වැලහින්නකට පෙම් බැදිමි..... (අවසන් කොටස)

ලසදා පැණි බීම කරත්තකාරයා සමග ගම හැර යද්දී සිරිමෙවන් දරුවා සමග නිවසේ තනිවේ. මී කැඩීමට කැළයට යන සිරිමෙවන්ට වැලහින්නකගේ අතවරයකට ගොදුරුවන්නට සිදුවේ. රාත්‍රියේ නිවසට එන්නේද වැලහින්නමය. වැලහින්නගේ සෙනෙහස මවගේ සෙනෙහස යැයි රැවටී නිවසේ දොරගුලු හරින්නේද සිරිමෙවන්ගේ පුත්‍රයාය. එදින රාත්‍රියද සිරිමෙවන් ගෙවන්නේ වැලහින්න සමගය. පසුදා උදයේ තිදෙනා අවදි වූ කළ සිරිමෙවන් මොහෙතකට කල්පනා සයුරේ ගිලෙන්නේ මිදුලේ හිදගෙනය. ඒ අතර වැලහින්න සහ දරුවා අතුරුදහන් වේ. සිරිමෙවන් මෙලෝ විකාරයෙන් දරුවා සොයා ගත නොහැකිව තනිවේ. රාත්‍රියේ ද වැලහින්න සමග දරුවා නැවත නිවසට ඒ යැයි සිතා ලාම්පුවක් දල්වා බලා සිටින සිරිමෙවන් අසලට වැලහින්න පමණක් පැමිනේ. දරුවා නැති වූ සොවින් සිරිමෙවන් වැලහින්න සමග පොර බදද්දී ලාම්පුව නිවසට පතිතව නිවස විනාස වේ.

සවිස්තරාත්මකව වැලහින්නකට පෙම් බැදිමි..... (1 කොටස) මෙතනින් කියවන්න.

සවිස්තරාත්මකව වැලහින්නකට පෙම් බැදිමි..... (2 කොටස) මෙතනින් කියවන්න. 

සවිස්තරාත්මකව වැලහින්නකට පෙම් බැදිමි..... (3 කොටස) මෙතනින් කියවන්න.

සවිස්තරාත්මකව වැලහින්නකට පෙම් බැදිමි..... (4 කොටස) මෙතනින් කියවන්න.

ගිණි දැල් අවසන නැගෙන දුම් රල මිදුල වසා ගනිද්දී සිරිමෙවන් ගේ දෙනෙත් කදුලින් බොදවිණ. වැලහින්න තවමත් සිරිමෙවන් තුරුලේ හොවාගෙන හිස පිරිමදින්නීය. ඇය නොසිතා වූ වරදට සමාව අයදින්නාක් මෙන් සිරිමෙවන් තුරුල් කරගත්තාය. 

"කෝ බොල මගෙ පොඩි එකා.." සිරිමෙවන් කෙදිරි ගෑවේය.

වැලහින්න සිරිමෙවන් මෑත් කර නැගිට ගත්තාය. සිරිමෙවන්ද නැගිට ගත්තේ ඇය පිළිතුරු දෙන්නට සූදානම් බවක් පසක් වූ නිසාමය. වැලහින්න පෙර මග ගෙන ගමන් කරද්දී සිරිමෙවන් පිටුපසින් පියවර මැන්නේය. අදුරු වනය සිසාර ඇසුනේ සතුන්ගේ කෙදිරිලිය. ඒ සියල්ල සිරිමෙවන්ට දැනුනේ නව ලොවකට කැදවීමක් ලෙසටය. අලුත ගෙනා මනමාලිය ගුරු පාර දිගේ ආඩම්බ‍රයෙන් ගමන් කරන කලෙක ගමේ ඕපා දූප සොයන ගැහැනු සේම කොල්ලෝ කුරුට්ටෝ පවා එඹිකම් කර බලන්නෝය. එහෙව් දසුන් සිහි කැදවමින් වැලහින්න සහ සිරිමෙවන් නව යුගයකට පියමනින අයුරු බලා සිටියේ කැලෑ සත්තුමය. දෙපස ගෙම්බන් කෑ ගැසුවේ සංගීතය සපයන්නාක් මෙනි. ගමේ පන්සලේ ආලෝක පූජාවට ලයිට් දාන සමරේ අයියා මෙන් රෑ බදුල්ලෝ සේම කලා මැදිරියෝද මග දෙපස එළිය කළහ.

