ඉස්කෝලෙ උගන්නපුවා සම්පූර්ණ වැරදි(ද?)...

බාධක මැද ඉදිරියට යා යාතුය.

අපි ඉස්කෝලෙ යන කාලයේ ටීචර්ලා කීවේ බාධක මැද ඉදිරියට යායුතුය කියාය. ජීවිතයේ හමුවන සෑම කඩ ඉමක්ම මැඩගෙන ඉදිරියටම යායුතුය කියාය. ඒ නිසාම අපි වැස්සේ පවා ඉස්කෝලේ ගියෙමු. බස් ස්ට්‍රයික් තිබුනද වෙලාව පහුවෙලා හෝ ඉස්කෝලේ ගියෙමු. ඒ ලෙවල් කාලයේ මැත්ස් සෙක්ෂන් එකට පන්ති තහනමක් තිබුණා සෑමාට තවමත් මතකය. එහෙව් කාලයක පවා, අපට පාසල තහනම් වී තිබියදි අපේ පන්තියම ඉස්කෝලේ ගියේ බාධක මැඩගෙන ඉදිරියට යායුතුයි කියා ඉස්කෝලෙදීම අපට උගන්වා තිබුන නිසාය. 

ඒ පාසල් අවධියයි. නමුත් එකී උපදෙස් අපට තවමත් මතකය. එදා සෑමා ඔපීසියේ සිට ගෙදර බලා ගමන් කරමින් සිටියේය. කැළණිය පොලිසිය අසල සිට කැළණි ප්‍රධාන බස් නැවතුම දක්වා දිවෙන මාර්ගයේ මැද හරියේ පාර දෙකට බෙදා තිබෙන්නේ කඩ ඉරි වලිනි. ප්‍රධාන බස් නැවතුම දෙසට හැරෙන වංගුව ඇත්තේ තනි සුදු ඉරෙනි. කඩ ඉර කැපීම වරදක් නොවන නිසා සෑමා කඩ ඉරි කපාගෙන සියළු රථවාහන බාධක මධ්‍යයේ ඉදිරියට අදුනේය. වංගුව අසල සිටි පොලිස් මාමා නිසාත්, තනි සුදු ඉර නිසාත් නැවත නිවැරදි මංතීරුව අනුගමනය කරමින් ඉදිරි‍යට ගියේ බාධක සමගය. ප්‍රධාන බස් නැවතුම අසලට ලංවත්ම තවත් පොලිස් මාමා කෙනෙක් වෝකි ටෝකිය අතේ තබා සෑමාට අත වැනුවේය. සෑමා නැවතුනේය.

"ලයිසන් එක දෙන්න..."

"ඇයි ඒ ?"

"ඉස්සරහ තිබ්බ සුදු ඉර කපලා ඉස්සර කරලා තියෙනවා" පොලිස් මාමා කීවේය.

"ඔයා මෙතන ඉදන් කොහොමද කියන්නේ ?" සෑමා ඇසුවේය.

"මට ‍මැසේජ් එකක් ආවා."

පොතේ හැටියට තනි පොලිස් මාමා කෙනෙකුට දඩ කොලයක් ලිවිය නොහැක්කේය. අවම වශයෙන් දෙදෙනෙකු සිටිය යුතුය. ඒත් සෑමාට නීතිය කතාකරන්නට නොහැකි වූයේ අවම නිලධාරීන‍් දෙදෙනෙකු නොමැති වුවත් මැසේජ් එකක් මගින් ඔත්තුවක් ලැබුනොත් තනි අයෙකුට වුවද දඩයක් ලිවිය හැකි බලතලයක් ගැන සෑමා නොදත් නිසාය. සෑමා ලයසන් එක දික්කලේය.

"මල්ලී මම උසාවි දාන්නේ නැහැ. ඉර කපපු එකට විතරක් දඩය ලියන්නම්." ඔහු පව්ය. සෑමාට දුක සිතින. හරි හොද පොලිස් මාමා කෙනෙකි. 

දඩ කොළය අතට ගෙන බැලු සෑමා වරද ලෙස දුටුවේ "බාධක මැද ඉදිරියට යාම" කියාය. "එතකොට සුදු ඉර ගැන නැහනේ". සෑමා තමාටම කියා ගත්තේය.

ඒ කියන්නේ අපිට ඉස්කෝලෙ උගන්නලා තියෙන්නේ බොරුය. බාධක මැඩගෙන ඉදිරියට යාම නීත්‍යානුකූල නැත. 550ක් දඩ කෑ හැකි වරදකි.

වැඩි ලකුණු ගත්තොත් ෆේල්


ඉස්සර විභාගයක ලකුණු මදි වුණාම ටීචර් කරන්නේ ගෙදරින් කස්ටිය එක්කගෙන එන්න කීමය. එහෙමත් නැත්නම් ටීචර් කරන්නේ පන්ති කවයෙදී ලකුණු අඩු දරුවන්ගේ රෙදි ගැලවීමය. විටෙක දෙමව්පියන්ගේද රෙදි ගලවන්නේමය.


