!


ආදී ජපන්නු තම රට වෙනුවෙන් ජාතික නිර්මාණය කිරීමට වෙහෙසුනෝය. කොඩියක් නිර්මාණය කිරීමේ අවශ්‍යතාවය පිරිමින්ට වඩා එදා තිබුනේ ගැහැණුන්ටය. ඔවුන් කීවේ තම රට වෙනුවෙන් යම් නිර්මාණයක් කිරීමේ අයිතිය ඇත්තේ කාන්තාවන්ට බවය. ලොවට දරුවන් දායාද කරන්නා සේම, තම රට වෙනුවෙන් කොඩිය නිර්මාණය කිරීමේ වගකීමද ඇත්තේ කාන්තාවන්ට බව පිරිමින් සිතා ගත්තෝය. එසේම දරුවන් බිහි කිරීමේ කාර්යයේ නියැලෙන්නා සේම, නිවැරදි ලිංගික දිවි පෙවතක් ඇති කර ගැනීමේ වගකීම ඇත්තේද ජපන් කාන්තාවට බව පිරිමින් විශ්වාස කළෝය. මහ සයුරේ නැව් ගියද මාර්ගය කොහේවත් සටහන් නොවන්නා සේම, පිරිමින් ගිය පාරවල් කොහේවත් සටහන් නොවන්නේය. කාන්තාවන් ගමන් කළ මාර්ග ගල පිට ඇදි ඉරක්සේ සටහන් වන්නේය. පිරිමින් ගිය මාර්ග වැල්ලේ ඇඳි සටහන් සේ රැල්ලට මැකී යන්නේය. එලෙසම ජපන් කොඩිය නිර්මාණය කිරීමේ වගකීම කාන්තාවන්ට පැවරෙන්නේ කුඩා සමයේ සිටය. තමන් යහපත් දිවියක් ගෙවන්නේ නම්, මල නොතලා බඹරුන්ට රොන් ගන්නට දී ඇත්තේ නම්, ජපන් කොඩිය නොමිලේම නිර්මාණය වන්නේය.

ජපන් කොඩිය නිර්මාණය කිරීමේ ලා සිද්ධියේදී එරට කාන්තාවෝ විවිධ අදහස් ඉදිරිපත් කළෝය. සමහරෙක් කිව්වේ සතෙකුගේ රුවක් යොදා ගත යුතු බවක්ය. ජපන්නු කුඩා මිනිසුන් නිසා තඩි මීයෙකුගේ රූපයක් යෙදීම සුදුසු යැයි කාන්තාවෝ කීවෝය. එහෙත් එදා මීයා නම් කරදර කාරී සතෙක් වුවද අද කාලේ කොම්පීතරයකට ගසන මීයා මිනිසාගේ මිතුරෙකු ලෙස සෑම අතකටම හසු වී මිරිකෙන නිසා එය රටට කරන අපකීර්තියක් ලෙස සිතා මීයා ඉවත් කළෝය. ඉන්පසුව ඉදිරපත් වන අදහස් වැඩි නිසා එරට කාන්තා සංවිධාන ඉදිරිපත් වී ජපන් කොඩිය නිර්මාණය කිරීමට වෙනම කමිටුවක් පත් කළෝය. ඒ සඳහා යොදා ගත්තේ අවිවාහක තරුණියන් පස් දෙනෙක්ය. පස් දෙනාටම පැවරුණු රාජකාරිය නම් ඉදිරි සතිය ඇතුලත විවාපත් වී, විවාහ දිවිය මාසයක් පමණ ගත කොට එයින ලැබෙන ආභාෂයෙන් කාන්තාව, මිනිසා, අනෝන්‍ය අවබෝධය, සුරක්ෂිතතාවය, පිරිසිදුභාවය යන කරුණු කැටි වූ කොඩියක් නිර්මාණය කිරීමය. ඒ අනුව පස් දෙනාම එකම දිනයකදී විවාපත් වූවෝය.

විවාපත් වූ අවිවාහක තරුණියන් පස් දෙනාගේම අදහස් මාසයක් අවසන එකම මේසයක් මතට ගෙන එන ලදී එහිදී එකම එක කාන්තාවක් පමණක් සුදු කඩදහියක් මැද රතුපාටින් වෘත්තයක් ඇඳගෙන ඇවිත් සිටියායා. අනිත් අය නොයෙකුත් යෝජනාවන් ලියාගෙන පැමිණ සිටියෝය. ඒ අතරින් සුදු කඩදහිය මැද රතු වෘත්තය සටහන් කරගෙන ආ කාන්තාවගෙන් ඇසූ ප්‍රශ්නවලදී ඇය කියා සිටියේ තමන් පළමු රැයේදී දුටු එකම සිද්ධිය මෙය බවයි. එය කාන්තාවන් වෙනුවෙන් තමන් ජපන් කොඩියට ආදේශ කිරීමට කැමති බව ඇය කියා සිටියාය. එහෙත් අනිත් කාන්තාවෝ හතර දෙනාම එම සංකේතයට විරුද්ධ නොවූයේ පළමු කාන්තාව කියූ අදහසට කැමැත්ත පළ කරමින්ය. ඉතිරි කාන්තාවන් දෙදෙනෙකු උක්ත කාර්යයේ මීට පෙර යෙදී නැති වුවත්, ඔවුනට එය සංකේතයක් ලෙස යොදා ගන්නට අමතක වී තිබුනේය. එය උපතින්ම හෝ යම් කිසි ක්‍රමයකින් තමන්ට අත හැරී තිබුණේය. අනිත් කාන්තාවන් දෙදෙනා පෙර සිටම ජපන් කොඩිය දමා තිබුණෝය.

කොඩිය තිබුණත් නැතත් මැච් එකක් ඕගනයිස් කළේ නම් එය ගැසිය යුතුමය. නැතිනම් ප්‍රේක්ෂකයෝ ගල් ගසන බව සැබෑය. මැච් එකට එන ප්‍රේක්ෂකයෝ සිටින්නේ උන්මාදයෙන්ය. එහි එන්නේ මැච් එකේ උණුසුම විදින්නටය. ෂොට් එකක් දමා චියර් කරන්නටය. කවමදාකවත් ජපානය කිරිකොට් ගසනවා මා දැක නැතිය. එහෙත් මෙතැන් සිට ජපානය සමඟ කිරිකොට් මැච් එකක් ගසන්නට සෑමා පිටියට පිවිසෙන්නේය. කොඩිය නම් ෂුවර්ය. පිටියේ පන්දුව දෝලනය වේදැයි, සැක සහිතය. අනික දින පහක් තිස්සේ ඉනිම් දෙකක් ක්‍රීඩා කළ යුතු නිසා සෙමින් ලකුණු රැස් කිරීම නුවනට හුරුය.

ඉස්සර සනා සහ කළුවා ග්‍රවුන්ඩ් එකට එද්දී අපි ටීවී එක දෙස ඇස් උලුක් කොටගෙන බලා සිටින්නෝය. ඒ උන් දෙන්නා අවුට් වේදැයි, හොදට සෙල්ලම් කරයිදැයි බියෙන්ය. විටෙක උන් හයේ ඒවා ගසද්දීද අපි කෑ ගසන්නේ වැඩිය ගහන්නට ගොස් අවුට් වන්නට එපා කියාය. කළුවා කෙසේ වෙතත් සනා නම් තවමත් නොට්අවුට් ගසන්නේය. පැල් බැඳගෙන ගසන්නේය. චියර් එකට එන්නේ කාන්තාවෝ පමණක්ය. එසේ නම් සෑමා අද පිටියට බසින්නේය. චියර් එකට වැඩි සද්දෙට කෑ ගැසිය යුතු නැත්තේය. ටෙස්ට් මැච් එකක් නිසා සුද්දෝ කිරිකොට් මැච් බලන්නාක් මෙන් දැහැමෙන් සෙමින් විඳිය යුතුය.

අපි ගියෝ...

Written by sAm_ශ්‍රී_Perera_9:51am_11/12/13

පල්ලියේ මංගල්‍යය - Church Wedding !!!




ඉස්කෝලෙ යන කාලයේ මම අකැමැතිම දේවල් කිහිපයක් තිබුණේය. ඒ මා පොඩි කාලේ යැයි සිතිය හැකිය. දැන් වුවත් මහා ලොකුවක් නැතිය. ඒත් ඒ කාලයේ මා දෙමළ පුවත් විකාශය වීම අසා සිටීමට අප්පිරියාවකින් යුක්ත වූවෙක්ය. ඒ කාලේ බෝම්බයක් පුපුරන විට ටීවී එක දාගෙන දෙමල, ඉංගිරිසි සහ සිංහල පුවත් හැම එකම බැලීම සිරිතක්ය. රූපවාහිනී නාලිකාව ආරම්භවන කූං සද්දය සහ ඒ රූප සටහන මට තාමත් මතකය. එදා දෙමළ පුවත් ඇසෙන විට මට කේන්ති යන්නේය. එසේම වමනය හෝ ඔක්කාරයට හෝ එන්නේ කුමන හේතුවක් නිසාදැයි මා නොදන්නේය. එසේම ඒ කාලයේ මට පල්ලි පේන්නට බැරිය. පල්ලි දුටු විටක සිතට නැගෙන්නේ අමුතුම ගුප්ත හැගීමක්ය. හොල්මන් ෆිල්ම් එකක් ඇතුලේ සිටින්නෙකු මෙන් මා සිත බියෙන් වෙලෙන්නේ පල්ලි, කෝවිල්, ආදිය දුටු විටය. එසේම මහත කෙල්ලන් පවා මට පාසල් සමයේ පෙන්නන්නට බැරිය. ට්‍රේලර් බයික් ස්ටාර්ට් කරන හඬ, පවා මා අසා සිටීමට අකැමැතිය. ඒවා සියල්ල ගුප්තය. බිය උපදවන සුළුය. තව දුරටත් මතක් කරන විට මා හට වියන් ඇඳන් පවා දුටු විට සිහිවන්නේ සිංහල හොල්මන් නාට්‍යයන්ය.

එදා මා අකැමැති වූ පල්ලියක අද විවාපත් වන්නේය. සෑම ආගමකින්ම උගන්වන්නේ හැදිච්ච කමක් බව මට හැගෙන්නේය. බුද්ධ ධර්මයේ ඇති නිරවද්‍ය බව, ගැඹුරු බව, සදාතනික ප්‍රායෝගික බව, දහම් අධ්‍යාපනයෙන් උගත් මට පල්ලිය යනු තවත් ගරු කළ යුතු ආගමික ස්ථානයක්ය. කතෝලිකයන් තම ධර්මයට අනුව යම් කිසි නිවැරදි මඟකට එන්නේ නම් එය සමාජයට හොඳක් මිස නරකක් නොවේය. සෑම ආගමක්ම අනුව මිනිසුන් ධාර්මික වන්නේ නම්, ආගම වැඩක් නැතිය. සමාජයට අවශ්‍ය එවන් අධ්‍යාත්මික හැගීමක් ඇති මිනිසුන්ය. 

විවාහයට පෙර කතෝලික පල්ලියෙන් ලබා දෙන පෝය පන්තිය, හෙවත් විවාපත් වන්නට ඉන්නවුන්ට ලබා දෙන ලෞකික දැනුම ඉතා අගනා බව මට හැඟුනේ එම පන්තියට සහභාගී වූ නිසාය. ලිංගික ජීවිතය, කෘතිම උපත් පාලන ක්‍රම අවම කොට, ස්භාවික උපත් පාලන ක්‍රම භාවිතය, ගබ්සාව හෙළා දැකීම, පවුල් ප්‍රශ්න, එකිනෙකා අවබෝධ කර ගැනීම සහ නැන්දම්මා ලේලි ගැටළු නිරාකරණය වැනි වටිනා කරුණු රැසක් මේ අතර වූයේය. ඒ සියල්ල මා අදහන බෞද්ධ ධර්මය අනුව සිතට ගෙන, ජීවිතයට කරුණු එක් කර ගැනීමට වඩාත් රුකුලක් වූයේය. මේ සියළු කරුණු වඩාත් වටිනා බව තහවුරු කරන්නට අපේ මාමාගේ පුතා මා හට එක් සාක්ෂියක් වූයේය. එදා අප ජෝෂප් විද්‍යාලයට ගියේ එහි සිටින පූජකතුමා හමුව ඔහුට පල්ලියේ පූජාව සඳහා ආරාධනා කිරීමටය. මා මීට පෙර හමූ වී ඇති නිසාත්, කලින් සිට හඳුනන නිසාත් අපට එදා අමුතු දිනයක් නොවුනේය. නමුත් අප සමඟ ගිය මාගේ මාමාගේ පුතාට නම් එදින පවුල් ජීවිතයට අදාල කරුණු පූජකතුමා කතා කරද්දී එහි වැඳගත්කම වැටහී තිබුණේය. එළියට පැමිණ ඔහු කීවේ “ඇයි බං අපේ පන්සලෙන් මෙහෙම දේවල් කියල දෙන්නෙ නැත්තේ..“ කියාය. කතාව ඇත්තය එහෙත් බුද්ධ ධර්මයේ සඳහන්ව ඇති සැමියාගේ යුතුකම්, දරුවන්ගේ යුතුකම්, බිරිඳගේ යුතුකම්, අසල්වැසියන්ගේ යුතුකම්, පිළිබඳව කියවා බැලීමෙන් ලෝකෝත්තර ජීවිතයට මෙන්ම ලෞකික ජීවිතයටද බුදුරජානන්වහන්සේ ධර්ම දේශනා කොට ඇති බවට වැටහෙන්නේය. එකම වරද නම් ඒවා අද සමාජයට ඉස්මතු කොට පෙන්වා දීමට තරම් ශාසනික සේවාවක් නොකෙරෙන එකය.

පල්ලියේ විවාහය සහ පූජාව පවත්වන්නට ගිය විට එහි සිට ප්‍රධාන පූජක තෙමේ කියූ වචන කිහිපය මා ඔහු කෙරේ සහ කතෝලික ආගම කෙරේ අප්‍රියතාවයක් ඇති කරවන්නට සමත් වූයේය. එහෙත් ඒ සියල්ල අමතක කරන්නට මා ධාර්මික වුණෙමි. පල්ලිය ඇති පරිසරයක, කතෝලික ආගමනුකූලව හැදී වැඩුණු ඇයට පල්ලියේ විවාහය ගැනීම එකම ආශාව වූයේය. බෞද්ධ කාන්තා පාසලක සිප් හැදෑරුවද, උප්පැන්න සහතිකයට සහ කුඩා කළ සිට ලද ආභාෂය අනුව ඇය කතෝලිකය. පල්ලිය වෙනුවෙන් අප්‍රමාණ කැප කිරීම් කොට පූජක තෙමේ ඇසූ එක ප්‍රශ්නයකට මා ‘ඇත්ත‘ කියූ නිසා හෙතෙම පල්ලියේ විවාහය ගැනීම අවලංගු කරන්නට තැත් කළේය. විවාහයෙන් පසු ලැබෙන දරුවන් කතෝලික කරනවා දැයි ඇසූ විට මා “නැත“ කීවේ අප මුල සිටම කතා කරගත්, එකඟ කරගත් ආකරයෙන්ය. එසේ ඇත්ත කීම නිසා පූජක තෙමේ කීවේ දරුවන් ආගමට නොදෙන්නේ නම් කතෝලික විවාහයට පල්ලියේ අවසරයක් නොමැති බවය. මා කියා සිටියේ මෙයා පල්ලිය වෙනුවෙන් වැඩ කළේ මෙහෙම උත්තරයක් බලාපොරෙත්තුවෙන් නොවන බවය. පූජක තෙමේ කියා සිටියේ “පුතා ඔයාලට බුද්ධාගමේ අය ගොඩක් ඉන්නවා, අපිට අපේ ගොඩ අඩුවෙන එකයි වෙන්නේ“ කියාය. මට එවිට ඇති වූයේ මහත් පිළිකුලක්ය. ගොඩ වැඩි කර ගන්නවාට වඩා, සමාජයට කොයි ආගමකින් හෝ නිවැරදි වැඩ දායී මිනිසෙකු බිහි වීම ප්‍රමාණවත් බව සිතන්නට තරම් ආගමික පූජකවරු අන්ධ වීම, පක්ෂ දේශපාලනයෙන් ඇස් අන්ධ වීමට වඩා දරුණු රෝගයක් බව මට වැටහුණේ එවිටය.

