බලු හොල්මන, අදිසි දහයේ කතාවක්.. - The Ghost Dog, True Story !!!

සෑම් බලු පෝස්ට් කිහිපයක්ම ලිව්වේය. විටක කකුල් දෙකේ අමන උන් ගැනය. විටෙක කකුල් හතරේ අහිංසකයන් ගැනය. අද ලියන්නේ කකුල් දෙකේ මිනිසුන් ගැන සහ කකුල් හතරේ අහිංසකයන් ගැනය. බල්ලෙක්ට ලියමි ලිපියේ බල්ලා තවමත් සෑමා පසු පස පන්නන්නේය. ඌ හොයන්නේ තම පැටියා යට කළ වාහනකාරයාවය. ඌ සිටිනා හරියෙන් යද්දී සෑමා වාහනය ස්ලෝ කරන්නේ එවිට ඌ වාහනය පසු පසින් මඟක් දුරට දිව එන නිසාය. එවිට මට නම් ඌ ගැන ඉපදෙන්නේ ආදරයක්ය. ඉන් මා තරමක සතුටක් ලබන්නේය. සෑමා අල්ලපු ගෙදර බල්ලා ගැනද ලිව්වේය. ඒ ඌව තනි කොට ගෙදර උන් ගෙවල් අතැර ගොස් සිටි දවස් වලය. දැන් ඒ පැත්ත බලන්නේ වත් නැතිය. ඉන්නේ අලුත් කස්ටියක්ය. සරලව කිව්වොත් වේයෝය. බල්ලොත් එක්ක බැහැ කියා ලීවේ වේදිකා නාට්‍ය ගැන නොවේය. දේශපාලන ක්‍රමය ගැනය. ඒ සියළු බලු කතා ගොන්නට අද එකතු වන්නේද සුන්දර හොල්මන් බලු කතාවක්ය.

ගෙදරක සිටින පුංචි සතෙකු මිය ගිය විට ඌව භූමි දානය කෙරෙන්නේය. සමහර විටක සමනලයෙක් මිය ගොස් සිටිය හොත් හෝ ගෙදර සිටි විසිතුරු මත්සයෙක් මිය ගොස් සිටි විටක අපි පුංචි කාලයේ නම් අවමඟුල ජයටම ගන්නේය. ඉන්පසු භූමි දානය කොට පස් තට්ටුව කන්දක් සේ සාදා මල් ගසන්නේය. බල්ලෙකු, බලලෙකු වගේ ලොකු සතෙකු මිය ගිය විට නම් මල් අත්තක් පවා සිට වන්නේය. සමහර දාට මාළුවා භූමිදානය කළද පසුව දා දැකිය හැක්කේ එම වල වෙනත් සතෙකු විසින් හාරා තිබීමය. එවිට දුක කේන්තියකට හැරෙන්නේය. ප්‍රධාන මාර්ගයකට මුහුණ ලා නිවස පිහිටි අප, පාරේ වාහනයක යට වූ සතෙකු පවා මිහිදන් කිරීමට ඉදිරිපත් වන්නේය. සමහර පැති වල නම් එකී මිය ගිය සත්වයා කාපට් පාරට ඇලෙන තුරු සතා වෙනුවෙන් ඉදිරිපත් වෙන උන් නැතිය. පාරේ කොනක ඇත්නම් කුණු වී ගඳ ගසන තුරු වත් බලන්නේ නැතිය. අවසානේ සතාව අරන් යන්නේ කුණු ටැක්ටරේ උදවියය.

අපේ ගෙවල් ලඟ පාරේ මෑතකදී බල්ලෙකු මිය ගොස් සිටියේය. අපේ හෙන්රියා ඔබ කවුරුද නොඳුටු සබඳ ලිපියේ සඳහන් කළ අයගේ ලී මෝල ඇත්තේද අප නිවස ඉදිරිපිටය. එහි සේවය කරන ආනන්ද අංකල් ආතල් ඩයල් එකක්ය. නිල පානය කසියාය. දිනක් සෑමාට ආනන්ද අංකල් සැට් වූයේ මාබිම පැත්තේ අතුරු පාරක වෙලක් මැද්දේදිය. සෑමා සිටියේ අසරණ ලීලාවෙන්ය. තාත්තාගේ බයික් එක රැගෙන ගමන් යෑමේ ආදීනව එදා තේරුනේය. ඒ පෙට්ට්‍රල් නැතුව වෙල මැද අසරණ වූ නිසාය. ආනන්ද අංකල් විසිල් එකක් ගසාගෙන ආවේ ෆුට් සයිකලය තල්ලු කරගෙනය. මා සිදු වූ විපත කියා සිටි කල්හි ආනන්ද අංකල් කසියා වලට ගෙනා මුදල් මා අත තැබුවේ පෙට්ට්‍රල් ගසා ගනින් කියාය. තම කසියා මූලස්ථානයෙන් හිස් බෝතලයක්ද මා අත තැබුවේ පෙට්ට්‍රල් බෝතලයක් පුරවාගෙන ඒමටය. ෂෙඩ් එක ලඟ තිබූ නිසා වැඩේ සරලව ගොඩ ගියේය. ෂෙඩ් එකේදි සැට් වූ අපේ චානකයා මාව නැවත බයික් එක තිබු තැනට ඩ්‍රොප් කළේය. එදා ආනන්ද අංකල් කිව්වේ ඔහුට මෙතැනින් ණයට වුණත් කසියා ගැසිය හැකි බවය.

