කුසූ සහ සිතූ ආදර අන්දරය (1 කොටස)

‍සිතුම්, කුසුම් එක්ක යාළුවෙලා තවම සති දෙකක් විතර. දෙන්නට පැය විසි හතරම කතා කරන්න කපල් සිම් එකක් ගෙනාවේ සිතුම්මයි. තවමත් වයස දහ අටක් නැති සිතුම් වසර දෙකක් බාල කුසුම්ට සිම් එකක් අරන් දෙන්න ගියේ තමන් ඉස්කෝලෙදි කලාපීය ක්‍රීඩා තරග වලට යන්න හදපු තැපැල් අයිඩින්ටිය අරගෙන. ඒත් කුඩේ යට හිටපු සිම් බෙදන අයියා කී‍වේ මල්ලී මේකට සිම් ගන්න බැහැ කියලා. ආයිත් පස්සේ දවසක ගමේ කමියුනිකේෂන් එකේ දන්න හදුනන අයිය කෙනෙක් ලව්වා යන්තම් කපල් සිම් එකක් අටව ගන්න සිතුම්ට පුලුවන් වුණා. සිතුම් සිම් එක අරන් කුසුම් ලගට ගියේ රෝස මල් පොකුරක් වෝල් පේපර් එකට දාපු චයිනීස් ෆෝන් එකත් එක්කමයි.

පස්සෙ දවසක කුසූ එයාගෙම පින්තූරයක් වොල් පේපර් එකට දාගත්තා

එදා ගෙදර ගි‍ය වෙලේ ඉදන් කුසුම් හීන් කෙදිරිලි හඩින් සිතුම් එක්ක මල් කඩන්න පටන් ගත්තා. ලියුම් වල අකුරු කරපු කොච්චර දේවල් සිතුම්ගෙයි, කුසුම්ගෙයි මයික්, ස්පීකර් අහං හිටියද. සිතුම්ගේ අවංක ආ‍දරේ හඩ ධ්වනි තරංග විදියට වාතලයට මුසු වෙද්දී කුසුම්ගේ චයිනීස් දුරකතනයට ඒවා ලැබුනේ විදු්‍යුත් තරංග විදිහට. කුසුම්ගේ මොලකැටි කන් පෙත්තේ හිරවුණ හෑන්ඩ්ස් ෆ්‍රී එකෙන් සිතුම් කුසුම්ගේ මොල කැටියට තවත් ලං වුණා.

එදා පාට පාට බෝල් පොයින්ට් පෑනෙන් ලියපු ආදරනීය වදන් සිතූට ලැබෙන්න ගත්තේ එකම ෆොන්ට් එකේ හතරුස් අකුරු වලින්. අමාරුවෙන් කියෙව්වෙ සිංග්ලිෂ් වලින්. ඉදල හිටල එම්.එම් එස් ආවට ඒවයෙ තිබ්බෙ කෘතිම රෑප. වෙනද සිතූ කුසූට ඇදල දීපු කොන්ඩේ මූනට වැටුන අහිංසක කෙල්ලන්ගෙ රෑප නෙවේ.

"කුසූ.... ආයෙත් මට උම්මා එකක් දෙන්න.."

සිතුම්ට කුසුම් කොච්චර උම්මා දුන්නත් සිතුම් හැමවෙලේම කීවේ "කෝ කුසූ.. මට ඒක ඇහුනේ නැහැ.. ආයෙත් දෙන්න බලන්න" කියල. උම්ම දෙනව වගේම කුසු ගේ ගෙදර ගිරා පැටිය මැරුන වෙලාවේ අම්මට වත් ගිරව මැරුන කියල නොකියම කුසූ දුවල ගියේ සිතූ ලගට. ඒ සිතූ දුන්න චයිනීස් ෆෝන් එක ලගට.

"ඇයි කුසූ ඇයි?? මට කියන්න බබා ඇයි ඔයා අඩන්නේ" වචන ගලපගන්න බැරිව කුසූ දිගටම අඩද්දී සිතූ හොදටම බය වෙලා.

"ඉහික්..ඉහි..ඉහි.. බලන්න සිතුහ්..ඉහි ඉහි...ඉක්.." 

"අනේ ප්ලීස් කුසූ මට කියන්න.. මාව බය නොකර ඔයා අම්මට අහු වුණාද?? අම්ම බැන්නද?? " සිතූ හේතුව හෙව්වෙ මේ විදිහට ෆෝන් එක කනට තද කරගෙන.