සිදුවූ සියල්ල අමතක කොට නැවත ගොස් පූජකවරයාගෙන් අවසර ගන්නට තරම් සෑමා කටයුතු කළේ ඇය පල්ලියෙන් ලැබිය යුතු දේ ඇයට ලබා දීමටය. නැතිනම් නැවත වරක් ඒ වචන පෙළ අසා ගන්නට බලාපොරොත්තුවෙන් මා ඔහු අසලට යන්නේ නැත. එහිදී මා උගත් තවත් දෙයක් නම් ඔවුන් තරුණ සමිති, සංවිධාන පවා සංවිධානය කරන්නේ අන්‍යාගමීකයන් සමඟ විවාපත් වීම සීමා කිරීමටය. එය පූජකතුමන්ගේ මුවින්ම පිට වූයේය. එවන් සංගමයන් නිසා එහි සිටින කෙල්ලන්, කොල්ලන් විවාපත් වූ හැටිද ඔහු මතක් කර සිටියේ ඉතා සතුටින්ය. මා දහම් පාසල් යන කාලයේ  අප තරුණ සමිති මඟින් සිදු කළ ප්‍රජා සේවා, සහ අප එයින් ලැබූ පන්නරයන්, කැපවී කටයුතු කිරීම් ආදිය අසලකින්වත් එහෙව් හැගීමක් අප තුල නොතිබුණේය. එහෙම දර්ශනයක් අපට දීමට වත් අපට ඉහලින් සිටි හිමිවරු, ගුරුවරු කටයුතු නොකළ බව මට මතකය. එහෙම වූවා නම් අද මා මේ පල්ලියේ විවාපත් නොවන්නේය. ඒ අතින් බලන විට ඇයද මා සමඟ නොඑනවා ඇත. අද කෙටි පූජාවක් වෙනුවට දිගු පූජාවක් ඇය වෙනුවෙන් පල්ලියේ පැවැත්වෙනවා ඇත. එහෙත් එදා පුජකයන් කියා සිටියේ ඔවුන් තරුණ සමිතිය පිහිටුවන්නට පෙර ඇය මා සමඟ හාද වී සිටි බවක්ය.

ඒ සියල්ල මිහිරි හා අමිහිරි බව එක්වූ මතකයන්ය. ඇගේ අම්මාගේ නංගී හෙවත් පුංචී සහ බාප්පාද මිශ්‍ර විවාහයක් සහිත අයය. බාප්පා බෞද්ධ වන අතර පුංචී කතෝලිකය. එදා පල්ලියෙන් අවසර නොදුන් අවස්ථාවේ බාප්පා මට කියා සිටියේ “පුතා මටත් වුණා ඔහොම දෙයක්, මම ෆාදර්ට කියල දීල ආවේ.. “ කියාය. නැවත අවසර ගැන්මට පල්ලියට ගිය අවස්ථාවේ මම පූජකතුමාට කියා සිටියේ දරුවන් ආගමට දෙනවා යැයි බොරු කියා, එසේ නොකර සිටීමට වඩා එක වර ඇත්ත කීම ඔබතුමාට වටින්නේ නැද්ද කියාය. ඔහු එය අගය කරන බව කීවේය.

එදා මා ගුප්ත යැයි සිතූ, යටි සිතට බියක් රැදවූ පල්ලිය පිළිබඳව යහපත් සිතුවිල්ලක් මවා, මා මෙහි රැගෙන ඒමෙන්, ආදරයට කළ නොහැකි දේ නොමැති බව මා අද වටහා ගත්තෙමි. එදා පෝය පන්තියේදී කියා දුන්නේද දෙදෙනෙකු යාළු වූ අළුත වෙනදා නොකරන දේද කරනා බවක්ය. වෙනදා නොකෑ කෑම ඇය වෙනුවෙන් කන්නේය. බැන්දාට පසුව පිස්සුද හලෝ මේව කවුද කන්නේ කියා අසන්නේය. ඒ ආදරය වෙනුවෙන් කරන දෑ පමණක්ය. නොවෙනස්ව ආදරය තිබෙන්නේ නම් සදාතනිකව එකම විදිහට රැදෙන්නේය. එදා ප්‍රගීත් පියතුමා කියා සිටියේ ආච්චිගේ බිබික්කම් කතාවක්ය. ආච්චි සීයා සමඟ යාළු වූ අලුත සීයාට බිබික්කමක් දී ඇත්තේය. එය ගෙදර තිබූ එකක්ය. සීයා එය කෑමෙන් පසු ආච්චීට කියා ඇත්තේ අනේ මම ආසම කෑමක් කියාය. ඉන්පසු බොහෝ කළක් ගොස් මුණුබුරා සීයාගෙන් අසන්නේ දෙදෙනාගේ ආදරය තවමත් නොසැලී තිබෙන්නේ කෙසේද කියාය. සීයා එය තම ආච්චීගෙන් අසන ලෙස මුණුබුරාට කියන්නේය. ආච්චී කියන්නේ “අනේ මන්ද පුතේ සීය සෙට් වුණ මුල්ම දවසෙ මම ගෙදර තිබ්බ බිබික්කමක් දුන්න. සීය හිතුවෙ මම හදපු එකක් කියල. එදා ඉඳල මගෙන් බිබික්කම් ඉල්ලගෙන මෙහෙ ආව. මට මෙලෝ හසරක් කරලවත් හදන්න බැරි බිබික්කම් මම සීයාට අමාරුවෙන් හදල දුන්න බං..“ කියාය. මුණුබුරා සීයා ලඟට ගොස් සිද්ධිය කියූ පසු සීයා ඉතිරිය සම්පූර්ණ කරන්නේය. “ඔන්න ඔය කියන බිබික්කම් මම කන්න අකැමැතිම ජාතියෙ කෑමක් බං. ආච්චිව යාලු කරගන්න ඕනවට මම ආසයි කියපු කෑම මම තාම අමාරුවෙන් කනව බං..“ කියමින් සීයා මුණුබුරාට කියා දුන්නේ ආදරය වෙනුවෙන් කැප කිරීම් කළ යුතු බවය.

හරි දැන් ඉතින් වැඳගනිල්ලා අන්න ෆාදර් එනවා.. 
සාදූ.. සාදූ... සාදූ.... !!

10:27ට, පෝරුවට නැග්ගම සැට් වෙමු ආ.. !!

Written_by_sAm_ශ්‍රී_Perera_12:02pm_11/12/13

කොල්ලන්ගේ සිම්පල් ප්ලෑන් - Simple Guyz !!!


කොල්ලා නික්ම යන විට නොහඬන ඈයෝ කෙල්ලෙක් නික්ම යන්නේ නම් හඬා වැටෙන්නෝය. එතනත් ඇත්තේ ස්ත්‍රී අධිපත්‍යය. කෙල්ලෙක් වසර ගණනාවක් ගෙදර හැදී වැඩී තවත් නිවෙසක පුත් කුමරුවෙකුගේ භාර්යාවක් වී පිටත් වන්නේ නම් ඒ ගෙදර අය හඬා වැලපෙන්නෝය. නව දිවියකට පා තබන විට හඬන්නේ මන්දැයි විටෙක සෑමාට සිතෙන්නේය. එහෙත් කරුණු කාරණා සොයා බලනා විට හඬා වැලපෙන්නට ඕනෑ කොල්ලාගේ පැත්තේ සෙට් එකය. කුරුල්ලෙකු මෙන් අඩියක් පුඩියක් ගසමින්, කෙල්ලන්ට විහිළු කරමින් ආතල් එකේ සිටි කොල්ලෙක් කූඩු කොර සිර වෙන සීන් එකක් දැක දැකත් කොල්ලාගේ පැත්තේ උන් නාඩන්නේ මන්දැයි සෑමාට තවමත් අප්සට්ය. එක අතකට කෙල්ලගෙ පැත්තේ අය හඬන්නේ කොල්ලාට වෙන විපත දැක ඉන් නැගෙන ශෝකය නිසා විය යුතුය. කෙසේ හෝ කුමක් අරඹයා හෝ එවන් මොහොතක හඬන එක නම් හොඳ නැතිය. එසේම පෝරුවේ කටයුතු කරන ගොයියන් තම වැඩේ සාර්ථක යැයි සිතා ගන්නා මිනුම් දණ්ඩ වන්නේද පෝරුවේ සිටින දෙපළ හඬන කඳුළු කැට ගණන මැන බැලීමෙන්ය.

වෙඩින් එකට සෙල්ලම් කරන බෑන්ඩ් එක හෝ ඩීජේ අයියලා පවා, මික්ස් කරලා හෝ එදිනට ප්ලේ කරන්නේ ගල් කණු වලට පවා කඳුළු නැංවෙන සිංදුය. මංගල නැකතේ, කැදැල්ලෙ ඇති වූ, පුංචි දවස් වල, වැනි නම්බර්ස් ගසා ජනතාව කඳුලින් පිනවන්නේ ඔවුන්ගේ සාර්ථකත්වය මැනීමේ මිනුම් දණ්ඩක් ලෙසය. මේ කිසිවක් නැතුව ඩෝප් වූවන් සෙම පෙරාගෙන හඬන්නේ තම තමන්ගේ දරුවන් දැරිවියන් විවාපත් වූ දවසක් ලෙසය. ඒ තරම් ආතල් එකක් ලොවෙත් නැතිය.

සාමාන්‍ය දිනවලදී කෙල්ලෝ වැඩට යන්නේද නියමිත වේලාවට පැයක් පමණ කලින් අවදි වීමෙන්ය. එලෙස අවදි වෙන ඔවුන් දත් මැද, මූණ සෝදා, කියුටෙක්ස්, ලිප්ස්ටික් ගා, අවසන් වන විට ඒ පැයත් මදිය. එහෙත් අපේ එවුන් උදේ 7ට ගෙදරින් පිටත් විය යුතු නම් නැගිටින්නේ 6.30 පමණය. එලෙස අවදිව සියළු කටයුතු කරගෙන 7 වෙද්දී නිවසින් පිටත් වන්නේ සියළු කටයුතු සාර්ථකව සිදු කරමින්ය. නමුත් බැරි වීමකින් හෝ 6.45ට අවදි වූ දිනවල සිද්ධ වන්නේ අමුතු දෙයක් නොව. වෙනදා මෙන්ම පැය කාලක් ඇතුලත කොල්ලා වෙනදාටත් වඩා හොඳන් ලක ලෑස්ති වීමය. මේ සංසිද්ධිය සුපුරුදු ලෙසම වෙඩින් දවසට උදේට සිදු වන්නේය. එනම් කොල්ලෝ සැට් එක පැයක් ඇතුලත ලෑස්තිවෙන අතර, කෙල්ලෝ සැට් එක කලින් දින රාත්‍රී 11 සිට ඇඳුම් හැඳ ගැනීමට පටන් ගැනීමය. එලෙස හැඳගෙනත් වෙඩින් එක අස්සේද එය නිමක් නැතුව වැරදි නිවැරදි කළ යුතුය. එහෙත් කොල්ලෝ නම් ආතක් පාතක් නැතුව හැඳගත් එකම ඇඳගෙනම ඔහේ සිටින්නෝය.

දිනක් අපේ මහප්පාගේ පුතාගේ වෙඩින් එකට යන්නට ගොස් අපේ ගෙදර ගිණි විජ්ජුම්බරයක් වූයේ මහප්පාගේ දුව නිසාය. එදා සෑමා සිටියේ මාතරය. ඒ මනමාලයා හෙවත් අපේ මහප්පාගේ පුතා සමඟය. බෙස්ට් මෑන්ලාට සිටියේ අප නිසා අපි කලින් දවසේම ඒ පැත්තේ නැවතුනෙමු. එහෙත් පහුවදා හෙවත් වෙඩින් දා අපේ ගෙදරින් කස්ටිය මාතර බලා පිටත් වෙන දිනය ඉතා අබ්ලික් වූයේ අපේ මහප්පාගේ දුවගේ මේකප් සීන් නිසාය. ඇය පාන්දර 3ට පමණ මේකප් දමාගෙන, හැඳ පැලඳ ගන්නට සැලූන් ගත වී තිබුණු අතර අනෙක් පිරිස් උදෑසන 5ට නැගිට, 6 වෙනකොටත් සූදානම් වී අවසන්ව තිබුණේය. උන් වාහනයට නැගී ඇය එනතුරු පැයක් පමණ බලාගෙන සිට ඇත්තේය. එදායින් පසු වෙඩින් නම්, ඇය එන්නේ නම්, අපේ කස්ටිය ඇයට පිටත් වෙන වේලාව කියන්නේ නියමිත වේලාවට පැයකට හෝ ඊට වැඩි ගණනකට කලින්ය. ඒ වෙඩින් වලට නියමිත වේලාවට පිටත් විය යුතු නිසාය.

අද කිටියා පාන්දර 2ට අවදි වන බවක් කීවාය. ඇය කීවේ නම් නොනිදා සිට පාන්දර දෙකේ සිට සූදානම් වන බවක්ය. එතැන් සිට තවත් බ්‍රයිඩ් මේට්ස් ලා තිදෙනෙක්ද, පොඩි ඇචිචි ෆලවර් ගර්ල්ස් ලා 4ක්ද සූදානම් වන බව ආරංචිය. අපි නම් අවදි වන්නේ උදෑසන 4ටය. ඒ උදේ 5ට පිටත් විය යුතු නිසාය. මේ කාල සටහන මැද්දේ ආතල්ම සිද්ධිය නම්, අපේ මහප්පාගේ දුව උදෑසන 3ට අවදිව, සැලූන් ගත වී මෙහෙන් පිටත් වන්නේ උදෑසන හයට වීමය. ඒ කියන්නේ ඇය මනමාලිය සූදානම් වීම ආරම්භ කොට පැයකට පසුව ෙසිටම සූදානම් වීමය. එහෙත් මනමාල සැට් එක ඊටත් පැයකට පසුව අවදිව සූදානම් වීම තවත් ආතල් එකක්ය. ඉන් හුදෙක් පෙන්වන්නේ කොල්ලෝ නම් සිම්පල් ප්ලෑන් ඇත්තෝ බවය. කොල්ලෝ බැන්දාට පසුව කෙසේ වේදැයි පසුව ලියන්නට හැකිය. ඒ නම් අත් දැකීමෙන්ය.

දිනය නම් මරුය. දොලහයි, දොලහයි, දහතුන, මතක තබා ගැනීම පහසුය. මෙය දොලහ ඉලක්කම් තුනක්ම වුණා නම් මරුය. ඒ නම් දැන් දරු මල්ලොත් ලැබිලාය. තනිකඩ කොල්ලෝ හැම දිනකම උදෑසන එළියට බහින්නේ අද කෙසේ හෝ දඩයමක් කර ගන්නවා යැයි අරමුණින්ය. කෙසේ හෝ කෙල්ලෙක්ට ප්ලග් වීමේ උවමනාවෙන් එළියට බසිනා තනිකඩ කොල්ලේ අනන්තය. පාසල් සමයේ මා හට කෙල්ලන් සැට් නොවුනේ වාසනාවට කියා විටෙක සිතෙන්නේය. එහෙත් එහෙම සෙට් නොවුණා කියා අපි කැම්පස් යන්නට තරම් උදාරතර මට්ටමෙන් ඉගෙන ගෙනත් නැති බව විටක හැගෙන්නේය. එහෙත් එදා කෙල්ලෙක් සැට් නොවී, කැම්පස්ද නොගියේ, වෙලාව හොඳ කමකට යැයි තවත් විටෙක සිතෙන්නේය. කෙසේ හෝ දඩයම් කිරීමේ අරමුණින් එළියට බැස්ස කාලේ අහවරය. දැන් ඇත්තේ දඩයම් කළ දෑ නිවැසෙට ඔසවාගෙන ඒමය. මට ප්‍රමාද විය නොහැකිය. දැන් මා යා යුතුය.

මා උදෑසන පහට පිටත් විය යුතුය. හයේ සිට පොටෝ ගසා, උදෑසන අටට පල්ලියට යා යුතුය.

එහෙනම් 8ට පල්ලියේදී හමුවෙමු...

Written_by_sAm_ශ්‍රී_Perera_10:48pm_10/12/13

Monday, December 9, 2013

ලිංගික අප්‍රාණිකයාගේ දෙක !!