බලු කතාව කසියා ස්ටෝරියක මාරු වූයේය. ඒ ආනන්ද අංකල් කතා සාගරයක් නිසාය. ගංවතුර දිනෙකදී ආනන්ද අංකල් කී කතා සැට් එකක් සෑමාගේ ෆෝන් එකේ දවසක් රෙකෝඩ් වූයේය. එහෙත් අවාසනාව යනු ඒ ක්ලිප් එකේ කියනා දේවල් පැහැදිලි නොවීමය. නැතිනම් මෙලහකටත් ආනන්ද අංකල් බ්ලොග් ලොව වීරයෙක්ය. මලින්ද මාමා කිරි පිටි මිල වැඩි කළ විටක ආනන්ද අංකල් කීවේ අන්න දැන් එළදෙන ගානේ ගෙවල් වලට දෙන්න යනවා කියාය. ගෙදර සාමාජිකයන් හයක් නම් ‘තන්‘ හයක් ඇති එළදෙනෙක් නිවසකට දෙන බව කීවේය. නිවෙසේ ඇදේ ගැට ගසන එළදෙනගේ තන, පාන්දර අවදි වූ විටම කටේ තබාගෙන කිරි උරා දැමිය හැකි ක්‍රමයක් මලින්ද මාමා සකසන බව ප්‍රකාශ කළේ ආනන්දේය. 

ආනන්ද අංකල්ටද බල්ලෙකු සිටියේය. පොර හවසට ජොගින් යන්නේ ඌත් සමඟය. බල්ලා වල්ය. ඒත් වල් වුනත් බල්ලාගේ හොඳ ගති ඇත්තේය. ඒ නිසා ආනන්ද අංකල්ට ඌ දරුවෙකු වගේ වූයේය. දිනක් අපේ නිවස ඉදිරිපිට ප්‍රධාන මාර්ගයේ, ආනන්ද අංකල් වැඩ කරන ලී මෝල ඉදිරිපිට මැරී වැටී සිටියේ බල්ලෙක්ය. එය මුලින්ම දුටුවේද ආනන්ද අංකල්ය. එය හදිසි ඇක්සිඩන්ට් එකක්ය. හදිසි නොවන ඇක්සිඩන්ට් තිබේදැයි දැන් ඔබ ප්‍රශ්න කරනවා විය හැකිය. කෙසේ හෝ එම ඇස්කිඩන්ට් එකෙන් මිය ගොස් සිටියේ ආනන්ද අංකල්ගේ බව්වාය. නතිං ටු ඩූ ය. මෙලොව උපදින සියළු සත්වයෝ යම් දිනෙක මෙලොව හැර යන්නේය. අව්වේ දමා තිබෙන්නා වූ තෙත ජොකා සේම, මේ ශරීර කූඩුවෙන් ප්‍රාණය වෙන් වන්නේය. අවසන ඉතුරුවන්නේ තෙත නොමැති වියලි ජොකා ය. එලෙසම කාටවත් වැඩක් නැති ප්‍රාණයෙන් තොර වූ කුණු සිරුර ඉතිරි වන්නේය. ආනන්ද අංකල් බව්වාව දෝතින් ගත්තේය. කෙලින්ම ලී මෝලෙන් නික්ම තම නිවසට ගියේ බල්ලාව රාජ්‍ය ගෞරව සහිතව තම ඉඩමේම භූමි දාන කිරීමේ යහපත් චේතනාවෙන්ය. ඒ යන අයුරු අප බලා සිටියේ දෑසට කඳුළු උනමින්ය. පසුව දා ආනන්ද අංකල්ගෙන් සිද්ධිය දැන ගත් පසු අප තව දුරටත් යවත් කාලීන වූණේය. 

