ආරක්ෂිත ඇසුරකට... (ධනාත්මක චින්තනයෙන්)

ඉස්කෝලේ යන කාලයේ අපිට තිබ්බ අමාරුම වැඩේ හොර බඩු හැංගීමය. ඒ කියන්නේ කෙල්ලෙක්ට දෙන්න අරන් තියපු බර්ත් ඩේ කාඩ් එකක් නැතිනම් දහපාරකට වඩා මහන්සි වී ලස්සනට ලියපු ලියුමක් වගේ දෙයක් අරන් තැබීම ඉතාම අපහසුය. ඉස්කෝලෙ යනකාලේ හොර සීන් සෑමා අතීත මතක යටතේ ඉදිරිපත් කලා මතකැති. (ඉස්සර හොර බඩු හංගපු විදිහ මතක් කරගන්න බඩුත් එක්ක හොරු කියවන්න)

සෑමාගේ අම්මාගේ, මල්ලීගේ, පුතා නොහොත් අපේ මාමාගේ පුතා කෙලි පොඩිත්තියන් දීපු ලියුම් ද උස්සගෙන එන්නේ සෑමා භාරයේ සුරක්ෂිතව තැබීමටය. නැහැ බැහැ නොකියා සෑමා ඒවා සගවා තැබුවද කවදාවත් දිග හැර බලා නැත්තේය. මලයාටද සෑම් අයියා පට්ට ෂුවර්ය. එනිසා බය නැතිව තබා යන්නේය. ඉස්සර බය නැතිව ලග තබා ගත්තාට දැන් නම් ඒවා මතක් වෙද්දී සෑමාට බය හිතෙන්නේය. ඒ ලියුම් වල නම් ගම් නොතිබූ බව මලයා කීවේ මේ මෑතකදීය. එහෙව් නම් ගම් නැති ලියුමක් සෑමාගේ අම්මාට අසු වුනේ නම් සෑමා අද බ්ලොග් ලියන්නට ඉතුරු වන්නේ නැත්තේමය.

දවසක් පොර දුවගෙන ආවේ ලියුම් හට්ටියක් සමගය.

"අඩෝ මේක හංගපං.." පමණක් පවසමින් පොර මාරුය. සෑමා අතේ රැදි ලිපි මිටිය සාක්කුවේ දමාගෙන කාමරයට ආවාට වෙන වැඩක් සෙට් වු නිසා සෑමාට සාක්කුවේ ලියුම් සෙට් එක අමතක විය. මතක හැටියට ක්ලාස් එකක් නිසා හැද සිටි කලිසම බාත් රූම් එකේ එල්ලා සෑමා නිවසෙන් පිටත් විය.

"මචං මම අරක අරන් යන්න එනවා...." බස් එකේ සිටියදි සෑමාට කෝල් එකක් ආවේ මලයාගෙනි. මල හුට්ටප්පරයකි. කලිසම ලියුම් මිටිය සමග බාත් රූම් එකේ වැලේය.

"අඩේ ** සීන් එක.. ඒක වැලේ බං... මට අමතක වුණා.. උඹ දැන්ම අපේ ගෙදරට රිංගලා ගනින් අම්ම නැත්තම් සාක්කු එලියට ඇදලා ඕක හෝදයි" සෑමා මලයාව කුලප්පු කලේ තම ජීවිතයද අනතුරේ බැවිනි.

"මචං වැඩේ හරි... මම ඒක ගත්තා" මලයා පුke කඩියා තියාගෙන නිවසට රිංගා වැඩේ ගොඩ දමා හොද නිව්ස් එකක් දුන්නේය.

එය එදා එසේ සිදු වෙද්දී මෙය මෙසේ සිදුවූයේ ගිය වසරේදීය.

අපේ ඔපීසියේ සිටි පොරක් පෙරුම් පුරාගෙන විත් ‍යන්තම් එකක් සෙට් කරගෙන ඔපීසියේ සැමට මගුලුත් කීවේය. එවන් විටෙක් මගුලට කලින් දින තෑගි පාර්සල් කිරීම සිරිතය. අපේ එකාලා පුරුදු සිරිත් පරිදි ‍කොන්‍ඩම් පැකැට්ටු ගෙනාවේ කොල්ලා පලමු දිනම වැඩේ අවුල් කර ගෙන බඩු පැකැට් කර ගනී වී යැයි සානුකම්පිත චේතනාවෙනි.

Safety 1st !

"සෑමා මේක ලග තියා ගනින් තෑගි පාර්සල් කරනකොට මේක ඇතුලට දාපං..." කියමින් සෑමා අතට ලද පැකැට්ටුව සෑමා පුරුද්දට ඔබා ගත්තේ පොකැට්ටු‍ පොඩ්ඩේය. 

තෑගි පාර්සල් කොට ගෙදරවිත් බැලූ කල සාක්කුවේ ආරක්ෂිත පැකැට්ටුය. අම්මා දැක්කොත් විනාසය. මූ වැඩට යනව කියල ගිහින් කරන්නේ අහවල් ඒවා කියා සිතනු ෂුවර්ය. ඒ අතර මල්ලී ගේ ලියුම් සීන් එකද මතක් වූ නිසාම වැඩි ආරක්ෂාව ගැන සිතු සෑමා එය අල්මාරියේ ඇදුම් අස්සේ එබුවේය. එසේම පසුවට භාවිත විනාස කිරීමේ චේතනාව සහිතවය.

පසු ගිය දිනක සෑමා මුළු අල්මාරියම අස් කළත් පැකැට්ටුව නැත. දිනක් අම්මා අල්මාරිය ඇද්දා වගේ මතකය. සියල්ල සිදුව හමාරය. "අම්මේ අරක කෝ" කියා අසන්නට බැරිය. හේතුවක් නැතිව එක පාරට "ඒක ගෙනාවේ අපේ එකෙක් ගේ වෙඩින් එකට දෙන්න" කියනුද නොහැක.

මාර අප්සට් එකක්ය. සියල්ල මැද දෝදුවා මට මුණ ගැසින. 

"මචං මාර සීන් එක බං.. " සියල්ල මුල සිට දෝදුවාට කීමි.

"අඩේ අවුලක් නැහැ බං.. " දෝදුගේ වදනින් සෑමාගේ මල ඩබල් විය.

"ඇයි ** එහෙම කියන්නේ උඹට විහිළු ඉතිං..."

"පොඩ්ඩක් ධනාත්මකව හිතපං බං.. අම්ම හිතනව ඇති පුතා ආරක්ෂිතයි කියලා..."

අප්පද බොල දෝදුවා නිවැරදිය. ධනාත්මකව එසේ සිතිය යුතුය. 

ආරක්ෂිත ඇසුරකට දෝදුවාගේ ධනාත්මක චින්තනය උචිතය.

Written by sAm_9.30pm_07.03.2012

පලි - දෝදු ගැන කතා දිගටම ලියවුනා නොවැ.. තව තියෙනවා නොවැ.. ඉතිරිය කල් ගිහින් දැමීම ‍හොදැයි ?

පලි / පලි - ජැනට් ඇන්ටිට ලියපු ලියුම පරණ වෙන්න කලින් මේක දාපු එක වැරදිලු.. ඒ නිසා මෙන්න බලපු නැති අයට.