දෙක කිව්වේ දෙවෙනි කොටස කියාය. නැතුව කලින් ලියූ ලිපියේ හිටිය පොලිස් කාරයාගේ අහවල් එක නොවන බව කරුණාවෙන් සලකන්න. උක්ත කතාවේ පොලිස් කාරයා අපිව කන්නට ගොස් ඌ ඌවම කා ගත්තේය. ඉස්සර පොඩි කාලේ අපිට ප්‍රශ්නයක් තිබුණේය. ඒ නයෙක්, පොළඟෙක් හෝ කිසියම් සර්පයෙක් පිළිබඳ ප්‍රශ්නයක්ය. ප්‍රශ්නය නම් නයා දෙකට නැවී තමාගේ නැට්ට පැත්තෙන්ම පටන් ගෙන ගිලින්නට පටන් ගත්තොත් ඉතිරි වන්නේ කුමන කොටසද කියාය. අන්තිමට කට පමණක් ඉතුරු විය හැකිය. එලෙසම පොලිස් ගැට්ටා සත්තම දමා අන්තිමේදී ඉතිරි කළේ තමන් ලිංගික අප්‍රාණිකයෙකු බව කියවෙන පදය පමණක්ය. සියල්ල එදා එසේ අහවර වී සෙනසුරාදා දින දිලා සෑමා සමඟ චැටක් දැම්මේ උක්ත සිද්ධිය පිළිබඳවමය. චැට් එක අතර මැද තනියෙම සිනාසීමෙන් ගෙදර අය සිතුවේ සෑමාගේ මොලය ඔල්මාදය වැඩි වී ඇති බවක්ය. සිද්ධිය සැකෙවින් මෙසේය.

දිලා - මචං අද ඔපීසි ගියෙත් බස් එකේ බං. මේ දවස් වල පට්ට රිම් එකෙන් යන්නෙ.

සෑම් - මාත් එහෙමයි බං. පුක් වෙලා ඉන්නෙ..

දිලා - පාරට යන බස් එකත් මිස් වුනා බං. මම ත්‍රීවිල් කාරයෙක්ට අද දාල වීල් එකට ඇතුලට පැන ගත්තා.

සෑම් - දන්න එකෙක්ද?

දිලා - නැහැ බං. මායි ඌයි පොලිස්කාරයින්ට බැන බැන, උන්ගෙ පළු ඇර ඇර ගියා.

සෑම් - ඔව් උඹ මේ දවස් වල කෝමත් පොලිසිය එක්ක අවුලෙන් නේ ඉන්නෙ.

දිලා - ඔව් මචං. මම ඌට මගෙ ඉන්ෂුවරන්ස් සීන් එක කිව්වා. ඌත් හද්ද කුණු හරපෙන් බං අරූට බැන්නෙ. මට මාර ආතල්.

සෑම් - ඌටත් පොලිස්කාරයෙක් ගේම දෙන්න ඇති බං.

දිලා - අනේ මන්ද බං. ඌ කිව්වා අහවල් පොලිසියේ හොඳ මහත්තයෙක් ඉන්නවා. ඕනෙ දෙයක් තිබ්බොත් කියන්න පොර කරල දෙයි කියලත්. වීර පුතාගෙ යාළුවෙක් කියන්නත් කිව්ව බං.

සෑම් - අපි ගිය පොලිසියම නේද බං? උගෙන් වැඩක් ගමු. අනික වීර පුතානේ..

දිලා - හිටපංකො කියන කල්.. මම අර පොලිස් බයියගෙ නම ඇහුව. ඌ ගත් කටටම අරූගෙ නම කියපි. මගෙ කට වැහුණ බං. මම හිනාව තද කරගෙන හිටිය බං. 



Written_by_sAm_ශ්‍රී_Perera_9:13pm_09/12/13

Thursday, December 5, 2013

ලිංගික අප්‍රාණික පොලිස් මස් වැද්දා.... - The Police Butcher !!!


ඔහු පොලිස් කාරයෙක්ය. තඩි බඩ, මෝඩ මොලය, සහ නොගැලපෙන කතන්දර ඔහු මස් වැද්දෙක් ලෙසට මා හට පෙනෙන්නට සැලැස්සුවේ ඔහුගේම ක්‍රියා කළාපයන් නිසාය. කිරිබත්ගොඩ නගරය මැදින් නුවර පාර දිගේ ගමන් කරන කලෙක ඔබ ඔහු දැක ඇතිවාට සැක නැතිය. මන්ද ඔහු ට්‍රැෆික් පොලිස් කරුවෙක් නිසාය. ඔහු වරක් දුටු අයෙකුට ඔහුව මතකයේ තබා ගැනීමට අපහසුවක් නැත්තේ පැත්තක් බරවූ තරාදියක් මෙන් ඔහුගේ පුක පැත්තට බරවී ඇති නිසාය. ජරාව කන ඌරෙකු මෙන් තඩි වූද, නොසේදූ පඩික්කමක් මෙන් කහට පැතිරූ දත් සැට් එකද ඔහුව මස් වැද්දෙක් ලෙසටම මා ඉදිරියේ මැවී පෙනෙන්නේය.

වරෙක මා මිතුරෙකුගේ වාහනයක් කිරිබත්ගොඩ තොරණ නිර්මාණය වන ස්ථානයේ ඇති රථ ගාලේදී තවත් වාහනයක් විසින් හප්පාගෙන ගොස් තිබුණේ එහි ගාල් කොට තිබියදීය. එය හප්පාගෙන ගිය වෑන් රථයේ අංකයද සහිතව අපට එදා පොලිස් පැමිණිල්ලක් දමා ගැනීමට හැකි වූයේ එතැන සිටි අයෙක් වාහනයේ නොම්මරය සටහන් කරගෙන තිබූ නිසාය. එදා ඔහු සමග, මාත්, අපේ දිලාත්, පොලිසියට ගියේ සාධාරණ හේතුවක් මත මිස මවා පෑමක් කිරීමේ අරමුණින් නොවේය. එහිදී එහි සිටි නවක පොලිස් මහතා අපගේ පැමිණිල්ල සටහන් කොට ගෙන පොලිස් වාර්ථාවක් පවා සකසා දුන්නේ අනතුර වූ ස්ථානය පරීක්ෂා කිරීමෙන්ද අනතුරුවය. ඒ අවස්ථාවේද උක්ත මස් වැද්දා පුටුවක ඉඳගෙන සිටියේය.

ඉන් මාස 6කට පමණ පසු දිලාගේ වාහනය රාගම ගුවන් පාලම යට ගාල් කොට තිබියදී කිසියම් වාහනයක් මගින් සූරාගෙන ගොස් තිබුණේ බොනට් එක කොටස පමණක්ය. බෆර් එකට කිසිත් සිදු නොවී තිබූ නිසා සිදු වී ඇත්තේ කුමක්ද අපට සිතා ගත නොහැකි වූයේය. එම අවස්ථාවේ දිලා ඒ පිළිබද රක්ෂණ ආයතනයට දන්වා නොතිබූ නිසාත් ඊට වන්දි ලබා ගත යුතු නිසාත් දිලා, මා සමග කථිකා කොට ගත්තේ කිරිබත්ගොඩ රථ ගාලේම තිබියදී රක්ෂණායතනය දැනුවත් කොට වන්දි ලබා ගැනීමටය. කතා කරගත් පරිදි සියල්ල රක්ෂණ නිලධාරියාට පවසා, ඔහු වන්දි ලබා ගැනීමේ කොළය දුන් පසුව අප පොලිස් පැමිණිල්ලක් දමා පොලිස් වාර්ථාවක් ලබා ගැනීමට සඳහා ගියේ පොලිසියටය.

අප යන විට මස් වැද්දා පුටුවක දපනෙ දමාගෙන නිදිය. මට හිකිස් ගා සිනා ගියේ ඔහු සිටි ආකාරයට. ඉන් පසු ඔහු ඇස් අඩවන් කෙට ගෙන ඇසුවේ අප ආ හේතුවය. සියල්ල පැහැදිලි කළ පසු පොර, පොර ටෝක්ස් දෙන්නට වූයේය.

“හැමෝම එන්නෙ ඔහොම කියාගෙන තමා.. ඉන්ෂුවරන්ස් කාරයින්ට අපිනේ උත්තර බඳින්න ඕනෙ..“

අරකද මේකද ලොරි ටෝක්ස් ගොඩක් දී, සිද්ධිය වූ තැනටද ගොස්, එතැන වටේ සිටි අයගෙන්ද විස්තර අසාගෙන පොර හැරුණේ සෑමා දෙසටය.

“ඔයා මීට කලින් දවසකුත් ආව නේද මෙතැනදිම වාහනයක් හැප්පුනා කියල..“

“ඔව් මම ආව..“

“ඒකනේ මම කිව්වෙ.. අපිව තම්බන්න බැහැ.. කොහොමද මගෙ මීටරේ..“

“ඔව් එදා අපිව හප්පපු වාහනේ නම්බර් එකත් දීල ඇන්ට්‍රි එක දැම්මෙ.. ඒත් තාම වාහනේ හොයගෙන නම් නැද්ද කොහෙද..“

මස් වැද්දාගේ කට පුක විය. ඉන්පසුව අපි නැවත එන්ටැර් වූනේ පොලිසිය ඇතුලටය. ලොකු ටෝක්ස් දෙද්දී අපි කට පුක පියාගෙන සිටියේ අප කරන්නේද රඟ පෑමක් නිසාය. පොරද ලොරි ටෝක්ස් දී අවසන පැමිණිල්ල සටහන් කර ගැනීම ආරම්භ කළේය.

නම, ගම, විස්තර අසමින් දිලාගේ වයස කියූ විට, “ඔයාලට බැහැ අපිව තම්බන්න.. ඔයාල ඉපදෙද්දිත් මම පොලිසියෙ..“ කියමින් බල්ටි ගසන්නට වූයේ තමන් වසර 26ක් තිස්සේ පොලිසියේ බව කියමින්ය. පොරගේ වසර විසි හයක සේවා කාලයේ තරම දැනුනේ දිලාගේ රැකියාව සටහන් කර ගැනීමට ගිය අවස්ථාවේය.

“තමාගෙ රැකියාව ??“

“ඖෂධ අලෙවි ප්‍රවර්ධක..“

“ඇහ්..“ කියූ පොරගේ කට නැවතත් පුක විය. දිලාගේ ලයිසම අතට ගෙන නැවත එය මේසය මත තබමින් මස් වැද්දා හඬ අවදි කළේය.

“ඖෂධ කියල ලියන්න එන්නෙ මොන ‘ෂ‘ යන්නද??“ පැත්තක සිටි සෑමාට උගේ මොලය කන්නට සිතුනේය. වසර ගණනාවක් පොලිස් සේවයේ සිටියායැයි, තමන්ව තම්බන්නට එපා යැයි කයිවාරු ගැසූ හෙතෙම පාසලේ කොපමණ කාලයක් ඉගෙන ගත්තේදැයි ගැටළු සහගත තත්වයක් සිතේ ඇති වෙද්දී සෑමාගේ දත් සැට් එකම එළියට පැන්නේ සිනහව නවත්වා ගත නොහැකිවය.

“මේ ‘ෂ‘ යන්න..“ යැයි දිලා ඔහුට ලියා පෙන්නුවේය.

විලි ලැජ්ජා නැති කම ට්‍රැෆික් පොලිස් කමටත් වඩා ලොකු යැයි යන සංකල්පය තහවුරු කරමින් පොර නැවතත් ලොකු ටෝක්ස් දෙන්නට වූයේය. අප හට ඔහු කියා සිටියේ මෙය වෙනත් වාහනයකින් හප්පාගෙන ගිය එකක් නොව, අප විසින්ම ගොස් හප්පාගෙන පැමිණ රක්ෂණ වන්දි ලබා ගැනීමට කරන්නාවූ මවා පෑමක් බවය. සිදු වූ ස්ථානය පිළිබඳව මවා පෑමක් කළද, අප කියූ පරිදි සිද්ධිය සත්‍යයක්ය. එහෙත් මස් වැද්දා කල්පනා කළේ අපේ කීයක් හෝ කඩා ගන්නට බව නම් පැහැදිලිය. ඒ නිසා අපිද ඔහුට සර්, බර් යැයි නොකියා, කතා කළේ කිසිම පැහැදීමක් ඔහු වෙත ඇති නොවූ නිසාමය.

පැමිණිල්ල සියල්ල ලියා අවසන් කළ මස් වැද්දා අවසන කීවේ “මේකෙ දැන් මට පොඩි වචන දෙකයි ලියන්න ඕනෙ..“ කියාය. අපි ඇසුවේ ඒ කුමක්ද කියායා. “පිළිගත නොහැක“ කියල ලිව්වා නම් හරි යැයි කියූ මස් වැද්දා සිනාසුනේය. “එහෙම කරන්න එපා“ යැයි පමණක් කියූ දිලා සිනාසුනේය.

“හරි මට සපෝට් එකක් දීල රිපෝට් එක අරගන්න..“

“අපි ලඟ ඉතිං තියෙන්නෙ බෙහෙත් තමා..“

“මෙනවද තියෙන බෙහෙත්..“

“Piles වලට ගන්න ඒවා, Lidocaine, තව ketoconazole එකක් තියෙනවා, tadalafil එකක් තියෙනවා..“

ඹෟෂධ කියා ලියා ගන්නට බැරි මස් වැද්දා ඇස් නලලේ තියාගෙන දිලා දෙසත් මා දෙසත් මාරුවෙන් මාරුවට බැලුවේය. දිලා නැවත ඔහුට තේරෙන භාෂාවට වචන මාලාව හැරෙව්වේය.

“අර්ශස් වලට ගන්න ඒවා, හිරිවට්ටන්න ගන්න ඒවා, අළුහම් වලට වගේ ගන්න ඒවා, තව තියෙනවා කියුපිඩ් වගේ අහවල් ඒවට ගන්න එකකුත්...“

මස් වැද්දාගේ ඉහෙන් කනින් දළු ලා මල් පිපෙන්නට වූයේ අවසන් වචන කිහිපයටය.

“ඔය මොනවත් වැඩක් නැහැ.. අර අන්තිම බේත මට දෙන්න..“

මෙතෙක් වෙලා වැඩ දැමූ හෙතෙමෙ මස් වැද්දෙක් පමණක් නොව ලිංගික අප්‍රාණිකයෙක් බවටත් තහවුරු වුණේය.

Written by sAm_ශ්‍රී_Perera_12:14pm_05/12/13

Tuesday, December 3, 2013

දකුණෙ කදුළු නිවන්න - උතුරු පොළව බදාගෙන මිය ගිය සැමට.. !!





සුදීරයා මට ඒ පැත්තට එන්න කියල පිටත් වුණාම ආයෙත් මම මගෙ කල්පනා ලෝකෙට වැටුනා. මම මෙහෙ ඉඳන්, මගෙ පුංචි කෙල්ල අම්ම එක්ක ගෙදර ඉඳන්, අපි දෙපැත්තක ඉඳන්, ජීවිතේම කැප කරගෙන රස්සාවකට වැඩිය රට වෙනුවෙන් නේද මේ කැප වෙන්නෙ කියල මට හිතුන වාර අනන්තයි. මට වෙලාවක් නැති වුණාම සුදීරයා අපේ ගෙදරට ලියුම් ලිව්වෙ, මම ලියන්න ඕනෙ මොනවද කියල කියල දුන්නට පස්සෙ. ඊට පස්සෙ ලියුම උගෙ අතින් මට ගෙනල්ල දීල මචං මේක කියවලම යවපං කියපු වාරයක් ගානෙ මම ඌට ණයයි. අපේ ගෙදර අය පවා සුදීරයගෙ අකුරු මගෙ අකුරු හොඳට වෙන් කරල අදුනනවා. ඒත් මොන අකුරින් ගෙදරට ලියුම ආවත්, ඒක අරන් තිබ්බෙ, ආදරෙන් පරිස්සම් කළේ, ඒ හැම ලියුමකම මගේ, අපේ එවුන්ගෙ දුක්ඛිත ජීවිතය කැටි වෙලා තිබ්බ නිසා.

“දඩාස්....“

එක පාරට ආපු මහ සද්දෙකින් අපේ එවුන්ගෙ සිංදුව නැවතුනා.

