Tuesday, May 31, 2016

ගංවතුරේ අතුරු කතා - 3 ආතල් කතා !!


Don't let a little flood get you down


අවතැන් වූ වන්ට ඕනෑ දේ.


කොච්චර කළත් හොඳක් අහන්නටම බැරිය. අපේ උන්ට කොච්චර දුන්නත් මදිය. මේ පෝස්ට් එක ලියද්දීද සෑමාගේ නිවස ඉදිරිපිට නවත්වා ඇත්තේ පත ලොරියක්ය. ලොරියක් නොව කන්ටේනර් එකක්ය. දැනට ඉන් තව කුඩා ලොරියකට බඩු බෑවේය. වරක් නොව දැනට දෙවාරයක්ය. තුන්පාරක් අදින්නටද බඩු එහි ඇත්තේය. බෙදන්නේ අවතැන් වූ අයටය. දැන් ඒ අය නැවත නිවෙස් කරා ගොස් අවසන්ය. මේ පැත්තේ නම් අවතැන්ජ වූ අයගේ ජන ජීවිතය යථා තත්වයට හැරිලාය. ඒත් හම්බෙන ඒවා බෙදිය යුතුය. කලින් ලිපියේ කී පරිදි ග්‍රාමසේවිකාව හා පන්සලේ ලොකු හාමුදුරුවන් මැදිහත්ව එකතුවූ භාණ්ඩ ගමේ පාසලේ තියා බෙදා දුන්නේය. කස්ටිය තඩි මලු රැගෙන ගෙදර ගියෝය. අදත් බෙදන්නේය. ඇත්තය. අපෙ උන්ට කොච්චර තිබුණත් මදිය. මා දන්නා වෙනත් පැත්තක නම් එකතු කරගත් බඩු නිසා වසා තිබූ පුංචි කඩයක් නැවත විවෘත වූයේය. ඒක නම් පුංචි කඩයක්ය. ඒ ඇන්ටී එකතු වූ සනීපාරක්ෂක ඒවා පමණක් විකුණා ගොඩ යන්නට හදන්නීය. අවුලක් නැතිය. ඒ ඇයත් ගංවතුරෙන් අසරණ වූ නිසාය.

කෑම බෙදන දවස් වල සමහර පැතිවලට කෑම නොලැබුණු බවට තර්ජන පවා ආවේය. ග්‍රාමසේවක මහත්මිය කාන්තාවක් නිසා අසරණ වූ බොහෝ පුරුෂයන් ඇයට ඇමතුවෝය. බොහෝ ඒවා දුරකථනයෙන්ය. ඒ දිනවල ඇගේ ස්වාමියා ඈ අසලින්ම සිටියේ තමන්ගේ පුද්ගලික රාජකාරි අමතක කරමින් විය යුතුය. එක්කෝ දෙන්නාටම රජයෙන්ප ඩි දෙකක් දිය යුතුය. නැතිනම් ඔහු තම රස්සාවෙන් ඉවත්ව ඇය සමඟ එක්ව සහයෝගය දිය යුතුය. ඒත් ඔවුන්ද ජීවත් විය යුතුය.

දිනක් ග්‍රාමසේවිකාවට ආ ඇමතුමකින් කීවේ ඇයට එහි පැමිණෙන ලෙසය. එතැන ඇගේ ස්වාමියාද සිටියේය. එහා පැත්තෙන් කතා කළ පුද්ගලයාගේ දරුණු බව නිසාම ඇය ලවුඩ්ස් පීකර් දැම්මේ වටේ සිටින අයට ගමේ උන්ගේ තරම කියා දීමට විය යුතුය.

“කෝ නෝනා කෙහෙද ඉන්නෙ..“

“මම අහවල් තැන ඉන්නෙ මොකක්ද ප්‍රශ්නේ..“

“ඔතන ඉදල හරියනවද ඔයා ඉන්න ඕනෙ මෙතන නේ.. අපි මෙහෙ කරගන්න දෙයක් නැතුව ඉන්නේ..“

“අපි දැනටමත් හැමතැනම කෑම බෙදල තියෙන්නේ.. ඔයාට තියෙන්නෙ කෑම ප්‍රශ්නයක්ද??“

“හරි හරි.. ප්‍රශ්නෙ මොකක්ද බලන්න ඔයා මෙහාට එන්න කෝ..“

“ප්‍රශ්නෙ කියන්නෙ නැතුව කොහොමද මං විසදුමක් දෙන්නෙ.. අනික ඔතනට මං නිකං ඇවිල්ල හරියනව ඈ..“

“නෝනා කියන දේ අහල එනවද මේ පැත්තට.. අපිට තියෙන ප්‍රශ්න කියන්න ඔයා මෙහෙට එන්න එපෑ..“

හරි මඟුලක්ය. ප්‍රශ්නයක් නැත, ඒත් ඇය එහි යා යුතුය. සියල්ලට ඇසුනු ටෙලිෆෝන් සංවාදය අවසන එතැන සිටි සිරා ඩෑල් එකක් විසඳුම කිව්වේය.

“ග්‍රාමසේවක නෝනා මෙහෙම කරල හරි යන්නෑ. කතාකරපු මිනිහට තියෙන්නෙ වෙනම ප්‍රශ්නයක්. ඔයා ඔයාගෙ මහත්තයව මෙතන තියලා කරුවල වැටුනාම ඒ පැත්තට යන්න...“


********


අතුරුදහන් වීම.

ගංවතුර මුල් දින දෙකම පට්ට ආතල්ය. ඒ ගංවතුර ආතල් කිව්වාම මල පනිනවාය. ඒත් කරන්නට දෙයක් නැතිය. ආතල් නම් ආතල් බව කිව යුතුය. මන්ද මුල් දින දෙක කිසිවෙකු මෙහි දරුණු බව නොසිතු නිසාය. අනික වෙනදාට ගංවතුරක් එනතුරු ආතල් ගන්නට බලං ඉන්න කොල්ලෝ කුරුට්ටෝද මේ පාර මුල් දින දෙක පමණක් ආතල් ගත්තෝය. පසුව ව්‍යසනයේ තත්තව තේරුම් ගොස් උන්ද ඇල්මැරුණු ස්භාවයකින් කල් ගෙව්වෝය.

අපේ උන් සමාජ සත්කාර කරන තැනටද ලෑන්ඩ් කළේ ගමේ ඩෑල් එකක්ය. පොරද ආතල්ය. බෝතල් කොහේ හෝ නම් පොර එතැනය. අපේ තැන බෝතල් නැති නිසා ඩෑල් එක එතැනින් පිටත් වූයේ ආපසු එන බව කියමින්ය. කෙසේ හෝ කතාව දිගට ගෙනයාමට පොරට නමක් දැමිය යුතුය. මෙතැන සිට පොර නිව්ටන්ය. නිව්ටා අපෙන් සමුගෙන ගොස් සවස් බාගයේ ඔරුවක වාඩි වී සිටිනු සෑමා දුටුවේය. ඒ ගංවතුර තිබුණු කලාපයේය. ඒ වන විටත් නිව්ටා අඩියක් ගසා ඇති බව තේරුම් ගන්නට සැමට හැකි වූයේ ඔරුව පදින උන්ගේ අවවාද මායිමකට නොගෙන හැසිරුණු නිසාය. බේබද්දෙකු නොවුනත් බොන්නට ඇතිනම් සියළු වගකීම් පැහැර හරින මට්ටමකට සිටි හෙයින් පොරට ඔපිසියෙනුත් බීම සම්බන්ධ කතා කිහිපයක් පටබැඳී තිබුණේය.

