Thursday, December 8, 2011

ට්‍රිප් යාමට වඩා ඕගනයිස් කිරීම ආතල්ය..

ට්‍රිප් සූදානම් කිරීම අපමණය ඒත් යන්නේ අතලොස්සකි. අපේ ඔෆීස් එකෙත් ලන්ච් වෙලාවට අපි අපමණ ට්‍රිප් ගොස් ඇත්තෙමු. සීගිරිය, සිරීපාදය, නුවර එළිය, ත්‍රිකුණාමලය, යාපනේ පවා අප ගොස් ඇත්තේ කෑම පැය භාගයේය. කෑම කන හැටි, නවතින තැන්, කියන ගීත පවා මතක් කරමින් කෑම ගත් පසු ආයේ ට්‍රිප් යාමක් ගැන සිතන්නේ වත් නැත. දවසක් මම කීවේ උබලා පුළුවන්නම් සෙට් වෙලා කැලනි පන්සල් ගිහින් වරෙල්ලා කියාය. ඒ තරම් ලගකට යන්නට බැරිව මොන ට්‍රිප්ද? ඒත් ට්‍රිප නොගියත් ප්ලෑන් කරන හැටි අසා සිටීම ආතල්මය.

අපේ ඉස්කෝලේ එවුන් 200ක් විතර මගේ ෆේස් බුකි friend list එකේ සිටිති. ඉස්කෝලෙන් අවුට් වු පසු කස්ටිය සෙට් කරනු වස් ශිලා වැඩේ organize කලේය. සියල්ල online සිද්ධ විය. ෆෝන් නම්බර් ගැනීම, සැමටම ලොග් වනු හැකි වන ලෙස ගූගල් ඩොකියුමන්ට් එකක් හැදුවේ JBL ය (wrestling ගහන එකා නෙවේය jayanath buddhika liyanage ය) හැමෝම එයට ලොග් වී විස්තර අප්ඩේට් කලහ. ඔක්කෝම 37ක් සෙට් වූ කල යන්න වෑන් එකක් මදිය. බස් එකක් සෙට් කරන්නට හැදුවේ අපේ හ(ර්)කියුලිස්ය. පොර බස් එකේ ෆොටෝ එකකුත් දමා 37ම ටැග් කලේය. කමෙන්ටු වරැසාවකි. සුපිරි ට්‍රිපකි.

දෝදු කුමාර අපේ ගෙවල් ලගම ඉන්න නිසා මම පොරව අප්ඩේට් කලේ දුරකතනයෙනි. පොර එක පයින් හා කීවේය. 

මොනවා කීවත් කස්ටිය පට්ටම ෂුවර් නිසා බස් වැඩේ ඇතැර ලග පාත සෙට් වෙමු කියා නිගමනයට එලබ අපි එකතු වුණේ පිටකොටුව දුම්රිය ස්ටේෂන් එකේ "කොම්බුව" යටටය. 

පොරොන්දු වූ 37න් හරියටම 7ක් හිටියේය. බස් එක ගෙනාවනම් සොරිය. බස් එක ගේනවා කියූ හර්කියුලිසුත් නැත.
පිටකොටුව දුම්රිය ස්ටේෂන් එකේ "කොම්බුව" යටය (මෙතන 5යි + සෑමයි + ඩයියයි = 7යි)
හිත හදා ගත් අපි (සෑමා, මේනා, ඩයියා, ජයේ, ප්‍රබුද්ධ, කොටා, දර්ශන) ඩයියා ආ පසු වැල්ලවත්ත බීච් එක පැත්තට ඇදුනේ අවශ්‍ය සියළු කලමනා එකතු කරගෙනය.

"අඩෝ දෝදු එනවා කීවා නේද?" ඩයියා ඇසීය.

"ඔව් බං ෆෝන් එක ආන්සර් කරන්නේ නැහැනේ, ක්ලාස් කියලා මැසේජ් කළා බං" මම කීවෙමි

"ආ.. එහෙනම් කොල්ලා පොල්ල තියලා.."

එදා උදේ බහුතරයක් ෆෝන් ඕෆ් වී තිබූ නිසාත්, බහුතරයක් ආන්සර් නැති නිසාත් ඔවුන් නොඑන බව පසක් විය. 

වැල්ලවත්තේ මද පවනේ වැදෙන කොට ඈතින් ආවේ මාකායි. මාකා සමග සියල්ල 8ක් විය. තව දුරටත් ලග නැවෙන කොට ගීත, පරන කතන්දර ඇදෙන්නට විය. දැන් කස්ටියට පේනනේ බොද මීදුම් මැදිනි.

"රැවක් ඇදෙනවා කවුදෝ එනවා.. මීවිත ඇදිරිය දෑස වසනවා..."

"යකෝ අර එන්නේ දෝදු නේද??" අපේ දෝදුවා වගේ එකෙක් එනු පෙනින. තිනියම නොවේ, සිය බාරී සමගමය.

"ක්ලාස් තියෙනවා කියපු එකා බීච් එකේ??" කස්ටියට ප්‍රශ්න වැලකි. දෝදු ලගට එනතුරැ සිටි අපි දොදු කොටු කර ගතිමු. ‍පොර ලගට ඇවිත් ඉදගත්තද බාරී සිටියේ දුරින්ය. 

දෝදුවා විනාස කලේ කස්ටිය වට කරගෙනය. "මචෝ අර ඉන්නේ ක්ලාස් එකේ ටීචර් ද?, උබ වෙරල හා සමුද්‍ර සංරක්ෂණය පිළබද කෝස් එකක්ද කරන්නේ??, උබ නාරා එකේද ක්ලාස් යන්නේ???" අපි දෝදුට ෂොට් එකක්ද පෙව්වේ තරහටමය. දෝදු අදටත් බීච් ක්ලාස් ගැන කී විට නිරැත්තරය.

පස්සේ දෝදුගේ බාරීත් ඩෝප් වෙන්නට ඇතිවාට සැක නැත. ඒ දෝදුගේ දෙතොලින් ඇල්කොහොල් බාරී ගේ දෙතොලට මුසුව ශරීර ගත වීමෙනි.

