මාකා මුත්‍රා කරවූ හැටි....

දැන් පාසල් පටන් ගන්නේ 7.30ටය. සෑමා පාසල් යන කාලේ පටන් ගත්තේ උදේ අටටය. අපි යන කාලේ පරක්කූ වී පටන් ගන්නට ඇත්තේ අධ්‍යාපන දෙපාර්තුමේන්තුවත් අපේ හැටි දැනගෙන සිටි නිසා විය යුතුය. අටට පටන් ගත්ත කාලේත් අපේ එවුන් ඉස්කෝලෙට ආවේ අටේ කෑලි හැලුනාටත් පසුය. ඒත් දවල් දෙක වෙන්නට පෙර ගෙදර ගිය බව නම් සැබෑය.

මේ සෑමාගේ ඒලෙවල් කතන්දර වල ආරම්භය සනිටුහන් කිරීමකි. ඕලෙවල් විෂයන් අටක් (උපරිම දහයක්) කිසිම ගින්නක් නැතිව කරගැනීමට බහුතරයකට හැකිවිය. ඒත් ඒලෙවල් කියා විෂයන් තුනක් (ඉංගිරීසි සමග 4ක්) කර ගැනීම ඕලෙවල් වලට වඩා අපහසු වන්නේ මන්දැයි පුදුම සහගතය. අර සද කියා අහසේ ඇති සද පෙන්නූ කල අපේ එවුන් බලන්නේ සද දෙස නොව අහසට දික් කල අත දෙසය. එලෙසම අන්න ඒලෙවල් කියූ විට බලන්නේ ඒලෙවල් දෙස නොව පසුකල ඕලෙවල් දෙසය. ඕලෙවල් ගොඩ දැමූ අපට ඒලෙවල් නම් මොනාද? කීම ඒලෙවල් අපහසු වීමට හේතුව බව සියල්ලට දැන් පසක් වී ඇත්තේය.

ඕලෙවල් ඒ අකුරැ සයක් සමග ගොඩ දැමූ සෑමා පයිතරගරස්, වැන්ඩවාල්, නිව්ටන්, ඩෝල්ටන්, වයලා, පියල්, ගනේපොල, වැන්නවුන්ගේ ඇසුර ලැබීමටත්, සරසුල, සිලිංකිය, රැලිති ටැංකිය, වර්නියර් කැලිපර,  මයික්‍රො මීටර ඉස්කුරැප්පු ආමාන වල (‍ටෙස්ට් ටියුබ් ගැන නොලියමි, එවා අපට වැදගත් නැත්තේය) පහස ලැබීමටත්, රිංගුවේ සයන්ස් කිරීමට මැත්ස් ක්ලාස් එකටය. ඒත් මාස දෙක තුනක් ගෙවෙද්දී සෑමාට සිතුනේ මෙහෙමය. 

"යකෝ.. පියතරගරස්ලා, අයින්ස්ටයින්ලා කොන්ඩ රැවුල් වවාගෙන නාකි වෙනකල් පරීක්ෂණ කරලා හොයා ගත්ත දේවල් එක්ක ඉස්කෝලෙ යන කාලේ පොඩි කොල්ලෝ කුරැට්ටෝ විදියට අපි නම් කොහෙම හැප්පෙන්නද??"

සෑමා තමන්ට හිතුන දේ වසර දෙකක් තිස්සේ උසස් පෙල ගුරැවරැන්ට උගන්නන්නට හැදුවට ඔහුට උරැම වූයේ පන්තියෙන් දොට්ට දැමීම් වලට ලක්වීමටය. නැතිනම් කන පිරෙන්ට බැනුම් අසන්නටය. අපේ වයලට් ටීචර්ගේ (රසායන විද්දියා ටීචර්) කටහඩේ උපරිම සංඛ්‍යාතය සෑමාගේ කන් බෙරයේ සංඛ්‍යාතයට සමාන වූ නිසා වයලා උපරිම සංඛ්‍යාතයෙන් කෑගසන විට සෑමාගේ කන් බෙරය අනුනාදයට ලක්වූ අවස්ථා අසීමිතය. 

අපේ වයලාට සෑමා ඇතුලු සෙට් එකම පෙන්නන්නට බැරිය. පසුකාලීනව ඇය කීවේ සෑම් පන්තියේ නැත්තම් මම එනවා කියාය. ජනතාවගේ හිත සුව පිණිස සෑමා පන්තියෙන් එලියට ගියේ අපේ ප්‍රයිවට් ක්ලාස් එකේ කේ.සිරි සර්ට පිං දෙමින්ය. නැතිනම් සෑමාට පළවෙනි පාර ‍රසායන විද්දියා "එස්" එක අහිමිවන්නට ඉඩ තිබින.