ගෙදරට බෑව මඤ්ඤොක්කා ප්‍රමාණය අධික නිසා මහ රෑ වනතුරුත් අස්පස් කිරීම් ආදි වැඩ නිමව නොතිබුණේය. එහෙත් පාර්සල් ගසා බෙදා දීමට පිරිස් පිටව තිබුණු නිසා වැඩේ සාර්ථක බව කිව යුතුය. රාත්‍රී 10 පසුවන විට ආරංචිය ආවේ නිව්ටා මිසින් වූ බවක්ය. ඒ නිසාම ගෙදර උදවිය බුද්ධික අයියාගේ කමියුනිකේෂන් එකට ඇන්ටර් වී ඇත්තේ නිව්ටා ගැන සොයන්නටය. නිව්ටා කෑම හදන තැන සිටි බව බුද්ධික අයියා කියා තිබු නිසා පිරිස ආවේ අපි වැඩ කළ තැනටය. අප අතරින් දහවල සමුගෙන ඩෑල් එක අවසන් වරට කොටු සරමක් ගසාගෙන ඔරුවක නැගි සිටි බව ඇසු ගෙදර උන් විස්සෝප වූවෝය. පොරව ඒ වන විටත් අතුරුදහන් වූවන්ගේ ලිස්ට් එකට දමා හමාරය. ෆෝන් එකද වැඩ නැතිය. ඒ අස්සේ වෝටර් වර්ල්ඩ් එකේ වැඩ කරන කොලුවෙක් පාරුවක ගොස් ටැංකි වසන්නට ගොස් වතුරට වැටී මිය ගිය පුවතක්ද ගම හොල්ලමින් තිබුණේය. ඉතිං නිව්ටා අතුරුදහන් වූ ලිස්ට් එකට දැමීම අසාධාරණ නොවන බව බොහෝ අය සිතුවෝය. රෑ වෙනතුරුම නිව්ටා ගැන තොරතුරක් නැතුව ගෙදර උන් නිව්ටා සොයන වැඩේ අතැර දමන්නට ඇතිය.

පසුදින පාන්දරම අපට නිව්ටා මුණ ගැසුණේය. පොර සිටියේ ගෙදර යන ගමන්ය.

“කොහෙද හිටියේ.. අන්න ගෙදර අය ආව හොයාගෙන.“

“ඔව් මල්ලී මම මේ ගෙදර යන ගමන්..“

“ගෙදර මිනිස්සු බය වෙලා. හිතල තියෙන්නෙ වතුරෙ ගිහින් කියලා..“

“වතුරේ තමයි මල්ලි ගියේ..“

“වතුරේ ගහගෙන ගිහින් කියල හිතල තියෙන්නේ... කොයිද ඉතිං හිටියේ??“

“මම පීටර්ලෑ ගෙදර සෙට් වුණා බං. ඔරුවේ ගිහින් කෙලින්ම ලෑන්ඩ් කලේ එහෙ. උඩ තට්ටුවේ තියාගෙන ගැහුවා..“

“අඩේ එහෙ යට තට්ටුවත් යට වෙලා නේද?“

“ඔව්.. පීටා කිව්වා රෑ වෙද්දි වතුර වැඩිවෙයිද දන්නෑ නිව්ටෝ කියලා.. ඉතිං අපි ඇහැරිලා හිටියා වතුර වැඩිවෙයිද බලන්න. නිදි මරන්න බැරි නිසා හීනියට සැට් වුණා..“

“අප්පට බොල, ගෙදර උන් අන්න ඔයාව අතුරුදහන් ලිස්ට් එකටත් දාලා..“

“අම්මට හැමිනෙන්න.. ඕකි බලං ඉන්නෙ මම අතුරුදහන් වෙනකල් තමයි...“

********

Written_by_sAm_ශ්‍රී_Perera_05/31/16

සෑමා ගංවතුරේ අතුරු කතා තුනක් ලිව්වේය. ඒවා මෙසේය. කියවා නැති නම් මුල සිට කියෙව්වා නම් හොඳය.

3. ආතල් කතා.


Tuesday, May 24, 2016

ගංවතුරේ අතුරු කතා - 2 නොසෑහීම !!


ගංවතුර නිසා වෙසක් කලාපයට කෙළවුනේය. සෑමාගේ බ්ලොගේ වෙසක් කලාපය මෙන්ම ලංකාව පුරා සූදානම් කර තිබුණු කූඩු තරඟ, තොරණ්, දන්සැල් සහ සියළු වෙසක් කලාප පෙරටුගාමී ස්භාවයක් නොතිබුණේය. ඒ ගංවතුර උවදුර නිසා සාමාන්‍ය ජනජීවිතයට වූ හානිය නිසාමය. ඒ හැම කලාපකයක්ම, තොරණක්ම, පොසොන් එකට එළියට එනවා ෂුවර්ය. වෙසක් කලාපයට අනුබද්ධ කොට ගංවතුර හමුවේ මිනිස් ක්‍රියාකාරකම් රැසක් සෑමා දුටුවේය. ගංවතුර හමුවේ කුහකකම් ලෙස පළවෙනි ලිපියත්, දෙවෙනි ලිපිය ලෙස නොසෑහීම් ගැන මේ ලිපියත් ලියන්නේ අපේ මිනිස්සුන්ට “කොච්චර ලැබුනත් මදි“ බව ප්‍රායෝගිකවම සෑමා දුටු නිසාය. තවත් එකක්ය...

“සමාජ සත්කාර කරන්නේ නම් සිරිලාංකිකයන්ගෙන් අබ මල් රේණුවක හෝ ගුණයක් ඇසීමට බලාපොරොත්තු නොවිය යුතුය.“



බියගම පාර යටවූයේ සෑමාගේ නිවස දෙපැත්තට වන්නටය. තල්වත්ත පැත්තෙන්ද, පට්ටිවිල පැත්තෙන්ද යට වූ නිසා සෑමා හිටියේ කොටු වෙලාය. වෙනදාට එන ගංවතුර මේ තරම් නොවන නිසාත්, එකතු වන ගංවතුර දිනකින් බැස යන නිසාත් කැළණි ගං මිටියාවතේ ජනතාව එතරම් තැකීමකින් තොරව සිටි බව සැබෑය. ඒ නොසැලකිල්ල නිසාම සිදුවූ හානිය වැඩිය. සෑමාගේ ගමේ ගංවතුරෙන් පීඩාවට පත් උදවිය සිටියේ ගමේ පාසලේය. බොහොමයක් උදවිය තමන්ගේ හිත මිත්‍රාදීන් සොයා ගියෝය. බොහොමයක් පිරිමි ජනතාව තමන්ගේ නිවෙස් වල ඉහළ මාලය නැග හෝ, තම නිවස අසල තවත් නිවසක හෝ සිටියේ නිවෙස් වල ආරක්ෂාවතකාය. බොහෝ නිවෙස් වල වාහනද දරුණු ලෙස වතුරට යට වූයේ සූදානමක් නැති කම නිසාය. ඒ නිසාම බොහෝ අය අසන්නේ ඇයි යකෝ ඔච්චර යට වෙනකල් ඇට කෑවාද කියාය. දැන් අඩු වෙයි, දැන් අඩුවෙයි කියමින් සිට ඔවුන් ජල ප්‍රමාණය වැඩිවන තුරුම අනාවැකි කියූ බව ඇත්තය. ඒ නිසා සිදුවූ පාඩුව දරුණුය.

සියල්ල අවසන ලංකාවේ මිනිසුන්ගේ දීමේ නොඅඩු කම දෝරේ ගිය බවක් පෙනුනේය. ඒ මේ ප්‍රදේශයට ලැබුණු කෑම, සහ ද්‍රව්‍යමය ආධාර නිසාය. කෑම ප්‍රමාණය ගැන ගණනින් නොකිව යුතු වුවත්, අවතැන් වූ බොහොමයක ගේ ක්‍රියාකලාපයන් සහන සේවා සැපයූ අයගේ ශක්තිය හීන කළ බව කිව යුතුය. ගමේ පන්සලේ හාමුදුරුවෝ කවදත් වගේ සියළු කටයුතු වලට රෑ දහවල් නොබලා කටයුතු කලෝය. එයම දායක සභාවට සහ සහන සේවා සපයන ජනතාවට ශක්තියක් වූයේය. උන්වහන්සේ එළියට බැස්සේ ගමේ පන්සල සහ ආවාස ගෙය යට වූ නිසා නොවේය. හැමදාමත් මෙන් ගමේ පොදු කටයුත්තකදී, මරණයකදී පවා  උන්වහන්සේ ක්‍රියාවෙන්ම මැදිහත් වන බවට සාක්ෂි අපමණය. අපේ ගමේ සිටිනා ග්‍රාමසේවක ද කාන්තාවක්ය. ඇය තම ස්වාමියාද පෙරටු කොටගෙන වතුරට බැස්සාය. දිවා රෑ නොබලා ලැබෙන ආහාර නිසි පරිදි බෙදා දීමට කටුයුතු කළ බව සැබෑය. ආහාර සහ ආධාර රැගෙන එන පිරිස් ඒවා ඔවුන්ගේ අතින්ම බෙදා දීමට උත්සාහ ගත්තේ කිසියම් අක්‍රමිකතාවයක් සිදුවේ වී යැයි සැකෙන් විය යුතුය. එය නම් සාධාරණය. මන්ද මේ සිරිලංකාව නිසාය. එහෙත් එසේ නොබෙදා ආහාර ද්‍රව්‍ය පන්සලේ හාමුදුරුවන් ඇතුලු පිරිස් මැදිහත්ව එක තැනකට එකතු කොට බෙදීමෙන් ආහාර ලැබුණු නොලැබුණු ජනතාව නිසි පරිදි හදුනාගෙන එකම තැනකින් බෙදීමෙන් අක්‍රමකිතා වලක්වා ගැනීමට සහන කටුයුතු වල නියැලුනු පිරිස් වලට හැකි වූයේය. එලෙසම ද්‍රව්‍යමය ආධාර එකම තැනකට එකතු කොට ග්‍රාමසේවක හා පිරිස් මැදිහත්ව බෙදා දිය යුතු බව නිගමනය විය. එයටද ආධාර රැගෙන එන සමහර පිරිස් අකැමැතිව කිසිම පදනමකින් තොරව පීඩාවට පත්, පීඩාවට පත් නොවූ ජනතාව අතර බෙදා දීමට කටයුතු කළෝය. එහෙත් එකම තැනකට එකතු කොට පීඩාවට පත් ජනතාව නැවත පදිංචි වූ පසු බෙදීමේ සංකල්පයට එකඟ වූ පිරිස් තම ආධාර පන්සලට හෝ ග්‍රාමසේවිකාවට බාර දී පිටත්ව ගියෝය.