"බලන්න සිතූ අපේ ගිරා පැට්ටා මැරිලා... මට හරියට දුකයි...." කුසූ අමාරුවෙන්ම හිතේ දුක දොට්ට දැම්මා.

"ඇයි කුසූ මාව මෙහෙම බය කරන්නේ... මම හිතුවේ ඔයාගේ ආච්චිවත් මැර්ර්.." සිතූ වචන කීපයක් හිර කරගත්තත් කුසූට තේරුනේ නැහැ.

"මම ඔයාව බය කරන්න හීනෙකින්වත් හිතුවෙ නැහැ සිතූ. ඔයා කීව හරි ආච්චි තමා මට ගිරා පැට්ටා බෙල්ලෙ කට්ටක් ඇනගෙන මැරිල ඉන්නවා පෙන්නුවේ" සිතූ ගේ හදවත වැඩ කරන්නට ගත්තේ ආච්චිගේ කතාව කුසූට නෑසුන නිසා.

එදා ගිරා පැට්ටගේ භූමිදාන කටයුතුත් සිතූ හෑන්ඩ්ස් ෆ්‍රී එක කන් බෙරයට අලවාගෙන අහං හිටියේ හරිම සංයමයෙන්. ගිරා පැට්ටා වලට දමන විට එක පාරට කුසූගේ හැඩුම් හඩ වැඩිවීමත් සිතූට ඇසෙද්දී ඔහු හැම‍දේම සිතින් මවා ගත්තා. 

"අනේ මම ලග හිටියනම් ඔයාගේ ඔළුව මගේ උරහිසේ තියාගෙන ඇස් දෙකෙන් ගලන කදුලු කැට මම එකතු කරනවා. ඒවා මුතු කැට වගේ අමුනලා අපේ ආච්චිගේ පබලු මාලෙට මාරු කරලා. ඔයාට ආච්චිගේ පබලු මාලේ දෙනවා." එදා කුසූගෙ හිත හැදෙනකල් සිතූ මොන මොනව හරි කිය කිය ලගින් හිටිය. එදා රෑ කුසූ කෑවෙත් නැතිව හිටපු නිසා කුසූව නිදි කරවලා තමයි සිතුත් නිදා ගත්තේ.

පහුවදා උදේම නැගිට්ට සිතූ ඇද වටේම බඩ ගාලා, බැරිම තැන ඇද යට තිබ්බ ෆෝන් එක අහුලලා කුසූට කෝල් කලා. චයිනීස් වයිබ්රේට් එකට ඇදම හෙලවෙද්දී කුසුම් නැගිට්ටා. ඒත් ෆෝන් එක පේන්න නැහැ. නයිට් ඩ්‍රෙස් එක අස්සෙන් එලියට ඇවිත් තිබ්බ හෑන්ඩ්ස් ‍ෆ්‍රී එකේ වයර් එක ටික ටික එලියට ඇදල අරන් අන්තිමේදී කුසූ ෆෝන් එක හොයා ගත්තා. ෆෝන් එක තෙත් වෙලා. කුසූ හිතුවේ ඒ තමන් අඩපු කදුලු කියලා. ඇත්තටම එහෙම නෙවේ.


"ඔයා කෑවද කුසූ..." කුසූ ආන්සර් කරන කල් බකමූනගේ කැමතිම සිංදුව අහං හිටපු සිතූ හඩ අවදි කලා.

"කොහොමද ම‍යෙ දෙයියො මම කන්නේ??" කුසූ තවමත් දුකින් කියලා සිතූ තේරුම් ගත්තා.

"පිස්සු කරන්න එපා ලමයෝ.. ප්ලීස් කන්න කෝ.." සිතූ බල කරලා කියන්න ගත්තා.

"බැහැ රත්තරං ඔයා කන්න, මම අද උදේ පාන්දර 4ට නැගිටලා ගිරා පැට්ටගේ සොහොන ලග ඉටිපන්දම් දෙකක් පත්තු කලා" කුසූ එහෙම කිව්වට අපිනෙ දන්නේ එයා නැගිට්ට වෙලාව.

"ඇයි මයෙ අම්මා දෙකක් පත්තු කලේ.." සිතූ ප්‍රශ්න කලේ හරිම ලෙංගතුකමින්.

"ඇයි එයා අපි දෙන්නගෙමනේ..."


"ඒක හොදයි.. මාත් අද පන්සල ලගින් මාළු අල්ලන්න යනකොට පඩුරක් දාගෙන යන්නම්" සිතුත් කුසුගේ හිත සැහැල්ලු වෙන ඕනම දෙයක් කරනවා. ඒකයි සැබෑ ආදරය.