පසුගිය දවසක අපේ ධර්මේද අනුරාධපුරේ යාමට ට්‍රිපක් ඕගනයිස් කර තිබිණ. (ධර්මේ ගේ කතා තුන කියවන්න - ධර්මේ සහ RAM, හේමේ සහ ධර්මේ, ධර්මේ සහ කැරම් බෝඩ්එක)

මට ඉන්වයිට් කලේ පිටත් වීමට පෙර දින රාත්‍රියේය. ඔහු කීවේ අවශ්‍යවන්නේ ඇදුමක් පමණක් බවත් සියල්ල ඔවුන් සපයන බවත්ය. තව දුරටත් කීවේ අපේ වරැණයාත් ගමනට එන බවය.  මට සෙට් වීමට බැරි නිසා මම කෙලින්ම බෑ කීවෙමි. 

මීට මාස තුනකට විතර පෙර ධර්මේට wrong number එකකින් miss කෝල් ලැබී ඇත. මේ පිළබද වැඩි දුරටත් පස්සෙන් පැන්නූ ධර්මේට අනුරාධපුරේ අයිතමයක් සෙට් වී ඇත. මිස් කෝල් එකෙන් සෙට් වූ අයිතමය බැලීමත් සිතේ තබාගෙන ට්‍රිප ඕගනයිස් වී ඇත.

"උබට පිස්සුද බං ඕක අපේ එකෙක්ගේම ගුලියක් ‍වෙන්න ඇති." මම ධර්මේට වෝ(ර්)නින් දුන්නෙමි.

"මොන පිස්සුද බං. හැමදාම රෑට මට කිස් එකක් දීලා ලගින් නිදාගන්න කෙල්ල කොහොමද බොරැවක් වෙන්නේ. අපි ෆෝන් එකෙන් නොකල දෙයක් නැහැ. මට සැකයි ඒ අහිංසකී ප්‍රෙග්නන්ට් වෙලාද කියලත්" ධර්මේ නොසගවා පැවසීය.

"උබ ඒක දැකලවත් නැහැනේ බං. අනුරාධපුරේ වේලිච්ච අයිටම් එකක්ද දන්නේ නැහැ." මම කීවේ ධර්මේ තදින් බලාපොරොත්තු තබා ගැනීම ඔහුටම හොද නැති බැවිනි.

"නැහැ බං ඒකී අනුරාධපුරේ පුස්තකාලය ලගට එනවා කිව්වා" ධර්මේගේ වදනත් සමග මම ඔහුගේ ගමනට සුභ පැතීමි.

*********

පසු දිනක මට අපේ ධර්මේ මලයා සැලුන් එකේ‍දී සෙට් විය. මම ඇසුවේ අනුරාධපුර ගියාද කි‍යා නොවේය. මිස් කෝල් අයිතමය හමුවුණාද කියාය.

"ඔව් මචෝ අපි පුස්තකාලේ ලග නවත්තලා තිබ්බ වෑන් එකක් පිටිපස්සේ හැංගිලා හිටියා" ධර්මේ කීවේය.

"ඇයි යකෝ හැංගිලා ඉන්නේ? උබලා මෙහෙ කරන හො‍රා පොලිස් සෙල්ලම ‍එහෙත් කලාද?" මම ඇසීමි.

"නැහැ බං අපි උඩ දාගෙන ගියාට කවුද දන්නේ කොහොම අයිටම් එකක්ද කියලා. චොර සීන් එකකු වුනොත් හොරෙන්ම මාරැ වෙන්න අපි හැංගිලා හිටියා" ධර්මේගේ අදහස සැබෑය.

"ඉතිං.. මොකද උනේ" මට ඉවසිල්ලක් නැත

"ඒකි කෝල් කරලා කීවා ලයිබ්රි එක ඉස්සරහ ඉන්නේ කියලා, අප ඔළුව දාලා බැලුවා" ධර්මේ කීය.

"ඉතිං, සිරාද කෑල්ල" මම පැන්නෙමි.

"පිස්සු හැදෙනවා බං ඒක සිරාම කෑල්ලක්. මට අරන් එන්න හිතුනා" ධර්මේ කීවේ ඇත්තම බව මට හැබෑ ගියේ ෆොටෝ එක පෙන්නූ පසුය. ඇත්තටම සිරා අයිතමයකි.

දින කිහිපයකට පසු අපේ වරා ඔන් ලයින්ය. කස්ටිය වැඩ දාගෙන ඕගනයිස් කලාට ට්‍රිප ගිය බවට මට තිබ්බේ සැකයකි. මම වරාගෙන් ඇසුවේ ට්‍රිප ගියාද කියාය. පොර කීවේ ගිය බවකි. කොච්චර ඇහුවත් කීවේ ගියා කියාමය. එක පාරක් නොගියා කියාද කීවේය. අන්තිමට මම විස්වාස නොකරන නිසා වරා දුන්නේ ඉල කැඩෙන උත්තරයකි. අපේ චැට් එක බලලම හිදීම හොදය.

වරා කීවේ "බොරැනම් ජය සිරිමහා බෝධියෙන් අසන ලෙසය"
වරා අනුරාධපුරේ ආවාද දැන ගැනීමට සෑමා ජය සිරි මහා බෝධිය අසලට යා යුතුමය.

Written by sAm_09.08pm_05.12.'11

Wednesday, December 7, 2011

අපි නොදන්න "සදැස්" හා "නිසදැස්"


මේ බ්ලොගේ ඉන්න කවුරැත් දන්නේ සෑමා කියිවාරැකාරයෙක් කතන්දර කාරයෙක් කියාය. එකම එක පාරක් දාපු විරිදුවක් (ඩුම්මගේ සූදුව) ගැන දන්නා ඔවුන් සිතන්නේ කතන්දර මදිවට විරිදු කාරයෙක් කියාය. ඉදහිට සෑමාට කවි සිතුවිල පහල වන බව දන්නේ මගේ ෆේස්බුකියේ ඉන්නා පිරිස පමණි.