කළ හැකි දේට මැදිහත්ව, කළ නොහැකි දේ පැත්තකට වී බලා සිටි සෑමා මේ ලිපිය ලියන්නේ නොසෑහීම ගැනය. බොහෝ අය කීවේ තමන්ට කන්නට දෙයක් වත් නොලැබුනු බවය. ඒ නම් අමු බොරුය. කෑම පාර්සල් ප්‍රමාණාත්මකව කිවහොත් අපතේ යන තරමට ලැබුණේය. ඒ අතර ගංවතුර දැමූ පළමු දින පන්සලේ පිරිස් එක තැනකට එක්ව කෑම උයන්නට කටයුතු කළෝය. පසු දින අප දැනුවත්ව ලැබුණු කෑම ප්‍රමාණ සඳහන් කළ යුතුය. එය අසාධාරණ නොවන්නේ සුළුතරයකගේ නොමනා ක්‍රියාකාරකම් නිසාය. මඤ්ඤොක්කා කිලෝ දහසකට වැඩියෙන් තම්බා පාර්සල් දෙදහසකට වැඩියෙන් සාදා බෙදා දීමට අප පිරිස් කටයුතු කළෝය. එදිනම පන්සලෙන් පිසූ බත් පාර්සල්ද ජනතාව අතර බෙදා දුන් බව සත්‍යක්ය. ඒ මදිවාට පිටින් ආධාර ලෙස ලැබුණු කෑම නම් බොහෝය. පසු දින නැවත මඤ්ඤොක්කා තැම්බූ අපට පාර්සල් පන්සියයක් පමණ නැවත සාදා ගත හැකි වූ බව සැබෑය. ඒ අතර සෑමා පට්ටිවිල පැත්තේ තම මිතුරෙකු අමතා කෑම තත්වය ගැන විමසුවේ ඔහුද ගංවතුරට අසුව නිවසේ ඉහළමාලයේ රැදී සිටි නිසාය. අපි උඩ ඉදන් උයාගෙන කනවා මචං, අපි විතරක් කාල හරියන් නෑනේ බං. ඒ නිසා අපි පට්ටිවිල පන්සලේ උයන වැඩ වලටත් සෙට් වුණා කියා ඔහු කිව්වේය. ඇත්තටම සංවේදී වචන පෙලක්ය. තල්වත්ත පන්සලේ පිරිස් ලොකු හාමුදුරුවන් සමඟ එක්ව නිවසක උයන පිහන අතර පට්ටිවිල පන්සලට එක්ව හාමුදුරුවන් සමඟ එකතුව උයන පිහන ජනතාවක්ද සිටින බව සෑමාට පසක් වූයේය. ඊට අමතරව එදින පට්ටිවිල පැත්තට වෙන්නප්පුවෙන් කෑම පාර්සල් 750ක්ද එන බව මිතුරා කිව්වේය. ඊටත් පසු දින උදේ කෑම හිඟබව ආරංචි වූ නිසා සැමාගේ සහෝදරයෙක් මැදිහත්ව මහරගම ප්‍රදේශයෙන් කෑම පාර්සල් 350ක් උදේ ආහාරයටද, දහවල ආහාරයට කෑම පාර්සල් 500ක් පට්ටිවිල පන්සලටයද, තවත් 150ක්, තල්වත්ත පන්සලේ උයන පිරිස් රැදී සිටි තැනටද එකතු කළේ ආධාර ලැබීමේ ප්‍රමාණය ප්‍රායෝගිකව පෙන්වා දෙමින්ය. ඒ අතර වියලි සලාක සහ ද්‍රව්‍යමය ආධාර ලැබුණු බව සත්‍යය. තත්වය එසේ තිබියදී පිටින් පිරිස් පැමිණ බෙදා දුන් ආහාරද, නිවෙස් වල පිළියෙල කොට බෙදා දුන් ආහාර ප්‍රමාණද, ආධාර ප්‍රමාණද අප දුටුවෙමු. 

නැවත වේලාවක වතුර බලන්නට ගොස් සිටියදී ගමේ ග්‍රාමසේවක මහත්මියද, ඇගේ ස්වාමියාද, ගමේ සහ පන්සලේ දායක සභාවේ පිරිස්ද සමඟ සෑමා කතා බස් කරමින් සිටියේය. මොහොතකින් ග්‍රාමසේවක මහත්මියට ආවේ දුරකථන ඇමතුමක්ය. ඇය ඒ වනවිට සිටියේද දණකට වඩා වතුරේ බැසගෙන ඔරුවකට වතුර බෝතල් සපයන ගමන්ය. පැත්තක බත් පාර්සල් අඩංගු පෙට්ටියක්ය. ඇයට ඇමතුම ලැබුණු සැනින් ලවුඩ්ස්පීකර් දමන්නට වූයේ එහා පැත්තෙන් එල්ලවු චෝදනාවේ දරුණු කම නිසාය.

“ග්‍රාමසේවක නෝනා කොහෙද ඉන්නෙ??“

“මම මෙතන දුංගාලවත්ත ලඟ..“

“ඔයා හිටියට වැඩක් තියෙනවද? අපිට මෙහෙ කෑම නැහැ..“

“කොහෙටද කෑම නැත්තෙ.. අපි දැනටමත් ලැබුනු කෑම බෙදලා මෙතන ඉතිරි වෙලත් තියෙනවා..“

“අපි මේ විජයාරාම පාරේ, ඔයා ඇවිත් බලන්නකෝ..“

“මම ඇවිත් බැලුවට ප්‍රශ්නෙ විසදෙන්නෑනේ.. තැන කියන්න.. අපි ඔය පැත්තට කෑම බෙදුවා ඇවිත්..“

“තැන වැඩක් නැහැ ඇවිත් බලන්න.. ඔයා ඔහෙ ඉදල හරයනවද??“

එතැන සිටි පිරිස් මැදිහත්ව කතා කරන පුද්ගලයාගේ නම, ලිපිනය ඇසුවද ඔහු කිව්වේ කෑම නොලැබුණු බවක්මය. ඒ වන විටත් ඒ පැත්තට කෑම බෙදා දී අවසන්ය. බැරිම තැන ඇමතුම විසන්ධි වූ පසුව ත්‍රිවීල් එකක නැගී පිරිසක් ආවේය. කැළණි කැම්පස් එකේ සෙට් එකක් රැගෙන ආ සීන් සම්බල පාන්, වතුර බෝතල් සහ ඇඳුම් ඇතුළු ද්‍රව්‍ය බෙදා දී පැමිණි ත්‍රි රෝද රථය විජයාරාම පාරේ සිට ආ එකක්ය. කොච්චර ලැබුණත් නොලැබුන බව කියනා පිරිස් සමාජ සත්කාර වල ශක්තිය හීන කරන්නක් බව එයින්ම වැටහී ගියේය. ඒ අතරම ග්‍රාමසේවිකාව කියා සිටියේ සමහරු එක කෑම පාර්සලයක් රැගෙන ගොස් එය දිග හැර බලා, නැවත පාර්සලයක් ලැබුනහොත් එයද රැගෙන යන බවක්ය. දෙකම එක්කොට හොඳම ආකාරයෙන් වළඳන සිදුවීම්ද ඇය පහදා දුන්නීය.