සියළු සාජ්ජ මැද සිරිමෙවන් හා වැලහින්න ආවේ මහා වෘක්ෂයක් අසල එල්ලෙන වැල් වලින් ආවරණය වූ ගුහාවක් අභියසටය. වැල් පොටවල් මෑත් කර වැලහින්න පාර කීවේ අලුත ගෙනා මනමාලයාටය. සිරිමෙන් හදන්නේ බින්න බහින්නටය. කරන්නට දෙයක් නැත. ආත්තා ගෙඩිය රසය, ගුණය, ගදක් නැත්තේමය. එහෙත් දූරියන් රස, ගුණ පිරි මුත් දුගදය. ඒත් ආත්තා වලට වඩා ගුණයෙන් වැඩි බව සැවොම දනිත්. එහෙව් ගෙඩි දෙකක් දෙපස ඇත. ලසදා නම් ආත්තාමය. සුවදින් සපිරි නිසා පැණි බීම කරත්තකාරයා තුරුලු කර ගත්තේය. වැලහින්න නම් දූරියන්මය. දුගද මුත් ගුණදායකය. තමාට පමණක් ‍නොව තම පුතුටද සෙනෙහේ සිතින් සලකන්නේමය. එහෙව් කලෙක පුතු ගැන සිතීම විනා නාකි මගේ ඇග උඩ නැග්ගාට කම් නැත කියා සිරිමෙවන් ගුහා ගත වුවේය.

ඇතුලත අදුරුය. නමුත් මෑතින් වැතිර නිදන පුතු ගේ මුව පැහැදිලිය. සිරිමෙවන් පියෙක්ව පුතුගේ දිවිය එලිය කරන්න‍ට වෙර දරන්නේ හන්දියේ ඇති ලයිට් කණුව මෙනි. එහෙව් කණුව හන්දිය එළිය කළද කණුව පාමුල අදුරුය. ඇත්තය. සිරිමෙවන්ද එසේමය. තම දිවිය අදුරු මුත් වටේම එලිය කරන්නට කාලයක් එලැබ ඇත. වැලහින්නක වුවද තමා දිවිය සරි කළ රක්ෂාවටම ගැලපෙන්නේමය. මී වද / දෙබර කූඩ කැඩීමට තමා දැන් කළබල විය යුතු නැත්තේමය. තම බිරිය වැලහින්න වූ කලෙක සිරිමෙවන් නිදහස්ය. පෙර නොවිදි රසය, ලසදාගෙන් එපා කී රසය දැන් සිරිමෙවන්ට හුරුය පුරුදුය. දැන් තමා සිටින්නේද ගමේ, නිවසේ නොවේය. නිවස දැවි අවසානය. ගමේ එකාලා තමාව නැවත සොයනු නැත්තේමය. දැන් තියෙන්නේ නුපුරුදු දීගය රස විදීම පමණකී යැයි සිරිමෙවන් සිත හදාගත්තේය.

ඉහල එසවෙන, පහළ යන පුතුගේ පපුව සිරිමෙවන් අතගෑවේය. වැලහින්න සියල්ල බලා සිට පුතු අසලින් වකුටුව වැතිර සිටියාය. සිරිමෙවන් නුහුරු සරම උනා තියා අමුඩය පිටින් වැලහින්න අසල වැතිර ගත්තේය. දැන් සියල්ල නිදහස්ය. පෙරලෙන ගලට පෙරලෙන්නට දුන් කාලය අහවරය. පෙරලෙන ගල කැමති කැමති අතට පෙරලා රස විදින්නට කාලය එලැබ ඇති බව සිරිමෙවන්ට නිසැකය. ගමෙන් එලියට පැන වන ගත වූ අපූරුව සිරිමෙවන්ට සතුටක් ගෙන දුන්නේය. පුතු පසුපසින් වකුටු වූ වැලහින්නද, වැලහින්නට ඇතිල්ලි පිටුපසින් වකුටු වූ සිරිමෙවන්ද, එකම ගල් ගුහාවක් තුල හුස්ම ඉහල පහල හෙලන්නට වූහ. මොහොතකින් පුතු හැර අනෙක් දෙදෙනාගේ හුස්ම වේගය වැඩි වූ බවට දන්නේ කැලෑවේ සෙලවෙන ගස් අතු රිකිලි පමණකි.

