වැලහින්නකට පෙම් බැදිමි..... (4 කොටස)

මෙතෙක් කතාව... 

රතියට ‍ලොල් ලසදා පැණි බීම කරත්තකාරයා සමග ගම හැර යද්දී සිරිමෙවන් දරුවා සමග නිවසේ තනිවේ. මී කැඩීමට කැළයට යන සිරිමෙවන්ට වැලහින්නකගේ අතවරයකට ගොදුරුවන්නට සිදුවේ. සියල්ල අවසන නිවසට එන සිරිමෙවන් දරුවා සමග නිවසේ තනිවේ. රාත්‍රියේ නිවසට එන්නේද වැලහින්නමය. වැලහින්නගේ සෙනෙහස මවගේ සෙනෙහස යැයි රැවටී නිවසේ දොරගුලු හරින්නේද සිරිමෙවන්ගේ පුත්‍රයාය. එදින රාත්‍රියද සිරිමෙවන් ගෙවන්නේ වැලහින්න සමගය. 

සවිස්තරාත්මකව වැලහින්නකට පෙම් බැදිමි..... (1 කොටස) මෙතනින් කියවන්න.
සවිස්තරාත්මකව වැලහින්නකට පෙම් බැදිමි..... (2 කොටස) මෙතනින් කියවන්න. 
සවිස්තරාත්මකව වැලහින්නකට පෙම් බැදිමි..... (3 කොටස) මෙතනින් කියවන්න.

වැලහින්නට තුරුලුව නිදා සිටි තම පුතා දෙස බලා සිටි සිරිමෙවන් අවසන පුතු ඇමතුවේය. පුතු තුරුලෙන් මිදෙද්දී වැලහින්නගේද නින්ද කැඩින. ඇයද නැගිට වටපිට බැලුවාය. සිරිමෙවන් පුතු සමගය. පුතු ද සිරිමෙවන්ද ඇරුණු දෙනෙතින් වැලහින්න දෙස බලා සිටිති. 

"තාත්තේ.. අපි මෙයාව තියා ගමු" මව් සෙනේ නොලද පුතු වැලහින්නකගේ සෙනේ වටහා ගෙන ඇත්තේ එලෙසය.

"මේකව ගෙදර තියා ගන්න. බොට පිස්සුද? ගමේ එකාල මට පද හදයි. ලසද එක්ක නිදා ගන්න බැරි වුණ එකා වැලහින්නක් ගෙදර තියාගෙන ?" ඉර හැරෙන්නට පෙර නැගිට පියඹන කුරුලු රංචුවක් මෙන් පුතුට පිළිතුරු දෙන්නට පෙර සිරිමෙවන්ගේ සිත වැඩ කළේය.

"අනේ පුතේ.. මේකා හරි වස සතෙක්.. ඒක නිසා ගෙදර තියා ගන්න බැහැ නොවැ.."

"අනේ තාත්තේ.. මට අම්මත් නැහැ.. තාත්ත කැලේ ගියාම මට තාත්තත් නැහැ. තාත්ත කැලේ නොගියොත් අපිට කන්නත් නැහැ." ගෙදරින් හොරකම් කරගෙන හෝ හොර බැළලියක් තම බලල් පැටවාට කිරි පොවන්නා බව පැටවා දනී එලෙසම සිරිමෙවන්ගේ පුතු තම පියා විදින දුක දනී. පුංචි සිතට ගැඹුරු අදහස් ගැලුවේ ඒ නිසාමය.

"මේකා මොනා වුණත් මේ ගෙදර ඉන්නේ නැහැ.. බොලාට ඕනෙ නම් මම අම්මව ගේන්නම් මොන ලෝකෙන් හරි..." සිරි මෙවන් කෑ ගැසුවේය. වැලහින්න පෝදාට පන්සලේ සිල් පවාරනය කොට ගෙදර යා ගත නොහැකිව හිදගෙන සිටින සිල් අම්මා කෙනෙක් මෙන් බිම හිදගෙන බලා සිටින්නීය. ඒ දුටු සිරිමෙවන්ට  යකා ආවේශ විය.

"ඈ යකෝ තොට මම දීපු ඒව මදිද තොට.. පල මගේ දෑහට නොපෙනී.." දෙවරක් තමාව දූෂණය කළ වැලහින්නට තවත් සමාව දිය නොහැක. පුතුට මව් ඕනේ නම් නාඩි වැටෙන කුමන හෝ මනුස්ස ගැහැනියක් ගෙදර ගෙන ආ හැකි මුත් වැලහින්නක් ගෙදරක රදවා ගත‍ නොහැක. සිරිමෙවන් තම අතට අහුවූ පොරොව ඉහලට එසවූවේය. වැලහින්න මෙවර බැලුවේ සානුකම්පිත හැගීමකිනි. එහෙත් සිරිමෙවන් පොරොව පහත නොදැම්මේය.

