Sunday, September 18, 2011

භීෂණයේ අතුරු‍ කතා - සදුදා ( A week before the parent's meeting )

පන්ති කවයට දින 7ක් (අද සදුදා නම් පන්ති කවය ලබන සදුදාය) තිබියදී භීෂණයේ අතුරු කතා රුසක් සිදුවිය. එම දින පහ මෙසේ දිග හරිමි.

ඥාණේට අසුවූ පසු සාලිය සදාතනිකව නිහඩය (එය පන්ති කවය ඉවරවන තුරු පමණක් බව සියල්ල දන්නා රහසකි) ඔහු වරදට යොමු වූයේත්, ‍ඥාණේට අසුවූයේත් මගේ වරදින් බව ඔහු තවමත් ඉර හද දිවුරමින් පවසයි. (ඇත්ත එය වුණත් මා අදටත් එය විශ්වාස නෙකාරමි) මහ වරුසාවට පසුව නැගෙන සද වෙනදාටත් වැඩියෙන් එළිය බව ගැයුවේ සෝමතිලක ජයමහ ගායකයාය. එසේම සියලු භීෂණ කටයුතු අවසානයේ දැන් ඥාණේ වෙනදාටත් වැඩිය අපට ආ‍දරේය. අපේ එවුන් ර‍වටනු කාටත් නොහැක. ඥාණේ සද්ද නැත්තේ පන්ති කවය දවසේ ගේම අදින්නටය. අපි නිහඩව සි‍ටින්නේත් පන්ති කවය අහවර වන තුරුය

එම දින පහ මෙසේ දිග හරිමි...........

සදුදා

කුසුමි ටීචර්ට කවුරුත් ආදරේය. ඇය සිංහල ඉගැන්නූයේ අප‍ට පමණි (10-B) නමුත් පන්ති 8හිම කොල්ලෝ ඇයට ආදරේය. එතරම් ගුරුභක්තියක් මා කවදාවත් දැක නැත. ඇය විෂයෙහි දක්ෂ පියකරු ගුරුවරියකි. හැමදාම අපිට උදේම සිංහලය, ඒ පන්තිභාර කුසුමේ (ආදරේට කියන නම) සිංහල ගුරුවරිය වූ නිසාය. උ‍දෑසන පන්සිල් ගත් විගස සියල්ලෝම (ගුරුවරිය නැත්නමි, සමහරවිට සිටියත්) කොරිඩෝවට බසිති.
 මම, ලක්ෂා, චේති, වින්දන, කූඹියා, සාලි... ඇතුලු පන්තියේන භාගයක්ම එලියේය (සොරි අමතක වුණා සාලිය බැස‍්සේ නැහැ)

"අද කුසුමේ නැද්ද බං" කූඹියා ඇසුවේ කොරිඩෝවට බසින දොර ලගදීය.
"කවුද බං ද‍න්නේ?? ඔය එන වෙලාවක එයි"  සරුංගල් නිමල් (කූඹියා) කීය.

චේතිට ඉන්නම බැරිය, වචනයක් ඇසුණ සැනින්, ඒ වචනයෙන්ම සිංදුවක් පටන් ගනී. දොරට පොල්ලකින ගසයි. කස්ටියම වටවී සිංදුව විනාස කරයි. පන්තියේ ඇතුලේ නමි ලක්ෂා (සයිඩ්) බෑග් එක ගිටාර් එකක් ‍සේ හරහට දමා වාදනය කරයි.

"ආ කුසුමෙද??"
""ඈ නීල වරල පීරලා.. ඈ යන ගමන හැ‍ඩ වෙලා... (අහං අහං..) කුසුමි නටයි පවන් සල සලා....""
සාජ්ජය ඇරඹින... අපේ එවුන්ට දහ පාරක් ගැහුවත් එපා නොවන ගීයකි. සංගීත කාමරේ කට නොඇර සිංදු කියන එවුන් මහ හඩින් කියන පැයේ ජනප්‍රිය ගීයකි. (2006 පැයේ ජනප්‍රිය ගීය වුයේ ඉරෙන් හදෙන් එළිය අරන් ගීතයයි)

වැඩේ නැගලා යයි. අත්වැල් ගාය‍නයේත්, රසික පිරිසේත් අඩුවක් දැනින. වෙනසක් දැනුන නිසා මමද වටපිට බැලීමී. පඩිපෙල දිගේ සාරි පොටක් පෙනේ. අපේ එවුන් හාමුදුරුවෝ පන්තියට එන බව කියන්නේ බිත්තිය බැලීමෙනි. සිවුරේ එලිය බිත්තයට වැ‍ටුණු ගමන් බැරේ (හාමුදුරුවෝ) එන බව කවුරුත් දනිති. ඒත් සාරිය සමග සෙල්ලම් නොහැක. සාම්පූර් වලට ගහන්න කෆීර් නග්ගන සද්දෙට කොටි හැංගෙති. ඉතින් ‍සෞඛ්‍යයට හිතකර ලෙස මාද ඉවත් විනි.

