ඇන්ටිගේ හිනාව...

මෑතක සිට ආදි ශිෂ්‍ය සංගමයේ රැස්වීම් සහ විවිධ කටයුතු සිද්ධ වීම හා මිතුරන් නිතර නිතර එකතු වීම සෑමාගේ පාසලේ සියළු දෙනාට සතුටක්ය. එමෙන්ම ලේඛම් ලෙස සියළු බර කරට ගෙන, සභාපතිට සහ භාණ්ඩාගාරිකටද බරක් වෙමින් සෑමා සංගමය වෙනුවෙන් අමිල වදයක් දෙන්නේය. ඒ සියල්ල අතර සැමාට සතුටට කාරණාව පරණ කතන්දර නැවත නැවත ස්මරණය විමය. එනිසා සෑමාට බ්ලොගේ ලියන්නට කතන්දර එකතු වනවා මිස අන් කිසිදු හිරි හැරයක් නොවන්නේය. එහෙත් සියල්ලට කාලය හරස් වන නිසාම වෙලාව ලද හැටියෙන් කතා බ්ලොග් ගත කිරීම සෑමාගේ සිරිතය.

සෑමාගේ පාසලේ සිටි කිහිපදෙනෙක් සෑමාගේ දහම් පාසලේම ශිෂ්‍ය ශිෂ්‍යාවෝ වීම කතාන්දර වලට පන්නරයක් ලැබීමට හේතුවක් විය. අප සභාපතිතුමා, මම තුමා සහ භාණ්ඩාගාරික තුමාද එකම දහම් පාසලේ වීම නිසා දහම් පාසල් කතන්දර සංගමයේ වැඩ වලදි පවා එලියට එන්නේය. ඒ අතර භාණ්ඩාගාරිකතුමා දහම් පාසලේ දී තම මිතුරෙක් සමග සිටියදී ලද අත්දැකීමක් ඔහු දිනක් එලියට දැම්මේය.

බෝමළුවට උදේට එකතු වෙන ශිෂ්‍ය පිරිස නිෂ්ශබ්ධ කිරීමේ අපහසුව දන්නේ ශිෂ්‍ය නායකයන් ලෙස කලක් කටයුතු කළ අපමය. එහෙත් ශිෂ්‍යන් අතර සිටියදී අපිත් සද්ද බද්ද දමමින් කතා කල ආකාර අපට අමතකව තිබුනේය. පැවරුණ ඩියුටිය ඉටු කිරීමේදි ශිෂ්‍ය නායකයින් තමා කලින් කළ වැරදි අමතක කරන්නේය. ඒ සියළු කටයුතු හරියට කිරීමටය.

එසේ මළුවට එකතු වෙන ශිෂ්‍ය ශිෂ්‍යාවෝ බෝධිය වටා කැරකෙන, වන්දනා  මාන කරන ගැහැණ ලමුන්, සහ නොයෙක් විධ පිරිස් දෙස බලා සිටින්නේ, ඔවුන් ගැන වැඩකට නැති ඕපා දූප, ඇද කුද පෙන්නන්නේ තමන්ට මළුවේ සිටින කාලය තුල සිනහ වෙන්නට කරුණ කාරනා සොයමින්ය. ඒ සෙට් එකේ අපත් කාලයක් සිටි බව සැබෑය. විටෙක දිව යන පොඩි උන්, ලතාවට ඇවිදින කෙල්ලන්, අලුත බැදපු ජෝඩු දෙස බලමින් කුටු කුටු ගාන්නේ සිනහ සෙමින්ය. ඒ අතර කතන්දර හදමින්ය.

අප දහම් පාසලේ ගුරුවරුන්ට නොමිලේ පාන් සහ බටර් එකතු වූ ආහාර වේලක්  පිළියෙල වන්නේය. බොහෝ විට එය ලැබෙන්නේ 3න් වැනි කාලපරිච්ඡේජදයේය. එකල අපට ඉගැන්වූ සර් කෙනෙක් සිටියේය. එතුමාගේ නම අගට ලාල් කැබැල්ලක් එන්නේය. එතුමාගේ කාලපරිච්ඡේදය අපට ලැබී තිබුනේ තුන්වන කාලපරිච්ඡේදයේමය. එහෙත් සර් කවදාවත් වෙලාවට පන්තියට නොආවේය. බොහෝ විට හතරවන කාලපරිච්ඡේදය ආරම්භයට මොහොතක් තිබියදි එන්නේය. පසුව අප පිරිස් කළ විපරමකදි දැන ගන්නට ලැබුනේ ඔහු තුන්වන කාලපරිච්ඡේදයේ කෑම පසුපස පන්නන බවක්ය. ඒ අතර ඔහු කොටසක් ගෙදර ගෙනියන නිසාත් අපේ එවුන් වැඩිය නොහිතාම එතුමාව කෑම ලාල් ලෙස නම් කළේය. පසු කලේක “කෑමේ“ කියුවත් එතුමාව මුළු කැළණිය පෙදෙසම හදුනන තත්වයට පත් වූයේය.

කෑමේ ගැන හැදින්වීමක් කලේ එතුමාගේ කතන්දරයක් ඉදිරියට එන නිසාය.

අපේ භාණ්ඩාගාරිකතුමාද ඉහත කී පරිදි බෝ මළුවේ සිටියදී වට පිටාව ගැන සෝදිසියෙන් සිටින්නෙක්ය. අහල පහල සිදුවීම් පෙන්නමින් විනෝද වීමට ඔහුද පුරුදුව සිටියේය. දිනක් ඔහු එහා පැත්තේ සිට ඇත්තේ අප ආදරයට ‘කාසියා‘ ලෙස අමතන අප මිතුරෙක්ය.

“අඩේ කාසියා අර බලපං අර ඇන්ටී.. “ ඈත සිට සිනහ වෙමින් සිටි ඇන්ටි කෙනෙක් පෙන්නමින් භාණ්ඩාගාරික තුමා පවසා ඇත.

“ඇයි බං මොකද ඒ ඇන්ටිගේ අවුල??“ ඒ කාසියාය.

“ඇයි යකෝ අර බලපං කෝ.. කටේ කැත.. හිනාවෙන හැටි.. හැක හැක ගාලා..“ ඒ අප භාණ්ඩාගාරික තුමාය.

“ෂික් එහෙම කියන්න එපා බං මිනිස්සුන්ට...“ ඒ හිත උණු වූ කාසියාය.

“ඒ මොකද බං උඹට උනේ.. වෙනදට උඹත් ඔය වගේ සීන් පෙන්න පෙන්න හිනාවෙන්නේ..“ ඒ තද වු භාණ්ඩාගාරිකය.

“මොනව වුනත් එහෙම කියන්න එපා බං.. ඒ අපේ අම්මා..“ භාණ්ඩාගාරිකතුමාගේ සිනහව දෙගුණ කරමින් කාසියා හැඩුම් ස්වරයෙන් කීය.

Written by sAm_8:52_30/07/2012