සයිබර් ෆෙස්ටිවල් එකෙන් කතා දෙකක්... - Two Stories From the Fest !!

සයිබර් ෆෙස්ටිවල් ගැන ලියා වැඩක් නැතිය. ලියන්නට ඕනෑ හරිය සහ දමන්නට ඕනෑ පොටෝ රැසක් ජංජාලයේය. ඒවා ඩවුන්ලෝඩ් කරන්නට සේව් කරන්නට ලැප් එකේ ඉඩත් නැතිය. හාඩ් එකේ වැලේ වැල් නැත්තට නැති කර ඒවා සේව් කරන්නට ඉඩ ලබා ගැනීම හෝ කළ යුතුය. සයිබර් ෆෙස්ටිවල් අතරතුරදී ඇසුනු, සහභාගාගී වූ දෙබස් / සිදුවීම් කිහිපයක් මෙසේ සටහන් තැබීම සුදුසු යැයි සිතමි.

දැයෙන් සමුගන්නා තරියා සහ රජා

කකාගේ තට්ටය පැලීම

කනා මුට්ටියට පොල්ලෙන් ගසන්නට ගොස් කකාගේ තට්ටය පැලුනා නොව. මාතර පැත්තේ ගොස් තට්ටය පැලුනු කතාවක්ය. කකා එදින පැමිණ සිටියේ OBEY යැයි තඩි අකුරින් ගැසු තොප්පියක් දමාගෙනය. උදෑසනම කොස්වත්තේ ෆුඩි සිටියට ගොස් වැට් 9 දෙකක් දමාගත් කන්නන්ගරගේ බාර් එක අසල සිටියදී කකාව සැට් වූයේය. ඒ පොත් මිටියක් අත තබාගෙනය.

කකා - ආ.. මේ ස්..ස්..ස්...

සෑම් - ඔව් සෑම් තමයි..

කකා - කවිද කියවන්න කැමති.. කතන්දරද??

සෑම් - කතන්දරකාරයෙක්ගෙන් කවි පොත් ඉල්ලන එක හරි නැහැනෙ.. කතන්දර පොතක් දෙන්න.

සුමිත් අයියාට දුන් පොතේ “ප්‍රහාරය කෝ“ කියා ලියූ කකා නැවත හමු වූයේ කොට්ටා පොර කෙලින තැනදීය.

සෑම් - මොකෑ මේ Obey කියල තොප්පියේ ගහගෙන, Obey the Rules ද? 

කකා - නැහැ. මම මේක දාන්නෙ මගෙ තට්ටෙ පැලුන නිසා.

(ලොකු ජෝනා, කස්සා සහ වටේ සිටි උන් සිනානොවී තද කරගෙන සිටි බවක් දක්නට ලැබුනේය.)

සෑම් - ඇහ්?

කකා - ඔව්.. ලඟදි මාතර ගියා එහෙදි රස්නෙට මගෙ තට්ටෙ පැලෙන්න ගත්තා. ඉතිං මම මේක පාවිච්චි කරනවා එදා ඉදන්.

හිසෙන් තොප්පිය ඉවතා ලා තට්ටය පෙන්වමින් කකා කියද්දි, සෑමාට මතක් වූයේ වතුර නැතිව වියලී යන විට පැලෙන මැටි පොලොවය. ඇත්තටම කකා හමුවීම සතුටක්ය. 

ලොකු ජෝනා කියුවේ එය පෝස්ට් එකක් දැමීමට තරම් සිද්ධියක් කියාය.