අනිත් සිද්ධිය නම් ද්‍රව්‍යමය ආහාර ලබා ගැනීමේදී මිනිසුන් සිදු කළ නින්දිත ක්‍රියාවන්ය. එය සෑමා ඇස් දෙකට දුටු නිසා මෙසේ ලියා තැබිය හැකිය. නිවෙස් යටවූ අය පිරිමින් තම නිවෙස්වල උඩු මහල් වල තැබූහ. කාන්තාවෝ සහ දරුවෝ වෙනත් ආරක්ෂිත ස්ථාන වල රැදී සිටියෝය. එසේ සිටියදී ආධාර බෙදන උදවිය පැමිණි විට කාන්තාවෝ සහ දරුවන් වෙන වෙනම පෝලිම් වල රැදී සිට ආධාර ලබා ගන්නෝය. ගමේ නොවන, පීඩාවට පත් නොවු උදවිය පවා පෝලිම් අසල සිට ද්‍රව්‍ය ලබා ගත්තේ පිටස්තරින් පැමිණෙන ආධාරකරුවන් රවටමින්ය. එලෙසම පෝලිමේ සිට ආධාර ලබා ගන්නා උදවිය නැවත එම ද්‍රව්‍ය කොහේ හෝ තබා පෝලිම පැමිණ සිට ගන්නෝය. එලෙසම පිටතින් පැමිණෙන උදවිය දෙන ආධාර විටක ලැබෙන්නේ කොහෙන් හෝ පැමිණි අයෙකුටය. අසරණ වූ අයට නොවේය. සියළු සිද්ධීන් සාමාන්‍ය වුවද, ආධාර ලබා දෙන්නන්ගේ ඉදිරිපත් වීම සහ සිතෙහි ඇතිවෙන සතුට අඩු කිරීමට සමත් වූවා මිසක කිසිම ප්‍රිය උපදවන සිද්ධියක් නොවූ බව කිව යුතුය.

අපේ රටේ උදවිය දානය හෙවත් දීම කරන්නේ උපරිමයෙන් බව පසක් වූයේ ආධාර ලෙස බෙදීගිය දේවල් දැකීමෙන්ය. මාධ්‍ය ආයතන, අන්තර්ජාලය, හරහා මෙන්ම ප්‍රජාවන් එකතුව සිද්ධ කළා වූ සත්කාරයන් ඉතා අගය කළ යුතුය. එලෙසම නිකං ලැබෙනවා නම් ඕනෙම දෙයක් පමණට වඩා පොදි ගසා ගැනීමේ ජාන ගත වරදද උලුප්පාලීමට උක්ත ව්‍යයසනය උපකාරී වූයේය.

භෞතිකමය දේවල් අහිමිව, නැවත හිස ඔසවන්නට වෙර දරන ජනතාව අතර අධ්‍යාත්මිකව සහ අධ්‍යාපනිකව ගොඩ යන්නට වෙර දරන ශිෂ්‍ය ශිෂයාවන් වෙනුවෙන් කරන්නට යන වැඩසටහනට දායක විය හැකි නම් ඔය ඔබ කරගන්නා වූ මහත් පිං ක්‍රියාවක්ය. ඒ පිළිබඳ බස්සිගේ ලිපිය මෙතැනින්.

තිරය ඉදිරියේ සහ තිරය පිටුපස දහඩිය ගංවතුරේ දිය කළ සියල්ලන්ටම පිං ය !!

Written_by_sAm_ශ්‍රී_Perera_8:40pm_24/05/16

Friday, May 20, 2016

ගංවතුර සහ කුහක කම.. Attitudes, Beyond Flood !!!





නාය ගිය කඳු ගැටේ - බුදු පිළිම සිර වෙලා
ගංවතුර මැද්දෙනුත් - ජේසු අද නැඟිටලා
බුදුවදන් නිවැරදියි - කියන උන් හිනැහිලා
ජේසු තව දිවිගෙවයි - හිතන උන් සැනසිලා



උප්පැන්න නොබලාම - ජල කඳන් සැඩ වෙලා
ජාතියක් නොබලාම - අපේ උන් එක් වෙලා
ආගමක් නොබලාම - ජල කඳන් සැඩවෙලා
හරි වැරදි නොබලාම - අපේ උන් එක් වෙලා



දෙක තුනට බෙදි බෙදී - රිදුනු සිත් සනසලා
අවතැන්ව ඉන්න උන් - රැක ගන්න රොක් වෙලා
එක රටක්, එක තැනක් - බව අපට පවසලා
සොබා දම් මව් පුතුට - පාඩමක් පෙන්නලා



කැළණියේ බොදු සෙනඟ - පාරුවක නැගීලා
හංවැල්ල කිතුණුවෝ - ජල සැරෙන් මිදීලා
වැල්ලම් පිටි සෙනඟ - මුස්ලිම්ද නොඅසලා
සොබා දම් බල මහිම - මුළු රටම හොල්ලලා



අද එකමුතුව හිඳ - ජීවිතය මුදාලා
හෙට නැවත දිය සිඳී - ආගමක පැටලිලා
අපි හරියි, තොපි වැරදි - බව කියා සැනසිලා
යලි යලිත් උරන වෙමු - ජාතියෙන් බෙදීලා



Written_by_sAm_ශ්‍රී_Perera_7:05am_20/05/16

Tuesday, May 17, 2016

ඉර මාමාට සහ වැහි දෙයියන්ට ඉස්ටූටි කරන්නට ලියමි.. !!


පැන්සලක් කොලයක් අතට ගත්තේ කාලෙකින්ය. ඉක්කෝලෙ වැඩ අස්සේ කාටවත් ලිපියක් ලියන්ඩට පොඩි සෑමාට නො ඇහැක් වූයේය. ඉක්කෝලෙ ඉන්නා කෙල්ලන්ට චැට දැම්මාට, ඇෂ් ඇස්.ඇම්.ඇස් ගැහුවාට ලියුමක් ලියන්ඩට තරම් පොඩි සෑමාට කාලයක් නැතිවූවාය නැතිය. වැස්ස නිසා, අකුණු ගසන නිසා ලයිට් නැති නිසා පොඩි සෑමා කුප්පි ලාම්පුවෙන් මේ ලියුම කොටන්නට ලියන්නට ගත්තාය ගත්තේය. 



ඉතිං දයාබර ඉර මාමේ, වැහි දෙවිමාමේ,

ඉර මාමා නම් අපේ සිරිලංකාව සමඟම පට්ට ඇරියස් බව පොඩි සෑමා දන්නේය. මොකද බොට පහුගිය ටිකේ අපේ එවුන් සාප කළ නිසාය. ඒ කෝපය නිසාම කන පැලෙන්න අව්ව තිබුණාය තිබුණේය. ඒ බව පොඩි සෑමා හොදටම දන්නෙමුය දන්නෙමිය. ඔයා බොරු නිවාඩු දමා ගෙදර ගිය බව අපි දන්නේය. ඒ ගොස් වැහි මාමා එව්වේ අපිත් එක්ක ඇති තලාටය. ඒ වුණාට පොඩි සෑමා නම් ඔයා දෙන්නා එක්කම යාලුය. ඇත්තටම ඔය දෙන්නාම හූනියමක්ය. කළේ හොඳක්ය. අපේ ගමම අද කාලා එක පවුලක් මෙන් ඉන්නේ ඔය දෙන්නා නිසාය. ඒ ගැන කාටවත් තේරුමක් නැතිය. ඒත් මට හොඳටම තේරෙන්නේය.