අළුත් ලොවක උණුසුමින් හිරු එලිය වැටී ගල් ගුහාව එළිය වෙද්දී සිරිමෙවන් සහ පුතු අතර පැවතියේ හිඩැසකි. වැලහින්න ඒ අතර නොසිටියාය. සිරිමෙවන් කැලැවේ ගති ගුණ දන්නා අයෙකි. වට පිට බලා කුඩා ගස් පැලෑටි විපරම් කළ සිරිමෙවන්ට දැක ගත හැකි වු‍යේ වැලහින්න එලියට ගිය බවකි. එහෙත් ඇය ගමන් කරනවාට වඩා වැඩි වපසරියක ගස් අතු පොඩි වී ඇති බවක් සිරිමෙවන්ට පසක් විය. දැන් කැලෑව අතැර ගොස් ඉන්නට ගෙයක් නැති බව සිරිමෙවන් ගේ සිත තෙපලන්නේය. ආ මග අතැර දමා යායුතු ‍නොවේ. එන අතකට මුහුණ දිය යුතු කළෙක ආරක්ෂාවට යමක් සගවා තබා ගැන්ම සුදුසුය. සිරිමෙවන් පුතු ගල් ගුහාව තුල සිටියදීම එලියට බැස විපරම් කොට හොද ගස් අතු කැබැල්ලක් කඩාගෙන ගල් තලාවක අතුල්ලමින් මුවහත් කලේය. ඒ අනාරක්ෂිත වැලහින්න ගේ ඇසුරට බියේ නොවේමය. වෙනත් සත්ව කරදරයකට ගොදුරු වීමට අකැමැත්ත නිසාමය. වැලහින්න නම් දැන් සිරිමෙවන්ගේ කොටසක් වී ඇත.

පුතුද කැලෑ දිවියට ආශා බැව් පෙනේ. සිරිමෙවන් ලසදා සමග රැය ගත කලේද දවසම කැලයේ සිටින පුරුද්දෙන් සිටින කාලයේය. එහෙව් පුතෙකු කැලයට අකැමති බැව් සිතිය නොහැක. පුතු ද ගල් ගුහාවෙන් එලියට බැස ගත්තේ කෙලි සෙල්ලමට ඇති ලෙංගතුකම නිසාමය. සිරිමෙවන් ද එලියට බැස ගත්තේ වැලහින්න නැති නිසා ඇය එන මගක් බැලීමටත් පුතුගේ ආරක්ෂාව යන දෙකම ගැන සිතීමෙනි.

"අන්න අම්මා.." පුතු කෑ ගැසීය. සිරිමෙවන් වට පිට බලද්දි දුටුවේ වැලහින්නය. පුතුගේ මව වැලහින්නක් ? තම බිරිද වැලහින්නක් ? සිරිමෙවන් දෙ‍ලොවක් මැද දැල්වෙන හිරු මෙන් උනුසුම් ‍වන්නට විය.

වැලහින්න ගුහාව අසලට ආවේ ‍මී වද අතේ හොවාගෙනය. ඒ ඇරත් අතේ තිබි පලතුරු පුතුටය. සිරිමෙවන් සිතන්නට වූයේ තම රැකියාව දැන් කරන්නට වැලහින්න ඉදිරිපත්ව ඇති බවය. එහෙත් කැලේ වෙසෙන අපට නම් මුදල් කුමටද? සිරිමෙවන් සිතුවේය. මේවා විකිනීමට යා යුත්තේ ගමටය. ගමට ගිය කලෙක ගමේ එකාලා පස්සෙන් එනවා ඇත. එවිට තමාට සියල්ලන්ටම උත්තර බදින්නට වෙනවා නිසැකය. ඊට වඩා මී කැඩිල අහවර කළ යුතු කාලය එලැබ ඇති බව සිරිමෙවන්ට පසක් විය. වැලහින්නට එය තේරුම් කළ නොහැකි නිසා ගුහාවට ගෙනා මීය අත නොගා නොසලකා හැරීම කල යුතුය. එවිට ඇය තමා තේරුම් ගනු ඇත. සිරිමෙවන් උපක්‍රම යෙදුවේය.

