කබ්බන්ගේ ගීතය එළියට.. Official Kabu Song :)

කොනක ඉදන් එක හුස්මට...

පළමුවන කොටස... දෙවන කොටස.. තෙවන කොටස... හතරවන කොටස... පස්වන කොටස... සයවන කොටස... හත්වන කොටස.. අටවන කොටස... නමවන කොටස...

හැම මාධ්‍යකම වගේ මගේ නම කියවෙද්දි, මම හිටියෙ ඉස්පිරිතාලෙ ඇදක් උඩ. ස්වීමින් පූල් එකක නාන්න ගිය කොල්ලෙක් දියේ ගිලිල මැරුණම ඒ පවුලෙ අයට කොච්චර නම් අවනම්බුවක්ද? ඒවගේ අද මම තරගයක් දිනලා, සිහිය නැති වෙලා ඇදගෙන වැටිල ඇදක් උඩ ඉන්න එක අපේ ගෙදර මිනිස්සු කොච්චර නම් අමාරුවෙන් ඉවසනව ඇතිද කියල මට දහස් වර හිතුන. එච්චර හයිය හිතක් නැති එකෙක් තරගයකින් දින්නම කොච්චර නම් ලැජ්ජාවක්ද? මම මගෙ ඇදට උඩින් ආතක් පාතක් නැතිව හෙල්ලි හෙල්ලි කැරකෙන ෆෑන් එක් දිහා බලාගෙන කල්පනා කළා. මට ලැබුනු මුදල් තෑගි ඔක්කොම එක්ක අමතක වෙලා මගෙ හිතට එඹිකම් කලේ කාව්‍යා....

එදා රෑ එයා ටීවි එකෙන් හරි ලයිව් ප්‍රෝග්‍රෑම් එක බැලුව නම් අද එයා මෙතැන ඉදගෙන ඉන්න ඕන නේද? එයා මට නැතුව අසේලයට හරි ආදරේ කළා නම් අනිවාර්යෙන් ෆයිනල් එක බලන්න ඇති. එහෙම බලලත් ඇයි හත් දෙයියනේ මේකි මාව බලන්න අද මෙතැනට ආවෙ නැත්තෙ කියල මගෙ හිත කෑ ගහලා අඩන්න ගත්තා. මට ගහල තිබ්බ සේලයින් බෝතලෙන් වත් එච්චර වේගෙන් සේලයින් ගලන්න නැතුව ඇති. ඊටත් වඩා වේගෙන් මගෙ ඇහෙන් කදුළු පැන්න. හිත් පිත් නැති කෙල්ලකට මම මෙච්චර ආදරේ කළාද? එකම ප්‍රශ්නයක් මගෙ ඇද වටේ කැරකුණා.

මම හිටපු වෝඩ් එකේ කෙටි සිමෙන්ති බැම්ම උඩින් එයාගෙ ඔළුවෙ ගහල තිබ්බ කොණ්ඩ කට්ට මට පේන්න ගත්ත. ඇත්තමයි. ඒ කාව්‍යා. එයාට මාව අමතක වෙලා නැහැ. ඒ එයා කියල විශ්වාසෙන්ම දැනගන්නත් කලින් මම ඇස් දෙක පියා ගත්ත. මෙච්ච පරක්කු වෙලා ආපු කෙල්ලට මම පාඩමක් උගන්නන්නෝනි කියල මම මගෙ අසනීපෙ බරපතල් කම පෙන්නන්න ඇස් පියා ගත්ත. තද කරල...

වලස්සු දෙන්න ආපු වෙලේ එකෙක් ගහකට නගිද්දි, බිම නිදාගෙන හිටපු යාළුව වගේ හිටපු මගෙ අත් දෙක තද කරල එයා අල්ල ගත්ත. සේලයින් බටේ තද වුණ නිසා රිදුනත් මම ඇස් ඇරියෙ නැහැ. එයා මගෙ මූණ ඉඹලා මගෙ දකුණ කනට එයාගෙ තොල් දෙක ලං කළා. ඇත්තටම එදා වලහ බිම දිගාවෙලා හිටපු මිතුරට මොකක්ද කියන්න හැදුව වගේ. මම සිහිය නැතුව වගේ කන් දෙක හොදටම දිග ඇරලා අහගෙන හිටියා. කාව්‍යා මොනවද මට කියන්න හදන්නෙ කියලා.

කීකෝ...කීකෝං...කීකෝ...කීකෝං...කීකෝ...කීකෝං...කීකෝ...කීකෝං...

එයා තොල් උල් කරගෙන මගෙ කලාදුරු පිරුණු කනට ලංවෙද්දිම කොහෙන්දෝ ඉදන් හොස්පිට්ල් එකට ඇදගෙන ආපු හදිස්සි ලෙඩෙක් නිසා ඇම්බියුලන්ස් එකක සද්දෙ ආව.

“එහෙනම් මම යනවා විහග...“

කියන ටික යන්තමට ඇහෙද්දි, මට ඇස් ඇරල..