ඒත් එක්කම තවත් සද්ද ඇහෙද්දි අපේ එවුන් කෑගහන සද්දෙ, මහා කළබලයක් වගේ ඇහෙද්දි, මාත් දවස තිස්සෙ කරේ එල්ලගෙන ඉඳලා අමාරු නිසා පැත්තකින් තිබ්බ තුවක්කුව හොයද්දිම මගේ ඔලුවටත් සිහිය නැති වෙන්න පාරක් වැදුනා. ආයෙ කල්පනාව ඇවිත් බලනකොට පාන්දර වෙලා. මාව ටකරං වහල ගහපු, බංකරයක් වගේ තැනක තියල තඩි දෙමල කොටියෙක් මං දිහා බලං ඉන්නවා. උන් ඊයෙ අපෙ බංකරේට පැනල තියෙන්නෙ තුවක්කු නැතුව, අපිට පහර දෙන්න, ඊයෙ වෙච්ච සිද්ධියටත් වඩා මහා වේදනාවක් දැනුනෙ, මට ආයෙ ජීවිතයක් නොලැබෙයි කියල හිතල. රට වෙනුවෙන් පපුව ඉස්සරහට දාගෙන අපි මේ දවස් ටික ගෙවුවේ අපේ මැරිච්ච එවුන්ගෙ ලේ, දහඩිය, කදුළු වල අවසානය දැකල, අපේ අන්තිම සටන දිනවන්නම බලාගෙන. ඒ සියළු බලාපොරොත්තු එක්කම මාව ආයෙත් මහා ප්‍රපාතයකට වැටුන වගේ. උන් මාව හිර කරගෙන. අපේ එකෙක් වත් පේන්න නැහැ. මාව විතරක් මෙතනට එන්න හේතුව, අපේ එවුන්ට වෙච්ච දේ පවා මම කල්පනා කළා. දෙමළ ටිකක් පුලුවන් නිසා උන් අපේ එවුන්ව මරාගෙන කන්න තරම් මිලේච්ඡ ත්‍රස්තවාදීන් කියල මට දැනුන වාර අනන්තයි. මම උන් දෙන කෑම ටික පවා විසික් කරල දාල හාමතේම හිටිය. දවසින් දවස සිද්ධ වෙන සිදුවීම්, තාඩන පීඩන මම ඔහේ බලන් හිටිය. එච්චරයි මට කරන්න ඉතුරු වෙලා තිබ්බෙ.

මේ කාලකන්නි මිනිස්සුන්ට අහුවෙලා අවුරුද්දක්ම ගෙවිල ගිහින් එක දවසක් අපේ එවුන් මුන්ගෙ කෑම්ප් වලට ගහන්න ගත්ත. ඒ කළබල අස්සෙ මට පැනගන්න ලේසි වුණා. හැම පැත්තෙන්ම වට කරගෙන අපේ එවුන් ඉස්සරහට එද්දි, මම ඒ පැත්තට ගිහින් අපේ එවුන්ට එකතු වුණා. අවුරුද්දක් විතර තිස්සෙ උන්ගෙ කුණු ජරාව අස්සෙ ලැගගෙන හිටපු මාව හොස්පිට්ල් එකට යැව්වා. ඒත් මට ඕනෙ වුණේ අපේ ගෙදර අය එක්ක කතා කරන්න. මගෙ පොඩි එකීට, පොඩි එකීගෙ අම්මට මොකද වුණේ කියල සෝදිසි කරන්න. මම බලහත්කාරයෙන් වගේ ගෙදර යන්න ලෑස්ති කර ගත්තා.

අවුරුද්දක් තිස්සෙ කිසිම සහනයක් නැතුව, රට වෙනුවෙන් යුද්ධයක් කරන්න හිත හදාගෙන, ගෙදර අතෑරල දාල ගිය මට අන්තිමට වුණේ අර කාලකන්නි එක්ක එකට ජීවත් වෙන්න. උන්ගෙ කාලකන්නි වැඩ දිහා බලාගෙන ඉන්න. ඒත් ඊට අවුරුදු ගාණකට කලින් ඉදන් රට ජාතිය වෙනුවෙන්, ජීවිත පරිත්‍යාගයෙන් අපි ගෙවපු කාලෙ මතක් වෙද්දි මට මාර සතුටක් තිබුණෙ. අපි එකා වගේ එකට ඉඳගෙන රෑට කතා බහ කරද්දි, අපේ එවුන් අසනීප වෙලා උන්ට බේත් හේත් කරද්දි අපිට දැනුනෙ අපි එක පවුලක් මහ කැළයක් මැද ඉන්නව වගේ. දැන් මට මගේ ගෙදර පවුල බලන්න කාලෙකින් අවස්ථාවක් ලැබිල. මම හැම දේම හිතේ හිරකරගෙන ගෙදර යන්නෙ මට වෙච්ච දේවල් ගෙදර අය දන්නවද කියල නොදන්න නිසා.

ගේට් එක ඇරගෙන මිදුල මැද්දට ආපු මම ගේ දිහා බලාගෙනම ඉස්සරහට ගියෙ කවුරු හරි මාව බලන්න ඉස්සරහ දොර ඇරගෙන පෙරමගට එයි කියල හිතාගෙන. දවසගානෙ රස්සාවට ගිහින් ගෙදර එන මනුස්සය වුනත් කැමති හැමදාම ඒ දේ වෙනව නම්. හැම හවසකම තමන් ගෙදර එනකල් බිරිඳ දොරකඩට වෙලා බලා ඉන්න කල්. ඒත් අවුරුදු ගාණක් කතා නොකර, මට වෙච්ච දේ නොදැන, අපේ ගෙදර අය මම එනකොට ඉස්සරහට එන්නෙ නැත්තෙ ඇයි කියල මගෙ හිතට මහා බරක් දැනුන. ඒ බර තුනී වෙන්න මම අඩිය ඉක්මන් කළා. අඩියට දෙකට දොර ලගට ගිහින් තට්ටු කළා.

“කවුද??“

ඒ අපේ පොඩි එකී..

“මේ මම දුව..“

“ආනේ.. අම්මෙ තාත්ත ඇවිත්...“ කියාගෙන කෙල්ල තඩි බෝනික්කෙක් බඳාගෙනම එළියට පැන්නා. පොඩි එකී ඉස්සරහ බිම දණ ගහගෙන කාලාන්තරයක් නොවිඳපු සෙනෙහසක් විඳිනකොට පොඩි එකීට ඒක ගාණක් නැහැ වගේ මට දැනුන. මට වෙච්ච දේ පවා නොදැන ඉන්න මට්ටමට තමා කෙල්ල හැසිරුණේ. අපේ එක්කෙනත් එහෙමයි. කතා කරගෙනම මම ගේ ඇතුලට ඇවිත් ඉඳගත්ත. එයා එහා පැත්තෙන් ඉඳ ගන්නකොට පොඩි එකී අපේ තුරුලට ඇවිත් ඉඳගත්ත. ඉස්සරහ ටීපෝ එක උඩ මම එවපු ලියුම් එක උඩ එක ලස්සනට තියල තිබ්බ.

“ඔයාලට මොනවද හිතුනේ මට අච්චර කරදරයක් වුණා කිව්වම..“ පොඩි එකීට ගාණක් නැති නිසා මම කෙල්ලගෙ අම්මගෙන් ඇහුව.

“මෙන කරදරයක්ද මාධව? ඔයා ඉඳහිට හරි ලියුමක් එවපු එක මට මාර හයියක් වුණා. පොඩි එකීට ඇහෙන්න ලියුම කියවනකොට කෙල්ල මට තුරුල් වෙලා අහගෙන හිටිය. තාත්ත එන්නෙ කවදද කියල ඇහුව.“

“මම??“

“ඔව් ඔයා.. ඔයා වැඩ වැඩී කියල දන්න නිසා සුදීරට කියල ලියුම් ලියෙව්ව කියල අපි ඔයාට මුකුත් කියල නැහැනෙ මාධව. ඔය දෙන්න එකට ඉන්න එක හොඳයි. ඒක දෙන්නටම හයියක්...“

සුදීරයා ගෙදර අය බයවෙයි කියල මම වෙනුවෙන් ගෙදරට ලියුම් ලියල කියල මට එතකොටයි තේරුණේ. ඌ එවපු ලියුම් එක එක මම කියවල බැලුව. අවුරුද්දක් පුරාවට එවපු ලියුම් වල තිබ්බෙ මම හොදින් ඉන්නව කියල. කෙල්ල ගැන බලා ගන්න කියල. ඌ කරපු දෙයින් අපේ ගෙදර කදුළු හැලෙන එක අඩු වෙන්න ඇති. මට සුදීරයව මතක් වුනේ එතකොට. වෙච්ච සිද්ධි මුකුත් නොකියම මම කතා කරා සුදීරයට. උගෙ ෆෝන් එක වැඩ නැහැ. ඌව කන්ටැක්ට් කරන්න පුලුවන් ක්‍රමයකින් මම අපේම එකෙක් ගෙන් සුදීරය ගැන ඇහුව.

“මචං.. මාධව එදා උබ හිර වෙලා හිටපු කෑම්ප් එකට ගහන්න සුදීරයත් ගියා.. ඌ එදා හොදටම ඉන්ජර්ල්ඩ් වෙලා බීල්ඩ් වෙලා නැති වුණා මචං..“

මට එච්චරයි අහන්න පුළුවන් වුණෙ. ඇස් වලින් කදුළු පුරවගෙන පොඩි එකී දිහා බලල පොඩි එකීගෙ අම්ම දිහා බලද්දි කම්මුල් දිගේ ගලාගෙන ගියේ අපේ සුදීරය ගෙදර මිනිස්සුන්ට කදුළු වපුරන්න ඉඩ නොදුන්න යාළුකම.

අපි ආයුධ උස්සගෙන පපුව ඉස්සරහට දාගෙන ගියේ ත්‍රස්තවාදීන් මරන්න මිසක්, රට බේර ගන්න මිසක්, මිනී මරන්න නෙවේ. සුදීරය තුවක්කුව පැත්තකින් තියල රෑ තිස්සෙ උතුරෙ ඉදන් ලියුම් ලියන්න ඇත්තෙ දකුණෙ ගෙදරක කදුළු අවම කරන්න. මාව බේරගන්න කෑම්ප් එකට ගහද්දි, සුදීරය ඉස්සරහම ඉන්න ඇති. ඉස්සර එක පෙළට ඉන්නකොට එකෙක්ට තුවාල උනොත් ඌව දාල නොයන සෙනෙහසක් අපිට තිබ්බ. ඒ අපි එක පවුලක් නිසා. හැම එකාටම ජීවිතයක අගේ තේරුණ නිසා.

සුදීරයා උඹ වගේම, දකුණෙ උන්ට හිනා වෙන්න, පපුවට අත තද කරගෙන මේ පොළොව බදාගෙන අවසන් හුස්ම හෙළපු හැමෝටම අපේ උත්තමාචාරය.

Written by sAm_ශ්‍රී_Perera_8:12am_03/12/13

Tuesday, November 26, 2013

කෙල්ලට අකුරු කියවන්න තියෙනවා මචං!!


අපේ එවුන් හීනියට ප්ලාස්ටික් කෑන් එහෙකට තට්ටුවක් දාගෙන සිංදු කියනවා. දවල් තිස්සෙ බඩගාගෙන ඉස්සරහට ගිහින්, මහ රෑ සීතලේ කොල්ලො ටික එකතු වෙලා සතුටු වෙනවා. ඒත් හෙමීට. ඉස්කෝලෙ කාලෙ වගේ, ගමේ වැව ලග සෙට් වුණා වගේ සද්දෙට කට ඇරල සිංදුවක් කියන්න බැහැ අපිට. සිංදුවක් කට ඇරල කියන්න බලාගෙන ඉන්නව නම් එදා ජීවිත කාලෙට කියන අවසාන සිංදුව කියල හිතාගෙන ගීතය සද්දෙට පටන් ගන්න වෙනවා. අපි ඉන්නෙ කොතැනද? කරන්නෙ මොනවද? කියල උන් බලන් ඉන්නෙ අපේ ආතල් කඩන්න නෙවේ. අපෙන් උන්ට තියෙන බාධාව කඩාගෙන අපේ රට ඇතුලටම රිංගන්න. උතුර කියල අපි පපුව ඉස්සරහට දාගෙන උන්ට සලකුනු කරල දීල තියෙන සීමාව කඩල දාල අපිව පාගගෙන ඉස්සරහට එන්න. ඇත්තට උතුර දකුණ වෙන්කරන සීමාව හැදිල තියෙන්නෙ අපේ ඉස්සරහම ඉන්න මේ කොල්ලො සෙට් එකෙන් කියල අපිට විතරයි හිතෙන්නෙ.

සුදු කොට රැලි ගවුම ඇදන් පාසල් ගිය කාලෙ වගේ... ටටා.. ටටා.. ටටා..
සුදු කොට රැලි ගවුම ඇදන් පාසල් ගිය කාලෙ වගේ...
හිනා වෙන්නෙ නෑ...

මට ඇහුනෙ ඒ වචන ටික විතරයි. ඒත් ඒ වචන මාව අතීතෙට උස්සගෙන ගියා. ආයුධ උස්සගෙන දඟලන මම, එදා මගෙ කෙල්ලගෙන් ආදරේ ඉල්ලන්න කොච්චර පරක්කු වුණාද? ඒකි හිනා වෙවී ආදරේ ඉල්ලද්දි මම ඒක කියා ගන්න බැරුව කොච්ච නම් හැරිල ආවද? අපේ එවුන් බැන්න. උබ අහන්නෙ නැත්තං, අපිව පච නොකර නිකං ඉදපං. අපිට බෑ තවත් පස්සෙන් ඇවිත් සපෝට් කරන්න. උන් එහෙම කියද්දි මම හිතට දහිරියක් නැතුව ඒකි වටේ කැරකුණා. මම දැනන් හිටිය කොට, සුදු, ගවුම ඇදන් හිටපු ඒ කෙල්ල අද මගේ පුංචි කෙල්ලගෙ අම්ම වෙන බව. පොඩි එකී අම්ම එක්ක රෑට බත් කනව ඇති. මම ආදරේ කරන කාලෙ, හිතේ හයිය එන්න පටන් ගත්ත කාලෙ, පොඩි එකීගෙ අම්මට පුරුදු කළා රෑට තරු දිහා බලන් කතා කරන්න. එයා ෆෝන් එකෙන් කතා කරනව, අපි අපිට පේන එක පොදු තරුවක් දිහා බලාගෙන කතා කරනව. සමහර විට එයාට පේන තරුව දිහා නෙවේ වෙන්න ඇති මම බලන්නෙ. ඒ පුරුද්ද දැන් පොඩි කෙල්ලට ඇවිත්. ඒකි රෑට බත් ගුලි ගිලින්නෙ තරු දිහා බලාගෙන. රෑට කන්නෙ නැති කෙල්ලට කන්න පුරුදු කළේ අපේ දරුවගෙ අම්ම එහෙම තමා. අන්න දුවේ තාත්ත අර තරුව දිහා බලාගෙන කැලේ යුද්ධ කරනව. පුතා ඒක දිහා බලාගෙන කෑවොත් තාත්තගෙ බඩ පිරෙයි. එහෙම කියද්දි කෙල්ල එක කටක් නෙවෙ දෙක තුනක් එක පාර ගිලින්න හදනව. තාත්තට හයිය එන්න මම කන්න ඕන අම්මෙ. තාත්ත අපි නිසා නෙවෙ, රටක් නිසා නේ එහෙ මිනී මරන්නෙ.

අපෙ කෙල්ලට මම මිනී මරුවෙක්. ඒ කෙල්ල හිතන හැටි. මම කැමති නැහැ එහෙම කියනවට. ඒත් කෙල්ල ලොකු වුණාම ඒකිට කියල දෙන්න වෙනවා අම්මගෙ ආදරේ ඉල්ලන්න බැරුව හැංගුණු මම එච්චර දරුණු මිනිහෙක් නෙවෙ කියල. මේ ගල් හිත අපේ එවුන් මැරෙද්දි තව තවත් ගල් වෙනවා. නැත්තං උන්ව බදාගෙන එතැන අඬන්න ගියොත් අපේ පොඩි කෙල්ලට තාත්තවත් නැතුව යනව. උන් මැරෙද්දි ඒ හයිය හිතට අරන් අපේ එකාව මරපු එකාගෙන් පලි අරන්, අපේ එවුන් ආරක්ෂා කරන්න දඟලන දැඟලිල්ල මේ ඇඟට හිර වෙලා තියෙන තුවක්කුව තමා දන්නෙ.

“මොකෑ බං කල්පනා කරන්නෙ..“

“කෙල්ලව මතක් වුණා බං..“

“හිතන්න එපා මචං.. ඕකනේ අපි කෙල්ලො සැට් කරගන්නෙ නැතුව ඉන්නෙ..“

“පල යන්න.. උබලට කෙල්ලො සෙට් වෙන්නෙ නැහැ කියල අපි මොනව කරන්නද? අනික සෙට් වෙලා එකතැන් වුණ දාට උඹලට තේරෙයි මේකෙ රස..“

“ලොරි ටෝක් එපා මල්ලි.. යමු කට්ටිය ඉන්න පැත්තට.. ඔහොම ඉන්න එපා බං..“

“හරි බං.. මම ටිකකින් එන්නම්.. කෙල්ලට අකුරු කියවන්න තියෙනවා. මට ඒව මතක් වෙනව බං..“

“හරි උඹ ඉක්මනට ඒ පැත්තට වරෙන්කෝ..“

-මතු සබැඳි

Written by sAm_ශ්‍රී_Perera_7:44am_26/11/13

Thursday, November 21, 2013

දෙපා ලඟ දුහුවිල්ල... - Dust On Shoes !!