"අනේ තාත්තේ..." කියමින් සිරිමෙවන් ගේ පුතු බදා ගත්තේ සිරිමෙවන්ව නොව වැලහින්නවය. සිරිමෙවන්ගේ ඇස් දෙක උඩ ගියේය. තම තරහව දෙගුණ තෙගුණ වුයේය.

"ඒ ගමන මේ පොඩි එකත් අම්ම වගේ වෙන්න හදනවා. ඒකිටත් මට වැඩි පස්සෙ ආපු පැණි බීම කරත්තකාරයෙක් ලොකු වුණා, දැන් මේකටත් කොහෙන්ද පාත් වුණ වැලහින්නක් ලොකු වෙලා" සිරිමෙවන් බක් මහට පෙර වැස්සක අකුණු සැරයක් සේ සිගිති පුතුගේ දෙපා මුලට පාත්විය.

පුතු වැලහින්න තරයේ බදාගෙන සිටියදී සිරිමෙවන් පොරව පැත්තකට දැම්මේය. වැව වැස්සට වාන් දැම්මද එහි සිටින මාළු වැව් බැම්මට උඩින් පනිනවාට වැව පවා අකැමැතිය. එසේම තම තරහව පුතුට හානියක් වනු දැකීමට සිරිමෙවන් අකැමැතිය. එසේම ගමේ එකාලාගේ කතන්දර, පොඩි පුතාගේ ආදරය අමතක කරන්නට නොහැක්කේමය. කිසිවක් සිතාගත නොහැකි සිරිමෙවන් ගෙමිදුලට බැස බිම ඇණ තියා ගත්තේය.

රාත්‍රිය ගෙවුනේ පුතුට කරදර වේ යැයි බියෙනි. දැන් එහෙව් බියක් නොමැත. තමා සමග රති ක්‍රීඩා කළද එහිද වෙනසක් නැති බැව් සිරිමෙවන් ගේ සිතට වඩා සිරිමෙවන්ගේ ගත පවසයි. එහෙව් කලෙක වැලහින්න බින්න බැස්සාට වරදක් නැත. එහෙත් පහල ගෙදර වික්‍රමගේ අම්මා ගම ගිණි තියනවා නිසැකය. ලසදා සමග ගත කළ රැය ගැන පවා ඇය දැන සිටියේ කෙසේද යන්න තවමත් ප්‍රශ්නාර්ථයක්ය. එහෙව් ගෑණියෙක් වැලහින්කගේ පෙමක් ගැන ගමම අවුළනවා නිසැකය. සිරිමෙවන් මිදුලේ බැද සිටි හරක් තඩියා දෙස බලමින් කල්පනා කලේය. ඇත්තටම සිරිමෙවන්ට සිටි හරකෙක් නැත. ඒ හරකා පොල්පිති ඔලුවෙන් කපා ලණුවෙන් ගසක බැද සිටි තම පුතුගේ පොල්පිති හරක් පෝතකයාය.

ගමේ පන්සලේ පිංකම් කාලෙට සිරිමෙවන් ‍වැවේ කිමිදෙන්නේය. ඕලු, නෙළුම් මල් සොයමින් ජලය කළඹන්නේය. ඒ හැර සිරිමෙවන්ගේ සිත කිසිදාක කැළඹුනේ නැත. මේ වැලහින්න ආ දා සිට තම සිත රාගයේ හා ද්වේශයේ වෙලෙමින් අනාථව සැරිසරන්නේය. වැව අසල ගස්වල සිටි පිළිහුඩුවන් මාළු දුටු කළ ක්ෂණිකව පහල බසින්නේ යම්සේද එලෙසම වැලහින්න සහ දරුවා නි‍වසේ තනි වූ බව සිරිමෙවන්ට ක්ෂණිකයෙන් මතක් විය. පය පැටලෙමින් සිරිමෙවන් නැගිට ගත්තේය.

කූඩලු කරලක් ඇගිලිතුඩින් පොඩි කර පටස් ගා පුපුරන ඇසිල්ලේ සිරිමෙවන් නිවස තුලය. පැදුර තිබ්බ හැටියේම එතනමය. පැදුරටත් නොකියා වැලහින්න පිටුපස දොරින් පිටමංව ඇත. පොඩි පුතුද පේන්නට නැත. පෙර දින රැයේ පුතු විසින් වැලහින්නට ගෙට එන්නට ඇරිය දොරින්ම දෙදෙනා පිටත් වූ හැටියක් පෙනේ. සිරිමෙවන් ලසදා නවැස හැර ගියාට වැඩි සොවින් රත් වෙන්නට විය. දරගත නොහැකි කම්පනයෙන් සිරිමෙවන් වෙවුලන්නට විය.