සෑමා 6 වසරේ මුලදී (ගමේ) පාසලේදී කවි කිහිපයක් ලියා සිංහල සර් සතුටු වුණා මතකය. මොනවට ලිව්වද මන්දා කියා සෑමගේ හිත සෑමටම වද දුන්නේ සර් කලාපීය තරග වලට සෑමාගේ නම දැමූ පසුවය. කරන්නට දෙයක් නැතිම තැන තරගයට ඉදගත්තේ සෑමාය. සෑමා ප්‍රශ්නය කියවීම ඇරඹින.

පහත සදහන් මාතෘකා අතරින් දෙකක් පිළිබද ඔබගේ සංකල්පනා ඉදිරිපත් කරන්න. ඔබ ඉදිරිපත් කරන සංකල්පනාව "සදැස්" දැයි "නිසදැස්" දැයි යන වග ඉහලින් සදහන් කරන්න.

කවි ලියන එක ගේමක් නොවේය. ඒත් අපේ සදාදරණිය සර් තුමාගේ පවු‍ලේ වැඩිහිටි සාමාජිකයන් මතක් වූයේ මාතෘකාව දුටුවිටය. සෑමාගේ තිබ්බ මගෝඩිකමට ලස්සන කවියක් ලිව්වට එය සදැස් ද නිසදැස්ද බව දැනන් හිටියේ නැත. හිතට ආවාට ලිව්ව එකකි. එදා සෑමා සංකල්පනාව ලියා ගෙදර ආවේ "සදැස්" දැයි "නිසදැස්" දැයි යන වග ඉහලින් සදහන් කරන්නේ නැතිවමය. ඉතින් මොන ප්ලේස්ද? ඒත් අපේ සර් බලාපොරොත්තු දල්වා බලා සිටි බව සැබෑමය.

තිදෙනෙකු අතරින් දෙදෙනෙකු එක් වේ - ආදර ගගුලක් පෙරට ඇදේ..
කාටද ඔබේ අත හිමිවන්නේ - මා වාගේම ඔහු විමසන්නේ..

සදැස්, නිසදැස් දන්නැතිව හිටි සෑමා දැන් කවි ලියන්නේ කිසිම අණක් ගුණක් නැතිවය.

ඇගෙන් ලද ආදරේ අරගෙන
තනි වුනෙමි මා දිනෙක නුබ ලග
සිතට ලද මහ සුවය විදගෙන
හිදිමි දුරකින් නෙතින් සිපගෙන
පමා වී නුබ දුටුව අරැමය
ඇස් පියන් නුබෙ සැලෙන රිද්මය
ලබන්නට පින නැතුව සිටියද
ලදිමි උනුසුම ලගින් හිදගෙන
දගකාර හිසකේ වැදී මුව
සිප ගනිද්දී සිනාසුන නුඹ
ඈත භවයක මගේ වූවද..?
අසන්නට සිතුනා සැබෑවට

2.05පී.එම්._07.12.11_දින_ Sam cReations

පෝස්ට් එක පිළිබද ඔබට නැගෙන ගැටළු..
  1. මූගෙ කතා ඉවර වෙලාද දැන් කවි මූට්ටු කරන්නේ?
  2. මූට කොහෙන් හරි පන්නපු කවි ටිකක් සෙට් වෙලාද?
  3. නැත්තම් මූ ආදරෙන් පරාජිත වෙලා ජීවිතේ එපා වෙලාද?
සෑමාගේ එකම පිළිතුර..

කරැමෙට ලස්සනට සැදැස්, නිසදැස් කවි ලියවෙන නිසා දැමීමි. බිය නොවන්න, නොදන්නා සදැස් නිසදැස් වලට වඩා දන්නා කතන්දර අගනේය. කලාපීය තරගෙන් පරාද වූ සෑමාට සදැස් නිසදැස් වචන අකැපය. කැප වන්නේ "කවි" පමණි.

ආතක් පාතක් නැතිව ලිව්වේ_07.12.11_දින_5.29_පී.එම්


Monday, December 5, 2011

ෂෝටා සහ සාහිත්‍යය සමිතිය...

ඉස්කෝලේ පැවැත්වෙන සාහිත්‍ය සමිති වල ඇත්තේ කිසිදා නොවිදි රසයකි. එහි වූ නාට්‍ය වල ඇත්තේ පස්ගෝ රසයටත් නව නළු රසයටත් වඩා අමා රසයකි. පාසල පුරා රැදුනු මතකයන් අතර අමරණීය මතකයන් ඇත්තේ පන්ති කාමරයට වඩා ටොයිලට්, ග්‍රවුන්ඩ් එක, ‍පැමිලියන් එක පිටිපස්ස, ප්‍රින්සිපල්ගේ ඔෆීස්, හා ‍ප්‍රධාන ශාලාව තුලය.

සාහිත්‍ය සමිතියක් ආරම්භ වීමට අප අසුන් ගෙන සිටියා මතකය. සෙක්ෂන් එකේම පන්ති අට පිරවූ විට මේන් හෝල් එක තුල රග මඩලකි. ඒ ගුරැවරැ එන්නට පෙර ‍ඇතිවන අස්ථායී තත්වයයි. එදා මයික් එක ටෙස්ට් කිරීමට ආවේ පියන් මාමාය. හේ ශාලාව මැද්දෙන්ම පැමිණ වේදිකාවට නැග්ගේ ගීත ගායනා කිරීමක් ගැන කිසිදු අදහසකින් තොරවය. එහෙත් ඔහු වේදිකාවට නගිනවා සමගම අපේ එවුන් අත්පු‍ඩි තැලුවේ සුපිරි ගායකයෙකු සුගත් තිලකරත්න ගීතයක් ගැයීමට වේදිකාව නැග්ගා සේය. පියන් අංකල්ට පැනපු මල අසීමිතය. ඔහු ඉක්මනින් "ටෙස්ටින් වන්.. වන්..ටූ...චූ.." කියා බැස්සේය. බහින මොහොතේත් අපේ එවුන් සමු දුන්නේ අත්පුඩි හා විසිල් පහරකිනි.

