දෙපා ලඟ දුහුවිල්ල... - Dust On Shoes !!

“විශ්ව.. විශ්ව..“

“සංජානී...“

“හිහ්..හී.. විශ්ව ඔන්න.. හිහ්හී හි...“

මට මුහුදු වැලි අහුරකින් දමල ගහපු සංජානි මුහුද දිහාට දුවල ගියා..

“සංජී.. ඔහොම ඉන්නව හොර කෙල්ල..“

“අනේ විශ්ව.. අනෙ එපා රත්තරං.. අනෙ... අතාරින්නො මෝඩයෝ.. අර මිනිස්සුත් බලන් ඉන්නව.. විශ්ව.. හිහ්හීහික් හික්..“

සංජානි පස්සෙ එළවගෙන ගිය මං එයාවත් පෙරලගෙනම රැල්ල උඩට වැටුනා. 

මට කියන්න ඕන වුණේ සංජානියි මමයි කොච්චර ආදරෙන් බැඳිල උන්නද කියල විතරයි. ඒත් එච්චර ආදරෙන් හිටපු එයා හදිස්සියෙම වෙනස් වෙන්න ගත්ත. ඒකට හේතුව මටත් හිතා ගන්න බැරි වුණා. මුලින්ම එයා මාව හම්බවෙන එක අඩු කරන්න ගත්ත. ඊලඟට එයාගෙන් මට කෝල් එන එක අඩු වුණා. අන්තිමට මට එයාගෙන් එස්.එම්.එස් එකක්වත් එන්නැතුව ගියා. එයා වෙනස් වුණේ ඇයි කියල මට තේරුණේ ඒ බීච් එකේම වැටකෙයිය පඳුරක් අස්සෙ වාහනේ නවත්තගෙන එයා වෙන කොල්ලෙක් එක්ක කතා කර කර ඉන්නව දැක්ක දවසෙ.

එදායින් පස්සෙ මම ඒ පැත්තවත් බැලුවෙ නැහැ.

ඒත්... ඒත් ඊට අවුරුදු පහකට විතර පස්සෙ, එක දවසක, උදේ පාන්දර මගෙ...

“ටිං ටොං.. ටිං ටොං..“

“කවුද??? කවුද මේ උදේ පාන්දර බෙල් එක කඩන්න හදන්නෙ??“

“ටිං ටොං.. ටිං ටොං..“

ඒත් බෙල් එක වදිනව විතරයි. සද්දයක් නැහැ. 

“පොඩ්ඩක් ඉන්න එනවා..“ මං ගිහින් දොර ඇරියා..

“දෙයියනේ.. සං..සංජා...නී.. සංජානී..“

“අහ්..අහ්.. අහ්. විශ්ව.. මට සමාවෙන්න විශ්ව.. මට සමාවෙන්න.. ඇක්.. ඇක්... මට සමාවෙන්න විශ්ව.. ඇක්.. ඇක්.. මගෙන් ඔයාට ගොඩක් වැරදි වුණා විශ්ව..“

“හරි හරි දැන් වුණ දේ වුණානේ.. දැන් ඉතිං අඩල දොඩල වැඩක් නැහැ.. දැන්.. ඉතිං නාඩා ඉන්න..“

“කියන්න විශ්ව.. ඔයා මට සමාව දෙනවද විශ්ව.. හික්.. අහ්.. හික්.. කියන්න..“

“සමාව කියල ඔයා මගෙන් මොනවද බලාපොරොත්තු වෙන්නෙ සංජානී..“

“වෙන මොනවත් ඕනෙ නැහැ විශ්ව.. මම දන්නව මං ඔයාට දූවිල්ලක් තරම්වත් වටින්නෙ නැහැ කියල විශ්ව.. ඒත් එකම එක වතාවක් හරි මට ඔයාගෙ දෙපා ලඟ දූවිල්ලක් හරි වෙන්න විශ්ව.. ඇක්...ඈක්.. හැක්.. හැක්..“

“ඇහ්.. ඇහ්.. ඒත්.. සංජානී.. “

“නැහැ විශ්ව.. මගෙ එකම ඉල්ලීම එච්චරයි.. ඇහ්.. හැහ්.. ඇහ්.. ඇහ්..“

“මට ඔයාගෙ දෙපා ලඟ දූවිල්ලක් වෙන්න දෙන්න විශ්ව..“

“හරි හරි.. සංජානී.. එහෙනම් අඩන්නෙ නැතුව.. අර හොඳටම දූවිල්ල වැදිල තියෙන මගෙ සපත්තු දෙක පොලිශ් කරන්න බලන්න..“

“අනෙ තෑන්ක්ස් විශ්ව.. තෑන්කස්.. මම හීනෙන් වත් හිතුවෙ නැහැ.. මට ඔයාගෙ දෙපාලඟ මෙහෙම දූවිල්ලක් වත් වෙන්න ඉඩක් ලැබෙයි කියල විශ්ව..“

එහෙම කියපු සංජානි මගෙ දූවිල්ල පිරුණු සපත්තු දෙක කණ්නාඩියක් වෙනකල් පොලිශ් කරගෙන කරගෙන ගියා..

“ආහ්.. මෙන්න විශ්ව.. හික්.. හැහ්.. ඉහි.. මම සපත්තු දෙකේ දුහුවිල් පිහිදුවා..“

“තෑන්ක්ස් සංජානී.. තෑන්ක්ස්.. තව මොනවද සංජානී මට ඔයාගෙන් වෙන්න ඕනෙ...“

“වෙන මුකුත් නැහැ විශ්ව මට ඕනෙ මුළු ජීවිත කාලෙම ඔයාගෙ දෙපාලඟ දූවිල්ලක් වෙලා ඉන්න.. ප්ලීස් රත්තරං.. ප්ලීස්..“

“අනෙ ඒක නම් කරන්න බැහැ රත්තරං.. මොකද අද මගෙ වෙඩින් එක..වෙඩින් එකට යන්න සපත්තු දෙක පොලිශ් කර ගන්න විදිහක් නැතුව ඉන්නකොට තමා ඔයා ඔය දූවිල්ලක් වෙන්න අහගෙන ආවෙ.. ඒ හින්ද දැන් එක පාරක් දූවිල්ලක් වුණානේ.. ඕනෙ නම් දැන් ඔය කාමරෙත් දූවිල්ල අතුගාල දාලා.... දෙයියන්ගෙ නාමෙන්.. යන දේවාලෙක යනවද??“