"පර...වැලහී.. මේක මගේ පොඩි එකා අරන් ගිහිං හිටු මම තෝ තියන්නේ නැහැ. ඇයි යකෝ තොට මාව ඕනේ නම් මගේ පන වගේ ඉන්න එකාගෙන් පලි ගන්නේ..." සිරි මෙවන් කියවන්නට විය. ගමට ඇසෙන්නට කෑ ගැසීම අනුවණ බව හේ දනී. ලසදා ගිය විට පවා තමා නිහඩව සිටි මුත් ගමම දෙවනත් විය. එහෙව් එකේ තමා කෑගැසුවොත් ප්‍රතිඵළ දරුණු බැව් සිරිමෙවන්ගේ සිත් දනී.

සිරිමෙවන් කිසිත් සිතා ගත නොහැකිව එලියට බැස්සේ වැලහින්න ගිය මගක් සොයා ගන්නටය. එදා තමා කැලේ මැදදි මුලින්ම හමු වූ තැනට යාම උචිතය. ඒ අවට මේ වැලහින්න සිරි සරනවා විය හැකිය. මහ වනය තමාට නිවස බදුය. එහෙත් තෙරක් නොපෙනන විලක අසරණව සරණ මල්පුලුට්ටෙකු මෙන් ආතක් පාතක් නැතිව සිරිමෙවන්ට වනය පුරා ඇවිදන්නට විය. එදා හමුවූ තැනද ඇය නැත. ඒ අවට පුරා සැරි සැරුවද වැලහින්න නැත්තේමය.

ගසක අත්තක් කැඩුන පාටක්, අඩි සළකුණක් වත් ඉවකර ගන්නට සිරිමෙවන්ට නොහැකි වූ තැන නැවත හැරෙන්නට වූයේය. ඇදිරි වැටෙන්නට පෙර වැලහින්න නිවසට එනු නොඅනුමානය. ඇයට දරු සෙනේ නැත්තේමය. දරුවාට මව් සෙනේ දැනුනද ඇයට ඇත්තේ තණ්හාවය, රති කාමයමය. එහෙව් වැලහින්න රාත්‍රියේ තමා හමුවට එනු නොඅනුමාන බැවි සිරිමෙවන් දනී. තවත් කල් නොහැර නිවසට යාමට සිරිමෙවන් සිතුවේය.

වවුල් තටු සැලෙන හඩ, කළාමැදිරි එළි, ගෙම්බන්ගේ සැරසිලි නිවස වටලා සිටියද සිරිමෙවන් ගෙමිදුලේ ඇණ තියාන බලා සිටියේ අදුරු පරිසරයට දෙනෙත් ‍යොමාගෙනය. දරුවා මහ වනයේ අනතුරකට ලක් වේදෝ සොවින් හෙතෙම වැලහින්න සමග කුපිතව සිටියේය. අවට අදුර මැකෙන්නට කවදාවත් නොමැතිව ලාම්පුවක් එල්ලන්නට සිරිමෙවන්ට සිත් වූයේය.

ගෙතුලට ගොස් ලාම්පුවක් දල්වා එළියට එන ‍කලෙක මිදුලෙන් අදුනේ වැලහින්නගේ රැවයි. සිරිමෙවන් අතෙහි තිබි ලාම්පුව කරකවා වැලහින්නට දමා ගැසීය. කම්බි කැබැල්ලෙන් ගැටගසා තිබි ලාම්පුව කැරකැවී ගොස් නිවස දෙසට වැටෙද්දි වැලහින්න ඉදිරියට පැන සිරිමෙවන් පෙරලා ගත්තීය. සිරිමෙවන් මෙලෝ සිහියක් නැතිව බිම පෙරලින. වැලහින්න සිරිමෙවන් මිදුලට ඇදගෙන ගියාය.

මොහොතින් සිරිමෙවන් හිස ඔසවා බැලුවේ සිහි මද ගතියෙන්ය. එසේ හිස එසවූ සිරිමෙවන්ට හැගුනේ වැලහින්නගේ උකුලේ තම හිස රදවා ඇති බවකි. ඈතින් මහා එලියක් වැටෙන බැවි හැගී සිරිමෙවන් බැලුවේ නිවස දෙසයි. ගිණි දැල් නංවමින් පිදුරු සහිත වහලය දැනටමත් භාගයක් ඇවිලී ගොසින්ය. පරාල ලෙස තබා තිබි අමු කෝටු කැබලි ගින්දරට තවත් රුකුල් දෙමින් දැවෙන්නට විය. සිරිමෙවන් කදුළු පිරුණු දෙනෙතින් වැලහින්නට කෙදුරුවේය.

"ඇයි උඹ මට මෙහෙම කරන්නේ. මගෙ පොඩි එකාවත් කැළේ අතරමං කරලා.. දැන් මගේ ගෙදරත් විනාස කලා.."

....මතු සබැදි....