චේති නවත්තන්නේ නැත. පටන් ගත්තොත් වැඩේ තනිවම හරි අහවර කරයි. එදා සිංහල පාඩම ඇරඹුනේ චේතිගෙනි. චේති කු‍සුමෙට අසු‍වුනේත් "කුසුම් නටයි පවන් සල සලා" කියනකොටය. ආරම්භය සුභ නැත. පන්තිකවය දවසට කෙලවේ. මේ ගෙවෙනනේ කස්ටිය කුසල් රැස් කරන, පිං අනුමෝදන් කරන කාලයයි. එදා සාලි, මෙදා චේති ඉවරය. කුසුම් පාඩම පටන් ගත්තේ "තමුසෙලා ආයෙත් මට අහුවෙන්න එපා" කියමිනි.

"හරි දැන් පොත් ගන්නවලා, බඹර කවි නේද පාඩම? එක්කෙනෙක් නාමල් නැගිටලා පලවෙනි කවිය කියවන්න" කුසුම් ටිකක් නිවී ඇත. නාමල් ඔලුව කසමින් වටපිට බලයි.
"මොකද කරන්නේ කියවනවා, මොකද පූශ්නේ???" කුසුමු රතුවිණි.
"ටීච්ර් මම පොත ගෙනාවේ නැහැ"  නාමල් සුපුරුදු ලෙස ඔලුව කසමින් සිනාසෙමින් කීය. (වෙරලු ආච්චීගේ දිවුල් හොරකම් කර අසුවු විට හැසිරුනෙත් මෙසේය. දන්නෝ සීන් එක දනිති)
"පොත් ගෙනපු නැති අය නැගිටිනවා, තමුසෙලට බුරුලක් දුන්නම ඇගේ නගින්න එනවා"

මමද රත් වීමි. වටපිට බැලීමි. පොත ගෙනාවා සේ සි‍ටිය නොහැක. පුරුෂ ධෛර්ය ගෙන නැගිටීමි. පොත් නැතිව හිටියේ මාත් නාමලුත් පමණි. කරන්න දෙයක් නැත. නාමල් දක්ෂ ලෙස මටද ටිකට් එක ඇද දුනි.

"ආ... තමුසෙත් දැන් පිස්සු කෙලිනවද?" කට උත්තර නැතිව මා සිනාසුනෙමි. කරන්ට දෙයක් නැත. මගේත් ඔරලෝසුව හොද නැතිව ඇත. පන්ති කවයට මාත් අහවරය.
"හිනා වෙන්න එපා, දෙන්නම කොරිඩෝවට ගිහින් දණ ගහනවා. පීරියඩ් එක ඉවරවෙලා එනවා"

පිහිට වෙලා බේරගන්න අපේ ජාමය, පිං අරගත් දෙවියන්වත් උන්නේ නැහැ ලග...
කුසුමේ දරුණු වී ඇත. කරන්න දෙයක් නැත. දෙදෙනාම දණ ගැසුවෙමු. කියන්න පුලුවන් හැම විදියකටම නාමල්ට මම ඇමතීමි. වැඩක් නැත. නාමල් මට පූජාව සෙට්කර හමාරය. පිං අනුමෝදම් කර වැඩක් නැත.

"අවුලක් නැහැ බං, පළවෙන් පීරියඩ් එකනේ, පිනා එන්නෙත් නැහැ මේ වෙලාවේ. අනික කෙල්ලෝ මුල් පී‍රියඩ් එකේ එලියට බහින්නෙත් නැහැ" නාමල් මා අස්වසන්නේ මා අනුමොදං කළ පිං සැර වැඩි බැවිනි.
"අවුලක් නැහැ කාගෙන ඉමු. මොනව කරන්නද?" කී මම හිත හදාගතිමි. දෙන්නා දෙපැත්ත බලා (දොස්තර හොද හිත කාටූනයේ නැවේ දෙපැත්ත බලං උඩ ඉන්න ඔලුදෙකේ බල්ලා සේ) සිටියෙමු.

