චූ බරට දොර ඇරීම.... Opening Zipper Before The Door.... !!

මේ කියන්න යන්නේ “දොරේ“ කියමින් කතා කරන දෙමල දොරේලා ගැන නෙවේය. දොරක් ගැනය. මලින්ද දොරේ මෑතකදී වත්තල මත්තල එකක් විවෘත කළේය. ඒ එයාර් පෝර්ට් එකක්ය. ෆලයිට් ගැන අපිට වැඩක් නැතිය. එහි යන එන ප්ලේන් ගැන කතා කර අහවරය. ඒවා අතීතයට එක්වී අහවරය. අනික අපේ වුන් ඒවා සති දෙකකට වඩා අදින්නට කැමති නැතිය. අලුත් එකක් අල්ලා ගන්නෝය. එහෙත් පෝට් එක ඕපන් කරන්න  පෙර සහ පසු නියම ඇඩ් එකක් ගියේය. මලින්ද මාමා කැමති ආකාරයේ පොඩි උන් රැසක් එහි රගපෑවෝය. උන් සැට් එක ෆලයිට් එක නග්ගන තැන සිට ලෑන්ඩ් කරන තැන දක්වා දක්ෂ අයුරින් රගපෑවෝය.

ෆලයිට් එක නග්ගන විටදී පොඩි එකෙක් කොඩියක් අත තියාගෙන වැනුවේය. ලස්සන කෙලි පැටික්කියෙක් ගුවන් සාත්තු සේවිකාවක ලෙස ලස්සනට කටයුතු කළාය. පයිලට් අයියා සිටියේ පට්ට වැඩ කාරයෙකු ලෙසය. කොල්ලා තඩි හෙඩ් සෙට් එකක් දමාගෙන පයිලට් ලෙස රගපෑවේය. වැඩේ ලස්සනට කෙරුනේය. ෆලයිට් එක උඩ ගියේය. බිම ඉන්නා තව පොඩි උන් උඩ බලාගෙන අත වැනුවෝය. පංකාදුය. පෝට් එක මගින්, ඇඩ් එක මගින් ජනතාව බඩ කට පුරවාගත්තෝය. පොඩි උන් වැඩේ ලස්සනට අරපරිස්සමට කළෝය. උන් පොඩි උන් වෙලත් උඩින් යන ප්ලේන් එකේ දොරවල් අරින්නට නොගියෝය. ඒ පොඩි උන් සම හරක් ඇමති පුතුන්ට වඩා බුද්ධිමත් නිසා විය යුතුය. ඒ කියන්නේ පොඩි උන්ගෙනුත් මහ එකාලගෙ තඩි දරුවන්ට ගන්නට දෙයක් ඇති බව පවසන්නක්ය.

ඉස්සර ජෝක් එකක් තිබුනේය. අපි හිතුවේ ඒවා සත්‍ය නොවන විහිළු බවක්ය. ඒ තරම් මෝඩ උන් මහ පොලව මත සිටිය නොහැකි නිසා අපි ඒවා විහිළු බවත්, මෝඩ මිනිසුන් මිස මොලේ සැන්ටිමීටරයක් වත් ඇති උන් නොකරන වැඩ බවත් සිතුවෝය. ඒත් ඒ විහිළුව අද සත්‍යයක් වන්නේය. විහිළුව නම් මෙසේය. දැන් ඒවාට හිනා යන්නේද නැත්තේය. මන්ද විහිළු කාරයන් විසින් ඒ මොට්ට වැඩ පවා කර පෙන්වන නිසාය.

මහ රෑ ජාමයේ වෙරි මර ගාතයේ සිටි එකෙක්ට ඇහැරුණේය. පොර බියර් බී සිටි නිසා හැම තිස්සේම වූ බර හැදෙන එක සාධාරණය. පොර ඒ සාධාරණ කරුණ මත චූ බරෙන් පෙලුනේය. නැගිට චූ කරන්නට තැනක් සෙව්වේය. සුපුරුදු බාත් රූම් එකට යන දොර සෙව්වේය. දොර පලුව අතට අසුවූයේය. දොරේ හැඩල් එකෙන් අල්ලා දොර හැර හිත වූ බර නිදහස් කළේය. විසිල් එකක් ගසමින් චූ කොට පොර නිදා ගත්තේය. පසුවදා උදේ වැඩට යන්නට ඇදුම් සොයන කළ ඇදුම් වලින් ආවේ මුත්තරා ගදක්ය. පොර වෙරි මර ගාතයේ චූ කර තිබ්බේ ඇදුම් අල්මාරියටය. 