“විශ්ව.. විශ්ව..“

“සංජානී...“

“හිහ්..හී.. විශ්ව ඔන්න.. හිහ්හී හි...“

මට මුහුදු වැලි අහුරකින් දමල ගහපු සංජානි මුහුද දිහාට දුවල ගියා..

“සංජී.. ඔහොම ඉන්නව හොර කෙල්ල..“

“අනේ විශ්ව.. අනෙ එපා රත්තරං.. අනෙ... අතාරින්නො මෝඩයෝ.. අර මිනිස්සුත් බලන් ඉන්නව.. විශ්ව.. හිහ්හීහික් හික්..“

සංජානි පස්සෙ එළවගෙන ගිය මං එයාවත් පෙරලගෙනම රැල්ල උඩට වැටුනා. 

මට කියන්න ඕන වුණේ සංජානියි මමයි කොච්චර ආදරෙන් බැඳිල උන්නද කියල විතරයි. ඒත් එච්චර ආදරෙන් හිටපු එයා හදිස්සියෙම වෙනස් වෙන්න ගත්ත. ඒකට හේතුව මටත් හිතා ගන්න බැරි වුණා. මුලින්ම එයා මාව හම්බවෙන එක අඩු කරන්න ගත්ත. ඊලඟට එයාගෙන් මට කෝල් එන එක අඩු වුණා. අන්තිමට මට එයාගෙන් එස්.එම්.එස් එකක්වත් එන්නැතුව ගියා. එයා වෙනස් වුණේ ඇයි කියල මට තේරුණේ ඒ බීච් එකේම වැටකෙයිය පඳුරක් අස්සෙ වාහනේ නවත්තගෙන එයා වෙන කොල්ලෙක් එක්ක කතා කර කර ඉන්නව දැක්ක දවසෙ.

එදායින් පස්සෙ මම ඒ පැත්තවත් බැලුවෙ නැහැ.

ඒත්... ඒත් ඊට අවුරුදු පහකට විතර පස්සෙ, එක දවසක, උදේ පාන්දර මගෙ...

“ටිං ටොං.. ටිං ටොං..“

“කවුද??? කවුද මේ උදේ පාන්දර බෙල් එක කඩන්න හදන්නෙ??“

“ටිං ටොං.. ටිං ටොං..“

ඒත් බෙල් එක වදිනව විතරයි. සද්දයක් නැහැ. 

“පොඩ්ඩක් ඉන්න එනවා..“ මං ගිහින් දොර ඇරියා..

“දෙයියනේ.. සං..සංජා...නී.. සංජානී..“

“අහ්..අහ්.. අහ්. විශ්ව.. මට සමාවෙන්න විශ්ව.. මට සමාවෙන්න.. ඇක්.. ඇක්... මට සමාවෙන්න විශ්ව.. ඇක්.. ඇක්.. මගෙන් ඔයාට ගොඩක් වැරදි වුණා විශ්ව..“

“හරි හරි දැන් වුණ දේ වුණානේ.. දැන් ඉතිං අඩල දොඩල වැඩක් නැහැ.. දැන්.. ඉතිං නාඩා ඉන්න..“

“කියන්න විශ්ව.. ඔයා මට සමාව දෙනවද විශ්ව.. හික්.. අහ්.. හික්.. කියන්න..“

“සමාව කියල ඔයා මගෙන් මොනවද බලාපොරොත්තු වෙන්නෙ සංජානී..“

“වෙන මොනවත් ඕනෙ නැහැ විශ්ව.. මම දන්නව මං ඔයාට දූවිල්ලක් තරම්වත් වටින්නෙ නැහැ කියල විශ්ව.. ඒත් එකම එක වතාවක් හරි මට ඔයාගෙ දෙපා ලඟ දූවිල්ලක් හරි වෙන්න විශ්ව.. ඇක්...ඈක්.. හැක්.. හැක්..“

“ඇහ්.. ඇහ්.. ඒත්.. සංජානී.. “

“නැහැ විශ්ව.. මගෙ එකම ඉල්ලීම එච්චරයි.. ඇහ්.. හැහ්.. ඇහ්.. ඇහ්..“

“මට ඔයාගෙ දෙපා ලඟ දූවිල්ලක් වෙන්න දෙන්න විශ්ව..“

“හරි හරි.. සංජානී.. එහෙනම් අඩන්නෙ නැතුව.. අර හොඳටම දූවිල්ල වැදිල තියෙන මගෙ සපත්තු දෙක පොලිශ් කරන්න බලන්න..“

“අනෙ තෑන්ක්ස් විශ්ව.. තෑන්කස්.. මම හීනෙන් වත් හිතුවෙ නැහැ.. මට ඔයාගෙ දෙපාලඟ මෙහෙම දූවිල්ලක් වත් වෙන්න ඉඩක් ලැබෙයි කියල විශ්ව..“

එහෙම කියපු සංජානි මගෙ දූවිල්ල පිරුණු සපත්තු දෙක කණ්නාඩියක් වෙනකල් පොලිශ් කරගෙන කරගෙන ගියා..

“ආහ්.. මෙන්න විශ්ව.. හික්.. හැහ්.. ඉහි.. මම සපත්තු දෙකේ දුහුවිල් පිහිදුවා..“

“තෑන්ක්ස් සංජානී.. තෑන්ක්ස්.. තව මොනවද සංජානී මට ඔයාගෙන් වෙන්න ඕනෙ...“

“වෙන මුකුත් නැහැ විශ්ව මට ඕනෙ මුළු ජීවිත කාලෙම ඔයාගෙ දෙපාලඟ දූවිල්ලක් වෙලා ඉන්න.. ප්ලීස් රත්තරං.. ප්ලීස්..“

“අනෙ ඒක නම් කරන්න බැහැ රත්තරං.. මොකද අද මගෙ වෙඩින් එක..වෙඩින් එකට යන්න සපත්තු දෙක පොලිශ් කර ගන්න විදිහක් නැතුව ඉන්නකොට තමා ඔයා ඔය දූවිල්ලක් වෙන්න අහගෙන ආවෙ.. ඒ හින්ද දැන් එක පාරක් දූවිල්ලක් වුණානේ.. ඕනෙ නම් දැන් ඔය කාමරෙත් දූවිල්ල අතුගාල දාලා.... දෙයියන්ගෙ නාමෙන්.. යන දේවාලෙක යනවද??“

Monday, November 18, 2013

ජම්ඹු ගහෙන් වැටීමේ උත්සවය - Big Girl Party !!


http://www.wikihow.com/Enjoy-Being-Young

ඉස්සර 8, 9 පන්තිවලදී කෙල්ලෝ එක පාරට මිසින් වන්නෝය. සතියක් හෝ ඊට වැඩි කාලයක් පාසල් නොපැමිණෙන ඔවුන් ඊට පසුව පාසලට එන්නේ කේක් පෙට්ටියක් හෝ, සාරියක් හෝ, කුමක් හෝ තෑග්ගක අතැතිවය. උදේම එය ටීචර් අතට දී බිම දණ ගසා වඳින අතර සමහර විටක එදිනට ඔවුන්ගේ දෙමව්පියෝද පැමිණෙන්නෝය. මේ සිද්ධ වන්නේ කුමක්ද? ඔවුන් එකපාරට අතුරුදහන් වූයේ කොහේද? තෑගි අරන් පාසල් ආවේ ඇයිද? යන කරුණු ඒ කාලයේ අපේ සිත් තුල කැකෑරෙමින් තිබුණු බව නම් සැබෑය. එහෙත් බහුතරයක් නොදත්, දැන සිටි එවුන් සිනාසුණු, දැන සිටි තවත් අය නිහඩව සිටි ඒ කරුණු අපට වැටහුණේ ටිකක් කල් ගිය විටය.

පසු කාලීනව අපේ උන් ඒවාට නියම නම් කියන්නට වූවෝය. ජම්බු ගහෙන් වැටීම, ලොකු ලමයි වීම, නැතහොත් ඒකි වැටිලා බං කියා හෝ භාවිත කරන්නට පටන් ගත් නිසා සීන් එක සාමාන්‍යකරණය වූයේය. ඒ අපේ පාසල මිශ්‍ර එකක් වූ නිසාය. සමහර දාට කෙල්ලන්ව පාර්සල් කොට පන්තියෙන් එළියට රැගෙන යන්නේ ටීචර්ලි විසින්ය. සමහරදාට මුත්තරා කරන්නට ටොයිලට් ගිය කෙල්ලන් පන්තියට එන්නේ අමුතු සීන් එකෙන්ය. ඉන්පසු ටීචර්ට හෝ තම මිතුරියන්ට කනට කොට යමක් පවසා ඇය එදිනම  පන්තියෙන් ඉවත්ව යන්නේ නිවාඩුවක් ගත කරන්නටය. අපේ එවුන් ඒ ලමයාට සිද්ධ වූයේ කුමක්දැයි හොයන්නට නොයන්නේ සිද්ධිය වටහා ගත් නිසාය. පුංචි කාලේ දිනක් කොල්ලෝ සැට් එකම පන්තියෙන් එළියට දමන්නට තරම් අපේ ගුරුතුමියක් කුරිරු වූවාය. එදා ආතල් එකේ එළියට පැන්න අපි සෙල්ලම් කරන අතරතුර ටීචර් අර කෙල්ලව පාර්සල් කොට හොදින් ආවරණය කරගෙන ගෙදර යැව්වාය. බොහෝ විට වල් කොල්ලන් යැයි, පැහිච්ච එවුන් යැයි හංවඩු ගැසෙන කොල්ලෝ ඒ කාලේ මේවා නොදන්නෝය. එහෙත් කෙල්ලෝ දන්නේය. ඒ අතින් බලන විට කෙල්ලෝ කොල්ලන්ට කලින් පරිතනත වන බවක් හැගෙන්නේය. ඒත් බබාසේ හැසිරෙන්නේද උන්මය.

උක්ත අකරතැබ්බය සිදුවූ පසුව කෙල්ලව කොල්ලන්ට නෙපෙනෙන ලෙස සඟවන්නේ මන්දැයි මගේ සිත තවමත් ප්‍රශ්න කරන්නේය. එසේ සඟවාගෙන ගෙදර ගෙනියන ඇයව පිරිමි පාර්ශවයට නොපෙනෙන ලෙස කාමරයක සිරකර තැබෙන්නේය. එසේ තබා සතියකින් හෝ එළැඹෙන නැකැත් දිනයකදී එළියට ගන්නේ හොඳින් නාවාය. එලෙස තැබීමේ පරමාර්ථය මා දන්නේ නැතිය. බටහිර රටවල පවා මෙවන් චාරිත්‍රයක් නැතිය. මේ සම්බන්ධව දැන උගත් මිතුරෙකුගෙන් විමසා සිටි කළ ඌ කියා සිටියේ මෙවැනි චාරිත්‍ර අතීතයේ සිරිලංකාවේ කළේ රජතුමාට අන්ත: පුරයට කාන්තාවන් වැඩි කර ගත යුතු නිසාය. මෙවැනි චාරිත්‍රයක් මඟින් අලුත යොවුන් වියට පා තැබූ කෙල්ලන් හඳුනාගත හැකි බවත් එමඟින් රජා ඒ කෙල්ලව උස්සාගෙන එන බවත් කියා සිටියේය.

ගහෙන් වැටුනු පසු, සිදුවූ හානිය සුවපත් වනතුරු කාමරයක රඳවා ගන්නා කෙල්ලන් කොල්ලෝ දැකීම නරකද? යන කාරණාව පිළිබඳව මා සොයා බැලුවෙමි. බොහෝ විට එලෙස කාමර ගත වන්නා වූ කෙල්ල කාමරයේ සිටින්නේ කම්මැලිකමෙන්ය. කරන්නට දෙයක් නැති නිසා කාමරයට රිංගන කෙල්ලන් සමඟ කියවීම කළ හැකිය. එයද වැඩි දවසක් කළ නොහැකි නිසා ගෙදර තිබෙන ටීවී එක කාමරයට අඳන්නේය. ඉන්පසු කෙල්ල කාමරයට වී ටීවී එක බලන්නීය. එවිට ටීවී එකේ සිටින පිරිමින් දෙස ඇය නොබලා සිටින්නේද? එය ආතල්ම කාරණයක්ය. පුංචි කාලේ දවසක් සෑමා මේ කිසිවක් නොදැන කොටහළු ගෙදරකට ගියේය. අම්මා, අක්කා, සමඟ ඒ ගෙදරට ගිය සෑමා අම්මා පස්සේම ගොස් කොටහළු කෑල්ල සිටි කාමරයටම ගියේය. කාමරය ඇතුලේ ගෑණු විමානයක්ය. ඒ අතර සෑමාද හිඳගන්නට තැනක් නොමැතිව හිඳගත්තේ කොටහළු කෑල්ලගේ ඇඳමතය. විනාඩි කිහිපයකින් ඒ කෑල්ලගේ අම්මා “අඩේ.. මේ කොල්ලත් මේක ඇතුලට ඇවිත්..“ කියමින් සෑමාව එළියට ඇඳ දැම්මාය. කිසිත් නොදත් සෑමා එළියට විත් කල්පනා කළේ “යකෝ ඒක ඇතුලේ බලන්න තරම් දෙයක් නැතුව.. මාව මොන බම්බුවට එළියට දැම්මාද“ කියාය.

ඉස්සර කෙල්ලෙක් ගහෙන් වැටුනාම ඒ ගැන තැන තැන කියවන්නේද නැතිය. බොහෝවිට අඩු වයසින් වැටුණු විට එහි රහස්‍ය බව පිළිබඳව හෙන සැලකිල්ලක් දක්වන්නේය. ඒ කාළයේ එලෙස තිබූ තත්වය දැන් වෙනස්ය. කෙල්ලෙක් වැටුණු විට හත් ගමටම මඟුල් කීමට තරම් අඬබෙර ගැසෙන්නේය. බොහෝ විට කාඩ් පවා ප්‍රින්ට් කර ජනතා සතු කරන්නේ පාටියට එන්න කියමින්ය. ඉස්සර කාඩ් ගැසුවේ මඟුල් වලට පමණක්ය. දැන් වෙඩින් මඟුල් වලට පවා කාඩ් ගැසෙන්නේය. වෙඩින් මඟුල් යන අනුවර්ථනාමය භාවිත කරන්නේද කොටහළු ඒවාටය. එලෙස ප්‍රසිද්ධ කරමින් මඟුල් කන්නට තරම් ලොකු දෙයක් ලෙස සමහරු ගහෙන් වැටීමේ සංසිද්ධිය භාවිත කරන්නෝය.

මෙම මාතෘකාව පිළබඳව සහ ඒ අත්දැකීම් පිළිබඳව හොඳින් කතා කළ හැකේකේ ගහෙන් කෙල්ලෙක්ට මිස අන් කවර අයෙකුට වත් නොවේ. මේ පිළිබඳව පිටස්තරව සිට ලිපියක් ලියූවා සේම, මේ පිළිබඳ ගැඹුරින් හඳාරා අත්දැකීම් ගත් කෙල්ලෙක්ට ලිපියක් ලිවීමට පසුබිම මින් සකසා දෙන්නෙමි.

Written by sAm_ශ්‍රී_Perera_8:03am_18/11/13

පලි -

මේ මාතෘකාව පිළිබඳව කතා කරද්දි මට මතක් වූයේ ඉංගිරිසි ගීතයක්ය. මාතෘකාව කෙහෙත්ම අදාල නැති වූවද, එහි ගහෙන් වැටීම ගැන සඳහන් නොවුනද, මුල් වචන පේලිය ආතල්ය. 

I'm a big big girl 
In a big big world 

It's not a big big thing if you leave me 
But I do do feel 
That I do do will 
Miss you much 
Miss you much 

Friday, November 15, 2013

යාළුකම රැක ගන්න හැටි.. - How to Protect Friendship !!



අට සහ නමය වසරේදි සෑමා ඇතුලු කිහිප දෙනෙකු සිටියේ හඳේ. හඳ කිවේ මර්ලින් බලා යන හඳ නොවේය. මේක අභ්‍යාවකාශයේ හඳය. ඒ කාලයේ අපි අහස දිහා බලාගෙන සිටියේ තරු රටා හොයන්නටය. එහෙව් තරු රට විද්‍යාව පොතෙන් හඳුනා ගත්තද එය මදි වී අපි නාසා එකට ලිපි ලියන්නට වූයෙමු. නාසා එකට යවන ලිපි වලට පිළිතුරු ලැබෙන්නට මාසයක් පමණ ගත වන්නේය. මාසයක් ගත වී පිළිතුරු ලිපයක් ලෙස ලැබෙන්නේ දඩාර සයිස් පාර්සලයක්ය. ඒ පාර්සලය පිරෙන්නට ඉතා අගනා ලෙස මුද්‍රණය කළ පොටෝ සහ විස්තර ඇත්තේය. එහි ඇති ඉංගිරිසි කියවන්නට ඒ කාලේ තියා දැන් වත් බැරිය. එහෙත් ගෙදර තිබු ඩික්ෂනරියක් ලඟ තබාගෙන උඩින් පල්ලෙන් කියවන්නට සෑමා උත්සාහ කළේය. ඒ අතර සෑමා බිස්නස් එකක්ද කළේය. ඒ තමන්ට තවත් පාර්සල් ගෙන්වා ගැනීමට මුදල් සොයා ගැනීමටය.