“කාව්‍යා ඔයා කලින් කියපු දේවල් මට ඇහුණෙ නැහැ“ කියල කියන්න හිතුනට මට බැහැ ආයෙ චාටර් වෙන්න. ඒ නිසා මම එහෙම්මම හිටියා. එයා යන්න ගියා. එයාට යන්න ටිකක් වෙලාව දීල මම ඇස් ඇරල දුක් වින්ද මම කරපු බූරු වැඩේට. එයා හැබැයි මට මල් පොකුරක් තියල ගිහින් තිබ්බා. මගෙ කුසලානෙ ලගින්ම. මම අත දික් කරල ඒ මල් පොකුර අතගාද්දි ඒක අස්සෙ තිබුණු හතරැස් කෙළ කෑල්ලක් බිමට වැටුන. මම ඒ එක්කම බිමට පැනල කොලේ ගත්තෙ එයා මට කියන්න හදලා, මට නෑහුනු දේවල් ගැන කිසිම හෝඩුවාවක් තියෙයිද කියල බලන්න. ඒක ලියුමක්. දිග ලියුමක්. මම කෙටියෙන් මෙතන කොටල දාන්නම්. ඔයාලට පේන්න.

විහග,

මම මෙච්චර කල් ඔයාට හංගපු දේවල් කියන්න මම මේක අවස්ථාවක් කර ගන්නවා. මට බැහැ තවත් ඔයාව රවට්ටන්න. ඔයාට ක්ලාස් යන්න නොදි මම ඔයත් එක්ක නටන්න ආවෙ ඔයාට තියෙන ආදරේට නෙවේ. ඒ අසේලට තියෙන ආදරේට. මට ඕන කළේ ඔයාට ලැබුණ මේ කුසලානෙ අසේලට ලැබෙනව දකින්න. අනික අසේල කලින්ම කිව්වා එයාට කවද හරි තරගය දිනන්න බැරි හැකියාවක් තියෙන දක්ෂයෙකුට ඉන්නෙ ඔයා විතරයි කියල. ඒ නිසා එයා මාව ඔයාව පරාද කරවන්න එව්වා. මම හැමදාම ක්ලාස් එක ලග රැකල ඉදල ඔයාව එහෙ මෙහෙ එක්ක ගියා. ඒත් මැඩම් මම කරපු හැම දේම දැනගෙන හිටිය. මොකද මැඩම් මගෙ අම්මගෙ නංගි. ඒ කියන්නෙ පුංචි. එයා මේ සිද්ධිය දැනගත්ත පහු වෙනිදාම ඔයාට උදව් කරන්න ඔයාගෙ පැත්තට හැරුණ. අනික මැඩම් එක්ක මම තරහින් හිටියෙ, ඔයාව එදා රෑ තියාගත්ත වගේම මගෙ අසේලවත් ඒ ගෑණි තියා ගත්ත. ඒකට වෙච්ච රණ්ඩුවක් නිසාම තමා අසේල ඊයෙ රෑ තරගෙන් පරාද වුණේ.

අසේල මට ඊයෙ හවස ඉදල, හොදටම බනින්න ගත්ත. මම මැද්ද පැනල මැඩම්ට බැන්න නිසාලු එයා පරාද වුණේ. එයා මට ගැහුවා. ඔයාට කරපු වරදට මම දඩුවම් වින්ද විහග, අන්තිමට මට අසේලත් නැහැ. ඔයත් නැහැ.

මම අද යනවා. කාටත් නොපෙනෙන දුරකට. ඔයාට මාව පේන එකක් නැහැ. ඒත් මතක තියා ගන්න ඔයාට මාව ඕන කියල හිතුන දවසට මම ඔයා ලග ඉන්නවා. ඔයා කතා කරනකල් මම බලන් ඉන්නවා.

ඒ හැමදේම ලියල එයා යන්න ගිහින් නොපෙනෙන දුරකට... මම දිග හුස්මක් පිට කරල ඉක්මනට ෆෝන් එක අරන් කාව්‍යාට කෝල් කළා. එයා යන්න කලින් නවත්ත ගන්න ඕන නිසා..

“හෙලෝ..“

“ඔව් විහග කියන්න...“

“අසේල උඹ..“

“ඔව් විහග.. ඇයි උඹ බය වුණාද මම කාව්‍යාගෙ ෆෝන් එක ආන්සර් කරද්දි???“

“කෝ දැන් කාව්‍යා..“

“එයා මාත් එක්ක.. අපි අද රෑට රට යනවා, උඹට ආයෙ කවදාවත් එයාව දකින්න ලැබෙන එකක් නැහැ..“

“ඔව් මචං ඇත්ත.. එයා මට ලියුමක් තියල ගියා.. එයා නොපෙනෙන දුරක යනව කියල..“

කාව්‍යා කියපු අන්තිම බොරුවත් මම සතුටු සිතින් පිළිඅරගෙන ඇස් දෙක පියාගෙන මාව තරුවක් කරපු, මාව දිනවපු ගීතය හෙමින් මුමුණන්න ගත්ත.

කබ්බන්ගෙ සම්පූර්ණ සිංදුව මෙතැනින්..

නිමි !

sAm ශ්‍රී Perera_12:12am_25/03/2013