එහා ගෙදර සූටි අයියාගේ නම කිරි පුතාය. ඒ ඇන්ටී ලස්සන බව තාත්තා කීවාය. පුතාට ආදරයට කියන්නේ කිරි පුතා කියාය. ඒ කොලුවා තාම කිරි බොන බව ගමම දන්නේය. අපේ තාත්තා ඒ බව දන්නෝ කෝමදැයි අම්මා ඇසුවේය ඇසුවාය. තාත්තා කිව්වේ ඌ නිසා උගෙ අප්පාටත්, එහා ගෙදර මිල්ටන් මාමාටත් කුක්කු නැති බවය. ඉතිං කිරි පුතා අයියාව මම දැක්කේ මීට වසර ගානකට පෙරය. ඒ කලින් දාසක් ගංවතුර දාපු නිසාය. අල්ලපු ගෙදර හිටියත් කිරි අයියාගේ කට හඬ මට ඇසෙන්නීනේය. හැමදාම උදේට ඌ දොට්ට යන බව මා දැනගත්තේ අපෙ අම්මාගෙන්ය. “අම්මේ හරී...“ යැයි ඌ උදේට කෑගාන්නේ කක්කා දාන්ඩ දොට්ට ගියාට පසුය. එවිට කිරිපුතා අයියාගේ අම්මා පැමිණ කක්කා කනවාය හෝදනවාය. දාසක් අපෙ මිල්ටන් මාමාද ඒ පැත්තට දිව්වේ බාල්දියක් අරගෙනය. කිරි පුතා අම්මේ කිව්වාම අපේ මිල්ටා අහවල් එකට ගියා දැයි අම්මා ප්‍රශ්න කළාහුය. ප්‍රිතු සේනේහය එහෙම බව කිව්වේ අපෙ තාත්තාය. කෝම වුණත්  වෙනදාට ඒ අයියා ගෙදර වහලය උඩ සිටින්නීනේය. කැප් එක හරාට දාගෙනය. ඌට කැප් එක හරි පැත්ත දාන්ඩ බැරි බව කිව්වේ අපෙ තාත්තාය. අම්මා කිව්වේ නම් උගෙ අප්පා හරියට කැප් එක දැම්මා නම් කිරි පුතා අද මෙලොව නැති බවක්හුය. ඒත් අපෙ තාත්තා විද්‍යාත්මකව පහදා දුන්නේ අප්පා කැප් එක දැම්මාට මිල්ටා නිසා කිරි පුතා මෙලොව කෝමත් එළිය දකින බවක්ය. ඒවා පොඩි සෑමාට දැන ගන්න වෙන්නේ ජුන්ඩා ලොකු වුණාමය. විජ්ජාව පාඩමටය.

ගං වතුරට කලින් කිරි පුතා අයියා මා හැමදාම දැක්කේ කොළපාටටය. ෆේක්ස් බුකියේ ඔන් ලයිට් එකේය. ඌ ඉන්නේ සැපේය. අහසේ දෙයියෝ නෑ කිව්වේය. පොලොවේ ඉන්නේ රියල් කැනරියෝ කිව්වේය. වහලේ උඩ රෙකෝඩ් කරපු ඒ විඩියෝ එක දාලා කිරි පුතා මාමා අයියා බිමට බැස්සේ එහා ගෙදර ඇන්ටී අල්ලගෙන හිටි ඉනිමග දිගේය. කෝම හරි ගංවතුර නිසා අයියා එළියට බැස්සෝසේය. පොඩි සෑමාට ඉන් කිකැරි අයියා සමඟ කතා කරන්නට අවස්ථාවවාදී ක් ලැබුණේය. අයියා කිව්වේ උඩ ඉන්නා ඉර මාමාට රැපක් කියන්ඩ ඕනේ කියාය. ඉර මාමා නිවාඩු ගියේ සැපේ ඉන්ඩලුය. ඉතිං නිවාඩු කැංසල් කොට ගෙන්නා ගත හැක්කේ රැපෙන්ලුය. පොඩි සෑමා අම්මාට කිව්වේ මේ මහ වැස්ස කිරි අයියා පුතාගේ වැඩක් කියලාය. අම්මා කිව්වේ ඔව් ඒකත් වෙන්ඩ බැරි නෑ එහා පැත්තේ මිල්ටන් අංකල් වස්කවි කාරයා කියාය.අපෙ ගෙදර උන් හැදාම කියෝන මිල්ටන් අංකල්, කිරි පුතා, කිරිපුතාගේ අම්මා අතර සම්බන්ධන් තාවය තාමත් මට පේලිකාවක්ය. ඒ පේලිකාවේ හරස් පදයක වත් කිරි පුතා අයියාගේ ඩැඩා නැත්තෝතිය.

කෝමෙන් කෝම හරි අපේ ගමම කෝමත් සමඟියයෝය. ඒත් ගමටම තිබ්බ ප්‍රස්නය මිල්ටන් අංකල් හා කිරි පුතා අංකල්ගේ අඩ දඹරයන්ය. එත් මිල්ටන් ඉර මාමා ෂහ වැහි දෙයියන්ගේ ඩීල් එකට පිං ෂිද්ද වෙන්නට මිල්ටන් අංකල් ආ කිරි පුතා අංකල් අතර ප්‍රශ්නය නිරවුල් වූවානේය. ඒ ගං වතුර නිසාය. ඊයේ සෑ තමයි සෑය. අපේ කිරි පුතා අයියලා ගෙදෙට්ට වතුර ගලන්නට වුණේ ඊයේ හවස සිටය. කිරි පුතා අංකල් වැඩට ගොස්ය. අසල්වාවේෂියෙක් ලෙස මිල්ටන් අංකල් කිරි පුතා ඇන්ටිලැ ගේ දිහා බලන නිසා හොඳය. නැත්තං කිරි පුතා අයියා අදටත් මිනි පෙට්ටියේය. ඉර මාමා කැදවන්නට සැල්පිං රැසැපක් කරන්නට කිරි පුතා අයියා වහලෙට නැග්ගාගේය. බිමට බයින්නට තිබ්බ ඉනිමඟ මිසින් වෙලා තිබ්බේ ඒ මෝතේය. බලද්දී ඒ ඉනිමඟ මිල්ටන් අංකල්ලෑ තාප්පෙට හේත්තු වෙලාය කොරලාය. ඒ කොරලා ඇත්තේ කිරි පුතා ඇන්ටීය. කිරි පුතා අයියා වහලේ උඩ සැපේ බව ඇන්ටී නොදත්තායතෝය. මිල්ටන් අංකල් තාප්පේ උඩින් ගේ පැත්ත සැපෙන් බලං ඉන්නා නිසා ඇන්ටී තාප්පෙට ඉනිමග හේත්තු කොරලා මිල්ටං දෙයියා වත්ත පැත්තට වඩම්මලාය. දෙන්නා සැපේ ඉදලාය ඒ මදිවට වත්තේ දණක් උසට ගං වතුරය. ඇන්ටිලෑ කාමරේ ඇඳේ කකුල් මට්ටමට වතුර තිබ්බ බව කිව්වේත් මිල්ටන් අංකල්යහුය.

කෝම හරි බිමට බයින්නට ඉනිමග නැතුව කිරි අයියා පුතා කෑ ගැහිලාය ගහලාය. ගං වතුර කලබල අස්සේ කාටත් ඇහිලා නැතිය. කෝමත් කිරි පුතා අයියා වහලෙට වෙලා රැප දාන නිසා ගමේ උන්ට ගානක් නැතිය. අනික අයියා සෙයාර් කරන ඒවා පේජ් වලා ඇඩ්ඩිං ලා බයිට් එකට ගන්නා බව කිව්වේ අපෙ අක්කාය. එයාත් බුකියේ ඒන්ජල් කෙනෙක් ය. කෝමෙන් හරි කිරි පුතා අයියා වහලේ උළු කැටයක් ඈත් කරලා කාමරේට ඔලුව දමා ඇත්තේයහුය. එතකොට කාමරේ ඉදලා ඇත්තේ මිල්ටන් අංකල් හා කිරි පුතා ඇන්ටීය. කිරි පුතා දැක ඇත්තේ ඇඳ මට්ටමට වතුර තියෙද්දී මිල්ටන් අංකල් ඇන්ටීව නෙලාගෙන වඩාගෙන ඇදෙන් උඩට ගන්නවාය. “අනෙ අංකල් අම්මවත් බේරගෙන මාවත් බේර ගන්ටෝ“ කියලා කිරි අයියා කෑගහලාය. ඒ අස්සේ ඇන්ටිව බේරගන්න මිල්ටා ඇවිත් හිටියේ හෙලු ඇඳුම් නැතුවලුය. ඇන්ටීද ඇඳුම් ඇඳගෙන එලියට බහින ටිකට කිරි පුතා අයියා වහලෙන් ලිස්සලා ගිහින්යලුය. රූටලා රූටලා වහලේ කෙලවරෙන් බිම වැටෙද්දීම මිල්ටං අංකල් කිරි පුතා අයියාව අල්ලගෙනය. මුළු ගමම දුක් ගංගාවක ගිල්වන්න ගිය සෝක පුවතක් නැවැත්තුවේ මිල්ටන් අංකල්ය. නැත්තං කිරි පුතා අයියාද මැරෙනවාය. ඇන්ටීද මැරෙනවාය. අංකල් ඔපිසියෙන් කලින් ඕෆ් වෙලා ආවා නම්, මිල්ටන් අංකල්ද මැරෙනවාතමාය.