"ඒකනේ ඔයාට මම ආ‍දරේ" කුසූ කියද්දී සිතූට ගොඩක් සතුටු හිතුනා. කවදාවත් දැනිල නැති තරම්.

"හරි බබා ඔයා දැන් කාලා මට කොල් කරන්න ඕනේ ඊට පස්සේ තමා මම කන්නේ හරිද??" සිතූ කුසූ ගේ උපවාසයට උපායක් යෙදුවා.

"අනේ ඔයා මම නිසා නොකා ඉන්නෙපා..." කුසූ කම්පා වුනා. කවදාවත් දැනිල නැති දුකක් දැනුනා. ගිරා පැට්ට මලාට වැඩිය දුකක්.

"ඔයාට ඔච්චර දුකනම් ඉක්මනට කාලා මට කෝල් කරන්න.." සිතු හිතුවට වඩා කපටි කොල්ලෙක්.


"හරි බබා මම කාලා කියන්නම්. බලමු කෝ මෙයාගේ ආදරේ තරම.. හිතද පිරෙන තරම්ද, අහසද තරම්ද කියලා" කුසූ, සිතූ ටත්, සිතූ, කුසූ ටත්, කසු කුසු ගා උම්මා පාස් කරගෙන ෆොන් එක තිබ්බා.

කොච්චර මොනව උනත් කුසූට කන්න තරම් හිතක් නැහැ. ගේ පුරා ඇවිද ඇවිද කල්පනා කලා. ටීවී බැලුවා, ඊ මේල් චෙක් කලා, ෆේස් බුක් ගියා.. ඒත් කන්න තරම් හිත නැහැ. පැය දෙකක් තුනක් ගිහින් නිසා සිතූට කෝල් ක‍ලේ තවම කෑවෙ නැහැ කියන්න. ඒත් කබරගොයාගෙ කැමතිම සින්දුව ඉවර වෙනකල් දෙතුන් පාර ගත්තත් සිතූ ආන්සර් කලේ නැහැ.

පැය කාලකින් විතර සිතූ කෝල් කලා........

"මගෙ.. දෙයියා..... කෑවද....??" ආන්සර් නොකල නිසා ෂේප් වෙන්න සිතූ ඇදලා කතා කලා.


"ඔයා කෑවද සිතූ" කුසූ ඇහුවා

"මොන කනවද.. මම කුසූ කතා කරන කල් හිටියේ" සිතූ ඇත්තම කීවා.

"ඇයි බබා ඔයා විකාර කරන්නේ ප්ලීස්.... කන්න..කෝ.." 

"හරි කුසූ ඔයා කෑවහම කෝල් කරන්න.." 

"කොල් කරන්න තමයි, ගත්තාම ආන්සර් කරන්නේ නැහැ.. කොහෙද හිටියේ එවලේ.." කුසූ ඇහුවේ බොරු කේන්තියක් අරගෙන.

"කොහෙ යන්නද බබා.. මම කුස්සියේ හිටියේ.. "


"එතකොට ෆෝන් එක??"


"ෆෝන් එක කාමරේ තිබ්බේ අම්ම මරු අල හොද්දක් හදලා.. ඒකත් එක්ක ඉදිආප්ප විස්සක් කෑවා.." සිතූ කියූ දේ ඉවර වෙන්නට පෙර බීප් නාදය ඇහුනේ කුසූ ෆෝන් එක කට් කරල නිසා.

සිතූ කල්පනා කරලා එස්.එම්.එස් එකක් ගැහුවා කුසූට..

"ඉතින් බබා ඔයාමනේ කීවේ විකාර කරන්නේ නැතිව කන්න කියලා. ඔයා නිසා නොකා ඉන්නත් එපා කිව්වේ.. මම කොහොමද බබා කියන ඒවට පිටින් යන්නේ??"

Written by sAm_11.03pm_20.12.'11

සෑම්ගේ ට්‍රයල් එකකි. තව එපිසෝඩ් දැම්මොත් නැගලා යයිද ? තීරණය ජනතාව සතුය...

නව වසරට ආසිරි පොඩි සෑමා, සහ ලොකු ෂෑමා ගෙන්... 

ලොවේ සැමා එකම දැයේ දූදරුවන් වේවා යනු සෑමාගේ පැතුමයි.

************

සියල්ල පහලින් කියවන්න.....

සිතූගේ අපලය 1

සිතූගේ අපලය 2

සිතූගේ අපලය   (බලාපොරොත්තුව)

සිතූගේ අපලය 3

සිතූගේ අපලය 4
සිතූගේ අපලය 5
සිතූගේ අපලය 6

************