නමය වසරේදී සෑමා කෙල්ලෙක්ගේ පොටෝවක් විකුණුවේය. එය මීට පෙර දිනකදී ආදරණීය වෙළඳාම ලෙස ලියැවුණේය. සෑමා නාසා එකට ලිපි ලියද්දීද එවන් බිස්නස් එකක් කළේය. ඒ කාලයේ ගම ගාල්ලේ  පුක ලෑල්ලේ ඉංගිරිසි උගන්වන නිසා සෑමාට හොඳ ඉංගිරිසි දැනුමක් තිබුනේය. පන්තියේ අනිත් හැම එකාම ඒ නිසා නාසා එකට යවන ලිපි ලියා ගත්තේ සෑමා ලව්වාය. බොහෝ විට එකම ආකෘතියේ ලිපිම ලියැවෙන්නට එය හේතු වන්නට ඇත්තේය. හැමදාම ලියන ලිවුම සෑමාට කට පාඩම්ය. ඒ ලිපි යැව්වේ Aero Gram කියන ලියුම් කවරයේය. මගේ මතක නිවැරදි නම් ඒ කාලේ එය රුපියල් 12ක් වූයේය. පසු කාලිනව 23 දක්වා වැඩි වූවාද මතකය. Aero Gram යනු ලිපි පමණක් ලිවීමට යොදා ගන්නා ක්‍රමයක්ය. ඒ කවරය ඇතුලට කිසිවක් නොදැමිය යුතුය. ඒ කවරේම ලිපිය ලියා යැවිය යුතුය. ඒ නිසා ලිපියට/කවරයට බර අනුව මුද්ද ගැසිය යුතු කේස් නැත්තේය. දැන් තැපැල් කන්තෝරුවේ Aero Gram තිබෙනවා දැයි මා දන්නේ නැතිය.

එහෙම ලිපි ලියන්නට මුදල් සොයා ගත්තේ සැමා පුංචි ක්‍රමයකින්ය. එනම් සෑමා ලගට එන හැම එකෙක්ම වැඩිපුර Aero Gram එකක් අතැතිව ආ යුතුය. එයින් සෑමා තමන්ටම කියා ලිපියක් ලියා නාසා එකට යවන්නේය. එසේ එකතු වූ ෆොටෝ, විස්තර සහ පෝස්ටර් තොගය සෑමා අසාවෙන් අත පත ගෑවේය. ඒ සුවඳ තාමත් දැනෙන්නේය. ඊයේ කාමරය අස් කළ නිසාත් ඒ අස්සේ නාසා එකෙන් එවූ පොත් කිහිපයක් තිබූ නිසාත් ඒ ආසාව නැවතත් මතු වූවේය. එහෙත අද නාසා එක තියා නාසා සයිට් එකත් නැතිය. ඒ කාලයේ නාසා එකෙන් ලිපි එවන විට ඔවුන් සඳහන් කරන්නේ වැඩි විස්තර සඳහා ඔවුන්ගේ වෙබ් අඩවියට එන ලෙසය. 64Kbps ඩයලප් මොඩම් එකක් තිබුණ අපේ ගෙදරින් නාසා යනවා තියා ලොග් වෙන්නවත් බැරිය ඒ නිසා ඔවුන් එවූ පොත් පත් වලට සෑමා ප්‍රිය කළේය. ඒ පොත් ඇතුලේ තවත් කූපන් තුනක් ඇත්තේය. ඒවා පුරවා යවන වාරයක් පාසා ඔවුන් නවතම පොත් එවන්නෝය. ඒ අතර ලෝහ බැජ් පවා එව්වෝය. නාසා එකේම විවිධ ශාඛාවල ලිපිනයන් සෑමා සතු වූ නිසා හතර අතේ ලිපි ලිවීමට සෑමා පෙළඹුනේය. ඒ අතර Lunar Centre, JBL - Jet Population Laboratory, J.F Kennedy Space Centre, අදී ඒවා තාමත් මතකය.

මේ අතර දිනක් සෑමා සොයාගෙන මිතුරෙකු ආවේය. ඔහු සෑමාගේ පන්තියටම විත් නාසා එකෙන් ලද පොටෝ ඉල්ලා සිටියේය. ඒවන විට සෑමා සතුව පොටෝ කැලි, 50කට අධිකව තිබුණේය. මිතුරා ඒ සියල්ල ඉල්ලා සිටියේ තමන්ගේ පන්තියේ ටීචර්ට පෙන්නිය යුතුයි කියමින්ය. උස්සා ගන්නට බැරි තරම් බරවූ ඒ පොටෝ සියල්ලම පසුදා සෑමා තම බෑගයේ ඔබාගෙන ඉස්කෝලේ ගියා මිතුරාගේ වැඩේට සපෝට් කිරීමටය. ඒ අනුව මිතුරා පොටෝ සැට් එකම රැගෙන ගියේ ටීචර්ට පෙන්වා දීමටය. එදා සිට සති ගණනාවක් යනතුරු සෑමා ඒ පිළිබඳව මිතුරාගෙන විමසා සිටියේ නැතිය. අවසන ඔහුගෙන් ප්‍රතිචාරයක් නොමැති නිසා සෑමා මිතුරාගෙන් පොටෝ ගැන අසා සිටියේය. ඔහුගේ පිළිතුර වූයේ “මාර කේස් එක බං.. මම කබඩ් එකට පොටෝ ටික දාල ලොක් කළා.. යතුර නැති වෙලා..“ මගේ මිත්‍රයා පව්ය. සෑමාට තමන් ආදරේ කළ පොටෝ කෑලි අහිමි වූවා සේම, ඔහුට කබඩ් එක ඇතුලත වූ ඔහුගේ අනිත් බඩු මුට්ටුත් අහිමි වන්නට ඇත.

සෑමා ඒ පිළිබඳව නැවත මිතුරාගෙන නොඅසා, වෙනදා මෙන් මිතුරුකමින් සිටියේය. නැවත හරියටම වසර පහකට පමණ පසු සෑමා නැවතත් එවන්ම ආතල් එකක් දුන්නේය. ඒත් ඒ මිත්‍රයාටමය. ඔහුට හා සෑමාට රුපියල් 500 බැගින් පොත් ගත හැකි, තෑගි වවුචර දෙකක් ලැබුනේ කිසියම් වැඩසටහනකට සහභාගි වීමේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙසය. දෙදෙනාගේම වවුචර දෙකේ එකතුව 1000ක්ය. මිතුරා සැමාට නියම අදහසක් දුන්නේය. දෙදෙනා දෙතැනකින් පොත් ගන්නා විට අපරාදේය. එකෙක් ගොස් 350ක පොතක් ගත් විට ඉතුරු 150න් ගත හැක්කේ පොඩි පොතක්ය. ඒ නිසා මිතුරාගේ අදහස වූයේ වවුචර් දෙකම අරගෙන ගොස් දෙදෙනාටම පොත් ගැනීමය. උදාහරණ ලෙස එවිට 350 පොත් ගන්නේ නම්, 350+350+300 ලෙස වැඩේ සාර්ථකව ගොඩ දා ගත හැකිය. එලෙස ගන්නා පොත් උසස් පෙළ විභාගය සඳහා පොත් මාරු කරගෙන පාඩම් කිරීම අපේ එකඟතාවය වූයේය. එදා දුන් වවුචරයෙන් ඔහු පොත් ගන්නට ඇතිය. ඉන්පසු දිනක් පොත් ගත්තා යැයි ඔහු කීවේය. නමුත් පොත් කුමක්දැයි කියා තවමත් සෑමා නොදන්නේය.

අද තාමත් ඔහු සෑමා සමග බොක්කේ ෆිට් එකක්ය. මෙය හුදෙක් ඔහු වැරදි යැයි කීමට යොදා ගත් ලිපියක් නොවන්නේය. මෙය ආදර්ශයට ගෙන ඔබට ඔබේ මිතුරන් රැක ගත හැකිය. පුංචි දේවල් වලට වඩා මිත්‍රත්වයන් වටින්නේය. මා බොහෝ ආදරය කළ නාසා පොටෝ ටිකේ සුවඳ තාමත් මට දැනෙනා මුත්, එය ඉවසා සිටින්නට තරම් අප මිතුරන්ය.

Written by sAm_ශ්‍රී_Perera_8:04_pm_14/11/13

Wednesday, November 13, 2013

චෝගම් - ඩ්‍රීම්.... Dream of CHOGM !!!





සුලං පොඳ වැදීගෙන
නිදහසේ පාවෙන්න
හිතාගෙන අපි උන්න
බර වැඩී මහ පොළව


නමාගෙන ඝණකමට
බෝඩ් ටික කපාගෙන
පොඩි කාලෙ මම හැදුව
බර වැඩී ප්ලේන් එක


මහ පොළව බඳාගෙන
දහඩියම වඟුරගෙන
ලයිට් කණු රූටගෙන
ගැටගැහුව සුළං පෙති


බර වැඩී සිරාවට
රටක බර දරාගෙන
කැරකෙන්න මේ හුළඟ
පොඩි වැඩී හැබෑටම


හිතේ දුක් කන්දරා
නොදැනෙනා තරමටම
හිරවෙලා රූං පෙති
බලාගෙන හිදී අද
නිසොල්මන් වී ගෙනම
කියනවා අද අපිට


තද වැඩී
බර වැඩී
සුළං මඳි
කැරකෙන්ට


ගතේ දහඩිය යන්න
රූං පෙති කැරකෙන්න
සිහිනයක් දකින්නට
දහවල නිදියන්න

කැරකියන් රූං පෙති
ගතේ දහඩිය යන්න

Written by sAm_ශ්‍රී_Perera_8:47am_13/11/13

Monday, November 11, 2013

විශේෂ කාර්යය බලකායේ නන්දේ.. - STF Nande !!


ඉස්සර සෑමා ලිව්වේ කුලේ අංකල් ගැනය. පොරගේ කතා කිහිපයක් ලියා තබා පැත්තකට වී සිටියදී දැන් අපේ ගමේ හන්දියේ රඟපාන්නේ කුලේ අංකල් නොව නන්දේය. නන්දේ යනු විවාහවී සිට බිරිඳ හා දරුවන් විසින් ඈත් කර තබන ලද අයෙක්ය. දන්නා හැටියට නන්දේගේ වත් බිරිඳගේ වත් අයුතු සම්බන්ධතා නැතිය. නන්දේව නිවසින් බැහැර කරන්නට හේතු වී ඇත්තේ බීමත් කමය. දවසේ පැය විසිහතරම පාහේ බීමත්ව සිටින ඔහුව නිවැසින් බැහැර කොට ඇති බව ඔහුම කියන්නේය. නමුදු තම දියණිය සහ බිරිඳ පිළිබඳව අප්‍රමාණ සෙනෙහසකින් සිටින බවක් පෙනෙන්නට ඇත්තේය. එහෙත් ඒ සෙනෙහස නිසාම බීමත් කම අතැර නිවසට යන්නට ඔහුට නොසිතෙන්නේ මන්ද?
මෙය නන්දේට හොරෙන් ගත් ඡායාරූපයක්ය.

නන්දේ යනු විශේෂ බලකායේ සේවය කළ අයෙක්ය. ඔහු මුලදී එසේ කීවද අප විශ්වාස නොකළේ කොන්ඩය සහ රැවුල වවාගෙන වීරප්පන් වගේ පෙනුමක් සහිත බුලත් විට කන අයෙකු ලෙස සිටින නිසාය. නමුත් ඔහු ඒ කාලයේ කළ කී දෑ කියනා විට, හැසිරෙන ආකාරයට සහ ලද තොරතුරු මත ඔහු විශේෂ බලකායේ බව පැහැදිලි වූයේය. පොසොන් පොහෝ දින හදිසියේම අප මිදුලේ ගසා තිබූ බෞද්ධ කොඩිය ගලවාගෙන ගොස් අඩි ගණනාවක් උස විදුලි කණුවක ගසන්නට තරම් පිස්සුවක් ධෛර්යයක් සහිත වූ නන්දේ මෑත භාගයේ තවත් කොඩියක් ගැසුවේය. ඒ තම මිතුරෙකු වූ නිමල් මිය යැම හේතුවෙන්ය. නිමල් යනු නන්දේ සමග එක බෝතලේ බියර් බීපු අයෙක්ය. නන්දේ සැරිසරන්නේ අපේ හන්දියේ බියර් ෂොප් එක ලඟම නිසාත්, අතේ මිටේ මුදල් ගැවසෙන නිසාත් ඔහුට මිතුරන් වැඩිය. එසේම දිනකට ශරීරගත වන ඇල්කොහොල් ප්‍රමාණයද වැඩිය. 



නන්දේට පත්තර බෙදා හැරීමේ ජොබ් එක ලබාදී, අප නිවසේම පහත මාලයේ පැත්තක ඔහුට නේවාසික පහසුකම් දී, බීමෙන් මුදවා, කෑමට සිත යොමු කරවිම අපේ ගෙදර උදවියගේ අදහස වූයේය. ඒ අනුව ක්‍රියාත්මක වූ අපේ තාත්තා නන්දේ සමඟම දිනක් පුවත් පත් බෙදා හැරීමේ යෙදුනේ නන්දේට අප කස්ටර්මර්ස්ලා හඳුන්වාදීමටය. එදින තාත්තා පිටුපසින් තවත් බයිසිකලයක නැගී ගිය නන්දේ නැවත මෙහි ආවේ කෙඳිරිගාමින්ය.

“අනේ ඉස්කෝලෙ මහත්තයා මට මේ රස්සාව නම් කරන්න පුලුවන් ඒත් සර් වගේ ඉක්මනට ගෙදර එන්න බැරිවෙයි..“

“ඒ මොකද මම හයියෙන් පැද්දෙ නැහැනෙ.“

“අනේ මන්ද සර්, මගෙ කකුල් දෙකත් රිදෙනවා, හැබැයි මට සර්ට වැඩි ප්‍රමාණයක් පත්තර නම් ගෙනියන්න පුලුවන් වෙයි.. ඒත් ටිකක් වෙලායයි ගෙදර එන්න..“

“ඔය පළවෙනි දවස නිසානේ.. ටික දවසක් පුරුදු වුණාම හරියයි..“

“අනේ නෝනා මේ මහත්තයව කොහෙන්ද හොයා ගත්තේ..“

“ඇයි නන්දේ එහෙම අහන්නේ..“ අම්මාද සින් එකට ඇන්ටර් වෙයි.

“අනේ නෝනා මහත්තයා බයිසිකලේ පැදගෙන යද්දි හයේ හතරෙ කොල්ලෙක් පාර අයිනේ සර්ට වැන්ඳානේ..“

“අහ්.. ගෝලයෙක් වෙන්න ඇති..“

“මම අද තේරුම් ගත්තා සර්ට තරම් මිනිස්සු ආකර්ශණය කර ගන්න පුලුවන්කමක් කාටවත් නැහැ කියල..“

“නන්දෙත් නොබී ඉඳල බලන්නකෝ..“

නන්දේ වෙනුවෙන් ගරාජ් එක පැත්තේ ඇඳක් සූදානම් කොට තිබුණද නන්දේට ඒවා හරි යන්නෙ නැතිය. පොර කාඩ් බෝඩ් කැබලි දමාගෙන නිදාගත්තේ අපේ කඩය ඉස්සරහ පඩියේය. රෑ කෑම දුන්නද පොර කන්නෙ නැතිය. ඇල්කොහොල් පමණක්ය. නන්දේ පහුවදා උදේ තාත්තා කඩේ අරින විට පෙනේනට නොසිටියේය. නැවත මතු වූයේ දහවල් කාලයේය.

“පාන්දර කොහෙද ගියේ..??“

“නෑ සර්.. සර් කඩේ අරිනකොට මම මොකාද වගේ උදේම මුලිච්චි වෙන්න හොඳ නැහැනේ.. ඒක නිසා මම කලින්ම ගියා..“

තාත්තාගේ නිහඬතාවය නිසාම නන්දේ යලි තමා ආ කාරණාව කියා සිටියේය.

