දෙවරක් සෙලවීමේ අවාසිය...

පුංචි කාලයේ සිට අපේ උන් කිව්වේ මුත්තරා කොට ** දෙවරක් සොලවන්න කියාය. ඒක ඇත්තය. නැතිනම් අන්තිම බිංදුව කලිසමේය. කෙල්ලන්ට එය කෙසේදැයි සෑමා නොදන්නේය. ඒත් දෙවරක් සෙලවීමට යන කාලයේ, පුංචි තප්පරයේ වටිනාකමක් ඇති බව කිසිවෙක් සිතුවේද? මෙන්න අවසන් බිංදුවේ වටිනාකම සහ එය පොලොව මත සමපාත කිරීමට ගතවන තප්පරයේ වටිනාකම.

බ්ලොග් ලෝකයේ නයෙක් ඇරියා යයි අර්ථකතනය කරන්නේ තමන්ට ඇති දෙයට වඩා දෙයක් මවා පෑමක් කලොත්ය. එහෙත් සෑමා පාසල් යන කාලේ නයි කීවේ කිසිවෙකු විසින් බොරුවක් කියු විටය. එය තමන්ට ඇති දෙයට වඩා දෙයක් මවා පෑමක් කළ විට පමණක් යොදා නොගත්තේය. එසේ පාසල පුරා ප්‍රකට වූ නයි රැසක් විය.

අප්පුවා යනු සෑමා සමග එක පේලියේ හිදගෙන සිටි නයෙකි. පොර නයි යැව්වේ හිට ගෙනය. විටක ඉදගෙනය. විටෙක නයි ඇවිද්දුවේය. කිසිවෙකු නයෙක් අරිනු බව දැනුනු විට වටේ සිටින පිරිස විවිධ ප්‍රතිචාර දක්වන්නෝය. අයෙක් පුටුව නගින්නේ බිම දිගේ එන නයි කකුලට දෂ්ඨකරාවි යැයි මවා පාමින්ය. තවකෙකු නයෙක් පෙනය පුප්පන විට ‘ෂ්..‘ සද්දය දමන්නාක් මෙන් සද්ද කරන්නේය. තවකෙකු අත වැලමිටෙන් නවමින් නයි පෙනයක් ලෙස සකසමින් උලුක් කරන්නේය. එවිට නයා අරින පුද්ගලයා කතාව නැවැත්තුවොත් පොර නයා වන්නේය. එනිසා එවන් විටක කිසිවක් ගණන් නොගෙන කතාව අහවර කිරීම සිරිතය.

අට වසරේදි සංඛයා යැවූ නයාට ගහන්නට නයෙක් යලි ඉපදුනේ නැතිය. සංඛයා අට වසරදී කිව්වේ තමන් මඩ ගොඩක වැටී තිබී කම්පියුටරයක් ඇහිලූ බවක්ය. එකෙක් පැනපු හැටිය සංඛයාගෙන් ඇහුවේ මචං කැල්ක්‍යුෙල්ටරයක්ද  කියාය.  ඒ ඓයිතිහාසික නයෙක්ය.

පසුව ඒලෙවෙල් කරන කරන කාලයේ අල්ලපු ගෙදර අක්කා දැකීමට අපේ උන් උත්සුක වූවෝය. ඒ අතර අපේ අප්පුවා නයෙක් ලෙස නැගී සිටියේය. දින දෙකතුනක් පාසල් නොපැමින පන්තියට ආ මිතුරෙකුට අප්පුවා කීවේ උබ දන්නෙ නැහැනේ මචං, ඊයේ අක්කා ලිද ලග නාලා ඇගේ නුල් පටක්වත් නැතුව ගෙදරට දිව්වා කියාය. එතැන් පටන් අප්පුවා පට්ට නයාය. විටෙක අප්පුවා ගීත ගායනා කලේය වැරදි පද රචනා සමගය. ඒවාද  නයිය. කොටන්ම කිවහොත් බොරුය. දිනක් කොල්ලො සෙට් එක සිංදු කියන අතර අප්පුවා ගීතයක් පටන් ගත්තේය. “මුණි මුණි පොද වැටේවි.. වැහි ඒ දුනු විදීවි...“ ඒ “ මිණි මිණි පොද වැටේවි මල් මිණි දැදිරි වේවි ඔබ එනවානම්“ ගීතය බව වටහා ගන්නට අපට මොහොතක් ගත විය. ඒ ඉතිහාසය අලුත් කරන්නට අපේ අප්පුවා මෑතකදී හමුවූයේ ආදි ශිෂ්‍ය ක්‍රික්‍රට් තරගාවලියේ මෝලම් සෙට් එක ඉදිරි පිටදීය. මතට තිත තබමින්, ඇය මා ලගින්, මා ලගින් පාද තබමින්, ගීත ගයද්දී, අප්පුවා නන්ස්ටොප් එකට සපෝට් එකක් දුන්නේය.. “රන් සමනල ජෝඩු බබාගේ...“ අප්පුවා “රන් සමනල ජෝඩුව වාගේ‘ නොදැන සිටි බව පසක් විය. 