ඒ කාලේ අපිට ඒවා විහිළුය. අනික මොට්ට වැඩය. එහෙත් අද කාලේ ඇමති පුතාලා කරන්නේද ඒවාය. ගුවනේ සිට ප්ලේන් වල දොරවල් අරින්නෝය. ආතල්ය. ඒවාගේ විනාස කාරී ආතල් ගත යුතුය. ඇමති පුතා එහෙම වැඩක් කළා නම් ලොක්කාගේ පුතා මොනවා නොකරයිදැයි මට විටක  සිතෙන්නේය. පොර අරින්නේ රොකට්ය. එක පාරක් චන්ද්‍රිකාවක්ද යැව්වේය. වෙන රටකින් අපේ නම ගසා යැවූ එක දිහා බලා සිට පොර සැනසුනේය. මහජනයා අහස දෙස බලාගෙන ආඩම්බරයෙන් කීවේ ආඩම්බරකාර තාත්තාගේ පුතා යැවූ නිසා අපට බඩට කන්නට දෙයක් ඕනේ නැහැ කියාය. ඒ අයියා රොකට් එකක දොරක් අරින්නට ගියොත් අපිට සැනසෙන්නට වෙන්නේය. මන්ද ඇමති පුතා කලාට වඩා දෙයක් ලොක්කගේ පුතා කළ යුතු නිසාය. නැත්තං අපිට ගතියක් නැත්තේය. ජාත්‍යන්තරයේද අප කොන් වන්නේය.

ඒ වාගේම විහිලුවක් සෑමාට මතක් වන්නේය. ඒවා ඉස්සර අපි හිතුවේ මොලේ තියෙන උන් නොකරන සැබෑ සමාජයේ විය නොහැකි ඒවා බවය. ඒත් දැන් වෙන්නේ එහෙම ඒවාය. කරන්නේ ලොක්කන්ගේ පුත්තුය. සැප කනේය. ඒ විහිළුවත් මෝඩය. කතාව මෙසේය.

දවසක් බීපු එකෙක් ගෙදර එන්නේ කන්න බලාගෙනය. කන්න දෙයක් නැත්තං ගෑනිව හෝ කන්න බලාගෙන එන්නේය. ගෙදර තියෙන්නේ මොනවදැයි පවුලගෙන් අසන්නේය. ඇය නිදි ඇදේ සිටම කියන්නේ අන්න මේසෙ උඩ කෑම ඇති කියාය. ඔහු මේසය උඩ කෑම වසන වට්ටිය හැර බලන්නේය. පොර මේසය උඩ ඇති පිගාන මත ඇති කෑම කන්නේය. පසුව පිගාන පිගන් රාක්කයේ නවා නිදා ගන්නේය. ඒ අතර පවුලට බනින්නේ මේ පොඩ්ඩ කාලා මගෙ බඩ පිරෙනවද යෝදියේ කියාය. ඇය නිදි මරගාතයේ බීපු මිනිහා කියන ඒවා ගනන් නොගන්නීය. පසුවදා උදේ බලන විට පිගන් රාක්කය දිගේ කූඹි පෝලිමක්ය. සිහියෙන් සිටින රෑ කෑම කාපු හස්බන්ඩාද බලන්නේ මේ මොකද කියාය. බලනකොට පොර පිගන් රාක්කයේ රොටිය නමා ඇත්තේය. පිගාන කියා රොටිය රාක්කයේ දමා පොර ලුණු මිරිස් ගුලිය ගිල ඇත්තේය.

මේවා විය නොහැකි දේවල්ය. එහෙත් දැන් සිද්ධ විය හැකිය. ඇමති පුතා ආතල් එකට ප්ලේන් එකේ දොර හරින්නේ පම්ප් එකක් දමන්නට ටොයිලැට් එකක් සොයා ගැනීමට බැරි නිසාය. එපා කියද්දීත් දෙතුන් වර දොර හරින්නට හදන්නේ හිර කරගෙන ඉන්නට ඇති අමාරුව නිසාය. ඒවාට මුකුත් කියන් එක වැරදිය. අපේ උන්ට නම් තාප්පයකට අල්ලා සැනසිය හැකිය. එහෙත් උන් නම් මොනවා කරන්නද? ලොකු වුනත් පොඩි වුනත් මුත්තරා බර මුත්තරා බරමය. අනුකම්පා කළ යුතුය. එහෙත්  ඡන්දය දෙද්දී මොලේ තිබිය යුතුය. උන්ට කොහොමත් නැති නිසා, මහජනයාට මොලේ තිබිය යුතුය.

Written by sAm_7:57pm_03/07/13