අපේ එවුන් සෑමාව පන්තියෙන් තනියම පිටත් කලේ නැත. සහයට වටේට තවත් රැලක් සිටියහ. උන්ද සෑමා පසුපස වැටුනේ සෑමාට අතුරැ අන්තරාවක් වේයැයි බියෙන් නොව, වයලා සමග විසීම සෞඛ්‍යයට අහිතකර බැව් දන්නා නිසාය. මාකා (කලින් මොහුගේ නම මා(ර්)කට්ය, පසු කාලීනව පොෂ් වූ නිසා මාකා වීය), කොටා, කස්සා, කලර්ස්, සහ අප්පුවා (අප්පුවා නොහොත් සොබනා, නයා..etc) ඒ අතර ප්‍රමුඛ විය.

සතියේ දවස් හතරක්ම උදේම තිබ්බේ ෆිකිස්ය. එකම එක දවසක් උදේම කාලපරිච්ඡේදය වයලා සතු වූ බව   සෑමාට තවම මතකය. එදිනට අප කරන්නේ ගාථා කී පසු වයලා පාත් වන බව දන්නා නිසා ගාථා කී සැනින් බත් මුල් කිහිපයක් දිග හැරගෙන කෑමට පටන් ගැනීමය. වයලා පන්තියට පැමිණ ඔළුව දාන්නීය. "ආනේ.. ඔයාලා කනවා නේද?? මම ලැබ් එකේ ඉන්නවා ඔයාලා කාලා ඉවරවෙලා මට කතා කරන්න. මම එන්නම්" කියා වයලා ආපසු හැරෙන්නීය. අපේ එවුන් කාලා ඉවර වුනාට ඇයට කෝල් බැක් කරන්නේ නැත. ඇය ටික වෙලාවකින් පන්තියට එන්නීය. සමහර දවස් වලට අමතකද වන්නීය.

ඒ ලෙවල් කාලයේත් ඩෙස්ක් මාරැ වීමේ සීන් එක තිබුනේය. දවසක් වයලා උගන්නන මොහොතක සෑමාද ඉස්සරහම පේලියේ සිටියේය. වයලා සතුව ක්‍රිස්ටෝපර් කොලම්බස් කාලයේ සටහන් පොතක් තිබින. එය රැගෙන එන්නට අමතක වූ දවසට අපට කෙමෙස්ට්‍රි නැත. කලින් වසරක අයියාල සෙට් එකක් එකී ග්‍රන්ථය සතියක් සගවා තබා වයලා අසරණ වූ ඇයුරැ අප අසා ඇත්තෙමු. එදිනද වයලා පොතත් දිග ඇරගෙන සෑමා ගේ ඩෙස්ක් එක ඉදිරියේ සිටගෙන පාඩම විස්තර කරන්නට වූවාය. "ලමයි මේ අනුවට තියෙන්නේ චක්‍රීය ව්‍යුහයක්...." සෑමාට අසා ගන්නට හැකි වූයේ එපමනකි. ඉක්මනින් ලේන්සුව ඉවතට ගෙන මූන පුරා පිරි කෙල පොදිය පිස දැම්මේ වයලාගේ දත් සැට් එක කෘතිම නිසා කෙල විසික් වෙන බැවිනි. එදා සිට පන්තියේ සැවොම වයලා "චහ්" (chah..!) කියනකොටම මුහුණ අතින් වසා ගැන්මට පෙලබුනහ. (main hoon na ෆිල්ම් එකේද මෙවැනි ගුරැවරයෙකු සිටියා මතකය)

එදා තිබ්බේද වයලාගේ පීරියඩ් එකක්ය. සුපුරැදු පරිදි සෑමා ඇතුලු පහක් පමන වයලාගේ අනුමැතිය මත, අනෙක් දරැවන්ගේ සුභ සිද්ධිය උදෙසා පන්තියෙන් නීත්‍යානුකූලව එලියට බැස්සහ. බැස්සාට කරන්නට දෙයක්වත්, යන්නට තැනක් වත් නැත. පුස්ථකා‍ලයද තහනම් කලාපයක් වූ කාලයක එහිද යා නොහැක. කරන්නට දෙයක් නොවුන තැන මාකා, කොටා, කස්සා, අප්පුවා, සහ සෑමා සිටියේ ලතා ටීචර්ගේ විද්‍යාගාර හන්දියේය. එතනම ඩයියා ගේ (ඩයියා සහ බොකා කතාව කියවන්න) කැඩෙට් රෑම් එක සහ අපේ ටොයිලට්ටුව තිබිණ. විද්‍යාගාර හන්දියේ සිට එතනින් යනෙන කෙලිපොඩිත්තියන්ට විහිළු කිරීම සිරිතය. සමහර නංගිලා දුවන්නේ ටොයිලට් එකටය. එවිට අපේ එවුන් කටපුරා අසන්නේ "ආ නංගී.. කිරි මුහුද කලබන්න යනවාද?" නැතිනම් "ලග නමන්න යනවාද??" කියාය. පසුකාලීනව බොහෝ නංගිලා විකල්ප මාර්ග භාවිත කලහ.