ඕලෙවල් ඉලක්ක කොට තැබූ සෙමිනා පොඩ්ඩකදී අපේ සරා සර් ගේ කකුල මයික් වයර් එ‍කේ පැටලී ඒ සමගම ඈම්ප් එකත් එක්කම බිම වැටුණා සෑමාට අදටත් මැවී පෙනේ. එවිටත් අපේ එවුන් අත්පුඩි ගැසුවේ වැරදීමකින්ම නොවේය. හැමදාම සාහිත්‍යය සමිතියේ කියවෙන "උත්තම මුණි දළදා" ගීතය සුපිරිය. කීවේ කොට ධනුෂ්කයාය. තව දවසක් අපේ එකෙක් (මලින්ද) කිහිල්ලේ ගිටාරයක් ගසාගෙන කීවේ "ඔබේ සිනා ලග නෙත නැවතුන දා" ගීයයි. එයද සුපිරිය.

පොඩි පන්ති වලදී අපි ඇන්දේ කොට ෂෝටය. කෙල්ලන්ට වෙනසක් නැත සදාතනික ගවුම් පොඩ්ඩය. අ‍පි 8, 9 දී කොට ෂෝට ඇද, 10 වසර සිට අත් දිග ෂෝටට මාරැ වෙන විට අපේ කෙල්ලන් ඇන්දේ ගවුමමය. නමුත් ඔවුන් පොඩි කාලේ දිගට ඇන්ද ගවුම ලොකු කාලේදී කොට කළහ. ඒ කියන්නේ අපේ ෂෝට හා ඔවුන්ගේ ගවුම අතර තිබ්බේ ප්‍රතිලෝම සමානුපාතික තත්වයකි. ගවුම කොට වැඩි වූ කළ ශිෂ්‍ය නායිකාවෝ කෙල්ලන්ගේ ගවුම් වල වාටි පවා ගැලවීමේ ක්‍රියාන්විතයක් දියත් කළහ. අපි ඒවාට විරැද්ධ වූයේ වල්කමට නොව රෙදි පිරිමැසීම අගනා කාරනයක් බැවිනි.

අපි ෂෝට අදින කාලේ අපේ වයසේ උස ඩයල් වලට එය පට්ට වදයක් විය. උසට උසේ ෂෝට ගැසුවාම මයිල් පිරැණ ගල් එලියේය. එක පුලියේය. එහෙව් උස ඩයල් පුල පුලා බලා සිටියේ ඉක්මනට දහය වසරට ගොස් දිගක් ගසා ගැනීමටය. මේ අතර 9 වසරදී කොටම කොට ෂෝට ඇන්ද අපේ මිතුරා අපි හැදින්වූයේ "ෂෝටා" කියාය. ෂොටා හා සම්බන්ධ මේන් ‍හෝල් ස්ටෝරිය දිග හැරීමේ බිට්, බයිට්, කිලෝ බයිට් කතා අහවරය. දැන් මෙගා ස්ටෝරියයි.
කොටම කොට ෂෝට ඇන්ද අපේ මිතුරා අපි හැදින්වූයේ "ෂෝටා" කියාය

ෂෝටා 10 වසර (හෝ 11) සාහිත්‍යය සමිතියක ගැයු‍වේ ෂැගී shaggy ගේ (ස්කුබී එකේ එක්කෙනා නෙවේය) ගර්ල් යූ මයි ඒන්ජල් (angel) ගීතයයි. අපි ෂෝටා පොරක් කියා සිතුවේ එදාය. අපිට ඒ රැප් පාට් එක කියන්නට තියා හිතන්නවත් බැරිය. ඒ දවස් වල රැප් නැතිව මුල් ටික අපි කී‍වත් රැප් ‍කළේ දේශීය අමු ද්‍රව්‍ය යොදා ගෙනය. එනම් "වත්තට යන්නම් මලක් කඩන්නම්.., මම මේ මලුවට යනවා එනවා.." වැනි ආදේශක ගීත එම රැප් ශෛලයට ගැයී මෙනි. නමුත් ෂෝටා ගීතයට උපරිම සාධාරණය ඉටු කළේ දෙවන වටයට පවා තේරී පත්වී මෙනි. ගුරැවරැ පවා කිසිදු එදිරි වාදී කමක් නොපෙන්නුවේ ඉංගිරීසි සිංදුවක් නිසා විය හැකිය.
ෂෝටා සමිතියක ගැයු‍වේ ෂැගී shaggy ගේ (ස්කුබී එකේ shaggy නෙවේය) gl u my angle ගීතයයි

එයින් පසු ෂෝටා යලිත් කරලියට බැස්සේ 12, 13 වසර වලදී තැබූ සාහිත්‍යය සමිතියකිනි. ඒ ඉරාජ් අයියාගේ ආරකිනි. ඒ.‍ලෙවල් කරන කාලේ කොම(ර්)ස්, ආ(ර්)ට්ස්, සයන්ස් සියල්ලට එකම සාහිත්‍ය සමිතියක් පැවැත්වීය. අපි සයන්ස් නිසා අ‍පේ සෙක්ෂන් එකේ සයන්ස් ටීචර්ස් ලා කොමර්ස්, ආර්ට් එවුන් සමග අප්සට්ය. නමුත් කොල්ලෝ කෙල්ලන් ගේ සිත් බෙදීමට ඔවුනට නොහැකි වී තිබිණ.

ෂෝටා වේදිකාවට නැග්ගේ උණුසුම් පිළිගැනීමක් සමගය. ඔහු ඉරාජ් අයියාගේ "නින්ද නොයන හැනදෑවේ" ගැයුවේ සුපිරියටය. රැප් එක ලෙසටම තිබ්බා මතකය. ගීතයේ මැද හරියේදී මැද්දට පැන්නේ ඇප්ලයිඩ් මැත්ස් කරන සර්ය. ඔහු කීවේ පාසලට උචිත නැති බවක් ය. හුදෙක්ම විරෝධය එල්ල වූයේ සයන්ස් ටීචර්ස්ලා ගෙන්ය. 