දින කිහිපයකින් අපේ කඩේට ආවේ සිරිමා ඇන්ටීය. ඇය අප පොඩි කාලේ සිටම එකට සිටි, අප පිළිබඳ සොයා බැලූ අපේම නැන්දෙක්ය. සෑමා මොට්ට සෝරි ගියේද ඇගේ දුව සමඟ නිසා සැට් එකම එක බැජ් එකේය. එදා ඇන්ටී කඩේට ආවේද තරමක සෝකයෙන්ය. අස්සයා මිය ගිය කව් ගර්ල් ලෙස ආ ඇන්ටී කියා සිටියේ.. “අනේ බලන්නකෝ කාන්ති අපේ බල්ලා දැන් දවස් කීපයක ඉදන් නැහැ“ කියාය. එහෙව් දුක්ඛිත වචන ඇසෙන විට අපේ අම්මා ක්‍රියාන්විතය ආරම්භ කරන්නේය. ඉන් සුළු මොහොතකින් චන්ද්‍රදාස මහත්තයා නම් අය කඩේට ආවේය. ඔහු සතුව ගල් මෝලක් ඇත්තේය. ඒ මෝලේ නිදහසේ සැරි සරන බල්ලෝ බොහෝය. ඒ අතර අම්මා සිරිමා ඇන්ටීගේ බල්ලා සිහි කළේය. ඉන් පසුව චන්ද්‍රදාස අයියා අංකල් කිව්වේ “ඔව් බලන්න කෝ අර ලී මෝලෙ ආනන්දගේ බල්ලත් ගල් මෝල ඇතුලෙ බැල්ලියෙක් එක්ක නටනවා කියාය..“ අම්මාගේ ඇස් උඩ ගියේ අදිසි දහය බැලු කලෙක මෙන්ය. බව්වා හොල්මනින් ගොස් ගල් මෝලේ ලව් කරනවාදැයි සැක සහිතය. ඉන් පසු ආනන්ද කැඳවා සිද්ධිය කීවේය. ඉන්පසුව සියළු පරීක්ෂණ, නිරීක්ෂණ, අවසන්ව නිගමනයකට අවේය.

සිද්ධිය මෙසේය. සිරිමා ඇන්ටීගේ බල්ලා සහ ආනන්ද අංකල්ගේ බල්ලා එක වාගේය. මිය ගොස් පාරේ වැටී සිටින බල්ලාගේ උප්පැන්න සොයන්න යෑම අර්ථයක් නොමැතිය. සතාගේ මූණ බලා බල්ලා අපේ යැයි හෝ කාගේ යැයි කිව හැකිය. කසියා සමඟ මික්ස් වී සිටියදී ආනන්ද දෝතින් රැගෙන ගොස් ඇත්තේ මිය ගොස් සිටි සිරිමා ඇන්ටිලාගේ බල්ලාය. ආනන්ද අංකල්ගේ බල්ලා නිරුපද්‍රිතව බැල්ලියක සමඟ සිටියදී ගල් මෝලේදී අත් අඩංගුවට ගැනුනේය. තම බව්වා හිමි වූ සතුට ආනන්ද අංකල්ගේ සිත වසා ගනිද්දී, තම බල්ලා අහිමි වූ දුක සිරිමා ඇන්ටීගේ ඇස කදුලින් වසා ගන්නට හේතු වන්නට ඇතිය.

තම ගෙදර එකාට නොසලක බලු සමාජයක ආනන්ද අංකල්, සිරිමා ඇන්ටිලා හොඳ ආදර්ශයන්ය. පාරේ වැටී සිටින සතෙකු මිහිදන් කිරීමට උදැල්ලක් උස්සා ගන්නට මිනිස් සිතට ශක්තියක් ලැබේවා යැයි සෑමාගේ පැතුමය. 

පලි - මිය ගොස් සිටියේ ආනන්ද අංකල්ගේ බල්ලා බව සිතා ආනන්ද අංකල් කල් ගෙවද්දී, ගල් මෝලේ සැඟවී සිටි ආනන්ද අංකල්ගේ  බව්වා ගෙදර ආවේ නම්, ආනන්ද අංකල් බලු හොල්මන් යැයි රැවටී, බව වී, මෙම ලිපිය මීට වඩා ආතල් එකක් වෙන්නට ඉඩ තිබුනේය.

Written_by_sAm_ශ්‍රී_Perera_19/02/14_7:45am