මොක වුණත් හැම දේම වුණේ හොඳටය තමයි. කිරි පුතා අංකල්ගෙන් මැරුම් කන්නට හිටි මිල්ටං අංකල් දැන් පවුලේ සාමාජිකයෙක් වගේය. අපෙ අම්මා කිව්වේ නම් කෝමත් එක ගෙයි පවුලක් කියාය. එසේම කිරි පුතා අයියා ඊලඟ රැප අප්ලෝඩ් කරනවා කිව්වේ මිල්ටන් අංකල්ගේ ගුණ ගැහිලා ගයලාය. මේ සියල්ලටම මුල ඉර මාමාය. එයා නිවාඩු නොගියා නම් අද මේ සතුට නැතිය. මිල්ටන් මාමා ගමටම වීරයෙක් වුණේය. තරහවෙන් හිටි පවුල් දෙකක් යාලුවෝ වුනෝය. ඒ වැහි දෙයියන්ට පිං දෙන්න සිද්ද වෙන්නටය. 

දැන් ප්‍රශ්න අහවර ඉවරය. හැමෝම යාලුවෝය. ඒ නිසා ඉර මාමා නැවත පැමිණ, වැහි දෙයියා රිටයර් වුණා නම් හොඳය. ඒ අවතැන් වූ මගේ යාලුවන් නිසාය. යාලුවන්ගේ දෙමාපියන් නිසාය. රස්නය සමනය කර ගමේ සාමය උදා කළ ඔබට ස්තුතිය. නැවත අවශ්‍ය විටක එන්න කියනකල් පලයන්ය එන්න එපාය.

පිං සිද්ධ වේවාය. !!

Written_by_sAm_ශ්‍රී_Perera_08:15am_17/05/16

පොඩි සෑමාගේ පෙර ලිපි

නත්තල් සීයාට අවවාද කිරීමට ලියමි
නිදහස පොඩි සෑමාගේ කුප්ප ලිවිල්ලක්... !!!
පොඩි සෑමා ටෙලිවිෂන් වැඩසටහනකට යයි

Saturday, May 14, 2016

කකුල් තද කොට බැඳෙමු සදහට - කැත හිත්වලට කවි !!







නොමියෙනා ලෙස බැදෙන්නට පෙම්
බඳින්නට නුවමනා දම්වැල්
දෙපා තද කොට තබා ගෙන මං
වෙලා ගත්තා නොවන්නට වෙන්



පාසලේ එක් දිනක් රහසේ
විභාගය පැවතෙනා දවසේ
ගුරුවරුන්ගේ පිටු පෑම් මැද්දේ
ඔබත් එක්කල පෙමක් බැන්දේ



එදා ගුරුවරු පුරුදු කෙරුවේ
නූල පටලා බැඳ ගන්න මිතුරේ
දෙපා තද කොට නොබැදෙන්න කිව්වේ
අපේ හොඳටයි නොවෙද මිතුරේ



එදා ඇරඹුනු සංවාසේ
නොවී තවමත් ලොවට රහසේ
ඔපීසියෙ අපි එක්ව පෙරසේ
දෙපා තද කොට බැදෙයි පහසේ



විටෙක බර වැඩ බැහැනෙ එක ලෙස
එවිට පා යුග විහිදලා දෙපසට
ඇඟේ මුළු බර තදින් දැනෙන ලෙස
කළ යුතුය තද, වෙන්ව නොයනට




*
*
*
*
*
**
*
*
*
*
**
*
*
*
*
**
*
*
*
*
**
*
*
*
*
**
*
*
*
*
**
*
*
*
*
**
*
*
*
*
**
*
*
*
*
**
*
*
*
*
**
*
*
*
*
**
*
*
*
*
**
*
*
*
*
**
*
*
*
*
**
*
*
*
*
*

එදා, අද හෙට මතුත් සැම දින
බැඳෙනු ආසයි දෙපා තද කොට
“මෙට්ල් ෆ්‍රී“ යැයි කිව්ව දා සිට
වෙන්න යන්නෙමි ඔබෙන් සදහට



Written_by_sAm_ශ්‍රී_Perera_9:15pm_14/05/16

Tuesday, May 10, 2016

කැම්පස් ගමන ගැන අනාවැකි දැක්වූ අයට තුති !!


සර්ලා කිව්වේ ඇත්තය. ටීචර්ලා කිව්වේ ඇත්තය. එදා අපි සිටියේ ඔවුන් ගැන වෛරයෙන්ය. එහෙත් ඔවුන් අප ගැන දැක ඇති අනාගතය සත්‍යය. අප ගැන දැක්වූ අනාවැකි වඩාත්ම සත්‍යය. දැන් කළ යුත්තේ එදා තරහින් සිටියා වෙනුවට, අප කෙරෙහි දැක්වූ නිවැරදි ආකල්ප පිළිබඳව ඔවුනට ස්තුති කිරීම පමණක්ය. සර්ලා, ටීචර්ලාට පමණක් නොව ගමේ සිටිනා, සිටියා වූ, ඇන්ටිලාට, අංකල්ලාට වුවද මේ ලිපියෙන්ම ස්තුති කළාට පව් නැතිය. උන් එදා සිට අප කෙරෙහි දක්වා ඇත්තේ නිවැරදි ආකල්පයක් බව මොනවට පසක් වන්නේ දැන්ය. ඉතිං නැවතත් ස්තුතියි ඔබ සියලු දෙනාටම.



එදා පාසල් දිනයක්ය. පාසල නම් පටන් ගත්තේ හතටය. හතට පසු එන උන්ට උරුම වන්නේ ගුටි කන්නටය. නැතිනම් සුළු මොහොතක ශ්‍රමදාන ක්‍රියාවලියකට යටත් වන්නටය. ගුටි කන එක හොඳය. ගුට්ට කා පන්තියට එන්නට පමණක් සිදුවන්නේය. නමුත් ශ්‍රමදාන සීන් එක විලි ලැජ්ජා සහගතය. තණකොළ, ගලවන්නට, කානු සුද්ධ කරන්නට ලැබෙන කට්ට ගුට්ටට වඩා ලැජ්ජා සහගතය. අපේ උන් එනිසාම ගුටියට ප්‍රිය කළෝය. හතට පටන් ගන්නා පාසලට හතේ සිට අට දක්වා එන උන් කරන්නේ මහා වරක්ය. ඒ නිසා උන් උක්ත තාඩන පීඩන වලට ලක් වන්නෝය. ඒ බව දත් අපේ උන් බහුතරය කරන්නේ හතට එන්නම බැරි නම් අට පසුවී පාසලට පැමිණීමය. එය සම්පූර්ණ නිදහස් ක්‍රියාවලියක්ය. ප්‍රින්සිපල් කාර්ය බහුල මොහොතේ, ගුරුවරු පන්ති වලට දුවන මොහොතේ ගේට්ටුවෙන් නිදහසේ ඒමට ඇති අවස්ථාව නම් අට පසු වී පාසලට ඇතුළු වීමය.