විරෝධතාවය මත සියළු කොම(ර්)ස්, හා ආ(ර්)ට්, සෙට් එක එකාවන්ව නැගිට ශාලාවෙන් පිටතට ගියහ. විෂයන් අනුව සිත් බෙදනු නොහැකි එක සිත් ඇති අපද නැගිටුනේ පන්ති කාමරයේදී නැවත මුණ ගැසෙන සයන්ස් ටීචර්ස්ලාගෙන් අසන්නට ලැබෙන අවලාද කතන්දර ගැන නොසිතාය.
  1. විෂය අනුව බෙදෙන්නට පෙර අප මුල සිටම එක පන්තියේ සිටි මිතුරෝය.
  2. සාහිත්‍ය සමිතියක ඉදිරිපත් කරන දක්ෂතාවය කුමක් වුවත් එය පාසලට නොගැලපෙන එකක් වෙන්නේ නැත. වෙනත් ශෛලීන්ගෙන් ගීත ඉදිරිපත් කිරීම පාසලට නොගැලපෙන්නක් වෙන්නේ කෙසේදැයි සෑමා තවමත් සිතන්නේය.
  3. මෙවැනිම සිදුවීමක් සෑමා යලි දුටුවේ දහම් පාසලේ අයියා කෙනෙක් "ශිල්ප සොදින් දැනගන්න ගිහින් නුඹ.." ගීතය ගායනා කිරීමේදී, එවකට විදුහල්පතිතුමා ඔබ්ජෙක්ෂන් දාපු විටදීය. ඒ ගීතය එච්චරම නුසුදුසුද? නැත්තම් එදිරිවාදීන්ගේ සිතුවිලිද?
සෑමාගේ සටහන - ඔබගේ විමසුමට :)

Written by sAm_1.00am_03.12.'11

ඔබේ මෙවන් අත්දැකීම් කමෙන්ට් ලෙස අකුරැ කරන්න...

Sunday, December 4, 2011

කිටී කොන්දා වු හැටී...

සෑමාගේ පාසල් ආදර කතාව ලියන්නට ප්‍රමාද වෙන හේතුවකි මේ. පාසල් ආලය ලත් තැනම ලොප් වූ නිසාත්, අලුත් ලව් ස්ටෝරිය (අලුත් කිව්වට දැනට අවුරැදු 4ක් විතර දිරච්ච ඉතිහාසයක් තියෙන ස්ටෝරිය) ලිව්වේ නැත්නම් සෑමාගේ ප්‍රජා අයිතියත් අහෝසි වන බව දන්නා නිසාම ඇගේ කිටීගේ කතාවක් මෙසේ කොටන්නෙමි.

කාන්තා අධිපත්‍යය යනු ස්ත්‍රිය සැනසෙන වචනයකි, නමුත් එය සෑමා‍ගේ අර්ථ කථනයට අනුව පුරැෂයා ස්ත්‍රියගේ කන්දොස් කිරියාව හා වදය නිසා කියන හැමදේම ඉවසා සිටීමේ ක්‍රියාවලියයි. මෙය කාන්තාව තේරැම් ගෙන ඇත්තේ කාන්තා අධිපත්‍යය කියාය.

කිටී බස්එකට නැග ඇත්තේ රාජගිරියෙනි. ඒ කිටී කඩුවෙල දක්වා එන ගමනකි. ඉක්මනින් යා යුතු නිසාත්, ගමන පහසු නිසාත් කිටී නැග ඇත්තේ 177 ඒ. සී බසයකටය.
ඒ කිටී කඩුවෙල දක්වා එන ගමනකි.

ලංකාවේ ඉන්න හැමෝම මෙහෙ බස් සේවය ගැන දනිති. නෙදන්නෝ හුදෙක් ශ්‍රී ලාංකීය අනන්‍යතාව දන්නෝ නෙවෙති. පෙර දිනක් සෑමා බස් එකක ආපු හැටි ලිවා මතක ඇත්තෝ සිටිති. නොදන්නෝ සබැදිය බලා අප්ඩේට් වේවා.

කිටී ඉක්මන් සැප පහසු ගමනකට ඒ සී බස් රියකට නැග ගත්තත් හිතූ තරම් ප්‍රතිලාභ ලැබී නැත. සවස බසයට නැග ඇති කිටීට බත්තරමුල්ල ‍ප්‍රදේශයට එන විට සවස 6.30 පමණ වී ඇත. හිදගන්නට අසුනක් වත් නැතිව ඇය සිටගෙන සිට ඇත්තේ කොන්දා මාමා සිටින දොර ලගය. කොපමණ සෙනග සිටියත් මගී ජනතාව අතරමං කිරීමට එරෙහි සිත් ඇති කොන්දා මාමා නොනැවති තව තවත් පිරිස් එකතු කරන්නට වී ඇත්තේ බසයෙන් බැස ගෙනය.

"සීට් තියෙනවා නගින්න... සීට් තියෙනවා නගින්න.." පුරැදු වදන ගොතමින් කොන්දා මාමා පිරිස් එකතු කළේ ජනතාව වෙනුවෙන් සේවය කරන අවංක කොන්දොස්තරවරයෙකු විලසිනි.

පිරිස් හිටගෙන සිටියත් කොන්දා මාමා කීවේ බොරැ නොවේය. සීට් ඇත. නමුත් ඉදගන්නට පමණක් සීට් නැත. කෙසේ ‍හෝ පැත්තට ඇලවූ බසය අමාරැවෙන් මාලබේ හන්දියට පමණ ඇවිත් ඇත. මාලබේට එන විට කොන්දා මාමාගේ උත්සාහය නිසා පිරැණු අපමණ මගී කන්දරාව හමුවේ බස් රථයේ දොර පවා වසන්නට නොහැකි තත්වයක් තිබී ඇත්තේය.