“සර් මම මේ බයිසිකලේ ඉල්ල ගන්න කියල ආවේ..“

“ඔය තියෙන්නේ අරන් යන්න..“

නන්දේ බයිසිකලය රැගෙන ගියේය. දින 3ක් යනතුරුම නන්දේ ආවේ නැත. අපේ ගෙදරින් හොයන්නට ගියේද නැත. දිනක් අපේ තාත්තා හන්දියට ගොස් ඇත්තේ නන්දේව විපරම් කළද නන්දේ සිටියේ නැත. දිනක් සෑමා හන්දියේ බුද්ධික අයියාගේ කමියුනිකේෂන් එකේ සිටියදී කමියුනිකේෂන් එකට ආ අයෙක් කියා සිටියේ අන්න සර්ගේ බයිසිකලේ නන්දේ උකස් තියලා කියාය. එවිට මට හකස් ගා හිනා ගියේ මීට පෙර නන්දේ සිදු කළ දෙයක් මතක් වූ නිසාය. 

දවල් කාලයේ නන්දේ වැඩිපුරම සැරිසරන්නේ හන්දියේ බුලත් කඩේ අවටය. එහි සිටින මාර්ටින් අංකල් නන්දේ අත රුපියල් තුන්දහස් ගණනක් යවා තම විදුලි බිල් ගෙවා එන ලෙස ඉල්ලා ඇත. නන්දේ මුදල් රැගෙන අපේ හන්දියෙන් බස් එකක නැගී හෝල්ට් කිහිපයක් ඉදිරියෙන් ඇති බාර් එකකින් බැස, කන පැලෙන්න බී නැවත පැමිණ ඇත්තේය. දින කිහිපයක් කුලී වැඩ කොට එම මුදල පියවන්නට තරම් නන්දේ අවංක වී ඇත්තේය. ඒ ගැන ඇසූ දිනක මට නන්දේ කීවේ “අනේ මහත්තයා මම යන බස් එකෙන් පැනල ගිහින් බිව්වේ..“ කියාය. ඒ සිද්ධිය සිහිවෙද්දී, අපේ තාත්තාගේ බයිසිකලය උකස් තබා නන්දේ බිව්වා යැයි කියද්දී මට සිනා පහළ නොවීම පුදුම සහගත නොවන්නේය.

දින කිහිපයකට පසු නන්දේ නැවත මෙහි ආවේය. රැවුල ඒ මේ අත කරකවමින් සහ අතගාමින් නන්දේ බයිසිකලය තල්ලුකරගෙන ආවේය. තාත්තා සහ අම්මා පහළට බැස්සේ නඩුව විසඳීමටය. එහෙත් නන්දේ යනු අහන දේට උත්තර නොදෙන, විකාර කියන ඩයල් එකක් නිසා එය අසාර්ථක වන බව මම කලින්ම දත්තේය. අවසන නන්දේ කීවේ මට පොඩි ප්‍රශ්න වගයක් ආව නෝන මහත්තයා, ඒකයි ආවෙ නැත්තේ.

ඒ පිළිතුරින් සහ බයිසිකලය ලැබීමෙන් පසු සියළු ප්‍රශ්න අහවර වූවද නන්දේ මා ඇසූ ප්‍රශ්න වලට පිළිතුරු දුන්නේය.

“ඇත්තට මොකද අප්පා වුණේ..“

“මහත්තයා කොල්ලෙක්.. කවදාවත් කොල්ලෙක්ට බොරු කරන එකෙක්ට හරි යන්නෙ නැහැ.. ඇත්තම කතාව මේකයි.. මම දැක්ක දවසක් ඉස්කෝලෙ මහත්තයා මාව හොයන්නත් එනවා..“

“හරි ඉතිං බයිසිකලේට මොකද වුණේ කියන්න කෝ..“ නන්දේ පිලිතුරු දෙන්නේ අහන ප්‍රශ්නයට නොවන නිසා මම ඇසුවෙමි.

“හරි මම කියනදේ අහන්න කෝ.. එදා සර් මාව හොයන්න හන්දියට ආව.. මම දැක දැක පොඩ්ඩක් සර්ව මිස් කරල පැත්තකට වුණා..“

“හරි දැන් ඔයා බයිසිකලේ උකස් තිබ්බෙ ඇයි..??“

“උකස් තිබ්බා.. ??“ නන්දේ කිසිවක් සිතා ගත නොහැකිව ඇසුවේය.

“ඔව් මගෙ යාලුවෙක්ගෙ ගෙදරකට ඔයා උකස් කරල තිබ්බෙ..“ මම නන්දේට බොරු කීවේ ඇත්ත දැන ගැනීමටය.

“නිමලගේ මලගෙදරට අටපිරිකරක් දෙන්න වුවමනාවක් මට තිබුණා මහත්තයා.. ඒකයි මට සල්ලි හදිස්සියක් වුණේ..“

නන්දේ එහෙම කිව්වාට නිමලේගේ බණගෙදරට නන්දේ පූජා කළ අටපිරිකරක් නැති බවක් පසුව ආරංචි වූවේය. එහෙත් ඇත්ත කුමක්දැයි දන්නේ නන්දේ පමණි. ඊයේ පෙරේදාද නන්දේ පහත්වී හොරෙන් අපේ ගෙදර බයිසිකලයක් රැගෙන යනු දැක ඇත්තේ සැලුන් එකේ සුරේඛයාය. නන්දේගේ පෙර වැරැද්ද දන්නා සුරේඛ නන්දේව අල්ලාගෙන ඇත්තේය. 

“ඒයි.. කොහෙද ඔය යන්නේ..“

“මම ගෝනවලට ගිහින් එන්න යන්නේ..“ කියමින් නන්දේ කටට ඇගිල්ල තබාගෙන ඇත.

“ඉතිං බයිසිකලේ අරන් යන්නේ???“

“කැගහන්න එපා.. මට අපේ ගෙවල් පැත්තට යන්න ඕනෙ.. පවුලගෙන් බැනුමක් අහල ආවෙ නැත්තං මට දැනෙන්නේ නැහැ..“

කියමින් ගිය නන්දේ, මෙවර නම් බයිසිකලය රැගෙනම ඇවිත් තිබුණේය.

Written by sAm_ශ්‍රී_Perera_12:15pm_10/11/13

Friday, November 8, 2013

හිල ලොකුද? කූර පොඩිද? - Isn't Your Pussy Tight Enough ???




සුවය නැත මුල් දවසෙ පමණින්
දැනුනෙ මට ඒ දහම නුඹ ගෙන්
මුලදි තද බව නොමැත දිනකින්
අනේ අම්මප දහම ලොව පෙම්



හිරට දැනුනා ගත්ත දවසෙම
දිනපතා භාවිතා කළ විට
මාසයක් නම් ගෙවුණ නොදැනිම
යනව ලිස්සල මටත් නොදැනිම



දුර වැඩී නුඹ මගේ යහනට
ලඟට ගත්තා නිදා ගන්නට
ඇඳ ලඟින් නුඹ තියා රෑ මැද
නිදා ගත්තා පැත්තකින් මම



ගෙවී ඇත දැන් නැවුම් බව නම්
නොදැනේ මට ගහන බව නම්
අඩියෙ වදිනා බව දැනේ නම්
ඇතුලෙ බව මා සිතා සැනසෙම්



කකුල් අඹරා එඹුව සැනෙකින්
හිර වේද ඇතුලටම සැබවින්
නමුදු නොදැනේ තද බවක් නම්
ස්පාර්ක් වීලා යාවි “ට්‍රිප් ස්විච්“
*
*
*
*
**
*
*
*
**
*
*
*
**
*
*
*
**
*
*
*
**
*
*
*
**
*
*
*
**
*
*
*
**
*
*
*
**
*
*
*
**
*
*
*
**
*
*
*
**
*
*
*
**
*
*
*
**
*
*
*
*


Written by sAm_ශ්‍රී_Perera_7:13am_08/11/13


ඇගේ අතැගිලි අතරේ මිරිකෙන නුබ
උදේ එළියට ගන්න - රෑට ඇතුළට දාන්න ඉස්සෙන රෙද්ද
පෙට්ටිය කඩලම කටට (දා)ගන්න හැටි
කකුල් අස්සේ හිර කරන් ගහපු ගැහිල්ලේ තරම
කෙල්ලෝ කටේ තියන් උරන කැත
එකෙක් ඇගිල්ල තද කරල ඇර ගත්තොත්, අනිත් එකාලත් රිංගන කැත
කැත හිත්වලට ලස්සන කවි පොඩ්ඩක් - සෑමාගේ වෙසක් කලාපය
නොදැන දානවාට වඩා දැනගෙන දැමීම ආරක්ෂිතය
පැලුණු හැට්ටය අස්සෙන් රිංගීම
පොඩි කාලේ තිබ්බ කොන වකුටු එක
ජංගිය බැලීම නංගිගේ එක මගේ කටේ... The Oral Treatment.. !!!
කෙලින් වෙන සැටි හොයා ගත් හැටි
හොරෙන් උස්සා බැලුවෙ ඉස්සර
මුත්‍රා කිරීමේ නිදහස

Wednesday, November 6, 2013

ලෝක විනාශය.. - Worlds End ???


ලෝක විනාශය ගැන කිව්වාම මිනිස්සු විවිධ මත දරන්නෝය. ලෝක විනාශය ආශ්‍රිතව බිහි වූ චිත්‍රපට රැල්ල ඒ විවිධාකාර මත බිහිකිරීමට තරමක් දුරට සමත් වූ බව කිව යුතුය. චිත්‍රපට නිර්මාණකරුවා බලන්නේ ලෝක විනාශය විකුණාගෙන හෝ චිත්‍රපටය විකුණා ගැනීම මිසක ඇත්ත ඇති සැටියෙන් පෙන්වා දීමක් නොවේය. චිත්‍රපට නිර්මාණකරුවා ඒ අතින් සාර්ථකය. මන්ද ලෝක විනාශයට පෙර ඔහු තමන්ගේ මුල්‍යමය තත්වය ඉහළ නංවා ගැනීමට සමත් වන නිසාය. එහෙත් ආතර් සී ක්ලාක් මහතා විසින් නිකුත් කළ පොත් පෙළක සඳහන් වන බොහෝමයක් කරුණු තරමක් දුරට ඇත්ත වූ බවක් අපට දැන් පෙනෙන්නට තිබෙන්නේය. එහෙත් මීට වසර දෙදාහාස් පන්සීයකටත් ඉහතදී බුද්ධ දේශනාවේ අඩංගු වූ කරුණු වලින් ලෝක විනාශය පිළිබඳව ඔබ සිතා ඇත්තේද? බුද්ධ දේශනාවට අනුව ලෝක විනාශය පිළිබඳව කරුණු සෑම් විසින් සොයන්නට ආරම්භ කරන ලද්දේ ඔහු දහම් පාසල් ධර්මාචාර්යය විභාගය හදාරණ කාලයේය. ඒ උක්ත පාඩම් මාලාවක තිබූ “අග්ගඥ්ඥ සූත්‍රය“ නිසාය. එහිදී විශ්වයේ ඉපදීම, මිනිසුන් හට ගැනීම, නිවෙස්, පවුල් සංස්ථා බිහිවීම, ආඳිය මනාවට විස්තර වූයේය.

මිනිසා ඇතුළු සියළු සතුන් බෝ වන්නේ, ඒ ඒ සත්වයාගේ කර්මය නිසාය. පින් වැඩි ඇත්තෝ මිනිස් භවයන් වලද, කුසල අකුසල බලයන්ගේ ප්‍රබලතාවය මත සත්ව ජන්ම වලද උපදින්නේය. මෙය සිදුවන්නේ පෙර ආත්මයකදී කළ පින් - පව් වල ප්‍රබලතාවය මතය. එයට මුළු ජීවිතය පුරාම කළ කුසල - අකුසල මෙන්ම මරණාසන්නව ඇති වන චුති සිතද බලපාන්නේය. එම චුති සිත මූලිකව නැවත උප්පතියකදී ප්‍රතිසන්ධි සිත පහළ වන්නේය. 

මිය යාම සහ නැවත ඉපදීම ගැන සිතනා විට සෑමාට ඒ දවස්වල සිටම ගැටළුවක් මතුවූයේ වෙනස් ආකාරයකින්ය. නැවත ඉපදීමක් නැති කිරීමට නම් අප නිර්වාණයම ලබා ගත යුත්තේය. එයින් සියළු ආශාවන් ප්‍රහීනකොට, නැවත ඉපදීමක් කෙරෙහි නොඇල්මෙන්ම නිවන නම් වූ උතුම් ඵලය ලැබෙන්නේය. එහෙත් ලෝක වාසී සියළු සත්වයන් ලිංගික කාර්යයයෙන් හෙවත් තම වර්ගයා බෝ කිරීමෙන් ඉවත් වුවහොත්, සියළු සත්වයන් පවා සංසර්ග ක්‍රියාවෙන් මිඳුනහොත් සිදු වන්නේ කුමක්ද? කිසිම සත්වයෙකු නැවත ඉපදීමකින් තොර වන්නේද? එය නිවන හා සම වන්නේද?

මේ සියළු කරුණු උදේ පාන්දරම සෑමාගේ ඔළුවට ආවේ ප්‍රසිද්ධ බ්ලොග් කරුවෙකුගේ පොටෝ කෑල්ලක් දැකීමෙන්ය. Worlds End Between My Legs, ලෙස දැකීමෙන් සෑමා නතර කර ගත නොහැකි සිනහවකින් මේ ලිපිය පටන් ගත්තේය. සෑමා කමෙන්ට් කරන්නට ගියේ “මිනිස් වර්ගයාගේ බෝවීම නැවතුනහොත් Worlds End තමා කියාය.“ ඒ කමෙන්ට් එක මකා දමා මෙලෙස ලිපියක් ලෙස ලියැවුණේ ඔහු ආදරණීය මඩකරුවෙකු නිසාය.



සියළු සත්වයන් පවා සංසර්ග ක්‍රියාවෙන් මිඳුනහොත් සිදු වන්නේ කුමක්ද? 
කිසිම සත්වයෙකු නැවත ඉපදීමකින් තොර වන්නේද?
එය නිවන හා සම වන්නේද?

ඒ කාලයේ සෑමා විසින්ම ප්‍රශ්නාර්ථ යොදා ගත් උක්ත කරුණු වලට පිළිතුරු පසු කාලීනව වැටහෙන්නට වූයේය. ඊට වඩාත්ම සුදුසු පිළිතුරු බුදුසරණ පුවත්පතින් උපුටා ගත් කොටසින් තහවුරු වේ. රතු පාටින් දක්වා ඇති කොටසින් තවත් සක්වල කෝටි ලක්ෂයක් ඇති බවත්, අප සිටින ලෝකයේ මා පෙර සිතූ පරිදි සතුන් තම වර්ගයා බෝ කිරීම නැවැත්වුවද, අනෙක් සක්වලයන්හි සත්වයන් බිහි වන්නේය.

උපුටා ගැනීම - 
බුදුසරණ පුවත්පත - ශ්‍රී බුද්ධ වර්ෂ 2557 ක් වූ බිනර පුර පසළොස්වක පොහෝ දින රාජ්‍ය වර්ෂ 2013 ක් වූ සැප්තැම්බර් 19 වනදා බ්‍රහස්පතින්දා

හේතුඵල සම්බන්ධය අනුව, බොහෝ කාලයෙක ඇවෑමෙන් ලෝකය හැකිළෙන බවද ( සංවට්ටමාන) නැවත බොහෝ කාලයකින් කිසියම් සමයෙක ලෝකය දිග හැරෙන ( විවට්ටමාන) බවද බෞද්ධ සූත්‍රවල සඳහන් වෙයි. මෙකී හැකිළීම මෙන්ම දිග හැරීමද වඩාත් පුළුල් අර්ථයකින් තේරුම්ගත යුතුය. එය එකී වචනවල මූලිකාර්ථය ඉක්මවා යන සංසිද්ධියකි. භෞතික ලෝකය යනු සක්වළ සමූහයෙකි. දස දහසක් සක්වළ යන්න ඉතා ප්‍රකට ව්‍යවහාරයක් වේ. සක්වළක් යනු සඳ හිරු දෙදෙනකු බැබළෙන ලෝකයකි. චූලනිකා සහස්සී ලෝක ධාතුවෙහි එබඳු සක්වළ දහසෙකි. එබදු ලෝක ධාතු දහසක් එක් වී ද්වී සහස්සී මජ්ඣමිකා ලෝක ධාතුව සෑදෙයි. එබඳු ලෝකධාතු දහසක් එකතු වී තිසහස්සී මහා සහස්සී ලෝකධාතුව සෑදෙයි. එහි කෝටි ලක්‍ෂයක් සක්වළ ඇත. බුදුරදුන්ගේ ප්‍රථම ධර්මදේශනාව ලෙස සැලකෙන දම්සක් පැවැතුම් සූත්‍රය දේශනා කළ අවස්ථාවේ මේ දස දහසක් සක්වල කම්පා වූ බව සඳහන්ය. අභිභූ නම් රහතන් වහන්සේ ගාථා දේශනා කළ හඬ සහස්සී ලෝක ධාතුවට ඇසුණේය යනු තවත් සඳහනකි. මෙසේ ලෝක ධාතු හා සක්වළ පිළිබඳව යම් තොරතුරු බෞද්ධ මූල ග්‍රන්ථ තුළ ඇතැම් තැනෙක හමුවෙයි.