දිනක් අපේ රුචිරයා නයෙක් ලෙස තම ජීවිතය ජය ගත්තේ රුපියල් 4000ක බොටමක් (කලිසම) ගැන කීමෙනි. ඒ කාලේ හැටියට එවන් මුදලකට බොටමක් ගැන කතා කරීම නයා මුචලින්ද නාග රාජයෙක් කරන ලක්ෂණයක්ය. රුචිරයා එසේ කියද්දි මැද්දට පැන්න අපේ එකෙක් ඇසුවේ මචං බොටම එයාර් කන්ඩිෂන් කරලද කියාය.

මෙලෙස නයි සමාජ ගත වෙද්දී නයෙක් යවන විට දමන ‘ෂූ...ස්“ සද්දයෙන් බැට කෑවේ මුත්තරා බරක් සැහැල්ලු කරගන්නට ගිය අහිංසකයෝ දෙදෙනෙක්ය.

‘මචං පම්ප් එකක් දාන්න යමුද?‘

‘මටත් යන්නෝනි බං.. ඒත් පඩිපෙල බැහැලා අච්චර දුර යන්න කම්මැලි‘

ඒක උන් දෙන්නට විතරක් නොව ඒ ලෙවල් විද්‍යා අංශයේ සිටි කොල්ලන්ට තිබි පොදු ගැටළුවක්ය.

ගැටළුවට විසදුමක් ලෙස මිතුරෝ දෙදෙනා උඩුමහල කෙලවර වසා දමා තිබි පඩිපෙල පැත්තට ගමන් කලෝය. එක් අයෙක් පඩි තුනක්  පමන පහලට බැස මුත්තරා කරද්දී අනෙකා එයිට ඉහල පඩියක සිට බිත්තිය දෝවන්නට විය. ඒ අතර එහා පන්තියේ එකෙක් නයෙක් මල්ලෙන් එලියට දැමීම නිසා ‘ෂ්..ස්‘ හඩක් නැගින. ඒ හඩට කෝපා වුන ගුරුතුමිය සද්ද දැමූ එකා සොයා කොරිඩෝව දිගේ දිව එද්දී මිතුරන් දෙදෙනෙකුගෙන් එකෙක් බිත්තිය දෝවා එලියට එද්දී  ගුරුතුමිය ඒ දෙසට දිව ගියේ සැක කරුවන් සොයා ගැනීමටය. සැහැල්ලු කරමින් සිටි දිය දහරේ අවසන් බිංදුව දමන්නට දෙවරක් සොලවන අතර ගුරුතුමිය ඒ දෙසට ඔලුව දැම්මාය.

“ඒ තමුසෙ මොකද ඔතන කරන්නේ??“

සියල්ල ගුරුතුමිය හසුව අහවර නිසා මිතුරා සිනහ වෙමින් පිලිතුරු දුන්නේ....

“කමක් නැහැ ටීචර් අපෙ අම්ම වගේනේ...“ කියමින් ගුරුතුමිය දෙස හැරෙමින්ය.

ගුරුතුමිය දුම්මල වරම අතට ගත්තාය. මුත්තරා මුඛයෙන් සුලු දිය පහකර දෙදෙනා පිළිබද ඒලෙවල් වාට්ටුව භාර ගුරුතුමාට පැමිණිලි කළාය. ඔවුන් පැමිණ මුත්තරා සාම්පල සහ බිත්තියේ තෙත් බව පරීක්ෂා කොට වැරදිකරුවන් නියමාකාරයෙන් හදුනාගත්තෝය.

වරදකරුවන් අතට බාල්දි දෙකක් පිරිනැමිණ. කැමති ටැප් එකක් භාවිත කොට බිත්ති සහ පඩිපෙල සේදීම කළ යුතු බවට නියම විය. වතුර පුරවාගත් බාල්දි අතින්ගෙන මිතුරන් දෙදෙනා අප පන්ති පසුකර යද්දී එකෙක් වත් කොලොප්පමට වත් සිනා නොවුනේ උන් අපේම නිසාය.

එදා දෙවරක් සෙලවීමේ සිදුනොවූයේ නම්, මිතුරන්ට මෙවන් දුකක් සිදු නොවනු ඇත.

උපදෙස - කාලය රන් හා සමානය. අන්තිම බිංදුව නොතකා කාලය ඉතුරු කරගන්න.

Written by sAm_9:22pm_25/08/2012