කොන්දා මහතා එතෙක් කළ ජනතා සේවයේ අඩුව මකාලමින් තවත් මගීන් පුරවා ගැනීමට මාලබේ හන්දියෙන් බසයෙන් බැස "නගින්න නගින්න තව ඉඩ තියෙනවා" කියමින් සෙනග එකතු කර ඇත..

බස් රථය ගමන් කිරීමට වූ නිසාත්, රථයේ දොර වැසීමට අසීරැ වූ නිසාත් කිටී කර ඇත්තේ තමා විසින්ම දොර වැසීමයි. එතැන් සිට බස් රථය‍ වේගයෙන් ගමන් කර ඇති අතර, රථයේ කලින් තිබූ කෑ ගැසීම් හා කලබලය අවම වී ඇත්තේය. බස් රථයද නවත්වා ඇත්තේ හෝල්ට් කිහිපයක් ගොස් බහින්නට අයෙක් සිටි නිසාමය.

දොර අරින්නටවත් කෙනෙක් නොවුණ තැන එම පුද්ගලයා තමා විසින්ම දොර ඇරගෙන බැස ගොස් ඇත්තේ "සීට් තියෙනවා කියලා බලෙන් නග්ග ගන්නේ බහිනකොට දොර අරින්න එකෙක් නැහැ" කියමිනි.

නැවත ගමන් ඇරඹූ බසය නවතා ඇත්තේ හෝල්ට් එකක නෙවේය. වැඩි දුර යන්නට පෙර පිටු පසින් පැමිණි ත්‍රීවීල් රථයක් බසය හරස් කොට නවත්වා ඇත.

ඉන් බැස ආවේ කොන්දා මාමාය


කොන්දා මාමාට වුණේ කුමක්ද?
වග කිව යුත්තේ කවුද?

Written by sAm_2.07pm_01.12.'11


Saturday, December 3, 2011

සුසිරි අයියා‍ගේ ආදර අන්දරය (පොඩි සෑමාගේ ලියුම 1)

දයා-බල මලින්ද මාලේ මාමේ..

ඔ‍බගේ තැප දුක් කෙලෙසෙයි ද?

අපේ ගෙදර කවුරැවත් මලින්ද මාමාට ඡන්දය නොදුන්නාය. ඒත් රටේ බ හුතරය දුන්නාය. මට මලින්ද මාමාගේ වැරදිම පෙනෙන්නාහ. ඒ අපේ ජෙනරාල් මාමා හිර කලපු නිසාම වන්නේහ. කවදාවත් නැතුව මලින්ද මාමා ගැන ආතලයක් මට උපන්නාය. එය මම මෙතේ අතුරැ කලහ.

අපේ අක්කා සුසිරි අයියා සමග යාළු වී සිටියෙමු. සුසිරි අය්ය්යා අපේ පැත්තේ පියුම් බෙදන්නාහ. සුතිලි අය්යාගේ ගෙදර තිබ්බේ අපේ නැවැසැට ‍මීටර 500ක් විතර දුරින්නේය. සුසිලියා ගැන දන්නා නිසා, මේ මල මංගල්ලයට අපේ තාත්තා අකැ මැත් තෙන් සිටියාය. අම්මාද සිටියේ මැදිහත් සිතකින් වුවත්, අකැමැත්ත පෙන්නුවේ නැත්තේහ. ලගදී තැපැල් වරැජනයක් තිබ්බ නිසා සුසිරි අයියා අපේ ගෙදරම හිටියේ අපේ අක්කාව බයිකිසලේ ඉස්සහ පොලු කැබැල්ලේ තියාගෙනය. ඒ තලමට සුස්සිරි අය්යා අයියා අපේ ගෙතර ඒම නවත්වා ගන්නට බැරි වූවාය.
සුසිරි අය්ය්යා අපේ පැත්තේ පියුම් බෙදන්නාහ

මීට කලින් තුතිලි අයියා කලේ වෙන ජොබ් එකකි. එයින් අස්වී ‍ඉන්නා කාලේත් තුතිලි අයියා අපේ ගෙදර ආවාය. ජොබ් එකක් නැති එකෙක් නේද කියා අම්මා ඇසුහ. එවිට අක්කා කීවේ එයාට දැන් ජෙබ් එකක් ලැබුණා කියාය. අම්මා ඒ ‍මොකක්ද කියා අසන්නේය. අක්කා කීවේ "එයා දැන් ඩිලිවරියට ලෑස්ති වෙනවා කියාය.." එදා අම්මා අක්කාට බැන්නේ බැදපු මිනිහෙක් ගේ හුට්ටප්පරයක් පටන් ගත්තා කියමිනි. අම්මා හිතා ඇත්තේ තුතිලි අය්යා බැදලා කියාත්, එයාගේ වයිෆ්ගේ ඩිලිවලියට ලෑත්ති වෙනවා කියාහ. ඒත් අක්කා කරැනු කියා තේලුම් කලේ එයා ලුයුම් ඩිලිවලි කරන්න ලැත්තිවෙනවා කියාය.

මේ අට මගලේ නැවැත්වීමට තාත්තා නොයෙක් දේ කළාය. අම්මා නොගත් උත්තාහයක් නැත්තෝය. මට මතක විදියට දේවාලයක කපුවෙක් එල කිරි වලින් නැවෙවුවේ බාරයක් ඔප්පු කිලීමටය. ඒත් සුතිලි අයියා එන්‍නා මය. ඒවුනාට මලින්ද මාමා අපේ අක්කාගේ තම්බන්තය කඩා දුන්නාය. ලබන පාර අපේ ගෙදර අයත් (අක්කා හැර) මලින්ද මාමාට කොටනවා සුවර්ය. ඒ කතිරයය.