"මචං කැත සීන් එක" නාමල් කෙදිරි ගායි.
"ඒ ගමන මොකද? මෝල් නැතිව හිටු. තව කවන්නද හදන්නේ?" මට මල දෙපිටින් යයි.
"නැහැ යකෝ මට බනින්න එපා. අන්න පිනාද කොහෙද ඈත එනවා" නාමල් අඩන්න බලාගෙන කතා කරයි.
"මගුලයි ඉතින් දැන් බිම බලං හිටපිය, තෝ තමයි ඔක්කෝටම මුල"

ටොකොස්...ටොකොස්... ගාමින් පිනා ඇදේ. අපි බිංකුණ්ඩන් හාරන නොදරුවෝ සේ බිම බලා සිටීමු. උදේ පාන්දර වැඩනැති පිනාට වැඩක් සෙට්වේ. කමක් නැහැ නිකන් ඉන්න එකානේ. අනික කුසුම්ගේ කේස් වලට මෙ‍යා කැත නැතිව බහිනවා.

"තමුසෙලා දෙන්න මොක‍ද මේ??" දිව්‍ය‍ය ලෝකයෙන් ආ සුදු හැදගත් සුර දූතයා අප අමතයි.
"අපි සිංහල පොත් ගෙනෙල්ලා නැතිව එළියට දම්මා සර්" අපායේ සිටි නාමල් උත්තර දුනි.
"තමුසෙලා ඇයි ගෙනාවේ නැත්තේ??" සුපුරුදු මෝඩ පූශ්නය ඇසිණ.
"අමතක වුණා සර්" සුපුරුදු උගත් පිළිතුර මම දීමී.
"මම දන්නවා අයිසේ, බලනවා තමුසෙලා යට ඒවත් අමතක කරලද කියලා....*&^%$$@"

"චී කැතයි සර්..." අපි එහෙම කියන්න ගියේ නැත. කිව්වානම් ආතල්ය

"තමුසෙලාගේ අද පාඩම මොකක්ද??" පිනා හිනි වී ඇසීය. අපටත් ලේ ඉනීය.
"බඹර කවි සර්" මම කීවෙමි. නාමල් පාඩමේ නම තියා අද දිනය ඇසුවත් දන්නේ නැත.
"එහෙනම් තමුසෙ නැගිටලා ජන කවියක් කියනවා"නැගිට්ටනවනම් එකට දහයක් කියන්නම් සර්. මම නැගිටීමී. පහත් ස්වරයෙන්, 6/8 ටෙම්පො එකෙන් නාමල්ටත් ආස හිතෙන්න, නාමල් තියන ජනකවිය කීමි...

ඔන්න මලේ ඔය නාමල නෙළා වරෙන්...
අත්ත බිදෙයි පය බුරුලෙන් තබා වරෙන්...
කැලණි ග‍ෙඟ් ඔරු යනවා බලා වරෙන්...
සාදුකාර දී ඔරුවක නැගී වරෙන්...

පිනා සතුටින් පිනා ගියේය.
"හොදයි, තමුසෙ පන්තියට යනවා. ටීචර්ට කියනවා මම තමුසෙට සමාව දුන්න කියලා" පිනා කුසුම් ඉදිරියේ වැඩ්ඩා වීමට කැමතිය. අපි ගලා යන ගගෙන් දිය දෝතක් ගත්තාට පව් නැත. මාත් බව්වා සේ හිස වනා පන්තියට රිංගුවෙමි. කුසුම්ට කිට්ටුව සිද්ධිය පහදා හිද ගත්තේ දෙවන ලෝක යුද්ධය අහවර කර ආ සෙබලෙකු සේය. පන්තියම කොරය. නාමල් නැත.

"මොකද වුණේ? උඹ කොහොමද බං ඇතුලට ආවේ?" ලක්ෂා හොදටම කොරව මගෙන් ඇසීය
"කුසුම් කවුද බං මාව එලියට දාන්න. මම කනට කරලා සද්දයක් දාලා ඇතුලට ආවා" ලක්ෂාට තේරුම් කිරීමට කල් මදිය. මම පොර ටෝකක් දැම්මෙමි. පාඩමට සෙට් වුණෙමි.