සිරිමෙවන්ගේ උපක්‍රම සාර්ථක වී වැලහින්න මී ගුහා තුල හොවා හිදගත්තාය. ඉර අවරට හැරී කැලෑ දිවියේ ගුහාවක ගෙවෙන ජීවිත තුනක, අසම්මත පුංචි පවුල් සංස්ථාවක දිනයක් අවසාන වන්නට පටන් ගෙන තිබිණ. නුපුරුදු උණු‍සුමේ නිදන පුතු වැලහින්න ලග වැතරි ගත්දී, පළමු දින නුපුරුදු වූද දැන් තව තවත් සුපුරුදු පහසක් පතා සිරිමෙවන්ද වැලහින් අසලට වූවේය. වෙනදා පුතු මැදය. දෙන්න දෙමල්ලෝ දෙපසය. නමුදු ගුහාවේ ගෙවෙන ප්‍රථම රැය අද සිරිමෙවන් වැලහින්න අසලය. පුතු වැලහින්නට ඉදිරිපසිනි. මොහොතින් තිදෙනා නිදිලොව වැලද ගත්තද සුපුරුදු පරිදි ඉකුත් නිමේෂයේ වැලහින්නගේ දෙනෙත් විවර විය.

වෙනදා විවර වූ දෙනෙතින් ඇයි බැලුවේ සිරිමෙවන් දෙසය. එසවී ඇති අමුඩ ලේන්සුව දෙසය. අද ඇය නැගිට කෙලින්ම පිය මැන්නේ ගුහා දොර දෙසටය. කිසිත් නොපැහැදිලි අදුරු ගුහාවක පෙනුනේ ඇගේ දිලිසෙන දෙනෙත් පමණි. ගුහා දොර අසල සිටගෙන සිට ඇය නැවත පිය පුතු දෙසට හැරුණාය. මෙවර අදුරු ගුහාව පරයා දිලිසුනේ පෙර දුටු දෙනෙත් දෙක නොව දෙනෙත් සතරකි. එකී දෙනෙත් සතර ගමන් කලේ සිරිමෙවන් දෙසටය.

වැලහින්න පහත්ව සිරිමෙවන්ගේ මුව තද කර ගනිද්දී සිරිමෙවන් නිදි දෙනෙත් හැරී දගලන්නට වූවේය. දගලන අතර ලද අවසරයෙන් සිරිමෙවන් කෑගැසීය.

"අහ් උඹ තමා එහෙනම් අද උදේ ගුහාව ලගට ආපු අනිත් එකා..." නැවති සිරිමෙවන්ගේ මුව තද වූයේ වැලහින්න අතින්මය. පුතුට ඇසේ යැයි සිතී ඇය පියාගේ මුව තද කලාය.

සිරිමෙවන් එදින උදේ ගුහාව අවට දි දුටු සාධක වලින් තේරුම් ගත් දේ පසක් වන්නට සිරිමෙවන්ට අමුතු වෙහෙසක් ගන්නට අවශ්‍යය නැත්තේමය. ඒ සාධක මැද තමා සූදානම් කොට තබා ගත් උල් ආයුධය අතපත ගෑ සිරිමෙවන්ට එය ලගට ගත නොහැකි විය.

වැලහින්නගේ ආරාධනයෙන් ඇතුලට පැමිණි වලහා සිරිමෙවන් තැනූ අවිය අතදරා නැගී සිටියේය. වැලහින්නගේ අතින් තද වූ මුව විවර කරගන්නට වෙහෙස දරද්දී වලහා එකී අවියෙන් සිරිමෙවන්ගේ පපු කුහරය පසාරු කරද්දී සිරිමෙවන් මහ හඩින් දුන් විලාපයේ කොටසක් වා තලයට මුසු විය.

පියාගේ මර හඩින් අවදි වූ පුතු වහා පැන බදාගත්තේ වැලහින්නගේ සිරුරමය.

** සමාප්තයි **

Written by sAm_10.04.2012_06.20pm