මලින්ද මාමා පොඩි වැඩක් කළාය. ඒ අපේ තුතිලි අයියාත්, අපේ ගෙදලත් වෙන් වෙන ලෙස දිග අති-වේගී ඒදණ්ඩක් මාග්රයක් තැනීමය. ඒක පට්ට වන්නාය. ඒත් උපලිම වේගය 100කි. ඒක හරහා කාටවත් පැනිය නොහැක්කේහ. එක පැත්තකට යන්න පටන් ගත්තොත් මගදී හරවන්න බැරි ‍වන්නාහ. 

මේ පාර නිතා සුසිලි අයියාට අපේ පැත්තට එන්නට බැරි වුහ. ඒ කේ කාටවත් අවිදන්නට බැරි වන්නාය. ඒ නිසා සුතිලි අයියා අපි දැන් සති ගානකට දැක්කේම නැතිවාය. දවසක් ඉන්ටර්නෝට් එකේ විද්දුලි බල ඇමති මාමාගේ කතාවක තිබ්බේ එයා පාලේ යනකොට බල්ලෝ 15ක් විතල මැරී සිටිය බවමය. එය දැක්ක අපේ තාත්තා කීවේ සුතිලි අයියාත් ඒ අතර සිටිය යුත්තෝහ කියාය. අපේ අක්කා අඩන්නට වුයේ එවිටය. තුතිලි අයියා බව්වා පැට්ටෙක් සේ පාලේ මැරී වැටෙන්නට ඇත්තේ අක්කා අම්බ වෙන්නට ‍එන්නට ගොස් වෙන්නට ඇත.

ඉතිං මලින්ද මාලේ. අපේ අක්කාගේ හිත හැදීමට ඔබට නොහැක්කේමය. අක්කාගේ හිත හැදෙන ලකුණු සනිටුහන් කලමින් අලුත් තැපැල් අයියා කෙනෙක් ලියුම් බෙදන්නාය. මම මලින්ද මාමාගෙන් තරැණ ආතලය කලන බලකාය වෙනුවෙන් එක ඉල්ලීමක් කලහ.

සුතිලි අය්යාගේ අනුරැවක් ගාල්ලට යන මාග්රයේ හදා දෙන්න. අපිට ඒ ඇතිය. සමාජයට ඉන් අවංක ආතලයේ අගය පෙන්වා දෙන්නීය. එසේම ආතලය කියා රවටා කරන අපදාර, අපවාහ, අදවාර, අපචාර අඩු වන්නාය.

ඔබට තුභ අනා-ගත්තක් අනාගතයක්. 

පලි - අකුලු වැලදී ඇති. මට අපේ තිංහල පංතියට යන්න බැරිවීහ. අස්කර වින්‍යාසය නෙතකා ආයාසයෙන් කිවන්නේය.

පියුම ලිව්වේ "පොඩි සෑමා"
පෝස්ට් කලේ "සෑමා"

Friday, December 2, 2011

මැරයා ශිලා සහ මකන කෑල්ල..

මැරයා අපේ ගණිත ගුරැවරයාය. ඒ අට වසර දීය. ඉන්පසු ඥානේ, සංජීවනී ටීචර් නම මතක් කලත් ඇති නේද? පිළිවෙලින් ඉගැන්වූහ. සංජීවනී ටීචර් 11 වසර දී ගණිතය කරන්න පටන් ගත්තාම කිසිම කොල්ලෙක් ගණිතය මග හැරියේ නැත. ගණන් හදාගෙන ආවේ නැති වුණත් පන්තියේ රැදී සිටියහ. මට ඒක මෙහෙම කියන්නට තේරෙන්නේ නැත. පුදුමාකාර ලස්සනකි ගුරැ භක්තියකි. ඇයගේ සෑම ඉරියව්වක්ම අපි බලා සිටින්නේ ට්‍රැෆික් පොලිසිය හෙල්මට් නැති එවුන් එනතුරැ ඇස් ක‍ටේ දාගෙන බලා සිටින්නාක් මෙනි.

මැරයා 11 වසර දීත් අපේ පන්තියට ඉගැන්නුවේ නැති වුණාට 11-G (සෑම් ගේ මතකය නිවැරදි නම්) ඉගැන්වීය. අපේ ශිලංක හිටියේ එම පන්තියේය. අපේ ජෙමාගේ අම්මා නැති වුණ නිසා ඒ මල ගෙදර දී ශිලා මේ ස්ටෝරිය මට මතක් කලේය. (ජෙමා මැරයගෙන් ගුටි කාපු කතාව කියවන්න) 

සෑමා මොන්ටිසෝරි ගියේ ගමේ පන්සලකටය. ඒ පන්සල වටේ ඉස්සර හරියට හැකරැල්ලෝ සිටියහ. මොන්ටිසෝරි පන්තියේ හිටපු එකෙක් හැමදාම හැකරැල්ලෝ පොඩි කරනවා මට මතකය. ඉස්සර මම එයා ලගට යන්නේද නැත. ඒ මදිවට පොඩි කරලා  නිකන් ඉන්නේද නැත. නහයේ ඇගිල්ලත් දමා ක‍ටේත් ඇගිලි ගසයි. අපිවත් අල්ලන්නේය. ඒ පොඩි කලේය. ඉස්කෝලේ යද්දී අපේ අතට පැන්සල ලැබින. ඒ කාලේ අපිට ලියන්න පැන්සල අතට දුන් අළුත අපේ එවුන් මුලින්ම කරන්නේ ලියන එක නෙවේය. පැන්සල උඩ තියෙන මකන කෑල්ල කඩාගෙන කෑමය. ලොකු වෙනකොට ඒ පැන්සල් කොටේම, මකන කෑල්ලම යොදා ගත්තේ වෙනත් කුපාඩි වැඩ කිරීමටය.

සුපුරැදු පරිදි මැරයා ශිලාගේ පන්තියට ඉගැන්වීමට පැමිණ ඇත. මැරයා ඇවිදින්නේ කඩියා පශ්චාත් ප්‍රදේශයේ තබාගෙනය. (මැරයා හා හුණු කොට්ටය බැලුවොත් මතක් වෙයි) මැරයාගේ හෙමින් ගමනක් නැත. ඇති වැඩකුත් නැත
මැරයා ඇවිදින්නේ කඩියා පශ්චාත් ප්‍රදේශයේ තබාගෙනය.