සෑමා ගමේ ඉස්කෝලයට යද්දී නම් පන්තිකවයට කිසිවෙකු ආවේ නැත. එන්න කියා කීවේත් නැත. සෑමාගේ තාත්තාට දිනපතා සෑමා ගැන අප්ඩේට් එකක ලැබෙන නිසා එසේ කරන්නට අවශ්‍ය වන්නට නැත. ඒ සෑමාගේ තාත්තා ගමේ පාසලේම ගණිත ගුරුවරයෙකු වූ නිසාය. පහ වසරේ ශිෂ්‍යත්වය පාස් වී වෙන ඉස්කෝලෙකට මාරු වෙන තුරුම සෑමා මේ කරදරයට මුහුණ දුන්නේය. වැරදි නැති වුනත් පන්තියේ කියපු විහිලු කතන්දර පවා අපේ තාත්තාගේ කනේ තියන්නේ ටීචර්ලාය. දවසක් පහවසරේදී අපේ කොල්ලෙක්ට "මල පැනලා" කියලා මම ටීචර්ට කීවෙමි. ඒ දවස්වල මල පැනලා කියන එක පවා කුණු හරපයක් වගේ සංකල්පයක් තිබිණ. සෑමා ගෙදර ආ සැටියේ තාත්තා ඇහුවේ අද කාටද මල පැන්නේ කියාය.


ඒ ලෙවල් කරන කාලේ වයලා ගුරුතුමී සෑමා ඇතුලු තව පහක් (සෑමා, අප්පුවා, චරියා, කලර්ස්, කස්සා, සහ මාකා) වෙනමම ගත්තේ දෙමාපිය රැස්වීමකදී අපේ වැරදි කියන්නටය. වැරදි වූයේ අහක යන ඒවාය. මාකා ටීචර්ට වයලා (ටීචර් ගේ නම වයලට්ය.) කියා අසු වී තිබිණ. අප්පුවා ඩෙස් එක උපයෝගී කොට ඩ්‍රම් ගැසීමේ වැරදි කරුවෙක්ය. ගීත ගායනය, කෑගැසීම් අදී වැරදි ඒ අතර විය. සෑමා එක්කගෙන ගියේ තාත්තාවය. අනිත් එවුන් ද තම දෙමාපියන් එක්කරගෙන එද්දී කලර්ස් (colors) ආවේ ආච්චී සමගය. කලර්ස් ගෙදරදීම ආච්චීට කියා ඇත්තේ කෙමෙස්ට්‍රි ටීචර්ට ටිකක් අප්සට් කියාය. කියන කිසිවක් ගණන් නොගෙන සිටින ලෙස පවා ආච්චීට උගන්වා තිබිණ.

"මම මෙයාලට කියන්නේ හයේ කල්ලිය කියලා" ටීචර් අපි හය දෙනාගේ දෙමාපියන් ඉදිරියේ රැස්වීම ඇරඹීය. කලර්ස්ගේ ආච්චී සිනා මුහුණින් බලා සිටියේ ටීචර්ට පිස්සු කියා කලර්ස් ගෙදරදීම උගන්වා තිබුණ නිසාය.

"මේ ඉන්නේ $$%, මෙයාට පන්තියේ ලමයි කියන්නේ මාකා කියලා" ටීචර් මාකාට ඇගිල්ල දිගු කොට වැරදි කියන්නට වූ‍වාය.

"මෙයා ගුරුවරයෙක් වෙච්ච මට කතා කරන්නේ වයලා කියලා. මේ මගේ කන් දෙකටම ඇහිල තියෙනවා." ටීචර් එකිනෙකාට ඇගිල්ල දික් කරමින් වෙන වෙනම වැරදි කියන්නට වූවාය. සියල් මැදහත් සිතින් බලාගෙන කලර්ස්ගේ ආච්චී සි‍නාසුනේ ටීචර් ගැන මුණුපුරා කියා තිබූ දේවල් නිසාය.

"මෙයාගෙ වැඩේ පිටි පස්සෙ ඉන්න එක්කෙනා එක්ක කතාව." ටීචර් සෑමාට අත දිගු කර කියද්දී සෑමා තම පියාගේ මුහුණ බැලුවේය. වසලා හමාර බවක් සෑමාට සිතින.

"ඉතිං ටීචර් මෙයාව පිටි පස්සේ ලමයා ලගට දාන්න" සෑමාගේ තාත්තා ගුරුවරයෙකු වශයෙන් ගැලපෙන උපදෙසක් ටීචර්ට දුන්නේය. ටීචර් ඊට වඩා වරදක් සෑමාට කීවේ නැත.

එහෙව් සියළු ගුරුවරු පොඩි කාලේ සිට අපට කියා දුන්නේ වැඩි පුර ලකුණු ගන්න කියාය. උපරිමය 100%ක්ය. ලකුණු අඩු වූ විට බනින්නේය. ඒත් දැන් මාර්ග නීති කැඩුවොත් අපිට ලකුණු ලැබෙන්නේය. එහි උපරිම ගත්තොත් ෆේල්ය. අඩුවෙන් ගත්තොත් පාස්ය.