තත්වය එසේ තිබියදී, අප සියළු දෙන පන්තියේ සිටියදී, අපේ එකෙක් පාසලට ප්‍රමාද වී ඇත්තේය. ඒ බව අපි දැන ගත්තේ ඉහළ මාලයේ ඇති අපේ පන්තියට සමීපව පිහිටි තාප්පය නිසාය. එතැනින්, එහා වත්තේ සිට බඩ ගා හෝ පාසල් වත්තට ඇතුලු විය හැකිය. ඒ එන ගමන දුෂ්කර නැත, චාටර් වන්නේ අපේ පන්ති භාර සර්ට පෙනුනොත් පමණක්ය. එහෙව් ප්‍රසිද්ධ රහස් මාර්ගයෙන් පන්තියට එමින් සිටි අපේ මිත්‍රයා පන්ති භාර සර්ට අසු වූයේ ඒ මොහොතේ අපේ පන්තියේ සිටි හැම එකාම තාප්පය දෙස බලා මහ හඩින් සිනාසුන නිසාය. ඔහු අමතා, සර් කිව්වේ පරිස්සමෙන් පන්තියට වරෙන් කියාය. කිසිම දඩුවමක් නොකළ හෙතෙම තව දුරටත් කියා සිටියේ ඔහොම පමා වෙන උන්ට කැම්පස් නම් යන්න බැහැ කියාය.

ඒ එක් අනාවැකියක් පමණක්ය. එදා ඌ ඇතුළු අපේ උන් හැම එකාම සර් සමඟ තිබුණේ ඔරොප්පුවක්ය. තවත් වෙසක් සමයක කූඩුව වැල්ඩින් කර ගන්නට ගිය අපේ පන්තියේ සිටි නොහඳුනා ගත් හොරෙක් කම්මලේ අයියාගේ ෆෝන් එක ඌ සන්තක කරගෙන තිබුණේය. පන්තිභාර සර්ගේ ඇඟිල්ල දික් වූයේ නියම හොරාට නොව අපේ සමීපතම මිතුරෙක්ටය. සර් නම් කැම්පස් බුවෙක්ය. ඒ නිසා බොහෝ සෙයින් උගත්ය. දැනුම හා අත්දැකීම් පදනම් කොටගෙන නිවැරදි කොල්ලෙක්ට කෙලින්ම අත දික් කළේය. එදාද ඔහු කිව්වේ තොපිට කැම්පස් යන්න බැහැ කියාය. ඇත්තය. අපි කැම්පස් ගියේ නැතිය. කැම්පස් ගිය සර් තුමා අත දිගු කළ මිත්‍රයා නිදොස් වෙද්දී, පෙරදී කැම්පස් යාවි යැයි සර් විසින්ම ලේබල් ගසා තිබූ අයෙක් ඇත්තම ෆෝන් හොරා වූයේය. ඉතිං එදාද අපි සර් සමඟ ඔරොප්පු වුණේ අපිට කැම්පස් යා නොහැකි යැයි සර් කියු නිසාය.

වරෙක අපේ පන්තියේ ගුරුවරයෙක් නැති මොහොතක අපේ උන් ආතල් ගත්තෝය. ආතල් ඩබල් වී සද්දය වැඩි වෙද්දී අපේ සෙක්ෂන් භාර සර්තුමා තොපි කෑගසනවා වැඩියි, යැයි කියමින් අපිව පලවා හැරියේ පාසල් පුස්තකාලයටය. එහි කාලය ගත කොට පන්තිය බලා නැවත පැමිණෙද්දී එම සර්ම අපිව අල්ලා ගත්තේය. තමුසෙලා මොකැ මෙතැන කරන්නේ යැයි ඇසු සර් දිගටම කිව්වේ මෙහෙම රස්තියාදුවේ යන උන් කැම්පස් යන්නේ නැති බවය. ඇයි සර්නේ අපිව ලයිබ්‍රියට එව්වේ යැයි කියු විට සර් අපිව පන්තියටම දැක්කුවේය. එදා සෙක්ෂන් හෙඩ් සමඟද අපි අමනාප නොවූවා නොවේය.

ඉහත සියළු සිද්ධීන් කතන්දර බවට පෙරලා රසවත්ව සෑමා බ්ලොගේ ලියා ඇත්තේය. උක්ත සිද්ධීන් වලින් එකල ගුරුවරු අප ගැන නියම කෝණයකින් බලා ඇති බව සෑමාට වැටහුණේ කැළණි සරසවි සිද්ධියෙන් පසුවය. පාසලේදී කොච්චර ආතල් දැම්මත් ඒවා කැම්පස් වල මට්ටමට බරපතල් නැති බව ගුරුවරු ඒ දවස් වලදීම අපහට කියා දී ඇත්තේය. එදා අපි කරපු කියපු කුප්ප වැඩ කැම්පස් යන අයගේ මට්ටමට නැති බව සර්ලා නොකියා කියා ඇතතේය. මෙතුවක් උබලා කැම්පස් නොයනවා යැයි කියූ අයට ආශිර්වාද කොට, එදා ඔවුන් කියූ වචන පේලිය අපට සාපයක් නොවූ බව අටපාස්, ඕලෙවල් පාස් සහ ඒලෙවල් පාස් වී කැම්පස් නොගිය ජනතාව තේරුම් ගත යුත්තේය.

Written_by_sAm_ශ්‍රී_Perera_8:25am_10/05/16

Thursday, May 5, 2016

කාටවත් කියන්න එපා මචං... - Top Secrets !!


කාටවත් කියන්න එපා යනු 18+ සිංහල ෆිල්ම් එකක්ය. ලංකාවේ ෆිලුම් ගැන කියන්නට දෙයක් නැති නිසා ෆිලුම් එක ගැන සෑමා නොලියන්නේය. බොක්ස් තියෙන තාක් සිංහල සිනමාව ගොඩය. බොක්ස් අඩු වී රූම්ස් වැඩි වූ දාට සිංහල සිනමාවට අබ සරණ බව මෑතකදී අප හට කියා පෑවේ සිංගා මචං චාර්ලී ෆිලුම් එකය. ඒ ෆිලුම් එක බැලූ සෑමාගේ මිතුරෙක් සෑමාට කීවේ මචං ඉතාම සතුටින් සිටින ඩෑල් එකක් ඔය කොමඩි ෆිලුම් එක බලන්ට යවපං කියාය. ඌ වැඩිදුරටත් කීවේ ඉතාම සතුටින් සිටින එකෙක් වුවද ඉතා දුක්බර මානසිකත්වයකට ඇඳ දැමීමට උක්ත ෆිලුම් එක සහ බොහොමයක් සිංහල ෆිලුම් සමත් බවය. සිංහල සිනමාවේ තත්වය එසේය. දැන් සෑමා කියන්නට යන්නේ ඒ සිනමාවේ දුක් කතාව නොවේය. කාටවත් කියන්න එපා කියන වචන තුනේ ඇති බරපතකම ගැනය.



කිසිවෙක් ඔබට ලංවී “කාටවත් කියන්න එපා“ මචං කියා ඇති වාර අනන්ත විය යුතුය. ඔබ ස්ත්‍රියක් නම් ඔබට එසේ කියූ මිතුරියන් ප්‍රමාණය අනන්තයට වඩා කිහිප ගුණයක් අනිවාර්යයෙන් වැඩි වි යුතුය. ස්ත්‍රි, පුරුෂ දෙපක්ෂයේ රහස් රැකීමේ ප්‍රමාණාත්මක සහ ගුණාත්මක ගැන පසුවට කතා කළ යුතුය. ලිංගය කුමක් වුවත් රැකීමේ හැකියාව පුද්ගලයා මත බලපාන්නේය. එසේ ඔබට ලංවී කාටවත් කියන්න එපා යැයි කතාවක් ඇසූ ඔබ එය කාටවත් නොකියා රැක ගන්නවා නම් බඩු ෂුවර්ය. බොක්කේ බත් වගේය. අනිවාර්යයෙන් එලෙස විය යුතුමය. එහෙත් එම වචන තුන කියාගෙන ඔබ ලඟට එන පුද්ගලයා එය ඔබට මෙන්ම තවත් අයට එලෙසම කියනා ආකාරයේ පුද්ගලයෙක් දැයි සිතා බැලිය යුතුය. එලෙස සිතා බලා අහවල් කතාව, කාටවත් කියන්නෙ නැහැ මචං කියා අසා ගත යුතුය. තත්වය ඔබට දැන් පැහැදිලි ඇතිය. කාටවත් නොකියන කතාව ඔබ අසන්නේද, එය රකින්නේද නම් ඔබ දෙදෙනාගේම මිත්‍රත්වය සුරැකිය. එම කතාව ඔබට කියනා අය, ඔබ මෙන්ම තවත් අයට කියමින් යන්නේද, ඔවුන්ටද කාටවත් කියන්නට එපා යැයි කියන්නේද, නම් තත්වය බරපතල් බව සිතට ගත යුතුය. කවදා හෝ ඔබ කාටවත් නොකියූ ඒ කතාව, ඔහු ගෙන් තවත් අයෙකුට අසන්නට ලැබී, සමාජ ගත වූවොත් ඔහු සැක කරන්නේ ඔබව මිස, අන් අය නොවේය.