සෑමා ඇතුලු පහේ කල්ලිය විද්‍යාගාර හන්දියට ප්‍රවිශ්ඨව ගත වූයේ සුළු මොහොතකි. පිනා එන බවට අනතුරැ ඇගවීම් ලැබෙන්නට දැනෙන්නට විය. විද්‍යාගාරයට එන මාර්ගය බලා සිටියදී හිස් වන්නට විය. කොල්ලන් එහෙන් මෙහෙන් දුවන්නට විය. නාලාගිරි හස්ති රජු මාර්ගයේ දිව එන විට (ඕලෙවල් නාලාගිරි දමනය කියවන්න) මිනිසුන් හිස් ලූ ලූ අත දුවන්නට වූවා සේ, මිනිසුන් අක් පයින් සිටගන්නට වූවා සේ, නොදනිත් දරැවන් ඇකයෙන් වැටුනා සේ, මින් රල විත් ගං වෙරලට රැස් වූවා සේ, (වැරදිලා ගුත්තිලයේ කොටසකුත් ඇඩ් වුනාද නොදන්නෙමි) බලා සිටියදී පරිසරයම නිහඩව නිසල වන්නට විය.

වයලාගේ නීත්‍යානු කූල අවසරය මත පන්තියෙන් පිටත් වූවද, පිනාට අසු වූ විට වයලා පන්තියෙන් දොට්ට දැමූ බව කිව නොහැක. එවිට වයලා මෙන්ම අප ද ගස්ය. කරන්නට දෙයක් නැත්තේය. දුවන්නට තැනක් නැත්තේම නැත. එකම එක තැනක් තිබින. මාකා උපදෙස් දුන්නේද "මචෝ පිනා කොහෙ ගියත් අපේ ගද ගහන ටොයිලට් එකට එන්නේ නැහැ, වරෙල්ලා ඒකට රිංගමු.." කියාය.

පිනා ලග ලග තම මොලකැටි දෙපා තබා පිය නගද්දී අප රිංගුවේ ටොයිලට්ටුවටය. දමන්නට මුත්‍රා බොක්කේ මුත්‍රා නැත. තටමනවා විනා කරන්නට දෙයක් නැත. පෝලිමට සිටගත් අප චූ කරන ලීලාවෙන් සිටියෙමු. කිසිවෙකු සද්ද නැත. කවදාවත් නැතිව විනාඩි 5ක් පමන චූකරන සෙයියාවෙන් සිටි අපටම චූ එපා වීය. කෙල්ලන් මෙන් ඉදගෙන සිටින ඉරියව්ව ඉතා අගනේය යැයි නොසිතුනාම නොවේය. පෝලිමට සිටින අතර  මාකා කීවේ "බලපං මගේ මොලේ පිනා ආවේ නැහැනේ" කියාය. ඒත් අපේ ඉරියව් අප එලෙසම තබා ගතිමු.

මචෝ පිනා කොහෙ ගියත් අපේ ගද ගහන ටොයිලට් එකට එන්නේ නැහැ

කටස් කටස් ගා සපත්තු හඩක් ටොයිලට්ටුව පැත්තෙන් ඇසී ක්‍රම ක්‍රමයෙන් අඩි සද්දය ලං වෙද්දී චටස් පටස් ගා වේවැල් පහර පිලිවෙලින් වදින්නට වූයේ පිනා කවදාවත් එන්නේ නැති ටොයිලට්ටුවට ඇතුලු වූ නිසාමය.

මුත්‍රා කරන්නට රිංගා පස්ස රතු කරගත් අප මාකාව පතුරැ යනතුරැ බැන්නෙමු. ඔහු එවර කියා සිටියේ.

"කමක් නැහැ බං පිනා අපේ ටොයිලට් එක මොන වගේද කියලා දැක්කෙත් මම නිසානේ. දැන්වත් ඕක හෝදලා පිලිවෙලක් කරයි" කියාය.

ඒත් එදා පිනා ටොයිලට්ටුවෙන් පිටත් වන්නට ඇත්තේ අපේ එවුන් බිත්තිවල ඇද තිබුන සිතුවම් හා කතන්දර පිරික්‍සීමෙන් අනතුරැවය.

Written by sAm_9.19pm_17.12.'11