මම ඇතුලට ඇවිත් විනාඩි 15ක් ගෙවෙන්නට ඇත. නාමල් නැත. ඔය නාමල නෙලා වරෙන් කීවේද මම ඔහුටය. මේකා ගගටවත් වැටුනද? මේ යකාට ජන කවි nonstop එකක් කියන්න කීවද? මට පූශ්න වැලකි. මට කෙලෙව්වත් මාත් එක්ක එකට දණගහපු එකාට වෙච්ච දේ මම සිතුවෙමි.

පිනා, නාමල් සමගම කෑගසමින් පන්තියට ආවේය. කස්ටිය හා... හූ.. නැත. කුසුමේ මිලින වූ පරිදිය. ඇයට නැගිට විණි.
"ඇයි සර්??"
"බලන්න ටීචර්, කලින් එකා ජනකවිය කියලා මාරු වුණා. මූ ජනකවියක් කියන්න කීවම ඒකම කීවා" පිනා කීය.
"ඒකම කිව්වත්. ඉතින් කමක් නැහැනේ සර්." කුසුම් මොනව උනත් දැන් නාමල් සුරකී.
"කමක් නැත්තේ කොහෙද?? මූට ඒකවත් හරියට කියන් බැරි වුණානේ, ටීචර්ම අහගන්න මුගේ කවිය. තමුසෙ ඔක්කොටම ඇහෙන්න කියනවා දැන්..."


ඔන්න මලේ ඔය නාමල නෙළා වරෙන්...
අත්ත බිදෙයි පය බුරුලෙන් තබා වරෙන්...
කැලණි ග‍ෙඟ් ඔරු යනවා බලා වරෙන්...
සාදුකාර දී ඔරුවක නැගී වරෙන්... 

ඔරුවේ පැද්දි පැද්දි යනවා සේ, නාමල් වෙව්ල වෙව්ල කිවේය.
"වැරැද්දක් නැහැනේ සර්, හරියට කීවේ" කුසුම්ට හිනාය. අපේ එවුන්ට හිනා වෙන්නට බැරිව සිරව සිටී
"ඈ යකෝ දැන තෝ එළියේදි කිවේ ‍ඔහොම නෙවේ නේ? එළියේ කියපු විදිහට කියපිය.." පිනා චොර විය. නාමල්ට එලියේ පද වැරදී ඇත. දැන් ඔහු නිවැරදිව කියයි. නමුත් වැරද්ද පෙන්විය යුතුය. නාමල් මිලිනව ඇත.


නාමල්ට එලියේ පද වැරදී ඇත. දැන් ඔහු නිවැරදිව කියයි.



ඔන්න මලේ ඔය නාමල නෙළා වරෙන්...
අත්ත බිදෙයි පය බුරුලෙන් තබා වරෙන්...
කැලණි ග‍ෙඟ් ඔරු යනවා බලා වරෙන්...
ගලේ කොටුව බැන්දයි තිරිකුණාමලේ...

නාමල් පිනාගේ සිත තුටින් පිරවීය...



Written by sAm_9.53pm_18.09.'11


7 comments:

  1. පව් බන් කුසුම් රේණු... මොනා උනත් අපෙ ෆිට් එක

    තානාපතියාට අන්තිමට යන්නත් එක පොයින්ට් එකක් උන ඔය කේස් එක නැද්ද මචන්

    ජයේ

    ReplyDelete
  2. ආතල් සීන් ගොඩයි මචෝ. මතක් වෙන විදිහට සෙට් කරලා ලිය‍න්නේ. මතක් වෙන අමතක නොවෙන සීන් තියෙ‍නවනම් කිව්වට කමක් නැහැ.

    ReplyDelete
  3. ඇයි බන් ගම ගාල්ල
    සුමනතිස්ස,සුනිල්,ගනේපොල ලලිතා

    ReplyDelete
  4. "එල එල"
    එනවා.. එනවා... ගාල්ලේ,ලලිතා ලගදිම එනවා...
    ගනේපොලා පරක්කුවෙයි...

    ReplyDelete
  5. Samindika aiya fatta story eka mood awul ayegeth mood eka fun eken pirenawa........
    :D

    ReplyDelete
  6. අපොයි දෙයියනේ අපි ගාථා කිව්වා වගේ වැඩක් නේ වෙලා තියෙනනේ

    ReplyDelete

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...