උපදෙස එසේය. නිධාන කතාව ඉතා පැරණිය. ඒ එක කතාව මෙන්ම තවත් කතා ගොඩක්ය. එකම ජාතියේ එවැනි සිද්ධි රැසක් සිදුවීමෙන්, අධීක්ෂණය කිරීමෙන්, පසුව “කාටවත් කියන්න එපා“ යන වචන තුනේ ගැඹුරු බව පසක් කර ගත හැකිය. එලෙසම කාටවත් කියන්නට එපා යැයි කියාගෙන එන කතන්දර අසන්නට පෙර දෙවරක් සිතිය යුතු බව තේරුම් ගත යුතුය.

බොහො කලකට පෙර සෑමාගේ මිතුරෙක්යක් සිටියේය. ඔහු කාටවත් කියන්නට එපා යැයි කතාවක් සෑමාට කිව්වේය. ඇත්තටම එය කාටවත් නොකිය යුතු මට්ටමේ දරුණු ගණයේ කතාවක් නොවේය. එහෙත් එය කාලීන වශයෙන් වැදගත්කමක් ඇති, කාටවත් නොකිය යුතු කතාවක් බව සෑමා දත් නිසා කට නොසෙල්ලුවේය. කාටවත් නොකිය යුතු කතාව දැන් කිව්වාට කම් නැතිය. කාලීන වැඳගත් කමක් තිබු එය, දැන් පැරණි රසාංගයක්ය. ප්‍රසිද්ධ රහසක්ය. සෑමාට කිට්ටු වූ උක්ත මිතුරා දරුණුම වචන තුන කිව්වේය. 

“මචං කාටවත් කියන්න එපා.. පොඩි සීන් එකක් තියෙනවා“

“දැන් තව කවුද ඕක දන්නෙ?“

“උබට විතරයි කියන්න යන්නේ. ඒකයි කාටවත් කියන්න එපා කිව්වෙ...“

“උබ තව කාටවත් කියන්නෙ නැත්තං කියපං බලන්න...“

තව කාටවත් නොකියන, කාටවත් කියන්න එපා කියන කතාව මිතුරා කිව්වේය. උට ජොබක් සෙට් වෙලාය. එදා ඌ හිටි කම්පැනියෙන් වෙනත් කම්පැනියකට යන්න චාන්ස් එකක් ඇවිල්ලාය. ඉතිං හොඳය. ඒත් ඒ කාලයේ හැටියට එය කාටවත් නොකිය යුතු කතාවක්ය. නැත්තං ඌ ඒ මෙහොතේ සිටි කම්පැනියෙන් බකට් එකක් දමා උට ලැබෙන අවස්ථාව නැති විය හැකිය. ඒ නිසා සෑමා රහස රැකගෙන සිටියේය. දින කිහිපයක් ගත වෙද්දී, මිතුරා ඉන්ටර්විව් ගොස් වැඩේ 75%කට වඩා සාර්ථක වී තිබුණේය. කොල්ලාට ජොබ සැට් වෙන තුරු හෝ රහස රැකිය නොහැකි නම් වැඩක් නැතිය. මන්ද එය කාටවත් නොකිය යුතු කැටගරියට දැම්මේ කොල්ලාමය. නැති නම් එය එම කැටගරියට දරුණුවටම අයිති වන එකක් නොවේය. එහෙත් සෑමා සද්ද වසාගෙන සිටියේය.

දිනක් සෑමාට තවත් මිතුරෙක් මුණගැසුණේය. අඩේ සෑමා... කියා වත ගොත විමසන අතර ඔහු සෑමාගෙන් අසා සිටියේ පෙර කී මිත්‍රයා ගැනය. 

“අඩෝ ඌට අතන ජොබක් සෙට්වෙන්න ලු නේ යන්නේ ??? “

සෑමා උඩුකුරුඤ්ඤං වූයේය. මිතුරෙක් කාටවත් කියන්නට එපා කියු කතාවක් තවත් මිතුරෙක් පැමිණ අසන්නේ සෑමාගෙන්ය. මල කෙලියක්ය. සෑමා ප්‍රති ප්‍රශ්න නැගුවේ ඒ මිතුරාගෙන්ය.

“කවුද බං උබට ඕක කිව්වෙ?? අරූ මටවත් කිව්වෙ නැහැනෙ සීන් එක... “

“අඩේ උබට වත් කිව්වෙ නැද්ද?? මට කිව්වනෙ ඌ උබටත් කිව්ව කියලා...“

“අම්මට හුඩු ඒමද? උබට කිව්වෙ නැද්ද “කාටවත් කියන්න එපා කියල ??“

පිළිතුරු දෙනු වෙනුවට ඔහු එවිට සිනාසුනේය. මිතුරා කාටවත් කියන්න එපා කියූ කතාව හැමෝටම කියලාය. එදා සිට සෑමා සිතට ගත්තේ කාටවත් කියන්න එපා කතා හැමෝටම කියන උන්ගේ කතන්දර නොඇසිය යුතු බවය.

Written_by_sAm_ශ්‍රී_Perera_7:45am_05/05/16

Sunday, May 1, 2016

සයිබර් සිහින උලෙල වෙනුවෙන් ගැයෙනා ශෝක කවි කලාපය...




ලැපේ එළිය සාලෙට අරගෙන                         එනවා
තියා මේසෙ, පුටුවේ මම                                 සැනසෙනවා
බ්ලොගක් ලියපු අතැගිලි මට                          සිහිවෙනවා
හිතේ දුකට එතකොට කවි                              කියවෙනවා


හිතේ දුකට හිට්ස් සුළඟට වැනි                        වැනියෝ
පෝස්ට් තොගය රැල්ලට සිඳි                           සිඳීයෝ
සයිබර් උලෙල සතුටින් පැසි                            පැසීයෝ
යන්න බැරිව විඳිනා දුක දෙවිඳුට පෙනි             පෙනීයෝ


මලේ මලේ සිහින උලෙල බලා                       වරෙන්
සරම කැඩෙයි යට ෂෝටක් ගසා                      වරෙන්
පිටිය පුරා කෑලි බසී                                        පරිස්සමෙන්
හාදු නොදී එන බස් එකෙ නැගී                        වරෙන්


කුරේ පිටියෙ වට ගහලා අන්න                        රැගුම්
සෑම් පුතා දැන් බැඳලා, බැහැනෙ                     කෙලුම්
බ්ලොගේ ළියන් කර ඔසවා බලන                   බැලුම්
තුම්පත් රටාවයි සයිබර් කෙතේ                       නෙලුම්


බ්ලොග් නෙලනා වකුටු කොන්ද දිග                ඇරපල්ලා
අතේ තියෙන ටැබ්, ලැප් හෙම විසි                   කරපල්ලා
ඉනේ තියෙන ෆෝන් කට්ට අතට                    ගනිල්ලා
සුභ මොහොතින් සැප ගන්නට කුරේ               වරෙල්ලා


ඉන්නේ මහ දුරයි කැළණියෙ ඇඳක්                 යට
කන්නේ කටු තමයි නිවසේ වෙසෙනා              කලට
බොන්නේ සැර දියයි දුක මැකෙනා                  ලෙසට
යන්නේ කවදාද සයිබරේ                                 විඳින්නට


ලබන පාර හමු වෙන්නට සිතා                         ගෙනේ
සමන් දෙවිඳු පුද පඬුරක් බැඳා                          ගෙනේ
සංවිධාන කරනා අත් සවිය                              ගෙනේ
යලිත් යලිත් ලැබ ශක්තිය සතුට                      ලැබේ


යලිත් යලිත් පෙර පින් පල දී                           ඇත්නම්
පවුල අපේ බර බර හෙම නොම දේ                  නම්
මතු වැරදිත්, පෙර වැරදිත් අමතක                    නම්
ලබන පාර සයිබරේට මා                                  එන්නම්



sAm_ශ්‍රී_Perera_8:25am_01/05/16
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...