ඒ කාලේ අපිට ඉස්කෝලේ උගන්වා ඇත්තේ බොරුය. වැඩිපුර ලකුණු ගන්න කියා ගුරුවරු අපිට පහරදී දඩුවම් කර ඇත්තේ බොරුවටය. වැඩි ලකුණු ගත්තොත් ෆේල්ය. ලකුණු වැඩියෙන් ගැනීම රියදුරු බලපත පවා වසරකින් අහෝසි වීමට හේතුවේ.

කාටවත් කරදරයක් නැතිව ජීවත් වෙන්න


එහා පැත්තේ ඉන්න එකාට පැන්සලකින් පෑනකින් ඇන්නොත් ටීචර් කියන්නේ පාඩුවේ කාටවත් කරදරයක් නැතිව හිටපං කියාය. අපි අට ව‍සරේ ඉන්න කාලේ අපේ බොකා එහා පැත්තේ සිටි "ටෝචාට" ඇන්නේ කව කට්ටකිනි. එවිට අපිට උගන්නමින් සිටියේ පාසලට අලුතෙන් ආපු සර් කෙනෙකි. ඒ සර් පන්තියේ අපිට බනින්නේ ගහන්නේ නැති තරමට හොදය. බොකා කවකට්ටෙන් ඇනපු පාරට ටෝචා උඩ ගිහින් කෑගසාගෙන බිම වැටින. සර් ටෝචාගේ මුහුන බැලීය.

"බලන්න සර් මූ මට ඉදිකට්ටකින් ඇන්නා..." ටෝචා කීවේය.

"මුගෙ බො‍රු සර්, ඉදිකට්ටකින් නෙවේ ඇන්නේ කවකට්ටකින්..." කවකට්ට ඉහලට ඔසවමින් කීවේ බොකාය. එදා ඒ සර් කාටවත් බැන්නේ ගැසුවේ නැත. කීවේ කාටවත් කරදරයක් නැතිව ඉන්න කියාය.

තවත් දවසක් අපේ මනා (DJ manoj) 11 වසරේදී අපේ පුටු පේලියේ හිදගෙන සිටියදී ඉස්සරහ පුටුවේ සිටි‍යේ අපේ වින්දනයාය (පොර දැන් එයාර් ෆෝස්ය). ඉස්කෝලේ යද්දී අපි ඉදගන්නේ බෑග් එක පුටුව මත තබා බෑග් එකේ පටි දෙක පුටුව හරහා දැමීමෙන් අනතුරුවය. අපේ මනා පාඩම අසා සිටින අතරතුරදී තම පෑනෙන් වින්දනයාගේ බෑග් පටියේ කුරුටු ගාමින් සිටියේය. අපි ගණන් ගත්තේ නැත. ටීචර් පාඩම අහවර කර ආයුබොවන් කීමට නැගිටින විට පන්තියම නැගිටිද්දී වින්දනයා පිටිපස්ස බලා කෑගැසුවේ ටීචර්ටය.

"ටීචර් බලන්න කවුද මගේ බෑග් එකේ මොනවද ලියලා..."

පන්තියේම අවධානට ඒ දෙසට යොමු වෙද්දී ටීචර් දිව ආවේ අපේ වින්දනයා ලගටය. ටීචර් පටිය ඇද බැලුවේය. එහි තඩි අකුරෙන් ලියා තිබුනේ "පු - ක" කියාය. ටීචර් වට පිට බලද්දී මානා අතේ තිබ්බ පෑන සමග මාට්ටු විය.

ටීචර් මනාට හොදටම දෙස් දෙවුල් තබා අන්තිමට කීවේ "ලමයෝ කාටවත් කරදරයක් නැතිව ජීවත් වෙන්න ඉගෙන ගන්නවා" කියාය. මානාට එදා වින්දනයාගේ බෑග් එක ගෙදර ගෙනියන්නට ලැබුනේ "පු" සහ "ක" මැකෙන ලෙස සෝදාගෙන එන්නට අණ දීමෙන් අනතුරුවය.

ඉස්සර සිට අපිට කීවේ කාටවත් කරදරයක් නැතිව ජීවත් වෙන්න කියාය. එසේ තිබියදී කාටවත් කරදරයක් නැතිව කොළඹ මාර්ගයක පැත්තකින් ගමන් කර බැලිය යුතුය. පිටු පසින් එන වාහන පෝලිමේ ඇවිත් හෝන් ගගහා ඉස්සර කර යන්නේ කාටවත් කරදරයක් නැතිව පාඩුවේ ගමන් කිරීම නිසාය.

කාටවත් කරදරයක් නැතිව පාරේ යාමෙන් තමාට කරදර වන අවස්ථා නැත්තේ නොවේමය.

Written by sAm_1.15pm_23.03.'12