සියලු සංස්කාර ධර්මයන් අනිත්‍ය බව, අස්ථිර බව, සදාකාලික නොවන බව බුදුරජාණන් වහන්සේ නොයෙක් තැන නොයෙක් අයුරින් පෙන්වා දී ඇත. එකී අනිත්‍ය ස්වභාව දැන දැක සියලු සංස්කාර ධර්මයන් පිළිබඳ නිර්වේදය ඇති කිරීම ( කලකිරීම ඇති කිරීම ), විරාගය ඉපදවීම ( නො ඇල්ම ඇතිකර ගැන්ම), එසේ විමුක්තිය එනම් සියලු සංස්කාර ධර්මයන්ගෙන් අත්මිදීම නම් වූ නිවනට ළඟාවීම පිළිබඳ බුදු රදුන් දේශනා කළ ප්‍රකට දේශනාවක් වන්නේ අංගුත්තර නිකායේ සත්ත සුරියුග්ගමන සූත්‍රයයි. එහිදී ද භෞතික ලෝකය සංස්කාර සංයෝගයක්, සංස්කාර පුංජයක් ලෙස සලකාගෙන තිබේ. එහිදී එකී සංස්කාර ධර්මයන්ද අනිත්‍ය, අස්ථිර බව පෙන්වා දී ඇත. ඒ අනුව එහිලා කලකිරීම ද නො ඇල්ම ද වැඩීමෙන්, අත්මිදීම උදාකරගත යුතු බව එහි දැක්වෙයි.

“ මහණෙනි, යම් හෙයකින් බොහෝ වර්ෂයක්, වර්ෂ දෙකක්, වර්ෂ සුවහසක් වැසි නොලැබෙන සමයෙක් ඇත. එවිට පැළවන හා පැළවූ දෑද තෘණ හා වනස්පතීහු ද වියැළී යත්. වෙසෙසින් වියැළෙත්. යළි නොවැඩෙත්.

මහණෙනි, දිගු කල් ඇවෑමෙන් යම් කලෙක දෙවන සූර්යයෙක් පහළ වන්නේය. එහි රශ්මියෙන් කුඩා ගංගා දිය විල් වියැළෙත්. යළි නොපිරෙත්.

මහණෙනි, තවත් දිගු කලෙකින් තෙවන හිරු පායයි. ( එහි රශ්මිය පළමු, දෙවන සූර්යන්ට ද වඩා වැඩිය) එහෙයින් මහ ගංගාවෝ ද වියළෙත්.

මහණෙනි, තවත් දිගු කලකින් සිව්වන හිරු පායයි. එහි රශ්මිය පෙර පෑයූ තෙවන සූර්යයාට ද වැඩිය. එයින් මහා ජලාශ හා විල් ද වියැළී යයි.

මහණෙනි, තවත් දිගු කලෙකින් සිව්වන හිරුගේ දාහයද ඉක්ම වූ පස්වන හිරු උදාවෙයි. එයින් මහ සයුරත් වියැළී යයි. ඇඟිලි පුරුක් තෙමෙන තරම් දියද එහි නොවන්නේය.

මහණෙනි, දිගු කලකින් ඒ පස්වන හිරුටද වැඩි රශ්මි ඇති හයවන හිරු උදාවෙයි. එවිට මහ පොළොවද මහ මෙරද දුම් නැඟේ. අතිශයින් දුම් නැඟේ.

මහණෙනි, දිගු කලකින් ඒ හයවන හිරුටද වැඩි රශ්මි ඇති සත්වන හිරු උදාවෙයි. එයින් මහ පොළොවත් මහමෙරත් දැවී වාතයෙන් වික්‍ෂිප්ත වූ ගින්න බඹලොව දක්වාම යෙයි.

මහණෙනි, මෙසේ සියලු සංස්කාර ධර්මයෝ අනිත්‍යය, අස්ථිරයහ, සදාකාලික නොවන්නෝය. ( එබැවින් ) සියලු සංස්කාර ධර්මයන්හි කලකිරීම සුදුසුය. නොඇල්මම සුදුසුය. මිදීමමැ සුදුසුය.”

‘ලෝක’ ශබ්දය බුදුදහමෙහි විවිධාකාරයෙන් අර්ථකථනය කෙරේ. ස්කන්ධ වශයෙන් පහකටද, ධාතු වශයෙන් සයකටද, ආයතන වශයෙන් දොළහකටද තවත් නොයෙක් ආකාරයෙන්ද විශ්ලේෂණය, විභජනය කොට දක්වා ඇති නාම රූප ධර්මයෝද ලෝක නම් වෙති. එම ධර්මයන් ලුජ්ජන ( වැනසෙන), පලුජ්ජන ( පළුදුවන) ලක්‍ෂණයෙන් එනම් අනිත්‍ය ස්වභාවයෙන් යුක්තය. එබැවින් ලෝක නම් වේ. භෞතික ලෝකය ද ඇතුළත් ලෝක නම් වූ මෙකී ධර්මයන් අනිත්‍ය, දුක්ඛ, අනාත්ම යැයි අසන, බුදුබණ නොදන්නා පුද්ගලයා අසහනයට පත්වන්නේ යැයි බුදුරජාණන් වහන්සේ වදාළ සේක. අනාත්මය යනු මගේ නොවේ, මම නොවෙමි, මගේ ආත්මය නොවේය යන්නය. ( නෙතං මම, නෙසො හමස්මි, නෙසො මෙ අත්තා’ති.) ලෝකය අනිත්‍ය, විනාශ වන්නේය, එබැවින් දුක් සහිතය, අනාත්ම යැයි අසා තැති ගන්නා හෙතෙම ‘මට ධන ලාභයෙක් විය. දැන් එය නැත. මට ලැබෙන්නට ඇති ධනයද නොලැබේ යැ’ යි ශෝක කරයි; ක්ලාන්ත වෙයි ; වැළැපෙයි; හඬයි; මුළාවෙයි. එහෙත් බුදුබණ දන්නා, ඇති තතු දක්නා තැනැත්තේ එසේ ලෝක ධර්මයන් වැනසේ යැයිද දුක් සහිත යැයි ද මගේ යැයි සැලකිය නොහැක්කේ යැයි ද දනී හෙතෙම ශෝක නොවේ. ක්ලාන්ත නොවේ. නොවැළැපේ; නොහඬයි; මුලා නොවේ.

Written by sAm_ශ්‍රී_Perera_7:09am_06/11/2013

Monday, November 4, 2013

පිස්සු බල්ලන් හදුනා ගැනීම - How To Make Out Crazy Dogs !!


සෑමා බල්ලන් ගැන බ්ලොග් එක පුරාම ලියා ඇත්තේය. ඒ අහවල් ජාතියේ උන්ය. කකුල් දෙකෙන් සිට කකුල් හතරේ වැඩ කරන උන් ගැනය. ඒ අතර සැබෑම කකුල් හතරේ බල්ලන් ගැනද ලියැවුනේය. මේ පෝස්ට් එක ලිවීමට පෙර කරන ලද පෙර විපරමකදී බල්ලන් ගැන ලිපි තුනක් සෑමා ලියා ඇති බව මතක් වූයේය.


මේ බලු ලිපිය සමග හතරවන බලු ලිපිය අද ලියවෙන්නේය. 

ඉස්සර වැඩිපුරම බල්ලෝ සිටියේ පාරේය. පාරේ යන විට බල්ලෝ පොල්ලෙලි ලෙස වාහන වලට අසුවන කාලයක් තිබුනේය. ඒ අතරින් බල්ලන් හැප්පුන විට බයික් බල්ටි ගසා, බයික් එකේ එන අයද පෙරලෙන්නෝය. හරක් පුකෙන් බලු හොම්බෙන් ලෙස සෑමා පෙර ලිපියක කීවේ, හරක් සහ බල්ලන් පාර හරහා සිටින විට නිවැරදිව, උන්ව යට නොකොට සහ අපට අනතුරක් නොවී යා යුතු පැත්තයි. අපි පුංචි කාලයේ බලු වෑන් එක කියා වෑන් එකක් එන්නේය. ඉන් කළේ කුමක්ද කියා සෑමාට හරි හැටි මතක නැත්තේය. එහෙත් ඒ වෑන් එක එනවිට ගෙවල් වල ඇති කරන බල්ලෝ පටි තදකොට බැද තැබුවේ ඒ වෑන් එකෙන් අල්ලාගෙන යන නිසාය. අයාලයේ යන බල්ලෝ එකතු කිරීම ඒ වෑන් එක සතුවූ කාර්යය වුණේය. එහෙත් සෑමා පුංචි කාලයේද ඔය කියන වෑන් එකට බයය. ඒ මන්ද අල්ලාගෙන යාවි කියා නොව, බල්ලන් පටවාගෙන එන නිසාය. ඉස්සර බල්ලෝ බුරනකොට සෑමාගේ අක්කා මර ලතෝනි තියා අඩන්නීය. ඒ බල්ලන්ට බය නිසාය. සෑමා ඉස්සර ඇඬුවේ බයික් මහ සද්දෙට රේස් කරන විටය. ඒ කාලයේ තිබුණේ ට්‍රේල් බයික්ය. ඒවා මහ සද්දෙට රේස් කරන විට සෑමා බය වී අඩන්නේය. බයික් කෙසේ වෙතත් අක්කා බල්ලන්ට බය වූ නිසාදෝ සෑමාත් බලු වෑන් එක එද්දී අක්කා සමඟ හැංඟෙන්නේය.

ඉස්සර වැඩිපුරම පාරේ සිටි බල්ලෝ දැන් සිටින්නේ පන්සලේය. මේ කියමන ඕනෑම පන්සලක හාමුදුරුනමකගෙන් ඇසුවහොත් පිළිගන්නවා ෂුවර්ය. දැන් කස්ටිය කරන්නේ පෙට්ටියක බලු පැටව් මනාවට අසුරා පන්සල් ගත කිරීමය. නැතිනම් පන්සලට පූජා කිරීමය. ඉන්පසු වැලි මළුව පුරාම ඇති බලු ගූ පෑගෙමින් පන්සල වටා කැරකෙමින් බෝධි පූජා කරන්නෝය. එවන් දායක පිංවතුන් හාමුදුරුවන් විසින් හඳුනාගෙන ඔවුනට නිසි තනතුරු දිය යුතුය. අපේ සීයා ඉන්නා කාලයේ සෑම මසකටම වරක් පන්සලට දානය අරන් යන්නේය. දිනක් උදේම දානය රැගෙන පන්සලට ගියා අපේ සීයා ගෙදර ආවේ ලේ පෙරාගෙනය. බලනකොට ගම්මුන් විසින් පන්සලට පූජා කළ පන්සලේ සිටි බල්ලෙක් සීයාව හපා තිබුණේය. එහෙත් එය හාමුදුරුවන්ටවත් නොකියාම සීයා ගෙදර ආවේ කිසිම ගාණක් නැතිවය. 

එලෙස අයාලයේ සිටින බෙහෙත් නොවිදින බල්ලන්ට පිස්සු බලු රෝගය ඇත්දැයි දැන ගැනීම අපහසු කාර්යයක්ය. ගෙවල් වල හැදෙන බල්ලන්ට නම් පොතක් ඇත්තේය. එහි උන්ට බෙහෙත් විදපු ආකාරය මනාවට සටහන් වී ඇත්තේය. නමුත් පාරේ බල්ලන්ට එසේ නැතිය. බොහෝ විට පිස්සු බලු රෝගය බල්ලන්ගෙන් පමණක් නොව පූසන්, වඳුරන්, ලේනන්, වැනි සතුන්ගෙන්ද බෝවන බවක් කියවෙන්නේය. එක ගෙදරක සිට පූසෙක් අනෙක් ගෙදර දරුවෙකු සීරීම හේතුවෙන්, පූස් ප්‍රහාරයට ලක් වූ දරුවාගේ තාත්තා අනෙක් නිවසට පැමිණ පූසාගේ පොත ඉල්ලා සිටි ආකාරය සෑමා ඇස් දෙකටම දුටුවේය. පූසන්ට පොත් තියෙන රටක් ලෙස ලංකාව හඳුන්වා දිය නොහැක්කේය. මන්ද බල්ලන්ට පමණක් පොත් හඳන නිසාය. පූසන්ට බෙහෙත් විඳින බවක් නම් සෑමා අසැ නැත්තේය.

බොහෝ සත්ව වෛද්‍යවරු කියන්නේ බල්ලෙක් හපා කෑ විට ඌව රැගෙන එන ලෙසය. බල්ලා කෑ විට බෙහෙත් දාන්නට යනවා මිස බල්ලා අල්ලන්නට ට්‍රයි කරන උන් නැත්තේය. එහෙත් ඌ හැමදාම වාගේ පාරේ සිටින ඩයල් එකක් නම් උගේ චර්යාව මොනිටර් කරන ලෙස දොස්තර තෙමේ ඉල්ලා සිටින්නේය. එහෙත් බල්ලා දෙස බලාගෙන සිටින්නට තරම් කාලයක් මිනිස්සුන්ට දැන් නැත්තේය. ඒ නිසා කළ යුත්තේ කෙසේ හෝ බල්ලා අල්ලා ගැනීමය. එමගින් බල්ලාගේ චර්යාව නිරීක්ෂණ කොට බල්ලාට පිස්සුදැයි නිගමනයකට ආ හැක්කේය.

මෙවන් බල්ලෙකු අල්ලා ගත් කතාවක් කීවේ සෑමාගේ තාත්තාය. අපේ පැත්තේ අංකල් කෙනෙකුන්ව බල්ලෙකු හපා කා ඇත්තේය. අංකල් තුවාලය ඔතාගෙන සිටින විට සැමාගේ තාත්තා සිද්ධිය දැක, සිදුවූයේ කුමක්දැයි විමසා තිබුණේය. එවිට අංකල් බලු කතාවම කියා තිබුණේය. ඉන්පසු දොස්තරගේ ඉල්ලීම වී ඇත්තේ බල්ලාගේ චර්යා රටාව නිරීක්ෂණය කරන ලෙසය. ඒ අනුව අංකල්ට පාරට වී බල්ලා දෙස බලාගෙන සිටිය නොහැකි නිසා ගෙදර අය බල්ලා අල්ලාගෙන ඇත්තේය. එලෙස අල්ලා ගත් බල්ලා සතියක් පමණ විවේකීව නිවසේම හැදී වැඩී දැන් ආතල් එකේ සිටින්නේය. අංකල්ටද අවුලක් නැත්තේය. ඒ අනුව දොස්තර නිගමනය කර ඇත්තේ බල්ලාට පිස්සු නැති බවත්ය. පාරේ දුවමින්, කන්නට බොන්නට දෙයක් නැතිව සිටි බල්ලා කූඩුවට වී කල්පනා කරනවා ඇත්තේ “අනේ මුන්ට පිස්සු..“ කියාය. යන එනමක් නැති, අසරණ බල්ලෝ දැන් කළ යුත්තේ පාරේ යන මිනිස්සුන්ව හැපීමය. එවිට උන්ට ලක්ෂරි ජීවිතයක් ගත කළ හැකි වන්නේය.

පාරේ සිටින බල්ලන් නිවසට රැගෙන විත් ඇති කරනා ලෙස මා මුලින් දුටුවේ ඔටාරාගේ ෆෙස් බුක් පිටුවෙන්ය. Do Not Buy, Adopt A Dog ලෙස විවිධ වෙබ් අඩවිද ඉන්පසුව මුණ ගැසුනේය. මුදලට බල්ලන් ගෙන ඇති කරනවාට වඩා අසරණ වූ බල්ලෙකු ඇති කිරීම කෙතරම් වටින්නේද යන්න මා හටද වැටහුනේ ඉන් පසුවය. ඔබත් ඔබේ නිවස අසල පාරේ සිටින බල්ලාට පිස්සුදැයි බැලීමට නිවසේ කූඩු කොට තබා ගන්න.


Written by sAm_ශ්‍රී_Perera_7:15am_04/11/13
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...