මැරයා බෝඩ් එක පැත්ත හැරී ගණන් වගයක් සාදමින් සිටියේය. ශිලා තමාගේ පැන්සල සමග සෙල්ලම් දමමින් වෙනම ලෝකයක සිට ඇත. ගොඩක් වෙලාවට ගුරැවරයෙක් බෝඩ් එකේ වැඩක් කරන විට කිසිවෙකු කරදර කරන්නේ නැත. තමන් ගේ පාඩුවේ වෙන වැඩක් කිරීම සිරිතය. පැන්සලේ මකනය හපමින් සිටි ශිලා පැන්සල හා මකනය සම්බන්ධවන ලෝහ කොටස නියපොත්තෙන් ඉදිරියට තල්ලු කලේය. එවිට මකන කැබැල්ල ඉහලින්ම ගොස් වැටී ඇත්තේ මැරයාගේ හිස මතටයි. අවේලාවට පැන්සලුත් පත්තු වෙනවා කියන්නේ මේකටය.

"කවුද ඒ? කවුද මගේ පාඩම අහං ඉන්න බැරි එකා?? හැංගිලා හුණු කෑලි වලින් ගහනනේ.. නැගිටිනවා බලන්න.." හේ නමින්ම මැරයාය. පන්තියෙන්ම ගේම ඉල්ලීම සාධාරණය.

පන්තියටම ගැහුවත් එකෙක්වත් පාවා නොදෙන සිරිත මුල බැස ගත් යුගයක් නිසා කිසිවෙකු සොයා ගන්නට බැරි බව මැරයා දනී.

"කියනවද නැද්ද? මම කොනක ඉදන් පන්තියටම ගහනවා. මේ අසමජ්ජාති වැඩේ කරපු එකා නැගිටිනවා. නැත්තම් අනිත් එවුනුත් ගුටිකයි අප‍රාදේ.." මැරයා මකනෙන් ගහපු එකා නැගිටින මට්ටමෙන් කීය.

ශිලා නැගිටින්න හදනකොට පොඩි ඕමා කියා ඇත්තේ පන්තියටම ගැහුවත් කමක් නැහැ නැගිටින්න එපා කියාය. අනික මැරයාගේ බොරැ කලබල බව ඕමා දනී. කිසිවෙකුත් සද්ද නැත. අනිත් අතට එය පහර දීමක් හෝ පහර දීමට තැත්කිරීමක් නොව බැරි වීමක් නිසා සිදු වූ දෙයකි.

"හරි තමුසෙලා එකකේ වත් නැගිටින්නේ නැහැනේ.. මම යනවා ප්‍රින්සිපල් ලගට. ගිහින් එක්කගෙන ඇවිත් ඔක්කොටම දෙනවා පාර.." මැරයා උච්ච ස්වරයෙන් කෑගසා පන්තියෙන් පිටත් විය.

මැරයා ගිය පසු ශිලා කියා ඇත්තේ තමා අතින් වැරදීමකින් මකනය විසි වූ බවත් සහ ප්‍රින්සිපල් ආවොත් පන්තියටම ගැසීමට පෙර තමා වරද පිලිගන්නා බවත්ය. කෙසේ හෝ මැරයා ගොස් විනාඩි 10ක් පමණ ගතවිය. පිනා නැත. කස්ටිය මොනවා උනත් පිනාට බය නිසා සද්ද නැත.

ඊලගට එක පාරටම පන්තියට කඩා වැදී ඇත්තේ මැරයාමය. ප්‍රින්සිපල් නැත.

"මම තමුසෙලගෙන් ආයෙත් අහන්නේ.. මම ඇත්තටම ප්‍රින්සිපල් ලගට යනවා.. ගහපු එකෙක් ඉන්නවනම් නැගිටිනවා.."

කලින් පිනා ලගට යනවා කිව් මැරයා දැන් ඇවිත් කියන්නේ ඇත්තටම පිනා ලගට යනවා කියාය. ඒ කියන්නේ කලින් ගියේ බොරැවටද??

ඇත්තටම අපි මැරයා කිව්වත් මැරයාගේ ඇති මනුස්සකම නිසා ප්‍රින්සිපල් ලගට ගොස් නැත. පන්තිය බය කර පොර වටයක් ගසා නැවත පැමින ඇත. කොටින්ම කීවොත් මැරයාටද සොදුරැ පාසල් කාලයක් තියෙන්නට ඇත.

ඊට වසර තුනකට පසු ශිලා විද්‍යා දිනයේ දී මැජික් සංදර්ශනයක් කළේය. මැරයාද එය දැක ඇත. පසු දිනක අප කැන්ටිමට යන විට මැරයා බත් එකක් කමින් සිටියේ තඩි මාළු කෑල්ලක් සමගය. මැරයා ශිලා දෙස බලා කතා කලේය.

"මේ ඔයා මෙතන හිටියට කමක් නැහැ.. මගේ මාළු කෑල්ල එහෙම මැජික් බලෙන් නැති කරන්න එපා" මැරයා කීවේ අතින් මාළු කැබැල්ල වසමිනි.

"ශිලා බොරැවට මතුරමින් සිට එක වරම මාළු කෑල්ල ගෙන කටේ දා ගත්තේය"

"අයියෝ ඔයා මැජික් එකක් කියලා ඒක කටේ දා ගත්තනේ"

"ඇයි සර් නේ කීවේ මැජික් එකක් කරලා ඒක නැති කරන්න කියලා, ඉතින් මම නැති කලා"

වෙලාවකට අපේ එවුන් තරහයි, වෙලාවකට අපේ එවුන් යාලුයි. මැරයාද සොදුරැ මිතුරෙකි.

අද ඔහු කැළනිය ප්‍රදේශයේම පාසලක විදුහල්පතිවරයෙකි. 


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...