චන්දන, රූපවාහිනිය, සහ ෆැක්ස් එක

රූපවාහිනි රාත්‍රී ප්‍රවෘත්ති සඳහා බ්ලොග් අවකාශය පිළිබද තොරතුරු ලබා දීමේ රාජකාරිය වැදි චන්දන මහතා විසින් කෙරෙනා බව දැන ගත්තේ මේ සිද්ධියට පසුවය. වීඩියෝ කිහිපයක් එම ආයතනයට යවා චන්දනයා බරටම තොරතුරු ටික කොළයක ලියනවා සෑමා දුටුවේය. එයට ඔළුව දමා අකුරු වල පැහැදිලිකම උපරිම නිසා සහ ශරීරගතව තිබූ ඇල්කොහොල් ස්වල්පය නිසා එතැනින් ඉවත්ව ගියේ සෑමාය. එම සිද්ධිය අමතකව ගියේ දහවල් කෑම ගෙන ගෙදර යන්නට උත්සාහ කළ නිසාය. කෑම එනතුරු ඒ මේ අත දිව්වද පමා වෙන නිසා ගෙදර යන්නට සිත හදා ගත්තෙමි. එවිට ඉදිරියට දිව ආවේ ප්‍රදීපයියාය. “මල්ලි උබ ගෙදර යනව නේ මේක ෆැක්ස් එකක් ගහගෙන පලයන් රූපවාහිනී සංස්ථාවට“ මෙවන් වැඩ භාරගත්තද අමතක වන බැව් ෂුවර්ය. ප්‍රදීපයියා කීවේ 2ට කලින් දාපන් කියාය. ඒ ලිපියත් රැගෙන පඩිපෙල නැග්ගේ උදේම වැට් බෝතල් දෙකක් ගන්නට සෑමා සමඟ ෆුඩ් සිටි ගිය කන්නන්ගරයා හමුවන්නටය. එතැන බෝතල් කුඩුය.

“මචං මම යනවා..“

“අඩෝ කලින්ම යනවද??“

“ඔව් බං මේ ප්‍රදීපයා ෆැක්ස් එකක් ගහන්න දුන්නා.. ඒකත් ගහගෙන යනවා..“

“මොකක්ද බං ඔය..“

“මේ රූපවාහනියට දාන්න ඕනෙ එකක් ලු බං..“

“*කනවා... මේක තාම තෝ ලගද??“

“ඔව් බං මට මේ දැන් දුන්නෙ..“

“යකෝ චන්දනයගෙ හිතේ ඒක ෆැක්ස් කරල කියල. ඌ රූපවාහිනයෙ එවුන්ටයි, වටේටම බනිනවා, ෆැක්ස් එක දැම්මා ආවෙ නැද්ද කිය කිය..“

“ඉතිං බං දැම්මද කියල හොයල බලල උන්ට කියන්න එපෑ..“

“මොන කල්පනාවක්ද යකෝ.. දැන් ඕක යවල පැයකටත් වැඩී. උබ ඒක උස්සන් මෙතනටම ඇවිත්.. අනික මම මූගෙන් ඇහුව යැව්වද කියල.. ඌ කිව්වා මම වැඩේ ලස්සනට කරල තියෙන්නෙ කියල...“

“ඔය කරන්නේ මචං ලස්සනට..“

දෑත දුගු කර පෙන්වූයේ බරටම සෙට් වෙන චන්දනයාවය.


බුද්ධදාස ක්‍රීඩාංගනයට ඇතුලු වූ තැන සිටම පිටත්ව යන තුරුම අපට සිනාසෙන්නට දහඩිය වැඟිරූ අයගේ සිනහව දුටුවෙමු. ගම්පහ ගෙට්ටුවෙන් ඒ දහඩියේ රසයද දැනී ඇත්තෙක් වන නිසා වැඩි දෙයක් කියන්නට නැත්තේය. සුපුරුදු ස්තූතිය පුද කරන්නේ ඊට ආදේශක වෙනත් වචන නැති නිසාය. එහෙත් ඒ වචනයට වඩා දෙයක් මේ කටයුත්තට කැපවූ සියළු දෙනා අතර බෙදී යන්නේය.

නැවතත් ස්තූතී !!!

Written_by_sAm_ශ්‍රී_Perera_9:34pm_22/04/14

පලි -